انجمن تخصصی شکاروتیراندازی(بزرگترین مرجع اطلاعاتی تفنگ بادی،پی سی پی،تیراندازی ایرانیان)pcp.airrifle.airguns..تفنگ بادی،پنوماتیک،

(2012-11-21 05:14 PM)Don Corleone نوشته شده توسط: دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
جالب بود پس به سگه سلام کردی خخخخخخ.خوب گاهی اوقات ادم از ترس اینجوری میشه دیگه.
دوستان برای مقابله با سگسانان دم دست بودن ترقه های مخصوص و دینامیتی که معروف به چهلتیکه هستند هم کاربرد داره و ازمایش خودشو پس داده.منتهی گاهی حیوان بیماری مثل هاری داره که در اون صورت حسی به نام ترس در وجودش نخواهد داشت پس بهترین ابزار سلاح گرم یا سرد خواهد بود.مواظب خودتون حسابی باشید.

کاملا با شما موافقم ترقه خیلی کار سازه و بدرد میخوره به شرطی که تو منطقه حفاظت شده نباشید چون در غیر این صورت دوستان محیط بان مثل مور و ملخ میریزن محل در ضمن بدونین اینجا منظور از شلیک با تفنگ بادی pcpیا فنری هست وگرنه اسلحه گرم با هیچی شوخی بردار نیست و کارش کشتاره
تو این تایپکم بیشتر راه هایی رو پیشنهاد بدین که بیشتر بشه حیوان متخاصم رو فراری داد که اگه باز با یه انسان طرف شد دیگه تصمیم به حمله نگیره این طوری کشتار و درگیری به حد اقل خودش میرسه وگرنه همه ما با چگوندن ماشه میتونیم حیوانی رو از پا در اریم

خدمت شما عرض کنم که همیشه برای شکار به کوه نمیرن
بلکه برای بریدن کندو عسل و کندن گیاهانی همچون چویل یا کلوس (کرفس کوهی) و کنگر و گلابی و انجیر
و موسیر و قارچ ووووو که البته گران هم هستن به دل کوه می زنن
بنده بیشتر سعی می کنم از پوتین تاف استفاده کنم چون واقعا عالیه
و مچ پا تا زانو رو ببندم بخاطر دو دلیل
1 سنگ هایی که در کوه هستن واقعا تیز و برنده هستن ممکنه پا لیز بخوره و ساق پا دچار آسیب جدی بشه
2 گزیدن مار که بی هوا ساق پا رو هدف قرار میده
در کوه احتمال حمله خرس هست مخصوصا زمانی که برای بریدن کندو عسل تشریف می برید
از این لباس استفاده میشه و با باند های کشی 15 سانتی این لباس به تن بسته میشه
درست از پایین ناف تا زیر کتف و دو سمت شانه بصورت ضربه دری
ممکنهخرس دنبال شما بیوفته و با پنجه دست کمر شما رو مورد حمله قرار بده
این لباس باعث میشه کمتر نوک پنجه در تن فرو یره و جلو ضرب رو میگیره و فوق العاده گرمه (پوستین)

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

-----------------------------------------------------------------------------------------
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

----------------------------------------------------------------------------------------
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

---------------------------------------------------------------------------------------
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

---------------------------------------------------------------------------------------
ببخشید دیگه توضیحاتم زیاد شد

سلام دوستان یکی از ابزاری که تو بیرون رفتن با خودم می برم قلاب سنگ می باشد که به نام های فلاخن و پلخمان و کیفار و کیوون و WOVEN SLING نیز شناخته میشود. این وسیله را درزمان های قدیم در جنگ ها استفاده می کردند امروز نیز در فلسطین در مقابل اسرائیلی هامورد استفاده قرار میگیرد چوپان ها هم از این وسیله برای دور کردن گرگ از گله خود استفاده می کنند . از آنجایی که سنگ پرتاب شده توسط قلاب سنگ از چرخش دست باضافه طول بند نیرو میگیرد قدرت و بردی چندین برابر سنگ پرتاب شده توسط دست خالی را دارد ضمن اینکه در اثر چرخشی که بدور خود ایجاد می کند سنگ در حال پرتاب هوا را شکافته وصدای مهیبی به همراه دارد . با کمی تمرین می توان از فاصله دور قبل از اینکه سگ به ما نزدیک شود با پرتاب سنگ به نزدیکش او را دور کرد بدون اینکه آسیب جدی به او وارد شود.
چند بار هم پیش امده که به صورت غریزی همزمان با اینکه سگ به من حمله کرده منهم با برداشتن سنگ و سر وصدا کردن به سمت وی حمله کردم و به خیر گذشته.

پسر خاله من که 10 تایی سگ دارن یه شب یکیو با چهار پاره زد
بعد از اون سگاشون هم از خودش هم از صدای تفنگ هم از خود تفنگ جیم میشن

در منطقه ما دو راه واسه فراری دادن سگی که خیلی بهتون پیله کرده معروفه

یکیش میگن کلاه نمدی که چوپونا بیشتر دارن رو بکنی توی دهنت گاز بگیریش

یکیش هم زشته نمیتونم بگم

سلام
همراه داشتن این مدل باتوم که تاشو هست و بصورت کشوئی و ضربتی باز میشه شاید کارآمد باشه! ضمن اینکه فضای کمی اشغال نموده و حمل آن راحت تر از چوب است .

سلام دوستان 1 روش دیگه اینه که 1 ادم ترسو را با خودت ببری که از سگ می ترسه سگ متوجه اون می شه به شما کاری نداره به اون حمله می کنه خخخخخخخخخخخ
من 3 سال اینو تجربه کردم هم سوژه خنده جوره هم خیالت از خودت راحته خخخخخخخخخخخ

سلام دوستان
لازم دونستم یک سری اطلاعات راجع به عقرب و عقرب گزیدگی ذکر کنم امیداورم خوشتون بیاد و به دردتون بخوره
دوستان ابتدا اینکه هر فردی در هر منطقه ای که زندگی میکنه و شکار میره باید یکسری اطلاعات راجع به حوانات سمی اون ناحیه داشته باشه
به طور مثال مثلا بنده در خوزستان زندگی میکنم باید نوع عقرب ها(که یکی از خطرناک ترین عقرب های کشور و دنیا را دارد به نام محلی عقرب گاردیوم و نام علمی همی اسکورپیوس لپتوروس)واینکه نوع سمی که این عقرب داره در چه حد میتونه برای انسان خطر افرین باشه و اینکه مثلا این گونه شب گرد هست یا روز فعال و ه چی اطلاعات بیشتر بهتر

گونه های عقرب
از حدود 1400 گونه متفاوت عقرب که در سراسر دنیا پراکنده‌اند فقط حدود ۲۰ گونهٔ آنها سمی هستند و در میان آنها نوعی عقرب قرمز هندی کشنده‌ترین گونه می‌باشد که میزان کشندگی آن در ایالت‌های هند بین ۴۰ تا ۳۰ درصد گزارش شده‌است. علاوه بر این، 111 گونه عقرب منقرض شده وجود دارد.
کژدم گونه‌های زیادی دارد که در ایران دو گونه ایرانوس و خوزستانوس در ایران کشف و نام عقرب ایرانی به ثبت رسیده‌اند در ایران سه گونه کژدم خطرناک وجود دارد که گزارش‌هایی از مرگ براثر گزش آنها وجود دارد:
۱- «همی سکورپیوس لپتوروس» که عقربی زرد رنگ و کوچک است. نرها دمی بلند دارند. این عقرب در نواحی جنوبی و جنوب غربی بسیار فراوان است و در خوزستان به آن «گادیم» می‌گویند.
۲- «کمپسوبوتوس ماتهیزنی» که دارای اندازه‌ای بسیار کوچک و بدنی باریک به رنگ زرد یا آجری است. این گونه هم در نواحی جنوبی به ویژه در خوزستان فراوان است. سم این دو گونه عقرب می‌تواند گلبول‌های قرمز خون را تخریب کند.
۳- «آندرکتونوس کراسیکودا» که جثه‌ای درشت‌تر از دو گونه قبلی دارد و رنگ آن سیاه یا قهوه‌ای تیره‌است. این گونه در بیشتر نقاط ایران پراکندگی دارد.
بیشتر گونه های عقرب در درجه حرارت 20 تا 37 درجه زندگی می کنند و برخی از آنها در درجه حرارت زیر صفر نیز زندگی می کنند.
هفت گونه از عقرب ها ( Pectinibuthus birulai ) در درجه حرارت تا حدود 51 درجه نیز زندگی می کنند .

سم عقرب

زهر عقرب مایعی بی‌رنگ و شفاف است که خاصیت قلیایی تا خنثی دارد و در واقع نوعی پروتئین است. سم از عناصری مانند کربن، ئیدروژن، ازت و گوگرد تشکیل شده‌است. سم شامل پروتئین‌های مختلفی از قبیل توکسین و آنزیم می‌شود. توکسین‌ها یا فاکتورهای سمی شامل نورووکسین (سم عصب‌گرا)، هموتوکسین و کاردیوتوکسین است. آنزیم‌ها که باعث سهولت تأثیر سم می‌شوند شامل لستیناز، هیالورونیداز، فسفولیپاز، پروتئیناز و آنزیم‌های انعقادی یا ضدانعقادی است . زهر کژدم‌ها بیشتر بر بند پایان و جانوران کوچک موثر است اما بعضی گونه‌های آن مانند «عقرب قاتل» برای انسانها هم کشنده هستند. این معلوم نیست که یک عقرب پس از مردن تا چند دقیقه می‌تواند بگزد.
زهر اکثر کژدم‌های سمی باعث نابودی گلبول‌های قرمز خون می‌شود و در محل گزش نیز تغییر رنگ موضعی و تورم دردناک ایجاد می‌کند. گرچه بطور متناقص سم بعضی از انواع کشنده باعث علائم موضعی و تورم زیاد نمی‌شود ولی حتماً باید توسط پزشک معاینه شده و با تزریق سرم ضد عقرب درمان شود، کودکان و افراد سالمند نیز نسبت به سم عقرب آسیب پذیرتر بوده و نیازمند توجه بیشتری می‌باشند. علاوه بر آسیب به گلبول‌های قرمز، زهر عقرب علائم عصبی نیز ایجاد می‌کند که شامل بی‌قراری، تشنج، راه رفتن نامتعادل، آبریزش از دهان، حساسیت شدید پوست به لمس، انقباضات ماهیچه‌ای، درد شکم و کاهش کارکرد سیستم تنفسی می‌باشد که در اکثر موارد این علائم در عرض ۴۸ ساعت فروکش می‌کنند


علائم و درمان عقرب گزیدگی
درمان فرد عقرب گزيده به عوامل متعددي بستگي دارد که اين عوامل در موفقيت يا شکست درمان و عوارض پس از عقرب گزيدگي تأثيرمستقيم يا غير مستقيم دارند.عوامل مؤثر در درمان عقرب گزيدگي را مي توان به صورت زير در نظر گرفت و با توجه به هرکدام از آنها پيش آگهي عقرب گزيدگي و عوارض حاصل از آن را پيش بيني کرد و درمان مناسب را انجام داد.
عوامل مؤثر در درمان عقرب گزيدگي

الف)نوع عقرب:
تمام عقرب هاي سمي نيستند و در تمام دنيا عقرب سمي هرمنطقه اي با توجه به سابقه ي افراد عقرب گزيده و عوارض آن شناخته شده هستند.بنابراين، درمان عقرب گزيدگي را بايد برمبناي سمي يا غيرسمي بودن عقرب درنظر گرفت.
ب)زمان نيش زدن (شب يا روز) :
با توجه به اينکه عقرب هاي اکثراً در شب براي شکار و تغذيه از حشره ها فعاليت دارند و مقدار سم ذخيره شده در کيسه ي سمي آنها براي اولين طعمه اي که نيش مي زنند بسيار زياد است،بنابراين، اگرفرد آسيب ديده اولين کسي باشد که نيش زده مي شود،مقدار زيادي سم وارد بدن وي شده و درنتيجه عوارض بيشتري خواهد داشت.
ج)محل نيش:
هرچه محل نيش به مراکزحياتي (سر و گردن)نزديک تر باشد، عوارض شديدتر و درمان بيمارمشکل تر خواهد بود.عروق زياد سرو گردن و گردش خون درآنها طوري است که باعث مي شود سم سريع تر از مناطقي مثل دست ها و پاها به گردش خون وارد شود و در نتيجه،عوارض شديدتري را نشان دهد.
د)سن بيمار:
هرچه سن بيمارکمترباشد، به نسبت افراد بزرگسال، مقدارسم تزريق شده به بدن وي بيشتر خواهد بود.به همين علت،آمار مرگ و مير در کودکان زير 10 سال بيشترخواهد بود و اين مسئله درمطالعه هاي متعدد گزارش شده است.
هـ)زمان طول کشيده تا رساندن بيمار به بيمارستان:
با توجه به اينکه ممکن است عقرب هنگام نيش زدن سم خود را به لايه هاي زير پوست يا عميق تراز آن وارد کند و اين سم براي ايجاد علائم سيستميک بايد جذب خون شود و به مراکز مختلف برسد؛ بنابراين، بيماربايد هرچه زودتر به درمانگاه يا بيمارستان مراجعه نمايد و درمان مناسب براي وي صورت بگيرد تا خطرمرگ و ميرکمتر شود.
و)وجود علائم سيستميک:
علائم سيستميک مانند تشنج، هموليزشديد، تورم شديد ناحيه ي سرو گردن، برافروختگي و رنگ قرمز تيره ي چشم ها و صورت، تهوع و استفراغ شديد و خوني،علائم نارسايي کليه ها، آريتمي قلبي، پسيکوز دائم، پرياپسيم، استرابيسم، ديسترس تنفسي، اسهال و استفراغ شديد،سيانوز،اسپاسم شديد حنجره، کاهش شديد فشارخون و ايست قلبي تنفسي که درتمام اين موارد لازم است بيمار در ICU بستري شود و علاوه بردرمان هاي معمولي عقرب گزيدگي اقدام هاي درماني بيشتر براي آنها انجام شود که در قسمت هاي بعدي توضيح داده خواهد شد.
مي توان درمان مسموميت با سم عقرب را با درنظر گرفتن موارد بالا و نوع عقرب (سمي يا غيرسمي)به طورخلاصه برمبناي درمان موضعي و درمان سيستميک انجام داد.
الف)درمان موضعي گزش عقرب هايي که طبق شواهد و بررسي هاي انجام شده سم آنها بي خطر بوده و تاکنون عوارضي ايجاد نکرده است.(مانند عقرب مزبوتوس اوپوس يا عقرب آندرکتنوس اوپوس).در اين عقرب ها درد محل نيش مهم ترين عاملي است که بيمار را فوري نزد پزشک يا به درمانگاه ها مي آورد و اين يافته ي مهمي است که اين عقرب را از عقرب خطرناک گاديم يا هميسکرپيوس لپتوروس متمايز مي کند؛زيرا در گزش اين عقرب درد در ناحيه ي گزش وجود ندارد و باعث مي شود که بيمار دير نزد پزشک برود.
ساير علائم اين گونه عقرب ها ممکن است تشنگي شديد، خشکي دهان، سرگيجه، تهوع خفيف، عرق کردن، سردرد، بي قراري و ناآرامي خفيف باشد که شايد به علت فشارهاي رواني و ترس از عقرب گزيدگي و در مواردي نيز
تحريک سيستم سمپاتيک و پاراسمپاتيک باشد.اين نشانه ها با اطمينان دادن به بيمار و اطرافيان وي و تسکين درد از بين مي روند.درمان اين دسته از بيماران پس از رفع نگراني آنها در صورتي که درد محل نيش ادامه داشته باشد، عبارت از تزريق 2 تا 3 ميلي ليتر ليدوکائين 1 يا 2 درصد با يا بدون اپي نفرين درمحل گزيدگي است.
اقدام ديگري لازم نيست و پس از اطمينان دادن به بيمار و اطرافيان وي و تسکين درد مي توان بيمار را بدون اقدام خاص ديگر و يا توصيه به پيگيري مرخص کرد.
ب)درمان موضعي گزش عقرب هاي سمي که سم آنها ممکن است علائم مسموميت شديد و سيستميک ايجاد کند.
در اين حالت،راههاي مختلفي از قبيل تيغ زدن، مکيدن محل نيش، گذاشتن کيسه ي يخ يا برفک يخچال، بستن تورنيکه، برداشتن محل نيش، بستن قسمت بالاي محل نيش، سوزاندن محل نيش و غيره توسط محققان مختلف پيشنهاد شده است.ولي درعمل تنها راه مؤثر که ممکن است به بيمار کمک نمايد، برداشتن محل نيش درصورتي است که بيمار درساعت اول پس از نيش خوردن و به علت درد شديد (مانند نيش عقرب آندرکتنوس کراسيکودا يا 24 ساعت و حداکثر 48 ساعت و بدون علائم مسموميت شديد (مانند نيش عقرب هميسکرپيوس لپتوروس)مراجعه کرده باشد.برداشتن محل نيش دراندازه ي 0/5×0/5 سانتي متر و عمق 0/5 سانتي متر در شرايط استريل انجام مي شود.
دربيمارستان ابوذر اهواز وابسته به دانشگاه علوم پزشکي جندي شاپور، تحقيق کوچکي توسط نگارنده درباره ي بيماران انجام گرفته و مشاهده شده است که به علت بزرگ بودن نيش عقرب آندرکتنوس کراسيکودا عقرب سياه بزرگ و ساير عقرب هاي سمي با نيش بزرگ،درمحل نيش درد شديد ايجاد مي شود.
عقرب نيش خود را عميق به بدن طعمه وارد مي کند و بيمار به علت درد شديد فوري به مرکزبهداشتي درماني مراجعه مي کند.
براي جلوگيري از علائم شديد که گاهي ممکن است به عوارض خطرناک منجر شوند،اگربيماردرساعت اول نيش خوردن مراجعه کرده و علائم سيستميک دروي ايجاد نشده باشد،شايد بتوان از برداشتن محل نيش استفاده کرد.ولي تاکنون دراين مورد تحقيقي انجام نشده است.با توجه به اينکه ضدسم هاي موجود اثرخوبي روي اين نوع عقرب دارند؛ بنابراين، علاوه، بر تسکين درد محل نيش با تزريق 2 تا 3 ميلي ليتر ليدوکائين 1 تا 2 درصد و تجويزسرم ضد عقرب گزيدگي بيماررا بستري کنيد.درصورتي که پس از 24 تا 48 ساعت علائم سيستميک در وي ديده نشود، مي توان وي را مرخص کرد.
درباره ي عقرب هاي سمي که در محل نيش درد ندارند (مانند هميسکرپيوس لپتوروس)،درصورتي که در 24 تا 48 ساعت اول و بدون علائم سيستميک مراجعه کنند،چون جذب سم اين نوع عقرب ها کند است و علائم خطرناک ممکن است حتي تا يک هفته بعد هم پيدا بشوند؛ بنابراين، برداشتن محل نيش به طول و عرض 1 تا 2 سانتي متر و به عمق حداکثر 0/5 سانتي متر(به شرطي که محل نيش در جاهايي مثل صورت نباشد)توصيه مي شود.البته براي اين کار بايد رضايت کامل بيمار و والدين وي گرفته شود.برداشتن محل نيش در کودکان و بيماران کوچک و کم سن و سال که خطر سم عقرب براي آنها بيشتر و محل نيش روي شکم،ران ها، دست ها، تنه و گردن باشد، ممکن است انجام شود.
نتيجه ي بررسي هاي انجام شده دربيمارستان ابوذر نشان داده که اين اقدام مفيد بوده است.درصورتي که محل نيش بعداً زخم يا دچار گانگرن شود (با هر نوع عقرب)،اقدام هاي درماني براي زخم بيماران بايد انجام شود.
ج)درمان سيستميک:براي بيماراني که به علت سم ضدعقرب دچار علائم سيستميک مي شوند،نحوه ي درمان بر مبناي شدت علائم و وجود علائم دستگاه عصبي ـ مرکزي، قلبي ـ ريوي، هموليز، استفراغ خوني و اسپاسم شديد حنجره در نظرگرفته مي شود.درصورتي که بيمار مراجعه کننده با عقربي گزيده شده باشد که سم آن ايجاد مسموميت مي کند،بايد اورا بستري کرد.با در نظر گرفتن شدت مسموميت،علاوه بر تجويز سرم ضد عقرب گزيدگي موجود، نسبت به بررسي وضعيت عمومي بيمار و احتمال ايجاد هموليزشديد دقت کرده و آزمايش ادرار،حداکثر هر 3 ساعت يک بار از نظر وجود هموگلوبين ،انجام شود.
بهبودي بيمارپس از يک هفته بستري
مقدار سرم ضد عقرب گزيدگي به شدت مسموميت بستگي دارد.دراغلب موارد تجويز يک يا دو آمپول عضلاني يا وريدي کافي است.درموارد مسموميت شديد،تأخير در درمان يا گزش عقرب سياه مي توان تا 6 آمپول سرم ضد عقرب گزيدگي تجويز کرد.تزريق داخل وريدي در موارد شديد و فوري است و بايد با احتياط و مراقبت هاي پزشکي انجام شود.نيش عقرب آندرکتنوس کراسيکودا ممکن است به علت کاهش کلسيم بدن تشنج ايجاد کند. با تجويز 10 ميلي گرم گلوکونات کلسيم به ازاي هرکيلولگرم وزن بدن به صورت وريدي و کنترل ضربان قلب،مي توان در 5 تا 10 دقيقه تشنج را کنترل کرد.
موارد احتياط در تزريق سرم ضد عقرب گزيدگي
1-با اينکه اين سرم تصفيه شده و عاري از مواد ناخالص است،خطر شوک به خصوص در افراد حساس منتفي نيست.
2-هنگام تزريق سرم،1 ميلي ليتر آدرنالين يک هزارم را در سرنگ آماده ي تزريق نموده و براي استفاده در دسترس قرار دهيد.پيش و پس از تجويز سرم،بايد بيمار را گرم نگه داشت.همچنين، يک ساعت پس از خاتمه ي تزريق تحت نظر و مراقبت باشد.
3-دراشخاصي که قبلاً با سرم اسب درمان شده اند،آزمايش مقدماتي با واکنش بين پوستي با تزريق 0/2 ميلي ليتر از سرم ضد عقرب گزيدگي انجام مي شود.بيمار به مدت 30 دقيقه تحت نظر پرشک قرار مي گيرد.چنانچه در اين مدت واکنشي ظاهرنشود، مي توان به تزريق سرم اقدام نمود.
4-دراشخاص با سابقه ي مشکوک به تنگي نفس،اگزما و آلرژي بايد ابتدا 0/2 ميلي ليتر از سرم رقيق شده (به نسبت 0/1 يا 0/01)در بين پوست تزريق شود.بيمار به مدت 30 دقيقه تحت نظر باشد و چنانچه واکنشي نشان نداد،دومين تزريق به مقدار 0/2 ميلي ليتر از سرم رقيق نشده درزير پوست صورت گيرد.اگربعد از 30 دقيقه واکنشي مشاهده نشد،مي توان سرم را آهسته تزريق نمود.
5-به اشخاص بدون سابقه ي آلرژي يا درمان به سرم اسب،سرم ضد عقرب گزيدگي تجويز مي شود، اما اجراي بند 3 ضروري است.
تزريق داخل وريدي
استفاده از اين روش فقط براي موارد شديد و فوري است و بايد با مراقبت هاي پزشکي همراه باشد وخيلي به آهستگي صورت گيرد.
پيشگيري و درمان واکنش هاي حساسيتي
با تزريق آهسته،واکنش به حداقل مي رسد و چه بساواکنشي مشاهده نشود، به خصوص اگرآنتي هيستامين قبل از تزريق تجويز شده باشد، بايد از مصرف استروئيدها براي پيشگيري و درمان واکنش ها اجتناب شود.به استثناي موارد خاص و با تجويز پزشک:
1-واکنش هاي سريع ناشي از تزريق آزمايشي سرم معمولاً خفيف است ويا استراحت کامل و گرم نگه داشتن بيمار از بين مي رود.تزريق زير پوستي يا داخل ماهيچه اي آدرنالين يک هزارم به مقدار 1 يا 0/5 ميلي ليتر (و در صورت لزوم تکرار آن)، واکنش هاي بيماري به سرعت برطرف مي کند. چنانچه در هنگام تزريق سرم واکنشي ملاحظه شود،فوراً تزريق را متوقف و واکنش را به شيوه اي که ذکر شد درمان نماييد.پس از ازبين رفتن واکنش، دوباره تزريق سرم را ادامه دهيد (اگرواکنش خيلي شديد باشد، ممکن است آدرنالين را به روش داخلي وريدي تجويز نمايند(.
2-واکنش هاي تأخيري سرم نظير تب، بثورات جلدي، دردهاي مفاصل و تورم که احتمالاً 5 تا 14 روز پس از تزريق در بعضي از بيماران بروز مي نمايد،از راه آزمايش حساسيت قابل پيش بيني نيست.
درمان هاي لازم هنگام بروزهموليز و پيدا شدن هموگلوبين در ادرار بسته به شدت تخريب گلبولهاي قرمز و افت هموگلوبين
براي جلوگيري از رسوب هموگلوبين در کليه ها و ايجاد نارسايي حاد کليه، تجويزسرم قندي 10 درصد به مقدار 1/5 برابر مقدار نگهدارنده لازم است (150 ميلي ليتر به ازاي هرکيلوگرم وزن بدن براي 10 کيلوي اول، 75 ميلي ليتر براي 10 کيلوي دوم و 30 ميلي ليتر براي کيلوهاي بعدي بدن)،در صورتي که دفع ادرار بيمار کافي باشد و علائمي دال براوليگوري در بيمار ديده نشود.درهرليترمقدار مايعي که درنظر مي گيريم، حدود 25 ميلي اکي والان بي کربنات سديم اضافه مي کنيم تا ادرار را قليايي کنيم و به اين صورت از رسوب هموگلوبين در کليه ها و ايجاد نارسايي حاد کليه جلوگيري مي کنيم.
درصورتي که به علت هموليزشديد هموگلوبين خون کاهش يابد،10 ميلي ليتر از گلبولهاي قرمز متراکم (1)براي هر کيلو وزن بدن استفاده مي کنيم.
اگرعلائم نارسايي کليه، بالا رفتن BUN و کراتينين ايجاد شده باشد، اين کار را با گلبول هاي قرمزمتراکم کمتر و براي رساندن هموگلوبين خون حداکثر به مقدار10 گرم در دسي ليتر و با احتياط انجام مي دهيم.با توجه به دادن مايعات وريدي بيش از مقدارنگهدارنده، لازم است قلب و ريه بيمار مرتب کنترل شود تا نارسايي قلبي يا ادم ريوي ايجاد نشود.در صورتي که بيمار بدحال نباشد و استفراغ نداشته باشد، لازم نيست اورا در حالت روزه (N.P.O)بگذاريم بلکه توصيه مي کنيم مايعات فراوان بخورد و بايد مقدارحجم مايعات مصرفي را از مايع وريدي که حساب کرده بوديم کم کنيم (به ازاي هر 150 ميلي ليتر مايع مصرفي از راه دهان 100 ميلي ليتر از مايع وريدي کم مي کنيم).
درصورتي که بيماردچار هموليز شديد شود يا علائم ابتلاي سيستم عصبي ـ مرکزي و اختلال گردش خون پيدا کند، تجويز کورتيکواستروئيد توصيه مي شود.مي توان ابتدا از دگزامتازون به مقدار 1 ميلي گرم به ازاي هر کيلوگرم وزن بدن و سپس هر6 ساعت از 0/25 تا 0/5 ميلي گرم به ازاي هر کيلوگرم وزن بدن استفاده کرد.بايد درنظر داشت که عوارض کورتيکواستروئيدها در بيمارايجاد نشود.
در صورتي که بيماردچار تهوع و استفراغ شديد شود، مي توان هر 6 ساعت از کلرپرومازين به مقدار 0/5 ملي گرم به ازاي هرکيلوگرم بدن استفاده کرد. در صورتي که بيماردچار تشنج شود، مي توان از باربيتورات هاي (5 ميلي گرم به ازاي هرکيلوگرم)يا ديازپام (0/2 ميلي گرم به ازاي هر کيلوگرم) استفاده کرد.البته بايد مراقب بود که خواب آلودگي دراثرمصرف دو داروي اخيربا علائم سم عقرب تداخل پيدا نکند.
مصرف آنتي بيوتيک ها فقط وقتي لازم است که محل نيش عفوني شده باشد و گرنه براي پيشگيري از عفونت موردي ندارند.درصورتي که بيمار واکسيناسيون کامل انجام داده باشد و مشکلي از اين نظر نداشته باشد، هيچ گونه اقدامي براي پيشگيري از کزاز لازم نيست.
دربعضي موارد خيلي شديد که به درمان هاي ذکر شده پاسخ نمي دهند و حال بيماربه طور پيش روند وخيم مي شود،دياليز صفاقي يا خوني توصيه شده است.ولي يک بيمار 13 ساله با وجود 8 مرتبه همودياليز فوت نموده است. بنابراين، براي دياليز نيزبايد تأمل کرد و به عنوان آخرين حربه که شايد جان بيمار را نجات دهد، نسبت به آن اقدام کرد.ولي باز هم تأکيد مي شود، در صورتي که تمام اقدام ها مؤثر واقع نشده باشند،ازآن استفاده شود، آن هم فقط زماني که علائم نارسايي پيش رونده ي کليه ها وجود داشته باشد.
درصورتي که بيمار در ICU بستري شود،لازم است تمام اقدام هاي مربوط به بيماران بستري در ICU، علاوه بر درمان هاي مختلفي که گفته شد، براي او انجام شود.
نحوه ي برخورد با بيماران عقرب گزيده در الگوريتم هاي 1 و 2 نشان داده شده است که از آنها مي توان براي درمان بيماراني استفاده کرد که با شکايت عقرب گزيدگي مراجعه مي کنند (با همراه آوردن عقرب يا بدون آن).
درمان در icu :
1- تجویز سرم ضد سم 2- تجویز گلبول های قرمز متراکم 3- قلیایی کردن ادرار 4- تجویز1.5 برابر مقدار معمول از سرم قندی هیپرتونیک 5- کنترل جذب و دفع مایعات 6- کنترل و پالایش بیمار

مخلص همه بچه های شکارچی امیدوارم برای هیچ کس حادثه تلخی پیش نیاد

سلام به همه دوستان

من هم یک بار رفتم بوستان آباد رفتیم توی یکی ازروستاهاش برای شکارکبک طرف های اوناکبک زیاده به اون کبک ها میگن گوزل کهلیک خلاصه 3تاتفنگ داشتیم که ازاین سه تا دوتاش پنج تیربود وینچستر یکی قنداق فایبرگلاس که دست من بود یکی قنداق چوبی دست دوستم یکی هم دولول آکار ازهم جداشدیم هرکی یک طرف رفت من رفتم طرف رود خونه ازبالای رودخونه مثل دره تا پایین دیوارای صافی داشت من طول مسیر رود خونرو گرفتم راه افتادم رفتم یک دفه یک اردک ازلای نیزار بلند شود همینکه نشونه گرفتم بزنمش هول شودم افتادم پایین وقتی افتادم خداروشکرزمینش مثل ماسه بادی نرم بود ولی یک دفه یک گرازمثل دایناسورجلوم درآمد انقدرترسدم که درجا 4تاتیرروش خالی کردم وسریع دوباره مسلح کردم تفنگ و گفتم نکنه جفتش رفیقش خانوادش بیان سراغم ولی دیگه هیچ خبری نبود حالا میخوام ازسخره برم بالا نمیتونم بخاطرسطح تختش موبایلم آنتن نمیداد که زنگ بزنم به دوستام خلاصه اونجا تنها جای بود که باوجود اینکه تفنگ پیشم بود ولی خیلی ترسیده بودم طول مسیر رودخونرو گرفتم رفتم رودخونش کم آب بود گل هاش میچسبید به پای آدم کتونیم شوده بود 5کیلو بلاخره تونستم بیام بالا و دیگه تنهای جای نرفتم.مرسی که وقت گزاشتیند داستانم خوندیند

سلام به همه دوستان شکارچی وعاشق طبیعت

تابستون پارسال بایکی از دوستان صبح زود رفتیم کوه برای شکار کبک.به کوه که رسیدیم تصمیم گرفتیم از هم جدا بشیم .دوستم با تفنگش حدودا 300متر رفت جلوتر و کنار یه چشمه اب پناهگاهی واسه خودش درست کرد ورفت توش نشست منتظر کبکا که بیان واحوالشونو بپرسه.منم همون ابتدای ورود به کوه یه چشمه بود تصمیم گرفتم یه کومه درست کنم .دیدم حال و حوصله درست کردنشو ندارم و از طرفی خورشید خانوم داشت در میومد بنابراین تصمیم گرفتم خودمو استتار کنم و یه حصیر که همرام داشتم رو کشیدم روی خودم ویه سوراخ وسط حصیر درست کردمو صدای کبکی که داخل گوشیم داشتمو گذاشتم و صداشم بلند کردم که کبکای نر محترم توجهشون جلب بشه.تفنگمو (تکلول نخجیر)مسلح کرده بودم واماده بودم که کبکا بیانو ...یه نیمساعتی گذشت و گهگاهی از داخل سوراخ بیرونو یه بررسی میکردم ولی دریغ از یه دونه کبک.همینجوری تو حال خودم بودم که یه دفعه صدایی عجیب از بیرون اومد .همینکه بیرونو نگاه کردم دیدم جناب گرگ روبروم تو فاصله 10متریم واستاده و دستاشو به زمین میکشه.باخودم گفتم یه فشنگ زیر پاش خالی کنم ویکم بخندم .یه مرتبه به ذهنم رسید که شاید اقا گرگه تنها نباشه . با نگاهی دقیق از لای حصیر به اطرافم متوجه شدم که 7عدد گرگ به ظاهر گرسنه و به هوای اینکه زیر حصیر چند عدد کبک درشت و قلمبه نشستن منو محاصره کردن .تنها فکری که البته باکمی تاقسمتی ترس به مغزم خطور کرد این بود که از سوراخ حصیر یه فشنگ خالی کنم (ابته نه بسمت گرگها).این کار رو کردم وخوشبختانه فرار کردن.شاید اگه دیرتر متوجه اونا شده بودم بسمت حصیر حمله میکردن.

از اون به بعدهیچوقت تنها به کوه نرفتم حتی بااسلحه.تو کوه هیچوقت از دوستم جدا نشدم و در اخر دیگه هیچوقت برای شکار کبک از کومه استفاده نکردم.