بازم سلام
ابتدا از تجربیات خودم درمورد تلمبه بگم بعد برم سروقت تجربیاتم از مسابقه بنچ رست اخیر
اول از همه توی گیلان باید تلمبه داشته باشی چون یوقتی برف شدید میاد و محیط پر شکار میشه و اکثر راه های ارتباطی قطع میشه و نمیشه کپسول برد و شارژ کرد.تلمبه زدن باعث میشه در تعداد شلیکت صرفه جویی کنی و تا میتونی از شلیک تیرهای بی مورد جلوگیری کنی.تلمبه زدن سخت هست ولی به ادم زیاد فشار نمیاد و حین تلمبه زدن دستها و کمر صاف هست و پاها از زانو خم میشن و تلمبه با وزن بالاتنه باد به سیلندر تزریق میکنه.سختی کار بالا کشیدن دسته یا ورود باد به تلمبه هست که چون خیلی سیل هست باید بکشی تا پر از هوا بشه و به سرشونه ها و دستها فشار میاد.من برای رسوندن فشار از 100 بار به 200 بار حدود 10 دقیقه تلمبه میزنم و اینکار توی دوتا 5 دقیقه انجام میدم و بینش یه نفسی تازه میکنم.برای دیانا p1000 که فشار کاری 250 بار داره تصور تلمبه زدن تا رسیدن به این فشار غیر قابل تحمل هست و به نظرم داشتن کپسول براش واجبه.من اخر شب تفنگ شارژ میکنم و صبح ازش استفاده میکنم.خداروشکر بخاطر مصرف کم گالاتیان در هر شلیک برای من که تلمبه میزنم خیلی خوبه.
بریم سراغ بنچ رست.اینایی که میگم تجربیات خودم از مشاهداتم در روز مسابقه هست امیدوارم ارزش اشتراک گذاشتن داشته باشه
- با بهترین تجهیزات توی مسابقه شرکت کنید.متاسفانه یا خوشبختانه بنده متوجه شدم که دوربین من مناسب این کار نیست و تا اندازه کاربرد شکاری کار من راه میندازه.برای اولینبار با ساچمه JSB با تفنگم تیراندازی کردم که خودم از نتیجه خوبش تعجب کردم و بیشتر روی تفنگم حساب باز کردم.اینطور شد که دوستان بمن افتخار دادن و با تفنگ من تیراندازی کردن که باعث خوشحالی من بود. فکرکنم ساچمه JSB روی میز مال کامران عزیز بود که واقعا ازش سپاسگذارم.یه بسته 15 گرینی هم برای دوستان بود که ازش کلی مصرف شد و از اون دوستمون هم سپاسگذاری میکنم و نمیدونم کی بود.
کامران جهت دست گرمی با رین استورم بعد از شلیک دوم تیر روی تیر میزد طوریکه من و اقا حسین به زور با دوربین دوچشمی باز شدن حفره روی سیبل میدیدیم ولی متاسفانه بعد شارژ کردن تفنگ شروع کرد به پرت زدن!!!!!!!از این ماجرا چند نکته یاد گرفتم
اول اینکه در حین مسابقه باید مراقب تفنگت باشی چون اون زمان کپسول چند متری دور بود و کنار میز و کامران تفنگ برد تا اونجا و برگشت.احتمال اینکه دوربینش به جایی برخورد کرده باشه بود.
نکته دوم فشار سیلندر در محدوده بهینه هست.روز مسابقه دقت مهمه نه قدرت.کامران بعد از دست گرمی سلاحش فول شارژ کرد و اومد شلیک کرد.در فاصله دور بخاطر افت ساچمه و از دست دادن انرژی فشار بالای مخزن کمک میکنه ولی توی فاصله 25 متر فشار مخزن باید در حالت ایده ال باشه.
نکته خیلی مهم دیگه شلیک اول هست.اکثر دوستان شلیک اولشون نسبت به شلیک های بعدی بد بوده.توی شلیک اول تفنگ جا میفته و دمای لوله و تنش مخزن در ابتدای روند مناسب قرار میگیرن.نظر من اینه شلیک اول توی تست بزنید نه توی سیبل امتیاز.نظیر همین حالت در بعد از پر کردن خشاب بعدی یا شارژ مجدد مخزن اتفاق میفته که دلیلش ایجاد فاصله زمانی طی این دو عمل هست که به نظر من لوله تفنگ سرد میشه.پس اگر تعداد شلیک برای قلق گیری محدود هست باید در ابتدای شلیک تعدادی سیبل خالی برای بعد از شارژ کردن سیلندر و پر کردن خشاب بذارید.
شلیک یکنواخت.با درنظر گرفتن شرط بالا فاصله بین شلیک ها بهتره نزدیک به هم باشه و خیلی طولش ندیم.همه ما میدونیم حبس نفس اگه از یه حدی بیشتر طول بکشه ضربان قلب شدیدتر میشه و تنظیم رتایکل روی هدف سخت میشه.نباید اونقدر طولش داد تا ارامش ضربان قلب بهم بخوره.توی مسابقات تیراندازی داخل سالن از نوعی قرص که باعث میشه ضربان فلب ملایمتر بشه استفاده میشه که من چون شدیدا و شخصا مخالف اینکار هستم اسم قرص نمیگم.
تنظیم دوربین حین مسابقه.وقتی به هر دلیلی تفنگ خوب نمیزنه اگر توی چند شلیک گروپ خوبی نداد مشخصه تفنگ پرت میزنه و وقتی تفنگ پرت میزنه تنظیم دوربین بی فایده هست.اگر تفنگ گروپ خوبی داد یعنی مثلا هر سه شلیک اول 2 میلدات بالا زد اونوقت میشه دوربین با حساسیت تنظیم کرد.هرچند خودم باشم دوربین دست نمیزنم و با میلدات شلیک میکنم.
خصوصیات فردی.در حین مسابقه باید با اعتماد به نفس بود و به محیط اطراف خودت مسلط باشی.توی مسابقات بنچ رست تهران دوست عزیزی ساچمه خوب و بد جدا از هم کنار هم میذاره و بعد چند شلیک عالی با ساچمه های خوب بصورت ناخودآگاه از ساچمه های بد استفاده میکنه و این بعد از مسابقه متوجه میشه و از نفر اول بودن به شدت نزول میکنه!!!!!!!این اتفاق بخاطر تشابه JSBهای 15 و 18 گرینی روی میز برای یکی از دوستان رخ داد هرچند دوست عزیزمون بصورت اتفاقی متوجه شد.پس همه چیز نگاه کردن توی دوربین نیست.بهتر بود روی میز خلوت میکردیم.
دو نفر اول اصولی روی میز ننشستند که با تیزبینی اقا حسین این مشکل رفع شد.کلا سر من رسید همه ایرادها رفع شده بودن خخخخخخخ
این برداشت ها و نتیجه گیری من از روز مسابقه یا بهتره بگم دور همی بود که امیدوارم نادرست نباشن تا موجب گمراهی دوستان نشه.
در اخر از مهدی عزیز بابت میزبانی و تهیه مکان مناسب تشکر میکنم.من فکر میکنم دوستان متوجه شدند که تاریخ مسابقه کمی دیرتر باید میشد چون هنوز کیوی ها نارس بودن!
از اقاحسین بابت خیلی از هزینه هایی که متقبل شدن تشکر میکنم
از سایر دوستان بابت حضورشون تشکر میکنم و همه میدونیم چقدر مشغله زیاده.از دوستانی هم که حضور نداشتن بابت همراهی قلبیشون تشکر میکنم و امیدوارم به زودی ملاقاتشون کنم.
همچنین از اقا صادق عزیز بابت کمک در اجرای اصولی مسابقه سپاسگذارم