2012-11-05, 01:20 PM
[undefined=undefined]پيدا كردن كبك شكارشده[/undefined]
شكاركبك يا هرپرنده ديگر ، صرفا به شليك و كشتن ختم نمي شود... پس از شليك و واژگوني پرنده ، مي بايست آدابي رعايت شود. وشكارچي تمام تلاش خود را براي يافتن پرنده شكار شده انجام دهد. بر آن شديم مطالبي را در اين باب ، ياد آور شويم ...اميدوارم مفيد واقع شود.
قبل از شروع عرايض همگي ميدانيم بهترين واصولي ترين راه يافتن شكار استفاده از سگهاي شكاري ، مخصوص اين كار است...ممكن است كساني به دلايلي از اين حربه استفاده نكنند.
همانگونه كه مي دانيم شكارچي از نحوه واژگون شدن كبك ، مي تواند تشخيص دهد ، پرنده در چه ناحيه اي مورد اصابت قرار گرفته... شليك وي كارگر بوده يا خير...
براي مثال : مي دانيم كبكي كه از ناحيه بال ساچمه مي خورد، به صورت بال باز و نا موزون سقوط مي كند، يا يك بالش به سمت بالا منحرف مي شود.درخصوص اين كبك ، بايد هرچه سريعتر به بالاي سرش رسيد. كبك سعي ميكند با پاهاي سالم خود، از محل دور شود و به سمت سوراخي پناه ببرد.
يك اشكال اينجا وجود دارد... و آن اين است... كه اگر شكارچي بخواهد بدود و به سرعت به محل سقوط پرنده برسد..ممكن است كبك كه پياده در حال فرار است را نبيند و مسيري كه پرنده پياده طي مي كند را گم كند.در اين موارد مي بايد ابتدا كمي صبر كند، سپس بدون اينكه پرنده از منظرش دور شود فشنگ گذاري كرده و آماده شليك دوم شود.سپس با مشاهده مسير فرار كردن پرنده...به آن سمت برود و درطي مسير بازهم چشم از آن برندارد.به محض ديدن شرايط مناسب تير بعدي را شليك كند.
كبكي كه از ناحيه پشت ، دم و پا ساچمه بخورد... سقوطش دقيقا مثل فرود هواپيما مي باشد.از پاهاي آويزانش مي شود فهميد . اين كبك درهر نقطه اي كه فرود آيد ، ديگرقادر به جابجايي نخواهد بود...اين مسافت ممكن است زياد باشد... ومعمولا به سمت پايين كوه مي باشد. كبك زخمي از جريان هوا استفاده كرده و بدون بال زدن به سمت پايين كوه مي رود و در نقطه اي دوردست به زمين مي خورد.
دراينگونه موارد ، نبايد از جاي خود تكان بخوريم و با دنبال كردن مسير ، منتظر فرود پرنده شويم.درنزديكي محل فرود مشخصه اي از قبيل : درخت ، سنگ ، صخره و ... در ذهنمان تصوير كنيم و سپس براي يافتنش عازم شويم.
در مواقعي هم كه كبك كاملا واژگون مي شود ... به احتمال فراوان كارش تمام شده...در محل سقوط بايد به دنبال رد پر ، خون ، و در زمستان جاي زمين خوردن در برف بود. ممكن است در نقاطي نزديك ما كبك زمين بخورد ...ولي ما هرچه بگرديم پيدايش نكنيم !
اين مشكل بيشتر زماني پديد مي آيد كه ما همزمان چند شليك پياپي داريم... در اين مواقع اكثرا مكان افتادن كبك در ذهنمان ، مقداري جابجا مي شود... وما بجاي جاي واقعي سقوط به محل ديگري مي رويم. گرچه پوكه انداختن در طبيعت كار پسنديده اي نيست ! اما در اين صحنه به شما كمك خواهد كرد... به محل شليك خود و جاي پوكه ها برويد... و مسير شليك را دوباره بررسي كنيد... بدين صورت از محل افتادن كبك مطلع مي شويد. سپس مي توانيد پوكه ها را برداريد.
درشيب هاي تند براي يافتن كبك شكار شده بايد به محلي پايين تر از محلي كه احتمال مي دهيد، رجوع كنيد... در اين مناطق ريختن پر زياد به ما كمك خواهد كرد.
در مناطق صخره اي ، انبوه خار وگون ، درختي و سنگلاخ ...هر كدام بايد تمهيدات ويژه اي انجام دهيد. كه مشخص ترين آنها نشاني كردن يك شاخص و جستجوي پر و خون در محل مي باشد.
شايد براي شما هم پيش بيايد ، تا بخواهيد به محل افتادن كبك برويد ، جانوراني از قبيل ، روباه يا پرندگان شكاري... آن را بربايد...در آن صورت عكس العمل شما چه خواهد بود ؟
بسياري از جانداران بقاء و زنده بودنشان در گرو ديگري است... در اين گونه موارد آرام باشيد و از ديدن صحنه لذت ببريد... شما توانسته ايد روزي امروز اين جانور را مهيا كنيد...مردانگي حكم مي كند ، از كنار اين صحنه با لذت عبور كرده و اجازه دهيد نوش كند.
هميشه بهتر است براي يافتن كبك شكار شده از دوستان وهمراهان خود كمك بگيريد...يكي از پسنديده ترين ، منش ها و اخلاق شكارچيان اين صحنه است ، كه به كمك دوست خود جهت يافتن شكارش ، مي شتابند.
در تمامي اين مراحل مطمئنا شكارچي ، مقداري متحمل سختي و مشقت خواهد شد كه البته بسيار شيرين است... براي يافتن پرنده شكار شده ، بايد صبور باشيد واز تمامي توان و ظرفيت خود و هم قطاران استفاده كنيد...نبايد گول وفور شكار را خورد...از مردانگي به دور است آن را بحال خود رها كنيد. وبرويد... البته مي شود در مواقعي براي جا نماندن از دوستان و اقتضاي مسافت...موقتا از خير آن گذشت و در بازگشت از محل دوباره جستجو را انجام دهيد.
متشكرم از توجه عزيزان...
شكاركبك يا هرپرنده ديگر ، صرفا به شليك و كشتن ختم نمي شود... پس از شليك و واژگوني پرنده ، مي بايست آدابي رعايت شود. وشكارچي تمام تلاش خود را براي يافتن پرنده شكار شده انجام دهد. بر آن شديم مطالبي را در اين باب ، ياد آور شويم ...اميدوارم مفيد واقع شود.
قبل از شروع عرايض همگي ميدانيم بهترين واصولي ترين راه يافتن شكار استفاده از سگهاي شكاري ، مخصوص اين كار است...ممكن است كساني به دلايلي از اين حربه استفاده نكنند.
همانگونه كه مي دانيم شكارچي از نحوه واژگون شدن كبك ، مي تواند تشخيص دهد ، پرنده در چه ناحيه اي مورد اصابت قرار گرفته... شليك وي كارگر بوده يا خير...
براي مثال : مي دانيم كبكي كه از ناحيه بال ساچمه مي خورد، به صورت بال باز و نا موزون سقوط مي كند، يا يك بالش به سمت بالا منحرف مي شود.درخصوص اين كبك ، بايد هرچه سريعتر به بالاي سرش رسيد. كبك سعي ميكند با پاهاي سالم خود، از محل دور شود و به سمت سوراخي پناه ببرد.
يك اشكال اينجا وجود دارد... و آن اين است... كه اگر شكارچي بخواهد بدود و به سرعت به محل سقوط پرنده برسد..ممكن است كبك كه پياده در حال فرار است را نبيند و مسيري كه پرنده پياده طي مي كند را گم كند.در اين موارد مي بايد ابتدا كمي صبر كند، سپس بدون اينكه پرنده از منظرش دور شود فشنگ گذاري كرده و آماده شليك دوم شود.سپس با مشاهده مسير فرار كردن پرنده...به آن سمت برود و درطي مسير بازهم چشم از آن برندارد.به محض ديدن شرايط مناسب تير بعدي را شليك كند.
كبكي كه از ناحيه پشت ، دم و پا ساچمه بخورد... سقوطش دقيقا مثل فرود هواپيما مي باشد.از پاهاي آويزانش مي شود فهميد . اين كبك درهر نقطه اي كه فرود آيد ، ديگرقادر به جابجايي نخواهد بود...اين مسافت ممكن است زياد باشد... ومعمولا به سمت پايين كوه مي باشد. كبك زخمي از جريان هوا استفاده كرده و بدون بال زدن به سمت پايين كوه مي رود و در نقطه اي دوردست به زمين مي خورد.
دراينگونه موارد ، نبايد از جاي خود تكان بخوريم و با دنبال كردن مسير ، منتظر فرود پرنده شويم.درنزديكي محل فرود مشخصه اي از قبيل : درخت ، سنگ ، صخره و ... در ذهنمان تصوير كنيم و سپس براي يافتنش عازم شويم.
در مواقعي هم كه كبك كاملا واژگون مي شود ... به احتمال فراوان كارش تمام شده...در محل سقوط بايد به دنبال رد پر ، خون ، و در زمستان جاي زمين خوردن در برف بود. ممكن است در نقاطي نزديك ما كبك زمين بخورد ...ولي ما هرچه بگرديم پيدايش نكنيم !
اين مشكل بيشتر زماني پديد مي آيد كه ما همزمان چند شليك پياپي داريم... در اين مواقع اكثرا مكان افتادن كبك در ذهنمان ، مقداري جابجا مي شود... وما بجاي جاي واقعي سقوط به محل ديگري مي رويم. گرچه پوكه انداختن در طبيعت كار پسنديده اي نيست ! اما در اين صحنه به شما كمك خواهد كرد... به محل شليك خود و جاي پوكه ها برويد... و مسير شليك را دوباره بررسي كنيد... بدين صورت از محل افتادن كبك مطلع مي شويد. سپس مي توانيد پوكه ها را برداريد.
درشيب هاي تند براي يافتن كبك شكار شده بايد به محلي پايين تر از محلي كه احتمال مي دهيد، رجوع كنيد... در اين مناطق ريختن پر زياد به ما كمك خواهد كرد.
در مناطق صخره اي ، انبوه خار وگون ، درختي و سنگلاخ ...هر كدام بايد تمهيدات ويژه اي انجام دهيد. كه مشخص ترين آنها نشاني كردن يك شاخص و جستجوي پر و خون در محل مي باشد.
شايد براي شما هم پيش بيايد ، تا بخواهيد به محل افتادن كبك برويد ، جانوراني از قبيل ، روباه يا پرندگان شكاري... آن را بربايد...در آن صورت عكس العمل شما چه خواهد بود ؟
بسياري از جانداران بقاء و زنده بودنشان در گرو ديگري است... در اين گونه موارد آرام باشيد و از ديدن صحنه لذت ببريد... شما توانسته ايد روزي امروز اين جانور را مهيا كنيد...مردانگي حكم مي كند ، از كنار اين صحنه با لذت عبور كرده و اجازه دهيد نوش كند.
هميشه بهتر است براي يافتن كبك شكار شده از دوستان وهمراهان خود كمك بگيريد...يكي از پسنديده ترين ، منش ها و اخلاق شكارچيان اين صحنه است ، كه به كمك دوست خود جهت يافتن شكارش ، مي شتابند.
در تمامي اين مراحل مطمئنا شكارچي ، مقداري متحمل سختي و مشقت خواهد شد كه البته بسيار شيرين است... براي يافتن پرنده شكار شده ، بايد صبور باشيد واز تمامي توان و ظرفيت خود و هم قطاران استفاده كنيد...نبايد گول وفور شكار را خورد...از مردانگي به دور است آن را بحال خود رها كنيد. وبرويد... البته مي شود در مواقعي براي جا نماندن از دوستان و اقتضاي مسافت...موقتا از خير آن گذشت و در بازگشت از محل دوباره جستجو را انجام دهيد.
متشكرم از توجه عزيزان...