شما وارد حساب خود نشده و یا ثبت نام نکرده اید. لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید تا بتوانید از تمامی امکانات انجمن استفاده کنید.
انجمن تخصصی شکاروتیراندازی(بزرگترین مرجع اطلاعاتی تفنگ بادی،پی سی پی،تیراندازی ایرانیان)pcp.airrifle.airguns..تفنگ بادی،پنوماتیک،
عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - نسخه قابل چاپ

+- انجمن تخصصی شکاروتیراندازی(بزرگترین مرجع اطلاعاتی تفنگ بادی،پی سی پی،تیراندازی ایرانیان)pcp.airrifle.airguns..تفنگ بادی،پنوماتیک، (http://www.iran-airrifle.com/forum)
+-- انجمن: جاذبه های طبیعی،حیات وحش و شکار (/forumdisplay.php?fid=21)
+--- انجمن: تصاویر شکار و تیراندازی (/forumdisplay.php?fid=23)
+--- موضوع: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران (/showthread.php?tid=752)

صفحه ها: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53


RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-05-16 10:23 AM

شاه باز ( عقاب شاهی )

نام علمی : Aquila Heliaca
نام انگلیسی: Imperial Eagle
نام فارسی: شاه باز ( عقاب شاهی )
[تصویر: Imperial_Eagle_face.jpg]
مشخصات ظاهری:
این پرنده، 72 تا 83 سانتیمتر طول دارد. در پرنده ی بالغ ترکیب پروبال قهوه ای تیره است که در تضاد با رنگ زرد مایل به سفید پس گردن، کمرنگی بالای دم و شانه های سفیدش قرار داردو آن را متمایز می کند. زیر دم کمرنگ، شاهپرهای تیره و دم باریک شده اش در هنگام بالبازروی، آن را از عقاب طلایی متمایز می سازد. در پرنده ی جوان، زیر تنه قهوه ای مایل به زرد کمرنگ ، دم و شاهپرهای بالب پررنگ و لکهی بزرگ کمرنگ و نسبتا مشخصی که در وسط بال و قسمت پایین تر در پشت بدن وجود دارد، دیده می شود. این پرنده سنگین جثه، آرام و کند حرکت است.
[تصویر: Imperial_Eagle_flight.jpg]
صدا:
صدای این پرنده شبیه «کراو- کراو-کراو- » د رهنگام نمایش های جنسی، شنیده می شود.
[تصویر: aquila_heliaca_6784.jpg]
زیستگاه:
این پرنده در دشت های باز با درختان بلند و جنگل های کوهپایه ای و در زمستان، در باتلاق های نواحی استپی به سر برده و روی درختان بلند و دور افتاده آشیانه می سازد. در ایرانف زمستان ها نسبتا فاروان است و به تعداد اندک تولدی مثل می کند.
[تصویر: Imperial_Eagle_map.gif]
حفاظت :
این پرنده در زمره ی پرندگان حفاظت شده است ، بنابراین، باید برای حفاظت از محل های تولید مثل این پرنده اقدامات حفاظتی جدی صورت گیرد.


عقاب صحرایی

نام علمی : Aquila Nipalensis
نام انگلیسی: Steppe Eagle
نام فارسی: عقاب صحرایی
[تصویر: %D9%84%D8%A7%D8%AA%D9%86.bmp]
مشخصات ظاهری:
این پرنده، 75 سانتی متر طول دارد. پرنده ی بالغ به رنگ قهوه ای تیره، با پوشش متنوع زیر بال، شبیه قسمت های دیگر بدن با کمرنگ تر از آن دیده می شود. زیر بال ها یکدست، با پرهای پروازی کمرنگ تر یا پررنگ تر از آن، و نوارهای تیره ی پهن در حاشیه ی انتهایی بال ها، که حاشیه ی سرشانه و پیش بال تیره رنگ است، دیده می شود. از بالا، روتنه غالبا در سطح بال ها کمرنگ تر است با رگه های تیره که تا شاهپرهای کمرنگ تر ادامه دارند. دم خاکستری مایل به قهوه ای و قاعده و انتهای آن تیره تر است. پرنده ی جوان قهوه ای کمرنگ است که نوارهای مشخص سفیدی در زیر بال ها، لکه ی بزرگ شاهپرها ا زبال و دمگاه تیره اش آن را از پرنده ی جوان شاه باز متفاوت می سازد. معمولا پرنده ی تازه بالغ تا کامل شدن پشش رنگی بدنش، تیره تر از پوشش زیر بال ها است و شباهت بسیار با نابالغ عقاب خالدار کوچک دارد، با این تفاوت که نوارهای سفید زیر بال، پرهای انتهایی مشخص بال و منقار بزرگترش او را متمایز می کند. لکه ی زرد رنگی در انتهای منقار این پرنده دیده می شود که تا زیر چشم امتداد دارد. پروازی سنگین، همراه با بالبازروی با بال های پهن، که به حالت خمیده در می آید، دارد.
[تصویر: %D9%84%D8%A7%D8%AA.bmp]
زیستگاه:
این پرنده در استپ های باز و نواحی نیمه بیابانی و کوهپایه ها، نزدیک تالاب ها و نزدیک زباله دانی شهرهای درون بیابان به سر می برد. در ایران ، در مناطق جنوب شرقی، به صورت مهاجر دیده شدهاست.
[تصویر: %D8%A7%D8%AA%D9%86.bmp]
حفاظت:
این پرنده در زمره ی پرندگان حفاظت شده است، بنابراین، ضمن بررسی دقیق مناطقی که در آنها به سر می برد، باید برای حفاظت از این مناطق اقدامات جدی صورت گیرد.


RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-05-16 01:18 PM

با سلام

عقاب طلايي
در پست 359 همين تاپيك معرفي شده .

عقاب ماهیگیر

نام علمی : Pandion Haliaetus
نام انگلیسی: Osprey
نام فارسی: عقاب ماهیگیر

[تصویر: Osprey.jpg]
مشخصات ظاهری: این پرنده، 51 تا 58 سانتی متر طول دارد و به واسطه ی بال های بلند، کشیده و زاویه دارش هنگام سر خوردن در هوا و نیز قاعده ی باریک دمش به آسانی شناخته می شود. زیر تنه ی سفید، شانه ها و انتهای شاهپرهای اولیه اش سیاه است و در انتهای دمش نوار تیره رنگی مشاهده می شود. زیر بال هایش دالبری پررنگ و رگه های قهوه ای مایل به سیاه دیده می شود. سرش سفید مایل به خاکستری و تاج مانند است که در نوار پهن چشمی سیاه ماسک مانند به چشم می خورد که تا گردن و پشت بدن امتداد دارد. رو تنه و بال ها قهوه ای مایل به سیاه و سینه اش به صورت لکه ای نقطه نقطه ای قهوه ای و سیاه دیده می شود. نر وماده همشکل اند. این پرنده هنگام شکار از مهارت خود در، درجا بال زنی و سرخوردن روی جبهه ی هوا بهره می برد و با شیرجه به درون آب، ماهی را شکار کرده و در حالی که آن را با یک پا گرفته از آب خارج می شود. غالبا برای استراحت، روی درخت های خشک ، پایه های برق و صخره های نزدیک آب می نشیند.
[تصویر: Osprey_fly.jpg]
صدا:
صدای این پرنده غرغر مانند و شبیه «یی لپ – یی لپ» یا سوت مانند و بلند شبیه «پی ای پ » شنیده می شود.
[تصویر: Osprey_Nest.jpg]
زیستگاه:
این پرنده در مناطق نزدیک دریاچه ها، رودخانه های بزرگ، تالاب ها و سواحل دریا به سر برده و روی درختان، صخره های پرتگاهی ، خرابه ها و گاهی نیز در زمین های شنی یا سنگلاخی آشیانه می سازد. در ایران به وفور دیده می شود و در بیشتر نقاط سواحل جنوبی و جزایر خلیج فارس تولید مثل می کند. به صورت اتفاقی در دشت شورک خراسان دیده شده است.
[تصویر: Pandion_Haliaetus.jpg]
[تصویر: Osprey_map.gif]
حفاظت:
با توجه به اینکه این پرنده از ناحیه ی شکارچیان تهدید نمی شود. تنها منظور تیره های پرندگان شکاری بدون تیره شاهینیان و عقاب ماهیگیریان است.


عقاب مارخور

نام علمی : Circartus Gallicus
نام انگلیسی: Short toed Eagle
نام فارسی: عقاب مارخور

[تصویر: Circaetus_gallicus.jpg]
مشخصات ظاهری:
این پرنده، 74 تا 73 سانتیمتر طول دارد واز عقاب های پهن بال و بزرگ، و زیر تنه ی یکدست سفید است. از عقاب ماهیگیر بزرگتر، اما از سایر عقاب های کوچکتر است. سینه و گلو تیره تر و انتهای دمش مربعی شکل است و سه نوار عرضی تیره رنگ دارد. سرش نسبتا بزرگ و گرد وسفیدی زیر تنه اش گاهی با خال های تیره یا رگه هایی همراه است. روتنه قهوه ای مایل به خاکستری است و در زیر بال هایش رگه های تیره ای مشاهده می شود. این پرنده عمدتا از مار و گاهی نیز ار مارمولک و قورباغه تغذیه می کند.
[تصویر: Short_toed_Eagle_flight.jpg]
صدا:
صدای این پرنده، سوت مانند و شبیه سارگپه ها به صورت «کی –یو» یا «هو-اپ» و یا پی ی –او» شنیده می شود.
[تصویر: Short_toed_Eagle.jpg]
زیستگاه:
این پرنده در شیب های کوهستان، دره های تنگ و جنگل های دو درست با درختان پراکنده به سر برده و روی درختان آشیانه می سازد. در ایران، تابستان ها، به تعدا اندک، دیده می شود.
[تصویر: Short_toed_Eagle_map.gif]
حفاظت:
در وهله ی اول باید بررسی دقیقی از پراکندگی این پرنده صورت گیرد سپس برای حفاظتش اقدام شود. در هر حال، محل های تولید مثل این پرنده باید تحت کنترل کامل باشد.

تصويري از اين پرنده
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.



RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-05-17 07:18 AM

با سلام . دو كليپ ار پلنگ و گوزن مارال ايران .

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.



RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-05-18 08:08 PM

با سلام . دوستان دومين گروه ار پرندگان شكاري خانواده سارگپه مي باشد .

سارگپه معمولی

نام انگلیسی : Common Buzzard
نام فرانسوی : Buse variable
نام علمی (لاتین) : Buteo buteo
[تصویر: Buzzard.jpg]
چطور پیدایش کنیم :
اندازه سارگپه معمولی بین50 تا 55 سانتی‌متر است؛ سارگپه‌ها را می توان از طرح بدنشان در حال پرواز ( بال‌های پهن ، دم بزرگ و گرد و گردن خیلی کوتاه ) تشخیص داد .
رنگ پرو بال سارگپه بالغ خیلی متنوع ولی به‌طور کلی قهوه‌ای پررنگ است ،زیر بال ها غالبا کمرنگ است و در سطح شکمی لکه‌های سفید فراوان دارد . میزان رنگ سفید در سطح شکمی و زیر بال‌ها متغیر است ولی به اندازه سارگپه پابلند نمایان نیست .
[تصویر: buzzard4.jpg]

در زیرخم بال ها لکه های بزرگ تیره رنگی دیده می شود و پاها بدون پر و به رنگ زرد کم رنگ است.
رو تنه قهوه ای کمرنگ تا قهوه ای تیره و نوک شاهپرها قهوه ای تیره تا سیاه است.
تفاوت این پرنده با سارگپه پابلند در این است که ، دمش راهراه عرضی باریک قهوه‌ای و خاکستری و نوار انتهایی پهن تیره دارد ، لکه‌های بزرگ و تیره‌رنگ زیر خم بالش زیاد مشخص نیست و پاهای بدون پر و زرد رنگی دارد .
[تصویر: Buteo_buteo.jpg]
با بال‌های باز در حالیکه نوک شاهپرهای نخستین آنها به بالا برگشته است ، و با دمی گسترده ساعت‌ها بالباز اوج‌گیری می کند . در این حالت بالها را راست و قدری رو به بالا نگهمیدارد و به علت کوتاهی گردن جثه‌اش تپل بنظر می آید ، برخلاف عقاب‌ها که گردنی کشیده دارند، سر و گردنش کوتاه و حالت جثه اش جمع و جور است. پروازش نسبتا سنگین و کند است و گاهی درجا بال می زند ، هنگام شکار از ارتفاع کم بر روی پستانداران کوچک مثل خرگوش ( و به ندرت پرندگان کوچک ) می جهد ؛ به لاشه و مردار نیز علاقه نشان می دهد .
هنگام بال بازروی های طولانی، نوک شاهپرها را رو به بالا تعقر پیدا می کند و دمش گسترده می شود.
اغلب به صورت دسته‌های کوچک دیده می شوند .
نژادی از این پرنده ( vulpinus ) که در روسیه زادوولد می کند و فقط زمستان را در ایران می گذراند ، پروبالش کمرنگتر و بیشتر خرمائی است و راهراه عرضی روی دم آن نامشخص‌تر می باشد .
[تصویر: buzzard3.jpg]
صدای پرنده:
صدا سارگپه معمولی شبیه صدای کاکایی است به صوت "پی ی-وو، peee-oo" به گوش می رسد.
زیستگاه :
در نواحی جنگلی با درخت های پراکنده، کوهپایه‌های دور دست ، کشتزارها و نواحی پر درخت ، روی صخره‌های ساحلی ، درخت‌ها و زمین های ناهموار آشیانه می سازد .

[تصویر: Buzzard_map.gif]
پراکندگی :
سارگپه پرنده‌ای‌ست که زمستان‌ها در مناطق مختص به خود نسبتا فراوان بوده و در حال حاضر پرنده‌ای کمیاب است ، در ناحیه دریای خزر به صورت بومی زندگی می کرده ، کما اینکه در این ناحیه نیز بسیار به ندرت به چشم می خورد .!
حفاظت:
سارگپه معمولی با اینکه جز پرنده های حمایت شده است، ولی برنامه حفاظتی خاصی برای آن در نظر گرفته نشده است



سارگپه ی پابلند

نام علمی : Bueto Rufinus
نام انگلیسی: Long legged Buzzard
نام فارسی: سارگپه ی پابلند
[تصویر: Animal_Rights_Watch_ARW_2609.jpg]
مشخصات ظاهری: این پرنده 60 تا 66 سانتی متر طول دارد و هم اندازه کورکور سیاه است، با این تفاوت که دم بالهایش بلندتر است و دو لکه ی سیاه در زیر بال ها دارد. رنگ پر و بال این پرنده بسیار متنوع است و به رنگ های قهوه ای کمرنگ تا بلوطی خرمایی و سیاه دیده می شود. دمش سفید تا کرمی و فاقد نوار انتهایی است. پوشپرهای آستری بال قهوه ای ، زیر تنه بی رنگ، روتنه قهوه ای تا خرمایی و انتهای شاهپرهای بالها سیاه است. در نژآد بی رنگ، انتهای شاهپرها سیاده دیده نمی شود. در پرنده ی جوان، انتهای پرهای دم ، رگه رگه، با نوک تیره دیده می شود. این پرنده در جستجوی شکار بالبازروی و در جا بال زنی می کند و با دیدن شکار شیرجه می رود.
[تصویر: e2f1ae6c_110e_449e_b2d6_ccff7a3c674e.jpg]
صدا:
صدای این پرندع شبیه سارگپه ی معمولی، اما آرام است.
[تصویر: buteo_rufinus.jpg]
زیستگاه:
این پرنده در دشت های وسیع، نواحی نیمه بیابانی، کوهستان ها و مناطق بی درخت به سر برده و معمولا روی زمین و گاهی نیز روی تک درخت ها آشیانه می سازئ. در ایران بومی و نسبتا فراوان است.
[تصویر: Long_legged_Buzzard.jpg]
حفاظت: این پرنده د رزمره ی پرندگان حمایت شده است و چنین به نظر می رسد که ، درحال حاضر، نیازی به اجرای برنامه ی ویژه حفاظتی ندارد.
[تصویر: Long_legged_Buzzard_map.gif]


جهت تست
با سلام . ادامه گونه هاي خانواده سارگپه .

سارگپه پرپا

نام انگلیسی : Rough-legged Buzzard
نام فرانسوی : Buse pattue
نام علمی (لاتین) : Buteo lagopus
[تصویر: Buteo_lagopus.jpg]
چطور پیدایش کنیم :
50تا 60 سانتی‌متر ؛ از سارگپه به وسیله پاهای دراز و بارکتر و دم سفید با نوار انتهایی پهن و تیره مشخص می شود . معمولا سطح شکمی و زیر بال‌هایش سفید‌تر ، شکمش تیره‌رنگ و سرش کمرنگ است . در پرواز لکه‌های واضح و تیره‌رنگ خم بال و نوک تیره شاهپرهای نخستین ، در زمینه کمرنگ بال‌ها ، کاملا مشخص است . پاهایش تا حد قاعده پنجه ؛ پردار است در حالی که سارگپه پاهای زرد رنگ و بدون پر دارد . پرنده نابالغ شبیه نابالغ سارگپه است ولی اندکی سفیدی روی دم آن دیده می شود . رفتار ، صدا و پروازش شبیه سارگپه است ، اما هنگام شکار در ارتفاع کم پرواز می کند و مکررا درجا بال می زند و ضمن بال‌زدن‌های آهسته یکباره به طعمه حمله می کند ، بیشتر از خرگوش و جوندگان کوچک و گاهی از پرندگان تغذیه می کند .
[تصویر: Buteo_lagopus2.jpg]
[تصویر: Rough_legged_Buzzard.jpg]
زیستگاه :
معمولا زمین‌های بایر وکوهسار ، گاهی نیز در حوالی مرداب‌ها و تپه‌های شنی دیده می شود .
[تصویر: RoughleggedBuzzard.jpg]
پراکندگی :
سارگپه پرپا از جمله پرندگانی‌ست که زمستان‌ها و بطور منظم و به تعداد اندک در جنوب شرقی دریای خزر و ترکمن صحرا دیده می شود . بنا به گزارش‌های مستند ، سارگپه پرپا در گیلان نیز مشاهده شده است .


سارگپه چشم سفید

نام علمی : Butasture Teesa
نام انگلیسی: White eyed Buzzard
نام فارسی: سارگپه چشم سفید
[تصویر: Busautour_aux_yeux_blancs.jpg]
مشخصات ظاهری: این پرنده، 45 سانتی متر طول دارد و سارگپه ای کوچک است. هنگام سر خوردن روی جبهه های هوا، شبیه پرنده ای بین سارگپه ی جنگلی و سنقرها، اما با بال های باریک، به نظر می آید. نر و ماده همشکل اند. در بالبازروی، بال ها زاویه دار و دم نسبتا دراز و باریک و نیمه گسترده است. چانه و گلو سفید است که در وسط و دو طرف آن خطوط طولی تیره ای مشاهده می شود و رنگ چشمها سفید آمیخته با زرد است. روتنه قهوه ای با پوشپرهای قرمز بلوطی، روی دم و زیر تنه تقریبا سفید با راه راه عرضی به رنگ قهوه ای است و در پس سر لکه ی سفید بزرگ و مشخصی دیده می شود. در پرنده جوان، سر کمرنگتر و زیر تنه سفید تر است. این پرنده برای مدتی طولانی راست می نشیند.
[تصویر: Butastur_teesa.jpg]
صدا:
صدای این پرنده، ساده است و به صورت«پیت- وی ی ر، » شنیده می شود.
[تصویر: White_eyed_Buzzard.jpg]
زیستگاه:
این پرنده در جنگل های تنک و زمین های کشاورزی با درختان پراکنده، به سر می برد روی درختان آشیانه می سازد . در ایران، به صورت بومی و به تعداد نسبتا اندک، دیده می شود.
[تصویر: White_eyed_Buzzard_map.gif]
حفاظت: پس از بررسی دقیق و شناخت پراکندگی این پرنده، اقدام مناسب برای حفاظتش ضروری است.


سارگپه جنگلی

نام علمی : Pernis Apivorus
نام انگلیسی: Euro asian Honey Buzzard
نام فارسی: سارگپه جنگلی
[تصویر: 7a0ba20e_fd5a_4696_b568_5e2b616241f4.jpg]
[تصویر: Pernis_apivorus.jpg]
مشخصات ظاهری: این پرنده؛ 51 تا 58 سانتیمتر طول دارد و شبیه سارگپه ی معمولی است با این تفاوت که دمش باریکتر و بلندتر است که در انتها گردتر دیده می شود و نیز سر و گردنش باریکتر است و در قاعده ی دم دو نوار سیاه دارد که سارگپه ها فاقد این نوارهایند. در انتهایی شاهپرهای دم این پرنده، نوار سیاهی شبیه بعضی از سارگپه ها دیده می شود. بال ها اندکی خمیده و باریکتر از سارگپه و به طور کلی شبیه کبوتر می نماید. رنگ پر و بالش بسیار متنوع و روتنه و سطح پشتی بال ها قهوه ای پر رنگ؛ سرخاکستری و زیر تنه اش پر ا زنقش و نگارهای دالبری تیره است. در پرنده ی ماده زیر سطح شکمی قهوه ای تر و رنگ سفید زیر تنه و زیر بال ها بیشتر است و نیز انتهای شاهپرهای اولیه و ثانوی سیاه رنگ است. پرنده نابالغ عمدتا قهوه ای تیره است. این پرنده در هنگام بالبازروی، بال هایش را اندکی آویخته نگه می دارد و از لاروزنبورها و گاهی نیز از پرنگان کوچک، تخم پرندگان و موش تغذیه می کند.
[تصویر: Honey_Buzzard.jpg]
صدا:
صدای این پرنده آهنگین است و در پرنده ی نر ، در پرواز معمولی، صدایی شبیه «پوی هو» و در ماده «پیاه» شنیده می شود.
[تصویر: Male_Female_Honey_Buzzard.jpg]
زیستگاه:
این پرنده اغلب درحاشیه ی جنگل ها یا نواحی باز وسط جنگل ها، بخصوص در ختان برگ ریز به سر م یبرد. در ایران اغلب به صورت مهاجر عبوری در شمال و غرب ایران به وفور دیده می شود.
[تصویر: Honey_Buzzard_map.gif]
حفاظت:
در وهله ی اول باید بررسی دقیقتری از مناطق پراکندگی این پرنده در ایران انجا م شود. سپس اقدام مناسبی برای حفاظت از آن صورت گیرد.


RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-05-19 04:06 PM

با سلام . دوستان از گونه هاي مختلف پرندگان شكاري نوبت خانواده قوش ها ميرسد .

پیغو

نام علمی : Accipiter Brevipes
نام انگلیسی: Levant Sparrowhawk
نام فارسی: پیغو
مشخصات ظاهری: پرنده ی نر، 33 سانتی متر و پرنده ی ماده، 29 سانتی متر طول داردو از زیر منقار تا گلویش خط سیاهی دیده می شود. پرنده ی ماده شباهت بسیاری با ماده ی قرقی دارد. اما پرنده ی نر با نر قرقی متفاوت است. سطح زیرین بال ها، در هر دو جنس، سفید و نوک آنها سیاه است. زیر تنه سفید است و رگه های قهوه ای کمرنگ عرضی در آن مشاهده می شود. در پرنده ی نر، روتنه خاکستری تیره و گونه های خاکستری است. در پرنده ی ماده، روتنه خاکستری مایل به سیاه یکدست است. در پرنده ی نابالغ، سطح شکمی به رنگ سفید چرکی با لکه های درشت قهوه ای دیده می شود.
[تصویر: Levant_Sparrow_Hawk.jpg]
صدا:
صدای این پرنده؛ درفصل تولید مثل، جیغ مانند و شبیه «که – ویک» و نیز «کی وک- کی وک» شنیده می شود.

زیستگاه:
این پرنده در مناطق جنگلی ، حاشیه ی تالاب ها و دره ها به سر می برد. در ایران، تابستانها، به تعداد اندک، در شمال غرب و به صورت مهاحر در بلوچستان دیده می شود.
[تصویر: %D8%A7%D8%AA%D8%A7%D8%AA.bmp]
حفاظت:
این پرنده در زمره ی پرندگان حمایت شده است، بنابراین، برای حفاظت از آن، اقدامات ویژه ی حفاظتی ضروری است.


پیغوی کوچک

نام علمی : Accipiter Badius
نام انگلیسی: Shikra
نام فارسی: پیغوی کوچک
[تصویر: a793b9d6_0cf2_4072_9c37_a8f337e2f3a0.jpg]
مشخصات ظاهری: پرنده ی ماده، 33 سانتیمتر و پرنده ی نر، 29 سانتیمتر طول دارد. پرنده ی نر شبیه قرقی است با این تفاوت که دمش کوتاهتر و انتهای آن گردتر است، و شباهت بسیار با پیغوی نر دارد، اما کوچکتر از آن است. این پرنده دو نژآد دارد که در نژاد ایرانی ، پرنده ی نر دارای روتنه ی خاکستری کمرنگ، با انتهای بال های تیره و زیر تنه ی سفید کرمی است. در پرنده ی ماده ، روتنه قهوه ای کمرنگ، با نوار سیاهی نزیدگ انتهای دم و ته بال های سفید که دز زیر سیاه است. دیده می شود. پرنده ی نر، در حالت نشسته، خط مرکزی تیره ای در زیر چانه دارد. گونه هایش خاکستری است و طوق نخودی کمرنگی در گردنش دیده می شود. د رپرنده ی جوان، در زیر تنه ، خال های عرضی تیره (که در قرقی جوان اغلب خط خطی است) و در بالای دم نواری کمرنگ مشاهده شده و شباهت بسیار با پیغوی نابالغ دارد.
[تصویر: Accipiter_badius.jpg]
صدا:
صدای این پرنده آرام و شبیه «چه- ویک-چه-ویک» یا شبیه جغد به صورت «کیک-کویی» شنیده می شود.
[تصویر: Shikra_flight.jpg]
زیستگاه:
این پرنده در بیابان ها و شیب های درخت دار و مناطق جنگلی، که درختهای پراکنده ای دارد، به سر برده و روی درختان آشیانه می سازد. در ایران؛ به صورت مهاجر تابستانی؛ درشمال و شمال شرقی و در زمستان در جنوب شرقی و جزیره قشم نیز دیده می شود.
[تصویر: %D8%A7%D8%AA%D9%86%D9%88%D8%AA%D9%85.bmp]
حفاظت:
این پرنده در زمره ی پرندگان حمایت شده است، بنابراین، برای حفاظت ازآن، اقدامات ویژه حفاظتی ضروری است.


RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-05-19 09:30 PM

با سلام . ادامه خانواده قوش ها .

طرلان

نام علمی : Accipiter Gentilis
نام انگلیسی: Goshawk
نام فارسی: طرلان
[تصویر: Accipiter_gentilis.jpg]
[تصویر: Autour_des_palombes.jpg]
مشخصات ظاهری:
این پرنده، 48 تا 60 سانتی متر طول دارد. پرنده ی ماده به طور محسوسی از پرنده ی نر بزرگتر و گستردگی بال هایش هم اندازه ی سارگپه ی معمولی است . در پرنده ی نر، شکم فرورفته تر و قوی تر، بال ها بلند و کشیده تر و پهن با قاعده ی وسیع تر، ودم، در قاعده پهن تر و در انتها گردتر دیده می شود و سر و گردنش افراشته است. روتنه خاکستری تیره و محدوده ی سرو گردن قهوه ای تیره، با خال های کمرنگ روی گوشپرها و زیر تنه ی سفید با راه راه عرضی نزدیک به هم به رنگ قهوه ای پررنگ، دیده می شود. بالای چشمش نوار سفید پیوسته ای نمایان است و پوشپرهای زیر دمش سفید است. بال پرنده ی ماده گردتر و اندکی پهن تر است. پرنده ی نابالغ پرو بال کم رنگ تری دارد و سطح شکمش نخودی رنگ دیده می شود و خطوط راه راه قهوه ای نامنظم و طولی شکل دارد . این پرنده از قرقی قوی تر بوده و بالبازروی مستقیم تری دارد. در ارتفاع پایین و با مهارت لابلای درختان پرواز کرده و شکار را ناگهانی می گیرد.
[تصویر: Female_northern_goshawk_subspecies_atric...n_nest.jpg]
[تصویر: Goshawk.jpg]
صدا:
صدای این پرنده بلند و جیغ مانند ، شبیه «جی –اک،جی-آک،جی- اک» و یا «کک- کک» شنیده می شود.
[تصویر: Immature_northern_goshawk_being_chased_b...falcon.jpg]
زیستگاه:
این پرنده درجنگل ها، بیشه زارها و نقاط دور افتاده ی جنگل به سر برده و نزدیک فضاهای باز و و روی درختان بزرگ آشیانه می سازد. در ایران؛ به صورت مهاجر زمستانی، در شمال و به تعداد اندک در فارس و بلوچستان دیده می شود.
[تصویر: Northern_goshawk_flying.jpg]
حفاظت:
این پرنده در زمره ی پرندگان حمایت شده است، بنابراین، برای حفاظت از آن، اقدامات ویژه ی حفاظتی، خصوصا در آذربایجان شرقی و مناطق تولید مثلش در استان اردبیل، ضروری است.
[تصویر: Goshawk_map.gif]
[تصویر: Northern_goshawk_in_flight.jpg]
[تصویر: Northern_goshawk_landing.jpg]
[تصویر: Northern_goshawk_male_with_red_squirrel_prey.jpg]



قرقی:

قرقی از پرندگان شکاری کوچک به شمار می رود . این پرنده فقط در نقاط معتدل دیده می شود . و عموما یک پرنده مقیم به شمار میرود ولی پرندگان نواحی سردسیر زمستان ها را به مناطق گرمتر مهاجرت می کنند. قرقی ها بسیار سریع پرواز می کنند و پرندگان کوچک را با پرواز در بالای سرشان و شیرجه بر روی انان شکار می کنند .
پرنده ی نر حدود 30 سانتی متر طول دارد که حدود 7 سانتی متر از پرنده ی ماده کوچکتر است . بخش فوقانی بالها وقسمت پشت پرنده ماده به رنگ خاکستری و در پرنده نر رنگ این قسمت های قهوه ایی متمایل به خاکستری است . عموما در پشت گردن پرنده ی نر یک لکه ی سفید رنگ دیده می شود و بخش شکمی /ان متمایل به قهوه ایی است.
قرقی ها عموما در مناطق جنگلی و علفزار های باز دیده می شوند و لانه های خود را در بالای درختان و بعضا در لبه ی پرتگاهها می سازند . قرقی از نظر ظاهر ی شبیه شاهین ها هستند .. و دم هر ود کشیده و دراز است . ولی بالها در قرقی کوتاه تر و گرد تر است . در حالی که بالهای شاهین بلند ونوک تیز است .پرنده ی نر حدودا 100 الی 200 گرم و پرنده ی ماده حدود 180 تا 350گرم وزن دارد. طول با هایشان . حدود 55 تا 70 سانتی متر بوده و بال آنها در مقایسه با سایر پرندگان شکاری کوچکتر است ولی کوچک بودن بالها ، همراه با دم که نقش سکان را دارد ، امکان انجام مانور های متفاوت را می دهد که به راحتی در بین درختان پرواز کند.
[تصویر: fdf532f5_bdb7_4a7c_ac59_46496ddddfa3.jpg]
قرقی ها در حال پرواز شکار می کنند و به طور ناگهانی بر روی شکار حمله می برند . قرقی ها ، برخلاف شاهین ها د رهنگام شکار در جا پرواز نمی کنند. در مقابل سریعا بر سرعت خود می افازند و به شکار فرصت دفاع را نمی دهند. پاهای قرقی برای شکار نازک و بلند و چنگالهایش بسیار تیز است.
[تصویر: accipiter_brevipes_eb3790.jpg]
در حدود سالهای 1950تا 1960 تعداد آنها به طور ناگهانی کاهش یافت و در طی این دوره در برخی مناطق تعدادشان به نصف تقلیل یافت . که عمدتا به دلیل استفاده از سموم مختلف و از بین رفتن زیستگاههایشان است.
[تصویر: levant_sparrowhawk.jpg]
غذای اصلی قرقی ها را خرگوش های کوچک و موش و پرندگان کوچک تشکیل می دهد. در نواحی کم درخت قرقی در نزدیکی سطح زمین پرواز کرده و پس از یافتن شکار ، به طور ناگهانی به آن حمله میبرند . از طرفی که پرنده ماده بزرگتر است پس می تواند پرندگان بزرگتری را شکار کند . قرقی ها معمولا شکار خود را بالای درخت برده و قبل از خوردن پرهای آن را جدا می کنند. آنها نیز می توانند شکار های هم وزن خود را شکار کنند.
[تصویر: Sparrow_hawk_map.gif]
قرقی ها پرندگان منزوی هستند و فقط در فصل تولید مثل گرد هم می آیند . پرنده ی ماده لانه سازی می کندو برای این کار از شاخه های خشک یا تازه استفاده می شود. معمولا هر ساله یک لانه جدید ساخته می شود . پرنده ی ماه حدود سه یا هفت تخم می گذارد که اغلب میانگین آن 4 الی 5 تخم است . تخم قرقی ها به رنگ سفید با رگه های قهوه ایی رنگ است . پرنده ی ماده حدود 35 تا 42 روز بر روی تخم ها می خوابد پس از اینکه جوجه ها از تخم بیرون آمدند والدین به مدت سه یا چهار هفته آنها را تغذیه می کنن . پس از این مدت جوجه ها لانه را ترک می کنن. در ایران این پرندگان نیمه مهاجر و فراوان هستند.


قرقی شانه قرمز:

این قرقی از نظر جثه بسیار شبیه کلاغ است.شانه های آن دارای لکه هایی به رنگ قرمز متمایل به قهوه ایی و سینه اش به صورت راه راه است . بخش فوقانی پرهای بال در پرندهی بالغ به رنگ سیاه و سفید به صورت میله ایی می باشد . بخش زیرین پرهای پروازی به رنگ قرمز متمایل به قهوه ایی است که دارای رگه هایی از سفید رنگ می باشد . بر روی سینه نیز نوارهایی نازک نیره رنگی دیده میشود. و ناحیه پشت و سر به رنگ قهوه ایی تیره است . در ناحیه دم آن چند نوار باریک سفید دیده میشود. جثه ی پرنده ی ماده اندکی از نر بزرگتر است ولی رنگ پرها در هردو شبیه به هم هستند.
پرنده های نابلغ دارای بدنی قهوه ایی و رنگ بال و پرشان نسبت به نوع بالغ براقیت کمتری دارد. نوار های ناحیه ی شانه در پرندگان جوان به رنگ زرد نخودی است . بخش زیرین بدنشان به سفیدی می گراید و تعدادی نوار قهوه ایی در این ناحیه دیده میشود.
همانند سایر قرقی ها قرقی شانه قرمز نیز دمی دراز دارد و بالهای گرد دارد.
قرقی شانه قرمز نواحی جنگلی مرطوب را برای لانه سازی انتخاب می کند. و بر می گزیند و درختان بزرگ و بعضا درختان مخروط دار را برای لانه سازی انتخاب می کنند.


قرقی هریس

این پرنده دارای اندازه ایی متوسط بوده و در ایالات متحده ؛ شیلی و آرژانتین زندگی می کند. طول بدن آن حدود 60 سانتی متر و فاصله ی بین دو سر بال آن حدود 120 سانتی متر است . وزن متوسط آن حدود 900 گرم می باشد . ماده ها تقریبا 10 درصد از نر ها بزرگترند. رنگ قهوه ایی است . قسمت انتهایی دم و قسمت انتهایی بدن سفید رنگ است.
قرقی های هریس هنگام شکار کردن رفتار اجتماعی از خود نشان می دهند . جوجه های آنان ممکن است تا مدت سه سال نیز با والدین خود زندگی رکده و در بزرگ کردن جوجه های بعدی به والدین خود کمک می کنند . هنگام شکار کردن دو تا شش پرنده با هم همکاری می کنند . و شکار خود را به دام می اندازند .
رفتار اجتماعی آنها مکوجب می شود که در اسارت به راحتی به سر ببرند. از سال 1980 به بعد در خارج از آسیا استفاده از آنها در شکار بسیار عمومیت یافته و امروزه طرفداران بسیار زیادی دارد. تربیت آنها نسبتا اسان بوده و پرندگان خونگرمی هستند. سرعت پرواز و شتابگیری این پرندگان نسبتا کم است اما گروهی شکار کردن آنها این مشکل را رفع کرده است . این پرندگان نیز با صاحب خود شکار می کنند و بالای سر آن پرواز می کنند و منتظر می مانند تا صاحبش خرگوشی را برایشان رم دهد . امروزه در بسیاری از فرودگاههای اروپا از این پرنده برای فراری دادن پرندگانی مانند کبوتر استفاده می شود. زیرا حضور این پرندگان مانند کبوتر موجب برخورد آنها با هواپیما و ضرر و زیان می باشد. این قرقی دو الی 4 تخم می گذارد و 28 روز روی تخم ها می خوابد. از وجود انها در ایران اطلاعاتی در دست نیست.


RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-05-20 03:00 PM

با سلام . گروه ديگر از پرندگان شكاري خانواده كوركور است .

کور کور ( کور کور سیاه )

نام انگلیسی : Black Kite
نام فرانسوی : Milan noir
نام علمی (لاتین) : Milvus migrans
[تصویر: Black_Kite_3.jpg]
مشخصات :
55 سانتی‌متر ؛ کورکور یا همان کورکور سیاه پرنده‌ای‌ست شبیه کور کور حنایی ، ولی شکاف دمی آن خیلی کمتر است ، به طوری که در پرواز انتهای دمش تقریبا چهار‌گوش بنظر می آید . جثه آن کمی کوچکتر و پر و‌بالش خیلی پر رنگ‌تر از کور کور حنایی است ، پوشپرهای فوقانی بال آن در فاصله بین قاعده و خم بال کمرنگ می باشد . کورکور پرنده‌ای‌ست اجتماعی و غالبا روی آب‌های داخل خشکی دیده می شود ، پرنده نابالغ نظیر نابالغ کورکور حنایی ؛ لکه‌های سفید چرکی در زیر شاهپرهای نخستین دارد ولی این لکه‌ها در پرنده بالغ دیده نمی شود . پرواز و عادات تغذیه‌اش شبیه کورکور حنایی است ولی ماهی‌های مرده را نیز می‌خورد . هرجا که تعدادشان زیاد باشد به‌سرعت گرد لاشه‌ها جمع می شوند ؛ هنگام بالبازروی ، بالهایش را افقی و در سطح بدن نگاهمیدارد ( نه به شکل V مانند سنقر تالابی )
[تصویر: black_kite_chick.jpg]
[تصویر: kurkur2.jpg]
زیستگاه :
معمولا نزدیک دریاچه‌ها یا رودخانه‌ها ، مناطق پر درخت یا با درخت‌های پراکنده و اغلب در حوالی روستاها و حتی شهرها . غالبا به‌طور دسته‌جمعی بر روی درخت‌ها و گاهی روی لانه متروک کلاغ‌ها آشیانه می سازد .
[تصویر: Milan_noir.jpg]
[تصویر: Black_Kite_map.gif]
پراکندگی :
کور کور ، پرنده‌ای است مهاجر و از جمله پرندگانی بوده که روزگاری نسبتا فراوان دیده می شده ، اما و در حال حاضر وضعیت این پرنده نامشخص است ، هر چند که در مناطق خاصی از شمال کشور و در ناحیه پست خزری نیز تعدادی قابل توجه ای از آنها به چشم می خورند .



ادامه

کورکور حنایی

نام علمی : Milvus Milvus
نام انگلیسی: Red Kite
نام فارسی: کورکور حنایی
[تصویر: Red_Kite.jpg]
مشخصات ظاهری: این پرنده، 61 سانتی متر طول دارد. نر و ماده همشکل اما ماده حدود 5 درصد بزرگتر از نر است. دم زیبا و در انتها دو شاخه و به شکل «8» است . پر و بال به رنگ قرمز بلوطی، روتنه و دم دارای لکه های سفید زیبا، سر کرمی سفید و شاهپرهای انتهایی بال سیاه رنگ است. پرو بال جوجه ها کمرنگ تر است و انتهای شاهپرهای بال سفید و روتنه و بالهای کمرنگ تر از پرنده ی بالغ است. هنگام فرود آمدن بر شکار بالها را پهن می کند و مانند کورکور سیاه، شکارچی و همه چیز خوار است. از پستانداران کوچک و جوجه ی پرندگان، سگ مرده یا زخمی شده و بعضی از حشرات تغذیه می کند.
[تصویر: 450px_Milvus_milvus_R_ThKraft_.jpg]
صدا:
صدای این پرنده بیشتر هنگام تولید مثل و به صورت سوتهای «وی ی یی» یا «اووووو..وی ی یی » شنیده می شود.
[تصویر: Milan_royal.jpg]
زیستگاه:
این پرنده در نواحی قطبی و مدیترانه ای در جنگلهای استپی با آب و هوای خشک و مرطوب، علفزارها و مراتع به سر برده و در شاخ های درختان مرتفع آشیانه می سازد و گاهی نیز از آشیانه های قبلی یا قدیمی پرندگان دیگر استفاده می کند. در ایران، به تعداد محدود، در جنوب دریای خزر و شمال آذربایجان دیده می شود.
[تصویر: Milvus_milvus.jpg]
حفاظت: در سال های اخیر به تعداد بسیار اندک دیده شده است . بنابراین در وهله ی اول باید وضیعت و جمعیت آن شناخته شود و سپس نسبت به حفاظت از آن اقدام مناسب صورت گیرد.
[تصویر: Red_Kite_map.gif]


RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-05-20 10:18 PM

ادامه

عقاب دریایی (عقاب دریایی پالاس)

نام علمی : Haliaeetus Leucoryphus
نام انگلیسی: Pallas's Fish Eagle
نام فارسی: عقاب دریایی (عقاب دریایی پالاس)
[تصویر: Haliaeetus_leucoryphus.jpg]
مشخصات ظاهری:
این پرنده؛ 80 سانتی متر طول دارد. نر و ماده همشکل، اما ماده 20 درصد بزرگتر از نر است. منقار کوچک و پرو بال قهوه ای تیره است. دم نوار سفید پهنی دارد و حاشیه ی انتهایی آن سیاه است. سر و گردن قهوه ای روشن مایل به صورتی است که تا داخل رنگ زرد قهوه ای گردن امتداد می یابد. پرهای پروازش به رنگ تیره و انتهای آن سیاه رنگ است.پرنده ی نابالغ فاقد رنگارنگی پرنده ی بالغ و زیر بدنش قهوه ای یکنواخت و فاقد نوار سفید دم است. این پرنده از حیوانات آبزی، که به آسانی شکار شده و همچنین کلاغ سیاه تغذیه کرده و گاهی نیز به منظور تهیه ی آسان غذا در اطراف نواحی مسکونی پرسه می زند.
[تصویر: 7e2d8d9c_5a14_4812_8a21_c4a934459b56.jpg]
زیستگاه:
این پرنده در حاشیه ی دریاچه ها، رودخانه ها و اب مانده یا بلندی های کنار آب به سر برده و در نیزارها یا حاشیه ی دیوارهای شنی رودخانه یا روی زمین در نزدیکی آب هایی که برای شکار مناسب باشد، آشیانه می سازد. در ایران به تعداد اندک؛ در سواحل شرقی دریای خزر تا غرب و جنوب غرب دریای خزر دیده می شود.
[تصویر: Pallass_Sea_Eagle.jpg]
حفاظت:
در وهله ی اول باید بررسی نسبتا دقیقی از جمعیت و پراکندگی این پرنده صورت گیرد و سپس از مناطق زیستگاهی مسیر مهاجرتش حفاظت به عمل آید.
[تصویر: Pallas_s_Sea_Eagle_1.jpg]
[تصویر: %DA%A9%D9%85%D8%AA%D9%85%D9%86%D8%AA.bmp]



عقاب دریایی دم سفید

نام علمی : Haliaeetus Albicilla
نام انگلیسی: White tailed Eagle
نام فارسی: عقاب دریایی دم سفید
[تصویر: %D8%A7%D9%84%D8%AA%D9%84%D8%A7.bmp]
مشخصات ظاهری:
این پرنده، 80 تا 90 سانتی متر طول دارد و جثه اش بزرگ و حجیم است. دمش کوتاه و سفید رنگ که انتهای سه گونه مانندی دارد و بال هایش بسیار بزرگ و پهن است. سر و بالای گردن قهوه ای مایل به سفید، منقار زرد بزرگ و گردنش بلند است. پروبال پرنده نابالغ یکدست قهوه ای تیره و شاهپرها قهوه ای تیره ی مایل به سیاه و دمش سیاه قهوه ای با رگه های خاکستری تیره است. نرو ماده همشکل اند. پرنده ای شکارچی و آشغال خور است و از ماهی ، پرندگان آبزی، پستانداران و کلاغ سیاه تغذیه می کند. هنگام شکار از روش های مختلف انفرادی و جمعی بهره می گیرد.
[تصویر: 800px_Haliaeetus_albicilla_LC0194.jpg]
صدا:
صدای این پرنده متنوع و نرها پرسر و صدا ترند. صدایش در صحرا شبیه «کوی- که لی-کی» شنیده می شود و صدای ماده کوتاه و جیغ مانند است.
[تصویر: 9667.jpg]
زیستگاه:
این پرنده در مناطق ساحلی رودخانه های عریض ، جزایر، تالاب ها و مناطقی که ماهی یا دیگر حیوانات آبزی فراوان است . به سر می برد. در ایران بیشتر در تالاب های جنوبی خزر و تالاب های فارس و خوزستان دیده می شود.
[تصویر: White_tailed_Eagle_map.gif]
حفاظت:
در وهله ی اول باید بررسی دقیقی از جمعیت و پراکندگی این پرنده صورت گیرد و سپس از مناطق زیستگاهی مسیر مهاجرتش حفاظت به عمل آید.
[تصویر: Pygargue_a_queue_blanche.jpg]
[تصویر: White_tailed_eagle_haliaeetus_albicilla_29153.jpg]
[تصویر: White_tailed_Eagle.jpg]
[تصویر: %D8%A6%D9%85%D8%AA%D9%86%D9%87%D8%AA%D8%A7.bmp]
كور كور بال سياه ، اين پرنده بومي ايران نبوده و در منطقه اي از جنوب ايران يافت ميشود كه در ليست اوليه پرندگان شكاري صفحه قبل قيد نشده كه در اينجا معرفي مي گردد .

کورکور بال سیاه

نام علمی : Elanus Caeruleus
نام انگلیسی: Black Winged Kite
نام فارسی: کورکور بال سیاه
[تصویر: cb3330db_b732_4883_90d8_7a4c297f1156.jpg]

مشخصات ظاهری:
طول بدن 33 سانتی متر، به اندازه ی دلیجه ی بزرگی است و در پروازها نیز بزرگتر دیده می شود، به علت سیاه سفیدی شاهپرها و زیرتنه و لکه ی سیاه بزرگی بر روی جلو بال به سهولت شناخته می شود . دم به سفیدی می زند. جوان ها تیره تر و چرکی تر با خط سفیدی کمرنگی بر پوشپرها مشخص می گردند.
[تصویر: %D8%A7%D8%AA%D9%86%D8%A7%D8%AA.bmp]
زیستگاه:
این پرنده بومی جنوب غربی عربستان است ولی در مناطقی از عمان، امارات متحده عربی، ترکیه و فلسطین نیز دیده می شود. در ایران بصورت سرگردان در میناب شده است.


RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - karami - 2012-05-20 10:44 PM

باسلام .
معرفي انواع نژادهاي قوچ وميش درايران :
1- قوچ وميش ارمني
پراكندگي :شمال غربي وغرب ايران
محل زيست :مناطق كوهستاني وتپه ماهور
نوع تغذيه : علفخوار
متوسط وزن نر: 60تا70كيلوگرم
متوسط وزن ماده :40تا50كيلوگرم
متوسط طول عمر:11تا13سال
فصل جفتگيري : اواخرپاييز
دوران بارداري : حدودا 5/5 ماه
تولدوتعدادنوزادان :1تا2بره اواسط بهار
بلندترين طول شاخ نر: 78سانتيمتر
پيرامون بن شاخ نر: 28سانتيمترشاخ ماده :حدود10تا20سانتيمتر(نازك )
تعويض مو: اواسط بهار
[img][تصویر: i348008_images-thumbnail-21.jpg][/img]
قوچ ارمني يكي ازگونه هاي قوچ وميش ايران است كه درشمال غرب (آذربايجان )،مناطق حفاظت شده مراكان وانگوران دراستان زنجان ،منطقه حفاظت شده قريون داغي اروميه ، بيجار ، ومناطق حفاظت شده خانگرمز تويسركان ،لشگردرملاير، ملوسان نهاوند، نشرقهاوندوبطوركلي درنوارغربي وشمالغرب كشورزندگي مي كند.
قوچ ارمني بيشتردرتپهد ماهورهازيست ميكندومسافتهاي طولاني ازييلاق به قشلاق رابه راحتي طي ميكندوليكن هم اكنون بعلت محدودشدن زيستگاه اين حيوان زيبادرفواصلي ازسال كه عشايربه كوچ تابستانه مي پردازند ازتپه ماهورها به سمت ارتفاعات بالاتروبعضا قله ها حركت مي كنند توسعه صنعت رشدشهرسازي وتوسعه راههازيستگاههاي اين حيوان راباخطرجدي مواجه كرده وخطرانقراض رابراي آن مطرح ساخته است .
پوشش زمستانه اين حيوان پرپشت ودوطف پهلوي آن جهت استتاربيشترسفيدشده وبدين دليل بعضي آنراالله كمرهم مي نامندومعتقدندكه اين سفيدي دوركمرراخداوندبه اوارزاني داشته است .
شاخ قوچ ارمني به سمت عقب وبالاي گردن كشيده مي شود .[img][تصویر: i348024_images2.jpg][/img]
قوچ وميشهايي كه دراروميه زندگي ميكنندازنظرنژادي ناخالص هستندزيراازدوران قاجاريه تاكنون درهمان محل محدودبسربرده وازنظرتجديدنسل تنهاامكان جفتگيري وزادوولدباهمديگرراداشته اندازاينرو اين دسته درمقايسه باقوچوميش مناطق ديگركشورضعيف ترولاغرترشده اند.[img][تصویر: i348028_images6.jpg][/img][img][تصویر: i348028_images6.jpg][/img]
[img][تصویر: i348031_images9.jpg][/img]


RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-05-22 07:44 AM

با سلام . گروه ديگر از پرندگان شكاري خانواده سنقرها مي باشند .

سنقر تالابی

نام علمی : Circus Aeruginosus
نام انگلیسی: Marsh Harrier
نام فارسی: سنقر تالابی
[تصویر: Busard_des_roseaux.jpg]
مشخصات ظاهری: این پرنده، 48 تا 55 سانتی متر طول دارد. از سایر سنقرها بزرگتر و سنگین تر است و بال های پهن تری دارد، اما ماده فاقد دمگاه سفید است بال ها تا اندازه ای گرد است و رنگ پرنده ی نر از نر سایر سنقرها متفاوت است. رنگ روتنه و بال ها در پرنده ی نر، از سه رنگ مشخص آبی مایل به خاکستری، قهوه ای و سفید تشکیل می شود و زیر تنه، به طور کلی قهوه ای روشن است که نقطه به نقطه های قهوه ای تیره در آن دیده می شود. همچنین زیر دم کرم روشن است. پرنده ی ماده بزرگتر است و روتنه اش ثهوه ای تیره و سر،گردن و تارک، همراه با خال های سینه، به رنگ زرد مایل به سفید دیده می شود. پرنده ی نابالغ شبیه ماده اما با رنگ روشن تر و سر قرمز تر دیده می شود. تفاوت پرنده ی نر از نر سایر سنقرها، تیرگی پوشپرها، سفیدی پس سر و سینه ی نخودی است.این پرنده در ارتفاع پایین پرواز کرده وغالبا د رحالی که بال ها را بالاتر از بدن نگه داشته است، در جا بال زنی می کند. هنگام شکار از ارتفاع پایین و با حرکتی ناگهانی به درون نیزار، بر شکار فرود می آید.
[تصویر: circus_aeruginosus_35848.jpg]
[تصویر: Circus_aeruginous.jpg]
صدا:
صدای پرنده ی ماده قوی تر از پرنده ی نر است اما، به طور کلی، دو سیلابی است و شبیه « چینکا- چینکا- چینکا» و در نرها شبیه «چوکارا- چوکارا- چوکارا» شنیده می شود.
[تصویر: Marsh_Harrier.jpg]
[تصویر: marsh_harrier_031.jpg]
زیستگاه:
این پرنده در مناطق تالابی، نیزار و در یاچه های پوشیده از نیزار های انبوه به سر برده و در نیزارهای انبوه درون آب آشیانه می سازد. در ایران نیمه مهاجر و فراوان است.
[تصویر: circus_aeruginosus_ed2561.jpg]
[تصویر: Marsh_Harrier_map.gif]
حفاظت :
چنین به نظر می رسد که جلوگیری از تخریب تالاب ها و مناطق زیستی این پرنده برای حفاظتش کافی است.


سنقر خاکستری

نام علمی : Circus Cyaneus
نام انگلیسی: Hen Harrier
نام فارسی: سنقر خاکستری
[تصویر: 17c84bff_bfef_4166_9900_bfe6b8576b19.jpg]
مشخصات ظاهری: این پرنده، 45 تا 56 سانتی متر طول دارد. پرنده ی نر به رنگ خاکستری کمرنگ، بال های باریک؛ که انتهای آن سیاه است، دمگاه سفید و شکم و زیر دم سفید مایل به خاکستری دیده می شود. پرنده ی ماده قهوه ای تیره، و دمگاه سفید، که روی دمش نوارهای سیاه عرضی دارد، دیده می شود. ماده ها از نرها بزرگترند و بال ها و دم اندکی پهن تر و زر تنه شان هر رنگ مخودی با راه راه های طولی پهن به رنگ قهوه ای استن. پرنده ی نابالغ نر شبیه ماده است.
[تصویر: 716hen_harrier.jpg]
[تصویر: female_Hen_Harrier.jpg]
صدا:
صدای این پرنده، هشدار دهند است و هنگام نمایش های جنسی، شبیه «که – که –که » یا «کک-کک- کک-» شنیده می شود.
[تصویر: hen_harrier1.jpg]
زیستگاه :
این پرنده در مناطق تالابی- نیزار، استپ های چمنزار و سواحل به سر می برد و روی زمین، علفزارها یا زمین های کشاورزی و باتلاق ها آشیانه می سازد. در ایران، زمستان ها، در نقاط به جز بلوچستان، به وفور دیده می شود.
[تصویر: MarshHarrier1982adj.jpg]
[تصویر: Circus_cyaneus.jpg]
خفاظت:
چنین به نظر می رسد که جلوگیری از تخریب تالاب ها و مناطق زیستی این پرنده برای حفاظتش کافی است.
[تصویر: %D9%84%D8%A7%D8%A8.bmp]