+- انجمن تخصصی شکاروتیراندازی(بزرگترین مرجع اطلاعاتی تفنگ بادی،پی سی پی،تیراندازی ایرانیان)pcp.airrifle.airguns..تفنگ بادی،پنوماتیک، (http://www.iran-airrifle.com/forum)
+-- انجمن: جاذبه های طبیعی،حیات وحش و شکار (/forumdisplay.php?fid=21)
+--- انجمن: تصاویر شکار و تیراندازی (/forumdisplay.php?fid=23)
+--- موضوع: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران (/showthread.php?tid=752)
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-05-09 09:41 PM
با سلام . و اما خانواده روباه با تنوعشان .
انواع روباه
روباه ( ثعلب ) جانوري معروف و از خانواده سگ سانان و از گوشتخواران كوچكي است كه از لحاظ جثه و مخصوصا دم بلند و پرمو معروف است ... طول دم بين 60-40 سانتيمتر است و 42 دندان دارد . طول عمر روباه به طور دقيق معلوم نيست ولي گفته مي شود كه حدودا 12 سال است .
روباه به رنگهاي گوناگون ديده مي شود . دم كلفت او با موهاي كركي ، هم او را زيبا كرده و هم كاربردهاي ديگري دارد. با اين دم در هواي سرد مي تواند پاها و بيني خود را بپوشاند و با به حركت درآوردن آن پيام هايي را براي روباهان ديگر بفرستد . در ناحيه زير دم غددي با ترشحات بسيار بد بو وجود دارند و موجب فرار جانوراني مي شوند كه دشمن روباه هستند.
روباه در طبيعت دشمنان فراواني دارد و گوشتخواراني چون گرگ ، گربه هاي وحشي ، خرس و همچنين پرندگان شكاري مانند عقابها و جغد بزرگ به روباه حمله كرده و او را شكار مي كنند . شكارچيان گاهي روباه را براي دم ، پوست پرمو و نرمش به دام مي اندازد و دربعضي از نقاط دنيا از گوشتش هم استفاده مي كنند . بيشتر روباهان تنها زندگي و شكار مي كنند و هنگام پرورش توله ها زندگي مشترك دارند. روباه حيواني است كه خيلي سخت به تله مي افتد و گاهي اوقات پاي خود را كه در تله افتاده به وسيله دندان قطع نموده و از تله نجات پيدا مي كند.
در ايران چهار گونه روباه وجود دارد:
1) روباه معمولي Vulpes Vulpes
2)روباه تركمني Vulpes Corsac
3) روباه شني Vulpes Vulpelli
4) روباه افغاني Vulpes Cana
روباه معمولي (روباه قرمز )
نام علمي : Vulpes Vulpes
نام انگليسي : Red Fox
![[تصویر: %D8%B1%D9%88%D8%A8%D8%A7%D9%87_%D9%85%D8...%DB%8C.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7377287197/%D8%B1%D9%88%D8%A8%D8%A7%D9%87_%D9%85%D8%B9%D9%85%D9%88%D9%84%DB%8C.jpg)
اين روباه از گونه هاي ديگر بزرگتر است و به روباه قرمز معروف است و در شمال آمريكا ، اروپا ، آسيا ، شمال آفريقا و استراليا ديده مي شود . طول سر و بدن 85-60 سانتيمتر و طول دم 50-45 سانتيمتر است و در ايران معمولا به رنگ فلفل نمكي است كه كمي به قرمز تمايل دارد و درتيره پشت پر رنگ تر و در پهلو روشن تر ديده مي شود . دور چشم ها متمايل به قرمز يا قهوه اي روشن و پشت گوش ها قهوه اي تيره متمايل به سياهي است . پهلوهاي بدن تا حدود زير شكم ، خاكستري مخلوط با قهوه اي روشن و در بعضي قسمتها متمايل به سفيد و در زير شكم تيره تر و در وسط سايه اي از سياهي يا قهوه اي تيره ديده مي شود.
روباه قرمز از پرندگان ، جوندگان ، خرگوش ، قورباغه ، ماهي ، خرچنگ ، حلزون ، حشرات ، كرمها ، گياهان و ميوه جات تغذيه مي كند. اين روباه در جنگلها و كشتزارها زندگي مي كند، جنگل ها جاي خوب و امني براي لانه سازي روباهان است . دركشتزارها ، خرگوش ، موش و پرندگان را مي تواند شكار كند. فصل جفت گيري از اواسط زمستان تا اوايل بهار است ، دوران آبستني روباه ماده 63- 51 روز و تعداد توله ها از 3 تا 8 و معمولا 4 تا مي باشد.
پراكندگي در ايران
روباه معمولي در اكثر نقاط ايران ديده مي شود ( سواحل جنوب ايران ، آذربايجان ، گرگان ، فارس ، خراسان و خوزستان ) . سياهي نيمه بالايي پشت گوش و سفيدي انتهاتي دم ، او را از ساير روباه هاي ايراني مشخص مي كند.
روباه تركمني
نام علمي : Valpes Corsac
![[تصویر: %D8%B1%D9%88%D8%A8%D8%A7%D9%87_%D8%AA%D8...%DB%8C.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7377288923/%D8%B1%D9%88%D8%A8%D8%A7%D9%87_%D8%AA%D8%B1%DA%A9%D9%85%D9%86%DB%8C.jpg)
از روباه معمولي كوچكتر ولي پاها نسبتا بلندتر است . طول بدن 60 – 50 سانتي متر و اندازه گوشها 35-25 سانتي متر است . رنگ بدن به طور كلي خاكستري قرمز تا قهوه اي قرمز است و ناحيه شكم ، سفيد رنگ يا متمايل به زرد مي باشد . پشت گوش مانند روباه معمولي سياه نيست بلكه خاكستري قرمز است . انتهاي دم تيره و به رنگ قهوه اي يا سياه است . اين روباه شبها فعال بوده و در روز كمتر ديده مي شود و اغلب در زمينهاي سبز يا نيمه بياباني و در داخل حفره هايي كه به وسيله حيوانات ديگر مانند گوكن و روباه معمولي و حتي سنجاب كنده مي شود زندگي مي كند و گاهي هم خود لانه ساده اي حفر مي كند و از جوندگان كوچك مانند موش آبي ، همستر و موش معمولي و خرگوش تغذيه مي كند و در تابستان پرندگان يا تخم آنها را مي خورد و به طور كلي حيوانات ديگري مانند سنجاب زميني ، خارپشت و حشرات و بعضي از گوشتخواران كوچك را شكار مي كند.
فصل جفت گيري اواسط زمستان است . دوران حاملگي احتمالا 2 ماه و تعداد بچه ها 6-2 فرزند مي باشد . بچه ها تا پاييز يا بهار سال بعد نزد مادر خود مي مانند.
پراكندگي در ايران
اين روباه بيشتر در دشتهاي گرگان و خراسان و مخصوصا نزديك به مرز تركمنستان و ايران ديده مي شود. دم و گوش كوتاه و همچنين رنگ بدن ، اين روباه را از سايرين مشخص مي كند.طول دم كمتر از نصف طول سر و بدن ، طول گوش كمتر يا مساوي نصف طول پاي عقب است .
روباه افغاني يا روباه سياه
نام علمي : Vulpes Cana
نام انگليسي : Black Fox
![[تصویر: 1a74701b_3bb6_4fa4_b3a6_d76d85f17167.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7377289351/1a74701b_3bb6_4fa4_b3a6_d76d85f17167.jpg)
جثه اين روباه كوچك است . طول بدن حدود 50 سانتيمتر و طول دو 41-33 سانتيمتر مي باشد . موهاي انبوه و بلند و نرم و دم پر مو و ضخيم و گوشهاي بلند دارد. سطح داخلي گوشها از موهاي سفيد پوشيده شده و پشت گوش ها مانند گونه قبل سياه نيست و خاص شمال شرق ايران و همچنين بلوچستان است . رنگ بدن به طور كلي خاكستري ، نوك دم سياه رنگ و پايين بدن سفيد رنگ مي باشد و دم كاملا بلندي دارد و از جوندگان ، خرگوش ، پرندگان و حيوانات كوچك ديگر و همچنين ميوه جات تغديه مي كند.
پراكندگي در ايران
اين روباه تا كنون در كوههاي شرق خراسان و فراهان و موته واقع در اصفهان و فارس و زيستگاه هاي آزاد كرمان ديده شده است . اين گونه علاوه بر كميابي با توجه به روند تخريب زيستگاه ها وفقدان يك منطقه رسمي تحت حفاظت براي آن چه بسا بدون اينكه شناخته شود مورد شكار نيز قرار مي گيردبه همين دليل در رديف گونه هاي آسيب پذير جدي قرار دارد.
روباه شني
نام علمي : Vulpes Vlpelli
نام انگليسي : Sand Fox
![[تصویر: %D8%B1%D9%88%D8%A8%D8%A7%D9%87_%D8%B4%D9%86%DB%8C.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7377289137/%D8%B1%D9%88%D8%A8%D8%A7%D9%87_%D8%B4%D9%86%DB%8C.jpg)
Rueppell's fox كه روباه شني ناميده مي شود و در شمال آفريقا و غرب آسيا ديده مي شود . يكي از گونه هاي در معرض خطر انقراض در ايران است طول بدن اين حيوان 52-40 سانتيمتر و وزن آن 5/3 -1 كيلوگرم است ،طول دم به 39-25 سانتي متر مي رسد . اين روباه به رنگ شن ديده مي شود و در مقايسه با روباه معمولي ، جثه كوچكتر و گوش ها نسبتا بزرگتري دارد. پشت گوشها سياه نيست و پشت بدن معمولا زرد مايل به نارنجي است ولي لكه سياه رنگي در زير چشمها دارد و دم ، زرد متمايل به قهوه اي و انتهاي آن سفيد است . در بين پنجه هاي دست و پا موهاي بلندي دارد. اين روباههاي كوچك صداي WOW از خود در مي آورند . در مناطق كويري روباه شني فراوان است و دليل آن شرايط زيست محيطي مناسب مثل حيوانات قابل شكار و غذاي فراوان است . اين روباه بسيار زيرك است و لانه او به طور معمول چند دهانه دارد كه از اين دهانه ها براي گريز از دست دشمنان استفاده مي كند و معمولا در اطراف لانه ، دالان هاي ديگري نيز حفر مي كند تا در هنگام احساس خطر بتواند در اين دالان ها مخفي شود. روباه شني از خزندگان ، خرگوش ، قورباغه ، حلزون ، حشرات و كرمها ، گياهان ( برگ و دانه هاي آبدار ) و ميوه جات تغذيه مي كند . در طول روز در درز شكافها و لانه هاي زيرزميني استراحت مي كند و در شب بيرون مي آيد و كمين گاهش را هر چند روز يك بار تغيير مي دهد. البته در طول سالهاي اخير تعداد زيادي از آنها به عنوان آفت شكار شده اند . روباه ماده در اوايل فصل بهار به طور متوسط بين 2 تا 3 بچه به دنيا مي آورد و گروههاي اجتماعي كوچكي را تشكيل مي دهند.
زيستگاه
زيستگاه حفاظت شده ندارند ، عمدتا آنها را به زيستگاههاي كويري جنوب شرقي ايران و مرز افغانستان ( حاشيه هامون ) منسوب مي كنند و تنها نشانه هايي كه مي تواند احتمال آسيب پذيري آن را نشان دهد ، تخريب زيستگاههاي كويري و ناامني در عرصه پراكندگي اين گونه است و علاوه بر ايران ، در شمال آفريقا ، عربستان و افغانستان نيز يافت مي شود .
معرفي چند روباه ديگر در جهان
روباه خاكستري
نام علمي :Urocyon Cinereoargenteus
نام انگليسي : Grey Fox
طول بدن : 81- 53 سانتيمتر
طول دم : 44-7 سانتيمتر
وزن : 7-3 كيلوگرم
![[تصویر: %D8%AE%D8%A7%DA%A9%D8%B3%D8%AA%D8%B1%DB%8C.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7377294294/%D8%AE%D8%A7%DA%A9%D8%B3%D8%AA%D8%B1%DB%8C.jpg)
روباه خاكستري را روباه درختي هم مي نامند و در جنوب كانادا و شمال و جنوب آمريكا ديده مي شود . روباه درختي مي تواند با مهارت از تنه درختان بالا برود و بين شاخه ها تقريبا به چابكي يك گربه بپرد . معمولا در شب فعالند و از انواع حشرات و پستانداران كوچك تغذيه مي كنند اما در فصول معيني از سال بيشتر از ميوه ها و دانه ها استفاده مي كنند . داراي يال گردن خاكستري تيره و كوچك و گردن ، پهلوها و پاها مختصري قرمز رنگ است و شكم و چانه سفيد يا زرد نخودي مي باشد . كمين گاه آنها يك لانه زيرزميني قديمي يا كنده يك درخت مي باشد ، اما اغلب يك سوراخ درختي با 9 متر ارتفاع از سطح زمين را براي كمين گاه خود انتخاب مي كنند.
روباه قطبي
نام علمي : Alopex Lagopus
نام انگليسي : Arctict Fox
طول بدن : 55- 53 سانتيمتر
طول دم : 30 سانتيمتر
وزن : 4 كيلوگرم
![[تصویر: %D9%82%D8%B7%D8%A8%DB%8C.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7377295585/%D9%82%D8%B7%D8%A8%DB%8C.jpg)
روباه قطبي در شمال كانادا ، آلاسكا ، گيريلند ، شمال آسيا ديده مي شود . اين روباه از نظر رنگ دو نوع است روباه هايي كه سفيد هستند و تقريبا پوشش سفيد رنگ يك دست دارند . اين نوع در دشت هاي بي درخت پوشيده از گلسنگ نواحي قطبي و تپه هاي كوچك سبز ديده مي شود . نوع ديگر كه متداولترند و در مناطق ساحلي و پوشيده از بوته زندگي مي كنند . خاكستري – قهوه اي كم رنگ بوده كه در زمستان كمي هم رنگ آبي پيدا مي كنند . روباه هاي قطبي گوشهاي كوچك ، پوزه بي نوك و پاها و دم كوتاه دارند و از آنجاييكه در نواحي قطبي گرماي بدن سريع تر از دست مي رود همه قسمتهاي بدن به جز بيني از خز نسبتا ضخيمي پوشيده شده است . روباه هاي قطبي از موش صحرايي قطب شمال ، پرندگان ، تخم آنها ، خرچنگ ، حشرات ، خوك آبي ، ميوه ، دانه و زباله هاي انساني هم تغذيه مي كنند و در فصول سرما خرسهاي قطبي را تعقيب مي نمايند تا از بازمانده غذاي آنها كه اغلب فك يا سگ دريايي است استفاده كنند . قطر پوشش تابستاني روباه هاي قطبي نصف پوشش زمستاني است .
روباه فنك
نام علمي : Vulpes Zerda
نام انگليسي : Fennec Fox
طول بدن : 41- 24 سانتيمتر
طول دم : 31-18 سانتيمتر
وزن : 5/1 -1 كيلوگرم
![[تصویر: %D9%81%D9%86%DA%A9.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7377295264/%D9%81%D9%86%DA%A9.jpg)
اين روباه در شمال آفريقا و غرب آسيا ديده مي شود و كوچكترين روباه به شمار مي آيد . گوشهاي نسبتا بلندي دارد و انتهاي دم به رنگ سياه است . كف پاي خزدارش براي راه رفتن روي شن هاي گرم و نرم سازگاري يافته است. اين روباه هنگام شب فعال است و از ميوه ها و دانه ها ، تخم پرندگان ، موريانه ها و مارمولك ها تغذيه مي كند . بعلاوه گروه هايي متشكل از 10 روباه ياحتي بيشتر را تشكيل مي دهند و هر عضوي يك كمين گاه چند متري در زمين نرم مي سازد و در روزها كه هوا خيلي گرم است به حفره هاي زيرزميني پناهنده مي شوند . جفت يابي در ژانويه تا فوريه انجام مي شود و 2 تا 5 بچه روباه در لانه به دنيا مي آيند كه تا 2 ماهگي مادر از آنها مراقبت مي كند و در 11 ماهگي به رشد كامل خود مي رسند. خز اين روباه كرم تا زرد كم رنگ است و بخشهاي زيرين بدن سفيد است .
روباه گوش خفاشي
نام علمي : Otocyon Megalotis
نام انگليسي : Bat – eared fox
طول بدن : 66-46 سانتيمتر
طول دم : 34-23 سانتيمتر
وزن : 5/4 – 2 كيلوگرم
![[تصویر: %DA%AF%D9%88%D8%B4_%D8%AE%D9%81%D8%A7%D8%B4%DB%8C.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7377296341/%DA%AF%D9%88%D8%B4_%D8%AE%D9%81%D8%A7%D8%B4%DB%8C.jpg)
اين روباه در آفريقاي جنوبي و غربي ديده مي شود ، گوشهاي بزرگ و صورت كوچك و پوزه نوك دار از مشخصات ظاهري روباه گوش خفاشي است . اين روباه دندانهاي غير عادي دارد. با 8 دندان آسيايي بزرگ تعداد 48 دندان دارند كه از هر پستاندار غير كيسه دار بيشتر است . اين روباه از حشرات و به طور خاص موريانه ها تغذيه مي كند .
روباه كيت
( از خانواده روباه تيز پا )
نام علمي : Vulpes Macrotis
نام انگليسي : Kit fox
طول بدن : 52-38 سانتيمتر
طول دم : 32-22 سانتيمتر
وزن : 3- 5/1 كيلوگرم
![[تصویر: %DA%A9%DB%8C%D8%AA.bmp]](http://s3.picofile.com/file/7377296127/%DA%A9%DB%8C%D8%AA.bmp)
اين روباه در نقاط غربي تر آمريكا ديده مي شود و از نظر ظاهر و نحوه زندگي مشابه Swift Fox است و گوشهاي بلندتر و نزديك تر بهم و سري لاغرتر دارد و به 3 رنگ خاكستري قهوه اي روشن و متوسط و تيره ديده مي شود و سازگاري او با محيط از چمن زارهاي سرسبز تا شرايط بياباني تغيير مي كند و همه چيز خوارند.
روباه تيز پا
نام علمي : Vulpes Velox
نام انگليسي : Swift Fox
طول بدن : 53-38 سانتيمتر
طول دم : 26-18 سانتيمتر
وزن : 3-5/1 كيلوگرم
![[تصویر: %D8%AA%DB%8C%D8%B2%D9%BE%D8%A7.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7377294943/%D8%AA%DB%8C%D8%B2%D9%BE%D8%A7.jpg)
اين روباه بيشتر در نقاط شرقي آمريكا ديده مي شود و به عنوان گونه جداگانه از Kit fox شناخته مي شود ، رنگ بدن اين روباه مشابه Kit fox است اما در قسمتهاي بالاي تنه خاكستري تر و در قسمتهاي زير تنه نارنجي – نخودي رنگ است . دم پر پشتي دارد و انتهاي دم به رنگ سياه است . دو گونه Swift fox و Kit fox لانه خود را به عمق 1 متر با تونلي به طول 4 متر حفر مي كنند.
دوره جفت يابي از دسامبر تا اواخر ژانويه است و دوره حاملگي روباه ماده 50 تا 60 روز است .
روباه كولپئو
نام علمي : Pseudalopex Culpaeus
نام انگليسي : Culpeo fox
طول بدن : 120 – 60 سانتيمتر
طول دم : 45-30 سانتيمتر
وزن : 5 تا 5/13 كيلوگرم
![[تصویر: %DA%A9%D9%88%D9%84%D9%BE%D8%A6%D9%88.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7377295692/%DA%A9%D9%88%D9%84%D9%BE%D8%A6%D9%88.jpg)
در جنوب و غرب آمريكا ديده مي شود و در دشت هاي سرسبز و چمنزارها زندگي مي كند . اين روباه قوي و بلند در همه جا براي استفاده از خزش شكار مي شود و از جوندگان و خرگوش ، پرنده و تخم هايشان و دانه هاي فصلي تغذيه مي كند .پشت و شانه هاي اين روباه خاكستري رنگ و سر و گردن و گوشها و پاها گندم گون تر است و داراي دم كركي و پرپشت و بلند است كه انتهاي آن سياه رنگ مي باشد.
روباه خرچنگ خوار
نام علمي : Cerdocyon thous
نام انگليسي : Crab – eating fox
طول بدن : 64 سانتي متر
طول دم : 29 سانتي متر
وزن : 8- 5 كيلوگرم
![[تصویر: %D8%AE%D8%B1%DA%86%D9%86%DA%AF_%D8%AE%D9...%D8%B1.bmp]](http://s3.picofile.com/file/7377295157/%D8%AE%D8%B1%DA%86%D9%86%DA%AF_%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%B1.bmp)
اين روباه در غرب ، جنوب و شمال آمريكا ديده مي شود و از خرچنگ هاي ساحلي آب شيرين تغذيه مي كند و البته از ماهي ها ، جوندگان ، خزندگان ، پرندگان و كرم حشرات و ميوه جات هم تغذيه مي كند . بدن اين روباه خاكستري – قهوه اي و صورت و گوشها و پاهاي جلويي قهوه اي مايل به قرمز با كمي سفيد در اطراف است و نوك گوشها و دم و پشت پاها سياه مي باشد و معمولا هنگام شب فعالند
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-05-10 10:16 AM
با سلام . و اما كفتارها .
كفتار
کَفتار حیوانی است از خانواده کفتاران. این حیوان از گوشتخواران خشکی‌زی و بومی آفریقا و آسیا است.
هر چند شکل این حیوان شبیه سگها می‌باشد، اما به خانواده گربه‌ها نزدیکتر است. کفتارهای خالدار به شکل گروهی زندگی می‌کنند و از لاشخورهای حرفه‌ای مردار حیوانات می‌باشد. کفتارها از باقیمانده لاشه مردارهایی که توسط حیوانات دیگر شکار شده اند، تغذیه می‌کنند. آنها به طور عادی در طول شب فعالیت می‌کنند و در طول روز در لانه‌هایشان استراحت می‌کنند.
![[تصویر: t42z7wnwfwhzrr1hncwf.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7377608602/t42z7wnwfwhzrr1hncwf.jpg)
زیستگاه
به استثنای گونه کفتار راه‌راه که در هر دو قاره آسیا و آفریقا زندگی می‌کند، سه گونه دیگر یعنی کفتار خالدار، کفتار قهوه‌ای و کفتار گرگ خاکی فقط در مناطق سبز آفریقا (معروف به ساوانا) و بیابانهای این قاره زندگی می‌کنند.
![[تصویر: Hyena1.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7377608709/Hyena1.jpg)
تغذیه
به استثنای کفتارهای بومی جنوب و مشرق آفریقا، همه گونه‌های کفتار لاشخور و شکارچی هستند. این حیوان در مقایسه با جثه آن از آروره بسیار قوی ای برخوردار است و سیستم هضم آن بسیار قوی است. سیستم هضم این حیوان دارای مایعات اسیدی مختلفی است که به آن این امکان را می‌دهد که تمام شکار خود (از جمله پوست، دندان، شاخ، استخوان ها، حتی سمها) را بخورد و هضم کند. از آنجایی که این حیوان لاشه مردار می‌خورد سیستم گوارش آن بسیار با باکتری‌ها سازگار است
![[تصویر: hyena_knp01_g.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7377608816/hyena_knp01_g.jpg)
![[تصویر: Spotted_Hyena_in_Serengeti_cropped.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7377609030/Spotted_Hyena_in_Serengeti_cropped.jpg)
![[تصویر: 800px_Crocuta_crocuta_Buffalo_Zoo.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7377609244/800px_Crocuta_crocuta_Buffalo_Zoo.jpg)
![[تصویر: 800px_Hyene_amneville.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7377609458/800px_Hyene_amneville.jpg)
![[تصویر: hyena.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7377609779/hyena.jpg)
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - gorjimahalle - 2012-05-10 07:08 PM
مرال نر
![[تصویر: 13366641941.jpg]](http://www.iran-airrifle.com/uploadcenter/uploads/13366641941.jpg)
مرال ماده ![[تصویر: 13366641942.jpg]](http://www.iran-airrifle.com/uploadcenter/uploads/13366641942.jpg)
گوساله مرال ![[تصویر: 13366641943.jpg]](http://www.iran-airrifle.com/uploadcenter/uploads/13366641943.jpg)
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - karami - 2012-05-10 11:54 PM
كل ، پازن ،بزكوهي .
راسته :زوج سمان order:Artiodactyla
خانواده : گاوسانان Family:Bovidae
پراكندگي : اكثراستانهاي كشور.
محل زيست : مناطق كوهستاني وصخره اي .
متوسط وزن نر: 70تا95كيلوگرم
متوسط وزن ماده :45تا55كيلوگرم
متوسط طول عمر:12تا14سال
فصل جفتگيري : اواخرپاييز
دوران بارداري :حدود5ماه
تولدوتعدادنوزادان :1تا2بچه 15ارديبهشت تا5خرداد
سمبل پستانداران شكاري ايران است .اين حيوان زيباومغروردرتمامي نقاط كشوردردل صخره هاوكوههازيست ميكند. كل درنقاط مختلف كشوربانامهاي تكه ،پازن ياهمان كل شناخته ميشودشاخ كل شمشيري وزيباست ودراكثرنژادهاسن آن ازروي برجستگي هاي شاخ تعيين مي شود.معمولادرنقاط سردترشاخهاضخيم تروبلندترند.جنس نراين حيوان درايران داراي نوارقهوه اي رنگ متمايل به سياه درروي سينه وگردن است كه باافزايش سن رنگ آين نوارتيره ترورنگ سايرقسمتها روشن ترمي شود.كل وبز براحتي ازصخره اي صعب العبوربالامي روندازهمين روسلطان صخره هانام گرفته اند.
برجسته ترين نمونه هاي كل وبزدرارتفاعات وروشت البرزمركزي ورمنجه بيستون يافت مي شود.[img]
![[تصویر: i334462_images-thumbnail-24.jpg]](http://151.0.img98.net/out.php/i334462_images-thumbnail-24.jpg)
![[تصویر: i334463_3vxixv8lv55d5c44zz52.jpg]](http://151.0.img98.net/out.php/i334463_3vxixv8lv55d5c44zz52.jpg)
![[تصویر: i334464_310198-174806399277045-10802-n.jpg]](http://151.0.img98.net/out.php/i334464_310198-174806399277045-10802-n.jpg)
![[تصویر: i334465_742174-orig.jpg]](http://151.0.img98.net/out.php/i334465_742174-orig.jpg)
![[تصویر: i334466_742175-orig.jpg]](http://151.0.img98.net/out.php/i334466_742175-orig.jpg)
[/img]
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - esijoon - 2012-05-11 05:59 AM
کرمی جان میشه از تعدادشون هم بگید؟
آیا شکارشون مجازه یا اینکه به دلیل کم شدنشون حفاظت شده اند؟
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-05-11 08:07 PM
با سلام . دوستان يكي از حيواناتي كه براي ما طبيعت دوستان و البته شكارچيان آگاه اهميت دارد و بايد اطلاعاتي در موردش بدانيم خرگوش است .
خانواده خرگوش ها FAMILY LEPORIDAE
افراد اين خانواده گوشهاي بسيار بلند و دم كوتاهي دارند. پاها به طول مشخص از دست‌ها بلندترند و بدن براي دويدن‌هاي سريع شكل يافته است. خرگوش‌هاي ايران از نظر شكل ظاهري و جثه تفاوت‌هاي زيادي با هم دارند. در گذشته تمام خرگوش‌هاي ايران را يك گونه به نام Lepus capensis مي‌دانستند اما براساس برخي مطالعات اخير خرگوش‌هاي ايران به دو گونه مجزا تقسيم شده‌اند، كه با توجه به تنوع موجود امكان دارد گونه‌هاي بيشتري نيز وجود داشته باشد.
![[تصویر: d7961958_9b41_44f5_8581_df425d81987d.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7378952682/d7961958_9b41_44f5_8581_df425d81987d.jpg)
خرگوش های وحشی یا خرگوش هایی که در طبیعت زندگی می کنن.، از اجداد خرگوش های اهلی هستند و با آن ها چند تفاوت ظاهری و رفتاری دارند. خرگوش ها بیش تر از آن که به جوندگان شبیه باشند ، به سم داران شباهت دارند.
خرگوش نزد مسلمانان مكروه است و برخي از غير مسلمانان از آن استفاده مي كنند.
![[تصویر: Brown_hare_running_3.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7378952789/Brown_hare_running_3.jpg)
خَرگوش پستانداری است علفخوار، از خانواده‌ی خرگوشان (Leporidae) و دارای اندامی شبیه به گربه و گوش‌های دراز و لب‌های شکافدار. دست‌های خرگوش از پاهایش کوتاهتر است. و بسیار تند حرکت می‌کند، و دارای انواع مختلف است. در حدود ۶ تا ۸ بچه به دنیا می‌آورد.
![[تصویر: Bunnies_PixDooni_Com_06.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7378952903/Bunnies_PixDooni_Com_06.jpg)
در هنگام زمستان به دلیل داشتن پوست سفید پیدا کردن او در برف دشوار است. تغییر رنگ پوست این حیوان ما را به شگفت می‌آورد یعنی در زمستان سفید شدن پوست این جانور و در تابستان خاکستری یا قهوه‌ای شدن آن. می‌توان این خرگوش را مانند آفتاب پرست دانست که او نیز تغییر رنگ می‌دهد. خرگوش قطبی سوراخ هایی به عمق ۲ متر در برف حفر می‌کند که این مکان جای مناسبی برای مخفی کردن کودکان به هنگام خطر است.
![[تصویر: Bunnies_PixDooni_Com_09.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7378953117/Bunnies_PixDooni_Com_09.jpg)
خاستگاه اصلی این جانور اسپانیا و آفریقای شمالی است اما به بعضی از کشورهای دیگر هم مهاجرت کرده است. این خرگوش گیاهان بومی را می‌خورد و باعث می‌شود که سایر جانوران گرسنه بمانند. این جانور همچنین محصولات کشاورزی را منهدم می‌کند و برای خود سوراخ‌های زیرزمینی حفر می‌کند.
![[تصویر: 668lepus_europaeus_400.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7378953438/668lepus_europaeus_400.jpg)
یکی از گونه‌های خرگوش، خرگوش آنقوره است. با توجه به میانگین ۵ تا ۶ بچه در هر زایمان، می‌توانند ۵۰ الی ۶۰ بچه در سال تولید کنند. این نوع خرگوش می‌تواند از سه ماهگی باردار شود.
![[تصویر: Brown_hare_drinking_1.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7378953545/Brown_hare_drinking_1.jpg)
خرگوش ها بیش از ۴۴ گونه اند (اهلی و صحرایی).رنگ آنها خاکستری و قهوه‌ای است. خرگوش‌های دست آموز رنگ‌های گوناگونی دارند. طول آنها تا ۶۰ سانتیمتر و وزن آنها تا ۵ کیلوگرم هم میرسد. طول عمر آنها تا ۶ سال و دشمنان آنها روباه، مار، عقاب، و انسان هستند. آنها از نوع پستانداران هستند.خرگوش ماده قادر است که ۵ تا ۸ بچه به دنیا بیاورد.
![[تصویر: Brown_hare_feeding_1.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7378953652/Brown_hare_feeding_1.jpg)
وضعيت فعلي:
دشمنان طبيعي خرگوش پرندگان شكاري نظير عقاب طلايي و پستانداران گوشت‌خوار مانند گرگ، روباه، يوز و گربه‌هاي وحشي هستند. به علت اين كه اكثر مردم ايران تمايلي به خوردن گوشت آن ندارند در حال حاضر خطري نسل خرگوش را تهديد نمي‌كند. ولي از آنجايي كه در فقه شافعي گوشت خرگوش حلال است، در اكثر مناطقي كه كردهاي اهل تسنن زندگي مي‌كنند، به علت شكار بي‌رويه، به خصوص به وسيله تازي، جمعيت آن به شدت كاهش يافته است.
ارزش اقتصادي:
خرگوش‌ها به علت فراواني و پراكندگي زياد، طعمه مناسبي براي پرندگان شكاري و پستانداران گوشت‌خوار به شمار مي‌روند و بقاي آنها را به خصوص در فصل زمستان كه طعمه اصلي كم است تضمين مي‌كنند. مطالعات اخير مشخص نمود كه در حال حاضر خرگوش يكي از غذاهاي اصلي يوزپلنگ در ايران است. در بسياري از كشورها از خرگوش به عنوان منبع تأمين گوشت و از پوست آن جهت تهيه دستكش و يقه لباس استفاده مي‌شود. در برخي از مناطق كردنشين آذربايجان غربي و كردستان شكار خرگوش به وسيله سگ تازي، و يا تعقيب رد و گرفتن آن در زير برف يكي از ورزش‌هاي محبوب و هيجان‌انگيز محسوب مي‌شود و مي‌توان به عنوان جاذبه‌اي توريستي مطرح گردد. گاهي اوقات به علت فقير شدن مراتع و كمبود مواد غذايي به مزارع كشاورزي، به ويژه باغ‌ها و قلمستان‌ها، خساراتي وارد مي‌سازند. در مواردي خرگوش‌ها عامل انتقال بعضي بيماري‌ها به انسان هستند.
جونده یا سم دار؟
در گذشته ، خرگوش ها را مانند موش ها و .... جزو جوندگان می دانستند. اما تحقیقات نشان داد که آن ها به سم داران بیش تر شباهت دارند. یکی از تفاوت ها ی خرگوش ها و جوندگان در این است که خرگوش ها بر خلاف جوند گان ، برای خوردن غذا از دست های خود استفاده نمی کنند؛ بلکه مانند سم داران به سرعت معده ی خود را از غذا پر می کنند و پس از رفتن به جای امن ، غذا را مجددا می جوند.
خرگوش باهوش!
معمولا خرگوش ها را به صورت تکی می بینیم . این جانوران چند لانه دارند که آن ها را با توجه به جهت باد ساخته اند و در زمان های متفاوتی از این لانه ها استفاده می کنند. خرگوش ها بسیار باهوش هستند . آن ها هیچ گاه مستقیما به طرف لانه نمی روند ؛ بلاه برای گیج کردن حیواناتی که آن ها را از روی رد شان تعقیب می کنند،چند بار از مسیر های متفاوت حرکت می کنند و سپس به لانه می روند.
خرگوش های جهنده
خرگوش ها پرش های بسیار طولانی دارند. آن ها می توانند 7 متر در طول بجهند و تا 3 متر ارتفاع ، به آسانی بپرند . آن ها در حالی که گوش های خود را خوابانده اند، در زیر بوته ها استراحت می کنند . به محض این که فاصله دشمن با آن ها کم تر از 2 تا3 متر بشود، به سرعت فرار می کنند. خرگوش ها با سرعت 56 کیلومتر بر ساعت می دوند
پاهای چسبنده!
در کف دست و پای خرگوش ها مو های زبر و برس مانندی وجود دارد. این موها که زیاد هم بلند نیستند، باعث چسبندگی و جلو گیری از اصطکاک در هنگهم فرار با سرعت زیاد می شوند.
راه نجات
خرگوش ها در زمان احساس خطر ، از دو روش برای آ گاه کردن همسا یگان خود استفاده می کنند. یکی از این روش ها، ساییدن دندان ها روی هم و تولید صدایی ملایم و آهسته و روش دیگر کوبیدن پا روی زمین است. با آن که این صداها بسیار ملایم و آهسته است ، گوش های بلند خرگوش این صداها را به راحتی می شنود.
خویشاوندان خرگوش غربی
خرگوش های ایران به سه گونه ی مجزا شامل خرگوش غربی ، خرگوش تولای یا شرقی ، که در نواحی شرقی تا مرز افغانستان زندگی می کند ، و خرگوش صحرایی یا کیپ تقسیم شده است که پراکندگی آن در ایران نیازمند مطالعات بیش تر است .
نقش خرگوش در طبیعت
خرگوش ها ، به دلیل تعداد زیادشان در هر منطقه، به خصوص در فصل زمستان که طعمه کمتر است، شکار مناسبی برای سایر جانوران به شمار می رود.
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-05-14 07:09 PM
با سلام . دوستان از گونه هاي پرندگاني كه اكثر گونه هاي آنها در ايران زندگي مي كنند و به علت زيبايي ، تعدد گونه ها و اهميتشان در طبيعت بايد در موردشان بيشتر بدانيم پرندگان شكاري مي باشد كه به ترتيب معرفي مي گردند .
( انواع پرندگان شكاري )
خانواده عقابها
عقاب خالدار بزرگ
عقاب خالدار كوچك
عقاب خاكي
عقاب پرپا
عقاب دو برادر
عقاب سرطاس
عقاب شاهي
عقاب صحرايي
عقاب طلايي
عقاب ماهيگير
عقاب مار خور
خانواده سارگپه ها
سارگپه
سارگپه پابلند
سارگپه پرپا
سارگپه چشم سفيد
سارگپه جنگلي
خانواده قوش ها
پيغو
پيغوي كوچك
قرقي
طرلان
قرقي هريس
قرقي شانه قرمز
خانواده كوركورها
كوركور سياه
كوركور حنايي
عقاب دريايي دم سفيد
عقاب دريايي پالاس
خانواده سنقرها
سنقر خاكستري
سنقر سفيد
سنقر تالابي
سنقرگندم زار
خانواده شاهينيان
شاهين
بالابان
بحري
ترمتاي
ترمتاي پاسرخ
ترمتاي دودي
ترمتاي سرحنايي
دليجه
دليجه كوچك
دليجه آمريكايي
لاچين
ليل
خانواده جغدها
مرغ حق
مرغ حق جنوبي
جغد برفي
جغد تالابي
جغد جنگلي
جغد سفيد
جغد طلايي
جغد كوچك
جغد كوچك خالدار
جغد شاخدار
جغد ماهي خوار
شاه بوف
خانواده كركس ها
هما
كركس
دال
دال سياه
دال پشت سفيد
دوستان آگاه چنانچه گونه اي ذكر نشده ياد آوري نمايند .
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-05-15 08:37 AM
با سلام . اولين خانواده از پرندگان شكاري خانواده عقاب مي باشد.
عقاب تالابی- عقاب خاادار بزرگ
نام انگلیسی : Spotted Eagle
نام فرانسوی : Aigle criard
نام علمی (لاتین) : Aquila clanga
![[تصویر: 96dvr8jv6arlqi1mwwp.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7381821498/96dvr8jv6arlqi1mwwp.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
65 تا 72 سانتیمتر ؛ عقاب تالابی بالغ به رنگ قهوه‌ای زرشکی خیلی پرنگ‌تر ولی در سطح شکمی کمرنگ‌تر و اغلب در پوشپرهای روی دمش اندکی سفیدی دارد . در هنگام بالباز اوج‌گیری لبه جلوئی بالهایش مستقیم است ( نه جلو آمده ) و در هنگام بالبازروی بالها را از ناحیه خم بال ، به سمت پایین کج می کند . در فاصله نسبتا نزدیک ، هفت شاهپر نخستین بال را می توان به‌طور واضح دید ، بر خلاف عقاب جنگلی که فقط شش شاهپر آن دیده می شود . دمش نسبتا کوتاه و تا اندازه‌ای گرد است . سر کوچک و منقار کوچک آن با گردن باریکش حد مشخصی نشان می دهد . بالهایش به‌طور نسبی پهن‌تر از بالهای عقاب طلائی است . پرنده نابالغ لکه های بزرگ سفید و مشخصی در سطح پشتی دارد و سفیدی قاعده دم یه شکل ( V ) کاملا پیداست . در پرواز دو نوار کمرنگ بر روی بالهایش دیده می شود . حرکات عقاب تالابی کند است .!
![[تصویر: Aigle_criard.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7381821505/Aigle_criard.jpg)
![[تصویر: %D8%B9%D9%82%D8%A7%D8%A8_%D8%AE%D8%A7%D9...%DA%AF.bmp]](http://s3.picofile.com/file/7381821719/%D8%B9%D9%82%D8%A7%D8%A8_%D8%AE%D8%A7%D9%84%D8%AF%D8%A7%D8%B1_%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF.bmp)
زیستگاه :
پرنده‌ای است درخت‌دوست و معمولا نزدیک دریاچه‌ها ، رودخانه‌ها و مرداب ها دیده می شود . روی درخت‌ها یا بوته‌های جنگل آشیانه می سازد .!
![[تصویر: Spotted_Eagle_map.gif]](http://s3.picofile.com/file/7381821826/Spotted_Eagle_map.gif)
پراکندگی :
عقاب تالابی از پرندگان بومی ایران و در گذشته در فصل زمستان نسبتا فراوان بوده است ، البته به تعداد کم در ایران زادوولد می کند اما این پرنده از جمله پرندگان کمیاب ایرانی‌ست که به‌طور اتفاقی در بلوچستان دیده شده است .!
عقاب خالدار کوچک(عقاب جنگلی)
نام علمی : Aquila Pomarina
نام انگلیسی: Lesser Spotted Eagle
نام فارسی: عقاب خالدار کوچک(عقاب جنگلی)
![[تصویر: 84ac2c41_358f_443d_8d1b_b19f51bd0a17.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7381822682/84ac2c41_358f_443d_8d1b_b19f51bd0a17.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 60 تا 66 سانتیمتر طول دارد. پرو بالش قهوه ای تیره و شبیه عقاب خالدار بزرگ اما اندکی کوچکتر است. رنگ جبه تیره تر از پوشش روی بالها، که به رنگ قهوه ای طلایی است. دیده می شود. لکه ی کمرنگی در قاعده ی روی شاهپرها وجود دارد و بر پوشپرها ی روی دم، لکه کرم زرد رنگ و کوچکی دیده می شود. پرنده ی نابالغ معمولا لکه ی بزرگ اخرایی رنگی در پس گردن و لکه های سفیدی در روتنه دارد که این لکه کوچکتر از لکه ی سطح پشتی عقاب خالدار بزرگ نابالغ است. در پرواز، به واسطه قاعده ی باریک دم مستطیل شکلش د رانتها و همچنین، در هنگام بالبازروی به واسطه ی بال های باریک منحنی مانندش که سر بال ها رو به پایین است، شناخته می شود.
![[تصویر: Aigle_pomarin.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7381822789/Aigle_pomarin.jpg)
صدا:
صدای این پرنده تکرار حدودا ده بار«کی ییپ- کی ییپ- کی ییپ» است
![[تصویر: Lesser_Spotted_Eagle.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7381822896/Lesser_Spotted_Eagle.jpg)
زیستگاه:
این پرنده اغلب در نزدیکی آب و بیشتر در مناطق پردرخت و دور افتاده با فضای باز به سر برده و روی درخت ها آشیانه می سازد. در ایران، تابستان ها در نواحی در یای خزر و به صورت مهاجر عبوری در شمال و غرب دیده می شود.
![[تصویر: Lesser_Spotted_Eagle_map.gif]](http://s3.picofile.com/file/7381823010/Lesser_Spotted_Eagle_map.gif)
حفاظت:
این پرنده در زمره ی پرندگان حفاظت شده است، بنابراین، باید برای حفاظتش اقدامات جدی صورت گیرد.
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-05-15 12:59 PM
عقاب خاکی (عقاب دشتی)
نام علمی : Aquila Rapax
نام انگلیسی: Tawny Eagle
نام فارسی: عقاب خاکی (عقاب دشتی)
![[تصویر: Aigle_ravisseur.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7382015371/Aigle_ravisseur.jpg)
مشخصات ظاهری:
این پرنده، 66 تا 79 سانتیمتر طول دارد. پرو بال پرنده ی بالغ کرم رنگ یکدست با حالت صورتی و قرمز کمرنگ دیده می شود و فاقد نوارهای سفید زیر بال هاست.ومنقاری بزرگ و بال هایی نسبتا پهن دارد. برخی به رنگ خاکستری و برخی سیاه مایل به قهوه ای اند. بنابراین، تشخیص آنها ا زعقاب صحرایی بسیار مشکل است ( این زیر گونه با رنگ در خاورمیانه کمرنگ است). پروبال پرنده ی جوان و غالبا بالغ نیز کمرنگ است؛ بخصوص در جوان ها که به رنگ کرم مایل به سفید، شبیه عقاب خالدار بزرگ، دیده می شود، اما کاملا با عقاب صحرایی تفاوت دارد. در پرنده ی بالغ لکه های کوچکی روی شاهپرها دیده می شود، که درجوان ها بزرگتر است. پرهای پرواز در سطح زیرین؛ در تمام سنین خاکستری تیره تا کمرنگ است و غالبا را رگه های متراکم و به صورت رگه رگه دیده می شود. برخی از این پرندگان کمرنگ ترند و شاهپرهای اولیه ی کمرنگ دارند، که انتهای شاهپرهای بالشان تیره است و فاقد کمرنگی حاشیه ی داخل پرهای اولیه اند. در جنوب شرقی ایران؛ زیر گونه اغلب با نوارهای سیاهی در زیر بالها دیده می شود.
![[تصویر: Aquila_rapax.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7382015585/Aquila_rapax.jpg)
صدا:
این پرنده؛ هنگام نمایش های جنسی، صدایی شبیه پارس کردن، به صورت «کووک- کووک» دارد.
![[تصویر: Tawny_Eagle.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7382015692/Tawny_Eagle.jpg)
زیستگاه:
این پرنده در استپ ها و دشت ها یخشک با درختان پراکنده و ساوانا نبه سر برده و روی بلندی ها و درختان قدیمی آشیانه می سیازد . در ایران؛ زمستان ها نسبتا فراوان و به صورت مهاجر عبوری در جنوب شرقی دیده شده است.
![[تصویر: Tawny_Eagle_map.gif]](http://s3.picofile.com/file/7382015799/Tawny_Eagle_map.gif)
حفاظت: این پرنده در زمره ی پرندگان حفاظت شده است، بنابراین، باید ضمن بررسی محل های عبور و احتمالا تولید مثل آن ، برای حفاظتش اقدامات نخجدی صورت گیرد.
عقاب پرپا
طول بدن اين عقاب حدود ۴۲ سانتي متر و فاصله ي دو سر بال آن حدود ۱۲۰ سانتي متر است . اين نوع عقاب در اروپا ، شمال آفريقا و آسيا ديده مي شود . عقاب پرپا از نوع مهاجر بوده و زمستان ها را در جنوب آسيا و آفريقا ميگذراند .
![[تصویر: Booted_Eagle.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7382019137/Booted_Eagle.jpg)
اين پرنده از نظر جثه شبيه سارگپه ولي ازلحاظ ظاهري شبيه عقابهاي ديگر است . وزن پرنده ي نر در هنگام بلوغ كامل حدود ۷۰۰ گرم است. در حالي كه ماده آن حدود ۱ كيلوگرم وزن دارد . معمولا دو نوع رنگ در اين عقابها قابل تشخيص است . پرندگان كم رنگ كه بدنشان به رنگ خاكستري روشن و پرهاي پرواز به رنگ خاكستري تيره دارند . رنگ پرندگان نابلغ روشن تر است. عقاب پرپا معمولا مناطق كوهستاني را براي زندگي انتخاب مي كند. در جنگهايي كه داراي درختان ريز برگ و مخروط داران باشد نيز ديده مي شود . و بعضا در نواحي كم ارتفاع هم ديده مي شود . عقاب پرپا بسيار سريع و جسور است و بسيار تند و تيز از ميان درختان و به صورت موج گونه پرواز مي كنند.
![[تصویر: Hieraaetus_pennatus.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7382019351/Hieraaetus_pennatus.jpg)
اغلب اوقات در بالاي درختان لانه مي سازند ولي بعضا لبه ي پرتگاهها را براي لانه سازي انتخاب مي كنند. بيشتر وقت خود را صرف شكار و پرواز مي كند. يك جفت عموما هنگام پرواز با هم هستند و از يكديگر زياد دور نميشوند. براي شكار كردن در بالاي درختان جنگل پرواز مي كند و پس از يافتن شكار بطور ناگهاني بر روي آن شيرجه زده و شكار خود را در روي زمين مي گيرد . حتي ميتواند پرندگاني را كه برروي شاخه هاي درختان نشسته اند را شكار كند .در آغاز و نيز در طول فصل جفت گيري اين عقابها داراي مراسم ازدواج ويژه ايي هستند . بخش اصلي اين مراسم را شريجه زدن ها و اوج گرفتن هاي متوالي تشكيل مي دهد. كه در سرعت هاي بسيار بالا انجام ميدهد. در اين هنگام عقابها سر و صداي بالايي انجام ميدهند. در نمايشي ديگر پروازي آرام و طولاني مدت انجام ميدهند كه در اين شرايط پاهاي خود را آويزان نگه ميدارند . و به طور ناگهاني به روي درخت مي نشينند . و يا اينكه دوباره اوج مي گيرند. پرواز به صورت حلقه نيز در نمايش آنها نيز ديده مي شود .
![[تصویر: Booted_Eagle_map.gif]](http://s3.picofile.com/file/7382019565/Booted_Eagle_map.gif)
عمل لانه سازي انها بر روي درختاني كه ارتفاع ۶ تا ۱۵ متر را دارند صورت مي گيرد. آنها لانه خود را از شاخه هاي شكسته مي سازند يك لايه از برگهاي سبز و سرشاخه ها نيز روي شاخه هاي شكسته قرار داده مي شود . قطر لانه آنها حدود ۲/۱ متر و عمق آن در حدود ۶۰ سانتي متر است . اگر درختان بلند در دسترس نباشند ، لانه سازي بر روي لبه صخره ها صورت مي گيرد . يك لانه سالهاي سال مورد استفاده قرار مي گيرد ولي يك جفت ممكن است كه بيش از يك لانه داشته باشند .
پرنده ي ماده يك يا دو تخم مي گذارد و عمل گرم كردن تخم ها فقط توسط ماده صورت مي گيرد . اگر دو جوجه به دنيا بيايند ، تفاوت جثه آنها بسيار زياد خواهد بود و فقط يكي از آنها زنده خواهد ماند در تابستان ها در ايران زياد ديده مي شوند كه به صورت مهاجر و عبوري رد مي شوند. زاد و لد اين پرنده در استان فارس نيز ديده شده و گزارش شده است.
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-05-15 04:04 PM
عقاب دوبرادر
در پست 119 همين تاپيك معرفي شده است .
عقاب سرطاس:
خانواده : Accipitridae
نام علمی : haliaeetus leucocephalus
نام این پرنده از کلمه انگلیسی Balde به معنی سفید روی گرفته شده است و در گذشته به معنای سفید بوده که با مرور زمان معنی آن به تاس تغییر یافته است.
این عقابها بالغ و دارای سینه و پشت قهوه ایی و سیاه و همچنین دارای سر و دم سفید هستند. . منقار آنها زرد و پاهایشان بر خلاف عقاب طلایی با پر پوشیده نیست. . . جنسیت عقابهای سرطاس را می توان از روی منقار آنها تشخیص داد که نوع ماده منقاری خمیده تر دارد.
![[تصویر: bald_eagle_1_600x450.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7382168595/bald_eagle_1_600x450.jpg)
جوجه هایی که تازه از تخم در می آیند به رنگ خاکستری روشن هستند و در دوازده هفتگی رنگ آنها به قهوه ایی تیره یم گراید. در این هنگام آنها لانه را ترک می کنند. در حدود سه چهار سالگی رنگ آنها قهوه ایی بوده و دارای رگه هایی از پر های سفید در زیر بالها رو روی سر خود هستند.هم چنین روی سینه و دم آنها پر های سفید رنگ دیده می شود و نیز منقار آنها سیاه رنگ است. در این سنین آنها شباهت زیادی به عقابهای طلایی دارند و به راحتی انسان را به اشتباه می اندازند. این عقاب ها در سن 4 الی 5 سالگی از نظر جنسی بالغ می شوند و در این سنین علامات مشخصه آنها علامات مشخصه آنها یعنی پر های سفید در سر و دم ظاهر می شود و رنگ چشم آنها از قهوه ایی تیره به زرد تبدیل می گردد.
![[تصویر: bald_eagle_picture.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7382168709/bald_eagle_picture.jpg)
مشخصات این پرندگان :
طول بدن پرندگان بالغ از نوک منقار تا انتهای دم به یک متر می رسد. و وزنشان از 3.5 تا 7.5 متغییر است. فاصله ی دوسر بالهای پرندهی نر از 1.5 تا 2.5 متر متغیر است. نوع ماده از نظر جثه بزرگ تر است و در هنگام پرواز تا تا 2.7 هم میرسد. اگر چه نر ها کوچکترند ولی از طرفی به خطر جثه کوچکشان می توانند تیز تر و سریع تر عمل کنند. از طرفی بزرگ نشان دادن و بودن ماده آن را برای گرم کردن تخم ها آماده می کند
![[تصویر: %D8%B9%D9%82%D8%A7%D8%A8_%D8%B3%D8%B1%D8...%D8%B3.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7382168923/%D8%B9%D9%82%D8%A7%D8%A8_%D8%B3%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D8%B3.jpg)
نقش بالها :
بالهای این پرندگان به آنها کمک می کند که با صرف انرژی بسیار کم و بدون بال زدن با استفاده از جریان های هوا اوج بگیرند . نوک پر های موجود در انتهای بالهای آنها به تدریج باریک تر می شود که به عبور آرام جریان هوا از روی بالهای آنها کمک می کند .در نتیجه برای پروزا انرژی کمتری صرف می کنن .بالهای آنها علاوه بر پرواز هنگام ماهیگیری نیز به انها کمک می کنند اگر ماهی بزرگ باشد انها به جای پرواز می توانند تا ساحل رود خانه با کمک بالهای نیرومند خود شنا کنند سرعت پرواز آنها از 100 تا 320 کیلومتر در ساعت متغیر است.و بستیگ به سرعت جریان های هوایی و اینکه در حال افقی پروزا می کنن بیا در حال شیرجه زدن هستند، دارد. ارتفاع پرواز آنها می تواند تا 3000 متر نیز برسد
نقش دم در عقاب ها بسیار با اهمیت است و در پرواز و مانور های هوایی و شیرجه زدن بسیار به آنها کمک می کند. وزن استخوان های این عقاب تقریبا 250 گرم است که حدود 5 تا 6 درصد وزن یک عقاب است. در مقابل وزن پر های آنها حدود دو برابر وزن استخوان های آنها است وزن کم استخوان بندی به دلیل تو خالو بودن و ساختار اسفنجی آنهاست. منقار و چنگال های آنان از کراتین تشکیل شده است و به صورت پوسته رشد می کنن لذا منقار و چنگال های عقابهایی که در اسارت هستند باید به صورت سالیانه کوتاه شود . منقار خمیدهی عقابها به پاره رکدن گوشت کمک زیادی می کند و به اندازه ایی تیز است که می تواند پوست حیوانات را به راحتی پیدا کند . دما یبدن عقابها حدود 35 درجه سانتی گراد است . پوست بدن آنها با حدود 7 هزار پر بسیار نرم و سبک تو خالی و انعطاف پذیر پو شیده شده که از آنها در مقابل باد باران و آفتاب و سرما محافظت می کند.
عقاب های سرطاس دارای یک الگوی پرواز آرام و یکنواخت هستند و به آرامی بال می زنند.
عقابهای سرطاس بالغ را می توان به راحتی از سر و دم سفید رنگ آنها شناسایی کرد . ولی در حدود پنج سال اول زندگی نمی توان آنها را تشخیص داد . با وجود این برخی ویژگی ها در آنها و جود دارد که می توان شناساییشان را ممکن ساخت. در سال اول زندگی بدن آنها به رنگ قهوه ایی تیره ، منقار و چشمانشان متمایل به مشکی است. زیر بغل های آنها سفید رنگ بوده و تعدای پر سفید در بدن و بالهای آنان دیده می شود . در قسمت بالای دم نیز پر های متمایل به سفید دیده می شود. قسمت زیرین دم آنها عموما متمایل به سفید است و یک مثلث سفید رنگ در ناحیه ی پشت پشت و در بالای چشم آنها نیز یک ناحیه سفید وجود دارد. در این سن مقدار آنها خاکستری است. در سال سوم زندگی ناحیه فوقانی سر و گلوی آنها به سفیدی می گراید و چشم های آنها سفید یا زرد رنگ است. در سال چهارم زندگی برخی از عقاب های سرطاس شبیه بزرگسالان بوده و با این وجود اغلب آنها دارای سر متمایل به سفید با رگه های تیره در چشم ها هستند. برخی دیگر دارای لکه های سفید بر روی بدن و بالهایشان می باشند. در سال اول بلوغ برخی از انواع هنوز دارای نوارهایی در چشم های خود هستند و برخی دیگر در ناحیه دم و پرهایی با انتهای سیاه دارند.
تغذیه: (سرطاس)
عقابهای سرطاس همانند سایر پرندگان شکاری در بالای زنجیره غذایی قرار دارند. آنها عموما از ماهی و حیوانات کوچک مانند اردک ، خرگوش ، مار ، لاکپشت و... تغذیه می کنند و بعضا لاشه خواری می نمایند.
ماهی حدود نود درصد رژیم غذایی آنها را تشکیل می دهد . تقریبا چهار دقیقه طول می کشد تا آنها یک ماهی تقریبا با وزن 500 گرم را بخورند. بعضا ماهی را از عقابهای دریایی که کوچکتر هستند ، می ربایند در گذشته تعداد زیادی از آنها توسط مزرعه داران و کشاورزان کشته شدند. زیرا عقابهای سرطاس به جوجه ها و بره ها و سایر حیوانات خانگی حمله کرده و آنها را شکار می کردند .این پرنده برای شکار به منطقه بسیار وسیعی نیاز دارد و می تواند شکارهایی با وزن دو کیلو گرم را به راحتی به چنگال گرفته و با خود ببرد. آنها می توانند به ارامی از بالا به شکار خود نزدیک شده و به طور ناگهانی آنها را به چنگال خود ببرد. چنگال های قوی آن یک مکانیسم خاص قفل شدن دارد که به محض تماس چنگال با شکار فعال می شود. و تا وقتی پرنده چنگال های خود را بر روی یک سطح سخت فشار نداده باز نمی شوند. عقابهای سرطاس شناگران ماهری هستند. و برای گرفتن ماهی بزرگ می توانند داخل آب شده و شنا کنند.
این پرنده مقدار زیادی از وقت خود را صرف استراحت می کند. زیرا هنگام شکار می بایست انرژی زیادی را صرف کند.حدودا از هر 18 حمله فقط یکی از آنها موفقیت امیز است. انها برای محافظت از شکار خود بالهای خود را به صورت چتر بر روی آن باز می کنند. و هنگام خوردن شکار با یک چنگال ان را نگه می دارند و با دیگری ان را پاره کرده و می خورند . و پس از مدتی قسمت های غیر قابل هضم غذای خود را بهدندان برگردانده و بیرون می ریزند.
انها برای زنده ماندن نیازی به خوردن روزانه غذا ندارند زمانی که رود خانه های محل زندگی انها یخ میبندند به مناطقی مانند نواحی مجاور سد ها مهاجرت می کنند . زیرا اب این نواحی یخ نمی بندد. الگوی پرواز انها توسط جریان های هوایی تعیین می شود. عقابهایی که تازه مستقل شده اند به تنهایی مهاجرت می کنند. این عقاب ها در پاییز به مناطق گرم تر که غذا فراوان تر است مهاجرت می کنند و در بهار برای لانه سازی به مناطق شمالی می روند. آنها در طول روز و با سرعت 50 کیلومتر بر ساعت پرواز می کنند این عمل معمولا به صورت گروهی انجام گرفته و هر پرنده بادیگری حدود یک کیلومتر فاصله را حفظ می کند. که در این حالت طول پرواز آنها به سی تا 50 کیلومتر می رسد. البته تمام عقابها سرطاس مهاجرت نمی کنند. برای مثال گونه ایی در ناحیه فلوریدا وجود دارد که تمام سال را در همان منطقه زندگی می کند.
در فصل تولید مثل عقابها ترجیح می دهند که ماهی های بزرگتر را شکار کنند. و در فصول غیر از فصل تولید مثل دزدیدن غذای سایر حیوانات رواج بیشتری دارد و در فصل زمستان مرده خواری نیز در میان آنها بیشتر دیده می شود.
بعضا دیده می شود که عقاب های سرطاس به طور اشتراکی به شکار می پردازند. اگر شکار کوچک باشد ممکن است که آن را در حین پرواز بخورند . اگر یک لاشه ی بزرگ پیدا کنند، ممککن است روزهای متوالی از ان تغذیه نمایند.
تولید مثل :
عقاب های سر طاس در حالت عادی طو.ل عمری در حدود 30 الی 40 سال را دارند و در اسارت ممکن است بیشتر نیز عمر کنند. عمر متوسط آنها 15 االی 20 سال است . تعداد زیادی از آنها شکار می شوند . تعدادی هم بر اثر شوک الکتریکی که در اثر نشستن روی سیم کابل برق بوجود می آید می میرند. در برخی نقاط از گوشت های مسموم برای از بین بردن رو باه استفاده می شود عقاب های سرطاس نیز این روباه ها را شکار کرده و میخورند که منجر به مرگ آنها می شود.
عموما یک جفت نر و ماده تمام عمر را با هم زندگی می کنند اشیانه این عقاب از پر شاخه های کوچک خزه وعلف تشکیل می شود که عمق آن حدود 60 سانتی متر است. و قط آن حدود 1.5 متر می باشد. آنها آشیانه خود را بر بالای درختان می سازند. و هرساله آن را تعمیر می کنند . شکل لانه با تو جه به نوع تکه های چوب مورد استفاده فرق می کند. اگر از شاخه های بلند استفاده شود شکل لانه مخروطی شکل است. اگر از شاخه های خمیده استفاده شود ، شکل لانه مسطح و اگر شاخه های کوچک استفاده شود ، لانه به شکل پیاله خواهد بود . آنها عموما در همسایگی محل تولد خود لانه سازی می کندد و برای ساختن یک آشیانه مدت زمانی حدود 20 هفته نیاز دارد.
عقابهای سرطاس در حدود چهار الی پنج سالگی از نظر جنسی بالغ می شود. و در این هنگام به دنبال جفت می گردند. فصل جفت گیری بستگی به ناحیه ایی دارد که عقابها در آن زندگی می کنند . ممکن است که یک جفت به طور اختیاری در یک سال معیت جفت گیری نکنند. این تصمیم گیری غریزی بوده و بر اساس عواملی همچون شرایط آب و هوایی دسترسی به عذا و نیز در دسترس بودن مکان برای لانه سازی صورت می گیرد.
عقاب ماده یک الی سه تخم می گذارد رنگ تخم ها سفید خال خالی یا زرد نخودی می باشد. که فرم و اندازه آنها مانند تخم غاز است. در طول مدتی که ماده بر روی تخم ها می خوابد پرنده ی نر شاخه های تازه جوانه زده به لانه می آ؛ورد . این امر ممکن برای از بین بردن بوی بد لانه یا ایجاد سایه صورت پذیرد. والدین در تمام کار ها شریک هستند. شکار و خوابیدن روی تخم و نگهداری از جوجه ها به صورت اشتراکی انجام می شود. با وجود این پرنده ی ماده بیشترین کار را برای لانه سازی انجام می دهد. همواره یکی از والدین در لانه حضور دارد . پرنده ی نر اغلب سر ماهی را خورده و ما بقی را به لانهه می آورد. از سوی دیگر پرنده ی نر نیز مدتی بر روی تخم ها می خوابد. در این مدت پرنده ی ماده به شکار و استحمام می پردازد. محیط زندگی عقاب باید کاملا آرام باشد . اگر برای آنها مزاحمت ایجاد شود آنها لانه را ترک خواهند کرد.
تصويري از اين پرنده
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.