انجمن تخصصی شکاروتیراندازی(بزرگترین مرجع اطلاعاتی تفنگ بادی،پی سی پی،تیراندازی ایرانیان)pcp.airrifle.airguns..تفنگ بادی،پنوماتیک،

حاجی جون سریال فوتبالیست ها رو یادته؟؟؟؟؟

الان دقیقا پست هاتون منو یاد اون انداخته....میری میری میری میری تا یه جایی میرسی بعد یهو میگی ( ادامه این داستان در قسمت بعد.....)...طرف هم تا هفته دیگه باید با توپ رو هوا در حال چرخش باشه یا رو زمین در حال تکل کردن.....

با سلام :
آقای گرین لیوینگ ( باعرض پوزش ، اسم شریفتون رو نمیدونم ) بنده ارادتمندم ، شما لطف دارید
اینکه فرمودید تخصص تون چاقو سازی هست ، خیلی خوشحالتر شدم !!!! چون فنی تر و مشکلتر هست . دوست دارم اگر زحمتتون نیست بیشتر برامون از نحوه عمل آوری تیغه و اتصال به دسته توضیح بدید و یک سوال در اولین مرحله داشتم : معمولا برای چاقو ، طول تیغه ، محدوده . ولی در بعضی عکسها ، در آمریکا چاقوهایی عرضه میشه با طول تیغه حدود 20 سانت ، که طرح سنتی هم دارند اگر بخواهیم همچین چیزی بسازیم ، تیغه رو ضعیف نمیکنه ؟ زود لق نمیشه ؟ و..........
با تشکر
آقای حاجی ، اسی جون راست میگه ، میری حاجی ، حاجی مکه !!!!! درسته اول مهر شده ولی به این کلاستون هم سر بزنید !!!!
انشالله این تاپیک با وجود شما دو عزیز پربار تر و علمی تر از همیشه پیش بره
ممنون

سلام
این سریالی گفتن چندتا حسن داره. اولی که مهمتره چون مطالب زیاده و حوصله ها کم ! نمیشه همه رو یکجا آورد. مثلا فکر کن کی میشینه یدفعه 20 ساعت فوتبالیسته ببینه ؟ هر چقدر هم جذاب باشه. دوم مثال معروفیه میگه : شنونده صاحب سخن را بوجد می آورد. خب طلبه نباشه هی بشین 10 صفحه مطلب بنویس!!! چه فایده؟ سوم ما یه کتاب رو هم در طول سال درس میدیم تا قشنگ جا بیوفته و کسی سوالی و مشکلی داشت رفع بشه.
در خارجه علاوه بر اینکه تعداد زیادی شرکت چاقوسازی هست" صدها برابرش custom knife maker یا چاقو ساز سفارشی هست که اگه توفیقی باشه و سوادم قد بده و مقبول بیوفته معرفی خواهم کرد. ولی برای امروز میخام آقای جی فیشر Jay Fisher رو معرفی کنم. در صفحه بیوگرافیش میگه 19 ساله بودم که تعمیر موتورهای الکتریکی صنعتی میکردم. وقتی دیدم فولادها را با حرارت و سرما (عملیات حرارتی) چقدر میشه در خواص و کاربردشون تغییر داد علاقه مند به فولاد شدم. بعد یه جوشکار گفت: اگر میخای عملیات حرارتی رو یاد بگیری برو چاقوساز بشو. بعد منم شروع کردم با مواد دم دستی مثل فنرهای تخت و انواع تیغه ها و پره ها چاقو ساختن.کم کم یاد گرفتم ولی دسته هاشون خوب نمیشد. البته بعد مدتی دسته های چاقوهام از تیغه شون بهتر شدن.( خدای راست میگه اولین چیزی که وقتی عکس چاقوهاشو میبینین میگین : وای چه دسته ای داره لامسب!!!)خلاصه بعد قلاف شون رو ساختم و کم کم شدم یه چاقو ساز. اولین چاقو رو به قیمت 30$ به یه استاد کاراته فروختم در سال 1980م( من اونموقع 2 ساله بودم حالا حساب کنید سن من رو).
خلاصه خودش که میگه: Making knives is probably the world's oldest honorable profession, and I'm proud to be a part of it.( چاقو سازی احتمالا قدیمی ترین شغل شریف دنیاست و من افتخار میکنم که بخشی از آن هستم) . البته قبلش همه جا جار میزنه و میگه من متعهد به ساخت بهترین چاقوهای دنیا هستم.
باری ایشون یه وبسایت داره که واقعا یه کلاس آموزشی برای چاقو سازیه و پایین صفحه وبسایتش تو بخش اصطلاحات و قواعد فنی (Technical) کلی مطلب و عکس بدرد بخور وجود داره.
اینم آدرس وبسایتش :http://www.jayfisher.com/

این سایتو شخم زدم
از قضا الگوهای خییییییلی زیادی هم داشت که واسه ساخت جاقو برداشتم
یه پیشنهاد داشتم جناب حاجی بعد از تمام شدن سریال یه pdf از همشون روسایت بزارید
البته من پستهای شما رو دمبال میکنم

سلام دوستان.به نظرم بد نیست برحسب تجربه یه چیزی بگم.
واسه ساختن چاقو تا حد امکان از تیغه اره لنگ استفاده نکنید چون خیییلی از این تیغه ها با ماده سیانید آبکاری میشن و سمی هستن مخصوصا نمونه های روسی.به نظرم بهترین و دم دست ترین جنس واسه ساخت چاقو،تیغه اره آتشی هستش که جوشکارا معمولا دارن.نمونه کوچکترشم تیغ اره صابونیه که اونام قابل استفاده هستن.تیغه ها آلمانی معمولا بهتر از سایرین هستن.

با سلام
اول یه نکته بگم : متاسفانه دو عملیات مختلف که ماهیت و نتیجه اونها کاملا با هم فرق داره در کشور ما اصطلاحا آبکاری نامیده میشن. اولی عملیات حرارتی (البته فقط مرحله کوئنچ کردن را آبکاری میگن ) و دومین عملیات Electroplating یا فلزپوشانی الکترولیتی رو آبکاری میگن که هدف پوشاندن یک سطح با فلز هست مثل آبکاری طلا ؛ آبکاری کروم ؛و... در ساخت چاقو و یا تیغه ها از این روش استفاده نمیشه چون روکش فلزی مورد نظر استقامت محدودی داره ( حتما بارها روکش انگشتر ها رو که رفتن دیدین) پس ابدا هیچ تیغ اره ای آبکاری نمیشه که در اون از نمک های سیانیدی استفاده میشه و تازه اگر این نمک ها خطرناک بودن تا الان هممون مرده بودیم چون بیشتر قاشق و چنگال ها با این روش فلزپوشانی میشن.
این افسانه سمی بودن و به سیانور آغشته بودن به هیچ عنوان صحت نداره( یه زمانی پروژه تحقیق من بود تو سایتهای اجنبی) تنها خود افراد کاردهای پرتاپی Throwing knife خودشون رو ممکنه به سم آغشته کنن( مثلا بومی های آمازون).
پس نصیحت دوست عزیز غیرنظامی رو اینجور باید اصلاح کنیم که بهترین تیغه های دم دست تیغه های اره لنگ هستند( به لحاظ جنس ) مخصوصا روسی هاش ( به لحاظ دم دست تر بودن و ارزون تر بودن و بهتر بودن از آلمانی ها و آمریکایی های چینی الاصل) بعد تیغه های آب صابونی و در آخر تیغ های آتشی.

با سلام خدمت اساتید و دوستان گرامی
اساتید بزرگوار لطف کنن در صورت امکان ساخت چاقو با فنر ماشین یا وسایل قابل دسترسی، رو مرحله به مرحله به همراه تصاویر توضیح کامل بدن تا افراد بی تجربه مثل من بتونن از اطلاعات شما بزرگواران نهایت استفاده رو ببرن.با تشکر از شما

دوست عزیز کوهنورد جان بنده کوچک شما قاسملو" هستم.

برادر بزرگوار واقعا حقیر با این کوره سوادی که دارم در مقابل اساتیدی همانند شما و برادرمان حاجی"
حرفی برای گفتن ندارم چه بسا در جهان کنونی که دانش حاکم است صحبت های بنده خنده دار به نظر
برسد و به دور از واقعیات علمی... اگر بحثی شود در مورد متریال و غیره............
که استاد فرهنگیمان فرمودند(معلم و فرهنگی بر گردن ما حق بزرگ و جبران نشدنی دارند) بنده به مانند
روزگاران قدیم که جول مندلیاف را میخواندیم و هیچ چیز تحویل نمیگرفتیم در حالتی قرار بگیرم که جدیدا میگویند هنگ" کردن

به هر و من کمترین در خدمت شما هستم:

به نکته ظریفی اشاره کردید در چاقو های تا شو یا به قول اجنبی ها فولدینگ هر چه قدر طول تیغه بیشتر بشود کار سازنده کار سختر میشود
البته این قانون در جایی صدق میکند که ورق(فلز) شما سنگین باشد و اگر به مانند بعضی چاقوهای موجود از تکه ایی استیل استفاده کنید مشکل
آنچنانی نخواهید داشت چرا که دو فاکتور اساسی کار شما را مشکلتر میکند
1_ سنگینی تیغه که در دراز مدت با عت خستگی سازه و قطعات و اتصالات میگردد

2_زخیم بودن محل اتصالات که مجبور میشوید از پرچ،،پین،،اهرم،،دنده،، کلا قطعات بزرگتری استفاده کنید که همه اینها روی هم از طرافت کار شما میکاهد
و مجبور میشوید از قبظه بزرگتری استفاده کنید
نتیجه کار میشود تکه ایی آجر که فقط اسم چاقوی جیبی را یدک میکشد و حتی جیب پدر بزرگ مرحومم که شلوار کردی با پارچه زخیم محلی میپوشید
هم تاب و توان حمل آن را ندارد!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!​!!!!!!!!

اما مشکل اصلی اینها نیست چه بسا در روزگاران قدیم لوتی ها می آمدند و چاقو های عجیب و غریب و اندازه های نامتعارف سفارش میداند و استاد ما هم قیمتهای نامتعارف
میگفت و نتیجه کار هم ای بد نمیشد..
مشکل اصلی اینجاست در آهنگری سنتی شما تکه ایی آهن خام را گداخته میکنید
با پتک و چکش بر روی آن میکوبید و با هنر و خلاقیت ذهنی و بدون هیچگونه نقشه شماتیکی انحنا و انگل و شیبهای کند و تند به چاقویتان میدهید
و بعد از آبکاری باید طرحی نو در اندازید که از درون خودتان راضی باشید
و دها سال بعد مهر و نام و نشان شما بر روی کار معرف ذوق و سلیقه پدید آورنده اثر باشد.....
وگرنه تکه ایی فلز را بریدن با هر وسیلهایی در یک شکل ساده هندسی در آوردنش که هنر نیست!!!!!
من بارها وقتی با همشهریان عزیزم که چاقو ساز هستند دمخور میشوم یا خرید و فروشی میکنم به کارشان ایراد میگیرم!!!
چرا؟
تفنگ ،،چاقو،،گیتار،،و ملخ هواپیما یک وجه مشترک دارند و آن اینکه نباید موج و تاب داشته باشند
من حتی و قتی به این کارهای ماشینی خارجی که خودم در سایتها میفروشم با دقت نگاه میکنم
تاب یا همان موج را در تیغه هایشان میبینم............
البته ذات فلز است که وقتی گرما دید یا موقع آبککاری موج بر میدارت و شدت و حدت این موج بر میگردد به کار استاد...
جدیدا مد شده چاقو سازان زنجان از وسیله ایی به نام اتو" استفاده میکنند که در آخرین مرحله عملیات حرارتی چاقو خصوصا آنهایی که طول زیادی دارند(فرمایش شما)
را تحت فشار و گرما میفشارند و اصطلاحا اتو میزنند.............

انشا الله اگر خدا بخواهد فردا یک چاقو میسازم و با عکس برایتان نمایش میدهم

در جواب دیگر عزیزان:
برادران تیغه اره لنگ و غیر لنگ و کلا هرچیزی که سخت است بعد از تبدیل شدن به چاقو دیگر سخت نیست............

برادر عزیز دیگر ساختن چاقو از فنر تخت ماشین هدر دادن عمر و سرمایه است که نتیجه کار نه تنها بر خلاف تصور عموم
چیز خوبی نمیشود بلکه صاف کردن فنر و کم کردن قطرش خودش پروژه ایی بس عظیم است
که بغیر از فهلگی و کارگری کردن برای شیطان رجیم نتیجه دیگری ندارد!!!

بس از چه فلزی استفاده کنیم؟؟؟

این را باید دوست عزیزمان حاجی بیایند جواب بدهند
که در این امور پژوهشهای فراوانی داشته اند..........

کوچک همه رفقای با صفای سایت
از زنجان"

با سلام
و اما بالاخره بحث شیرین انتخاب فولاد برای چاقو. ولی قبل بحث لازمه بگم نظرات و نوشته های من قطعاً دارای اشکال هستند و من به هیچ وجه خودم رو صاحب نظر نمیدونم و خوشحال میشم دوستان اشتباهات من رو گوشزد کنن.
انتخاب بهترین فولاد برای چاقو مثل انتخاب خیلی چیز های دیگه کاملاً قطعی و خاص نیست و مثل بهترین همسر برای آدم میتونه گزینه های مختلفی وجود داشته باشه.البته گزینه های خوب برای انتخاب و گزینه های بد برای حذر کردن از اونها. برای همین هم شرکت های معروف چاقوسازی چندین نوع فولاد برای چاقو ارایه میدن.
طبق روال که همیشه از بهترین گزینه شروع میکنیم و به ترتیب جلو میریم و نه برعکس ... . . . . . . . . .
یکی از گزینه های خوبی که معروفیت جهانی داره و تو ایران هم شما میتونین تقریبا راحت پیدا کنید فولاد D2 هست. این فولاد به نام SPKR و 1.2379 هم شناخته میشه. این فولاد یک فولاد سردکار پر کروم و پر کربن هست. حدود 1.5% کربن داره ( حدودا 2برابر فولاد فنری) حدود 12% کروم و 1% مولیبدن و 1% وانادیوم . از نظر مقاومت به سایش که بعد سختی دومین خصیصه مهم برای تیغه یک چاقو هست این فولاد یک غول در بین فولادها از این منظر به حساب میاد.
و اما محاسنش برای چاقو 1: سختی و سختی پذیری فوق العاده بالا به طوری که بعد از گداخته کردن فقط با قرار دادن در هوای آزاد کاملا سخت میشود( یعنی نیازی نیست داخل آب یا روغن خنک یا کوئنچ کنیم) و به همین خاطر مقاومت بالایی نسبت به تاب برداشتن و خم شدن و ترک برداشتن دارد.2 گرچه کاملا استنلس نیست اما بعد پولیش بالای 90% نسبت به زنگ زدگی بیمه میشود. 3: همانطور که گفتیم مقاومت به سایش استثنایی دارد و همچنین مقاومت برای حفظ لبه ( بطور ساده کند کردن چاقوی این فولاد هنر میخواهد).( نمونه ای از چاقوی این فولاد را من به دوستان پر مدعا میدهم و میگویم هر طور دوست دارند با چاقوی خودشان کل بیندازند و در انتها بعضی که هنوز از رو نرفته اند میگن الماس رو برداشتی اوردی خب معلومه دیگه!!! بعد با سنگ یا آجر میخوان بیوفتن به جون چاقو)
و اما معایب 1: متاسفانه پیدا کردن قراضه این فولاد بسیار مشکله و عموما در صنعت ما برای سنبه و ماتریکس " قالب سکه زنی؛قالب سیم کشی؛برقو؛قالب قطع کن بکار میرود که تهیه چاقو از این ابزار ممکن نیست که لاجرم باید بصورت تسمه از بازار خریداری شود. البته این حسن را دارد که در اندازه های کم هم قابل تهیه است و بقول دوستان تنی خرید و فروش نمیشود. 2: بعد از تهیه این فولاد بصورت خام گرچه بعلت آنیل شده بودن کار با آن راحت است ولی طبیعتاً سخت کاری آن نیاز به تجربه و دانش خواهد داشت.3 قیمت نسبتاً بالا در مقایسه با دیگر فولادها. 4: مثل تمام چیزهایی که کشور دوست و برادر چین به گند کشیده ( و تاجران حلال خور زحمت وارد کردن و فروشش رو به دوش میکشن) اینجا هم....
و اما گزینه بعدی..... فولاد M2: این فولاد که به نام های 1.3343؛ و یا DMO5 (البته روی تیغه ها با این اسم مینویسن) معروفه یکی از فولادهای خشکه هوایی یا تندبر یا همون HSS خودمون محسوب میشه که نسبت به اولی بسیار فراونتر و پر کاربردتره. با ترکیب شیمیایی حدود 0.9% کربن + حدود 4% کروم + حدود 5% مولیبدن + حدود 2% وانادیوم + حدود 6.5% تنگستن مقاومت به سایش تقریبا برابر با D2 داره ولی سختی و چقرمگی بالاتر از اون. که البته با توجه به عناصر آلیاژی بیشتر از D2 قابل توضیحه. و به خاطر تنگستن و مولیبدن زیادی که داره این خواص رو حتی با وجود داغ شدن از دست نمیده. برای همین هم بیشتر مته ها و تیغه های برشی و قلاویز ها و تیغچه های تراشکاری رو از M2 میسازن.

محاسن برای چاقو 1: سختی بسیار بالا و البته قدرت حفظ سختی بالاتر. 2: مقاومت به سایش عالی. 3: قدرت حفظ لبه ی عالی.( برای مقایسه این تیغه میتونه یک تیغه استیل حیدری رو دقیقا مثل خیار پوست بکنه و تیکه تیکه کنه وباور کنید هیچ اقراقی نمیکنم) 4: تیز کردن راحت
معایب 1: نداشتن مقاومت در برابر زنگ زدگی( برای همین شرکت های چاقوسازی روی تیغه رو انواع پوشش میدن.مثل DLC یا تیتانیوم نیترید که مثل آب طلا میمونه و یا حتی زاج کاری میکنن.) 2: حساس و تکنیکی بودن عملیات حرارتی این فولاد گرچه مثل D2 این هم در هوا کوئنچ میشه. 3: عیب 4 بالایی هم شامل این فولاد هم میشه.
ولی خبر خوب اینجاست که قراضه و مستعمل این فولاد به وفور پیدا میشه از تیغ اره لنگ بگیرید تا تیغه های آب صابونی و تیغه های رنده چوب بری و تیغه های معروف به چاقویی صنایع غذایی و گوشت و لاستیک. ولی بهترین نمونه که خود من به وفور از اون استفاده کردم و خیلی هم راضی هستم تیغچه های تراشکاری هستند[color=#000000] این تیغچه ها در اندازه و شکل های مختلف ساخته میشن و به بهترین شکل ممکن آبکاری میشن و فقط کافیه شما یدونه مثلا کونیگ ( یکطرف پهن و طرف دیگه نازک) اونرو به اندازه 5*4*20*200 میلیمتر(پهنای بالا*پهنای پایین*عرض*طول) تهیه کنید و بعد انتخاب طرح مورد نظرتون اونرو براده برداری کنید و تمام. من خودم اینکار رو با دستگاه سنباده نواری (Belt Grinder) انجام میدم. که ابزار استاندارد چاقوسازی در دنیا هست.همونطور که تو عکس ها میبینید دستگاه چندان پیچیده ای نیست و اکثراًَ خودشون میسازن و من هم بعد خریدن یک نمونه محک خودم دست بکار شدم و از اون بهترش رو ساختم.
نمونه ساخت چین برای شرکت محک:http://abzar-yaragh.com/products_pictures/medium_7eee680e56bf6f4e7b11e17c204d0e01.jpg

نمونه کوچکتر آینهل:http://abzar-yaragh.com/products_pictures/large_49065d43a042545aeaa947f93ee5f3a8.jpg

نمونه دست ساز:http://i121.photobucket.com/albums/o202/maco_man/WIP%20and%20shop/IMG_0402.jpg

نمونه خیلی ساده ترش :http://www.cnccookbook.com/img/OthersProjects/Knives/grinders/MikeAlexander1.jpg

ساخت چاقو با دستگاه:http://i33.photobucket.com/albums/d87/aly-1/Picture1109.jpg
2:https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSgAZa7oWIRXbnuW25irbbtN0U3IU9qFmnq-Hv84uCB_9DdFudf
3:http://www.shannonprecision.com/images/belt_sander_grinder/grinder_sharpening.jpg
4:http://www.jtcustomknives.com/pic/5.jpg

به به...صبح جمعه با حاجی جون

حاجی جون در مودر این تیغچه های تراشکاری یکم توضیح میدید؟؟؟

یا اره های صابونی ...مثلا کند بر باشند یا تند بر؟؟؟در مورد تیغه اره آتشی هم کمی توضیح دهید....البته با تصویر باشه بهتره

یا علی