2011-01-15, 07:28 AM
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
بـرنو نوعی تفنگی تک تیر و بسیار قوی با برد زیاد (۴۵۰۰ متر) و کالیبر ۹۲/۷ میلیمتر است که نخستین بار در شهر برنو در کشور چکسلواکی ساخته شد.
امتیاز ساخت آن به ایران داده شدهاست. برنو را چکسلواکی از تفنگی بنام ماوزر ۹۸ک (mauser۹۸k) ساخت آلمان اقتباس کردهاست
در روز هفتم بهمن ماه ۱۳۰۹ (۲۷ ژانویه ۱۹۳۰) درپی یک بررسی طولانی، شاه وقت که فرمانده کل نیروهای مسلح بود موافقت کرد که «ماوزر Mauser» ساخت آلمان پس از یک دوره آزمایش چندساله، تفنگ رسمی ارتش ایران شود. این آزمایش روی ماوزرهای «وی. زی ۲۴ - VZ » یعنی ماوزر ساخت سال ۱۹۲۴ صورت گرفت و ستاد ارتش در سال ۱۹۳۴ (۱۳۱۳) به آن نمره قبولی داد. از آن پس ماوزر که تولید انبوه آن از سال ۱۸۹۸ در «اوبرنادورف» آلمان آغاز شده بود و در طول جنگ جهانی اول به عنوان دقیقترین و خوشدستترین تفنگ سبک بکار رفته بود جای تفنگهای روسی (ناگانت = نوغان) و انگلیسی و ... را در ارتش ایران گرفت. این تفنگ توسط دو برادر آلمانی به نامهای «پتر پل» و «ویلهلم» ماوزر Mauser Brothers برای ارتش آلمان ساخته شده بود. کارخانه ماوزر بعداً شعبه خود را در شهر «برنو» واقع در ایالت موراویای چک اسلواکی دایر کرد و دولت ایران که مشتری کمپانی «اشکودا» بود ترجیح داد که تفنگهای ماوزر ساخت شهر برنو Brno را خریداری کند و از آن پس در ایران نام «برنو» بر تفنگهای ماوزر گذارده شد که پنج تیر و تک تیر بودند. از دهه ۱۹۴۰، ایران خود دست به ساختن برنو زد و آن را در کارخانههای تسلیحات (معروف به مسلسل سازی واقع در نزدیکی دوشان تپه).
تفنگ برنو در سه مدل کوتاه و بلند و متوسط ساخته میشود. به تازگی در ایران جایگزین سلاحهای شکاری گردیدهاست و بهعنوان رایجترین تفنگ شکاری گلوله زنی استفاده میشود. قیمت یک مدل کوتاه آلمانی آن به ۲ میلیون تومان میرسد. این در حالیست که در خارج از مرزهای ایران، معادل آلمانی و نیز یوگسلاوی آن فاقد چنین محبوبیتی هستند و قیمتی بین ۴۰۰ تا ۷۰۰ دلار آمریکا دارد.
تفنگ برنو پس از ورود به ایران در ردیف سلاحهای سازمانی ارتش قرار گرفت امابا ورود تفنگ ام ۱ جای خود را به این تفنگ نیمه خودکار داد.اما همچنان جایگاه خود را در بین مردم و بخصوص عشایر لر حفظ نمود چرا که به عقیده آنها برنو بهترین بوده و هست. دسترسی عشایر به این سلاح بعد از شهریور ۱۳۲۰ و انحلال ارتش ایران در پی حمله متفقین صورت گرفت.
برنوهای ساخت ۱۳۰۹ و ۱۳۱۷ از اهمیت و قابلیتهای بالاتری برخوردار هستند اما مدلی قدیمی تر از این اسلحه وجود دارد که نقش شاهینی در حال پرواز را برخود دارد که ورود آن را به سال ۱۲۹۸ و توسط میرزا کوچک خان نسبت میدهند.
منبع: airgun.mihanblog
بـرنو نوعی تفنگی تک تیر و بسیار قوی با برد زیاد (۴۵۰۰ متر) و کالیبر ۹۲/۷ میلیمتر است که نخستین بار در شهر برنو در کشور چکسلواکی ساخته شد.
امتیاز ساخت آن به ایران داده شدهاست. برنو را چکسلواکی از تفنگی بنام ماوزر ۹۸ک (mauser۹۸k) ساخت آلمان اقتباس کردهاست
در روز هفتم بهمن ماه ۱۳۰۹ (۲۷ ژانویه ۱۹۳۰) درپی یک بررسی طولانی، شاه وقت که فرمانده کل نیروهای مسلح بود موافقت کرد که «ماوزر Mauser» ساخت آلمان پس از یک دوره آزمایش چندساله، تفنگ رسمی ارتش ایران شود. این آزمایش روی ماوزرهای «وی. زی ۲۴ - VZ » یعنی ماوزر ساخت سال ۱۹۲۴ صورت گرفت و ستاد ارتش در سال ۱۹۳۴ (۱۳۱۳) به آن نمره قبولی داد. از آن پس ماوزر که تولید انبوه آن از سال ۱۸۹۸ در «اوبرنادورف» آلمان آغاز شده بود و در طول جنگ جهانی اول به عنوان دقیقترین و خوشدستترین تفنگ سبک بکار رفته بود جای تفنگهای روسی (ناگانت = نوغان) و انگلیسی و ... را در ارتش ایران گرفت. این تفنگ توسط دو برادر آلمانی به نامهای «پتر پل» و «ویلهلم» ماوزر Mauser Brothers برای ارتش آلمان ساخته شده بود. کارخانه ماوزر بعداً شعبه خود را در شهر «برنو» واقع در ایالت موراویای چک اسلواکی دایر کرد و دولت ایران که مشتری کمپانی «اشکودا» بود ترجیح داد که تفنگهای ماوزر ساخت شهر برنو Brno را خریداری کند و از آن پس در ایران نام «برنو» بر تفنگهای ماوزر گذارده شد که پنج تیر و تک تیر بودند. از دهه ۱۹۴۰، ایران خود دست به ساختن برنو زد و آن را در کارخانههای تسلیحات (معروف به مسلسل سازی واقع در نزدیکی دوشان تپه).
تفنگ برنو در سه مدل کوتاه و بلند و متوسط ساخته میشود. به تازگی در ایران جایگزین سلاحهای شکاری گردیدهاست و بهعنوان رایجترین تفنگ شکاری گلوله زنی استفاده میشود. قیمت یک مدل کوتاه آلمانی آن به ۲ میلیون تومان میرسد. این در حالیست که در خارج از مرزهای ایران، معادل آلمانی و نیز یوگسلاوی آن فاقد چنین محبوبیتی هستند و قیمتی بین ۴۰۰ تا ۷۰۰ دلار آمریکا دارد.
تفنگ برنو پس از ورود به ایران در ردیف سلاحهای سازمانی ارتش قرار گرفت امابا ورود تفنگ ام ۱ جای خود را به این تفنگ نیمه خودکار داد.اما همچنان جایگاه خود را در بین مردم و بخصوص عشایر لر حفظ نمود چرا که به عقیده آنها برنو بهترین بوده و هست. دسترسی عشایر به این سلاح بعد از شهریور ۱۳۲۰ و انحلال ارتش ایران در پی حمله متفقین صورت گرفت.
برنوهای ساخت ۱۳۰۹ و ۱۳۱۷ از اهمیت و قابلیتهای بالاتری برخوردار هستند اما مدلی قدیمی تر از این اسلحه وجود دارد که نقش شاهینی در حال پرواز را برخود دارد که ورود آن را به سال ۱۲۹۸ و توسط میرزا کوچک خان نسبت میدهند.
منبع: airgun.mihanblog