+- انجمن تخصصی شکاروتیراندازی(بزرگترین مرجع اطلاعاتی تفنگ بادی،پی سی پی،تیراندازی ایرانیان)pcp.airrifle.airguns..تفنگ بادی،پنوماتیک، (http://www.iran-airrifle.com/forum)
+-- انجمن: جاذبه های طبیعی،حیات وحش و شکار (/forumdisplay.php?fid=21)
+--- انجمن: تصاویر شکار و تیراندازی (/forumdisplay.php?fid=23)
+--- موضوع: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران (/showthread.php?tid=752)
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-04-28 12:59 PM
با سلام . دوستان حواصيل شب از ديگر گونه هاي خانواده حواصيل مي باشد .
حواصیل شب
نام انگلیسی : Night heron
نام فرانسوی : Heron bihoreau
نام علمی (لاتین) : Nycticorax Nycticorax
![[تصویر: Black_crowned_Night_Heron.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7367215264/Black_crowned_Night_Heron.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
60 سانتیمتر ؛ حواصیلی است نسبتا کوچک ، پر جثه با پاهای نسبتا کوتاه . در پرنده بالغ تارک ، پس سر و پشت به رنگ سیاه ، سطح شکمی سفید و پس گردن ، روی بالها و دم خاکستری است . سه پر سفید دراز رشته مانند از ناحیه پس سرش بصورت کاکلی آویزان است . چشم‌های قرمز و منقاری کلفت دارد . پاهایش زرد رنگ و در فصل زادوولد صورتی تیره است ، سطح پشتی در پرنده نابالغ قهوه‌ای پررنگ با خالهای مشخص نخودی رنگ و کاکل ندارد . در نور کم ممکن است با بوتیمار که خیلی بزرگتر است اشتباه شود . هنگام پرواز بدن خود را جمع می کند و سرع‌تر از حواصیل‌های دیگر بال می زند . جز در فصل زادوولد ، معمولا در نور کم هنگام غروب و یا صبح خیلی زود به فعالیت می پردازد . طی روز معمولا در میان درخت‌ها پنهان می شود و فعالیتی ندارد .
![[تصویر: Black_crowned_Night_Heron_flight.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7367215585/Black_crowned_Night_Heron_flight.jpg)
زیستگاه :
باتلاق‌ها با گیاهان انبوه . سواحل پر گیاه رودخانه ها یا تالاب‌های درخت‌دار . هنگام غروب در کنار کانال‌ها ، آبگیرها و قسمت‌های باز و بی درخت مرداب ها به تغذیه می پردازد . بطور دسته‌جمعی و اغلب با گونههای مشابه خود ، در بیشه‌ها و در بعضی از مناطق در نیزارها آشیانه می سازد
![[تصویر: Nycticorax_Nycticorax.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7367215692/Nycticorax_Nycticorax.jpg)
پراکندگی :
بطور کلی حواصیل شب پرنده‌ای است که تابستان‌ها از پراکندگی فراوانی برخوردار است . گاهی زمستان در حوالی دریای خزر دیده می شود .
![[تصویر: Night_heron_map.gif]](http://s3.picofile.com/file/7367215799/Night_heron_map.gif)
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-04-29 11:07 AM
با سلام . آخرين گونه از خانواده حواصيل ،حواصيل سبز مي باشد .
حواصیل سبز
نام علمی : Butorides Striatus
نام انگلیسی: Striated Heron
نام فارسی: حواصیل سبز
مشخصات ظاهری:
این پرنده، 43 سانتی متر طول دارد و حواصیلی کوچک و سر و روتنه اش سیاه است و کاکلی به رنگ سبز تیره و براق دارد. پاها به رنگ زرد نارنجی مایل به سبز، منقار سیاه و شکمش سفید مایل به خاکستری است. جلو چشمانش لکه ی زردی مشاهده می شود و پوشپرهای گوشهایش تا اندازه ای سفید است. پرنده ی نابالغ ، درحالت کلی، قهوه ای مایل به خاکستری است ودو ردیف خال سفید در پشت بال هایش مشاهده می شود.
![[تصویر: f3e33a18_6d18_4fd9_addb_698ceb4868bb.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7367941177/f3e33a18_6d18_4fd9_addb_698ceb4868bb.jpg)
صدا: صدای این پرنده اتفاقی و هشداردهنده، شبیه «چوک –چوک» و هنگام برخاستن «که وو» شنیده می شود.
![[تصویر: Little_Green_Heron.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7367941284/Little_Green_Heron.jpg)
زیستگاه: این پرنده در مناطقی با عرض های متوسط و نیمه حاره تا حاره ای و در آب های کم عمق و تازه و رودخانه های عریض، مصب ها، خورهای گلی و جنگل های ماندابی به سر می برد ومعمولا تک زی است. در ایران، در سواحل دریای عمان و جزایر خلیج فارس، به صورت بومی و به تعداد اندک دیده میشود.
![[تصویر: Boturides_Striatus.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7367941391/Boturides_Striatus.jpg)
حفاظت: جلوگیری از تخریب مناطق حاره و تالاب های ماندابی، برای حفاظت این پرنده کافی است.
![[تصویر: 30.gif]](http://s3.picofile.com/file/7367961826/30.gif)
تصاويري از اين پرنده كمياب
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - cordoba - 2012-04-30 09:27 PM
چند شب پیش رفته بودیم شکار خوک که چیزی نصیبمون نشد !!(خشکی زده بود!!!!)
.gif "Khansariha (290)")
تو راه برگشت ، حدودا ساعت 3 صبح نزدیک روستا بودیم که بالای سرمون یه بلبل داشت می خوند.
صداش رو با گوشی ضبط کردم
گوش کردنش خالی از لطف نیست ...
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
صدای اون سگ رو نشنیده بگیرید
.gif "Khansariha (8)")
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-05-01 08:22 AM
با سلام . دوستان يكي از اردك هاي بسيار زيبا آنقوت مي باشد .
پرنده چرو (آنقوت)
پرنده چرو یا آنقوت (Ruddy Shelduck) با نام علمي Tadorna Ferruginae، عضو خانواده مرغابيان می باشدو از پرندگان آبچر در سیستان می باشد.
![[تصویر: 1317052342_500_98cb3fcaca.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7369640000/1317052342_500_98cb3fcaca.jpg)
اردك‌هاي غاز‌نما داراي شكل ظاهري شبيه غاز بوده و نسبت به اردك، جثه‌اي كمي بزرگتر و سر و گردني درازتر دارند.
ول بدن آنقوت بین ۵۸ تا ۷۰ سانتیمتر و گستردگی بال‌هایش در حالت باز بین ۱۱۰ تا ۱۳۵ سانتیمتر می‌باشد. پرهای پرنده به رنگ قهوه‌ای متمایل به نارنجی بلوطی است که در ناحیهٔ سر و گردن کمرنگترمی شود. شاه‌پرها سیاهرنگ هستند و پوشپرهای سفید بال به هنگام پرواز کاملا مشخصند. پرندهٔ نر بالغ یک طوق گردنی سیاه و باریک دارد و پرهای سرش کرم رنگ می‌باشد اما پرندهٔ ماده فاقد این طوق بوده و سری سفید رنگ دارد. نوک آنقوت نسبتاً کوچک و همچون پاهای پرنده به رنگ سیاه است. این پرنده صدایی بلند و خشن همچون آوای غاز تولید می کند.
![[تصویر: 1317052366_500_fd3d066bef.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7369640214/1317052366_500_fd3d066bef.jpg)
![[تصویر: Female_Ruddy_Shelduck_flight.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7369640321/Female_Ruddy_Shelduck_flight.jpg)
آنقوت در مقايسه با تنجه، وابستگي كمتري به آب نشان مي‌دهد. زمستان‌ها را در سواحل ماسه‌اي، درياچه‌ها، كنار رودخانه‌ها، كشتزارها و حتي استپ‌هاي خشك مي‌گذراند. به طور كلي، آنقوت ساكن زمين‌هاي باز است.
![[تصویر: Male_female_Ruddy_Shelduck_chicken.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7369640856/Male_female_Ruddy_Shelduck_chicken.jpg)
![[تصویر: Tadorna_ferruginea.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7369641070/Tadorna_ferruginea.jpg)
آنقوت‌ها همه چيز‌خوار بوده از علف‌ها، دانه‌ها، حشرات، نرم‌تنان و ماهيان تغذيه مي‌كنند. در مقايسه با اكثر اردك‌ها بيشتر خشكي‌زي بوده و بيشتر وقتشان را در خشكي و دور از آب صرف مي‌كنند. آنها در علفزارهاي خشك علف‌ها را مي‌چينند و حشرات را پيدا كرده و مي‌خورند و در داخل خاك‌هاي نرم به جستجوي لارو حشرات مي‌پردازند. همانند ديگر اردك‌ها، مي‌توانند روي آب نيز بچرخد و در هنگام تغذيه در آب‌هاي كم عمق با سر و ته شدن در داخل آب، به جستجوي حشرات و گياهان آبزي بپردازند.آنها شناگران ماهري بوده و در هنگام شنا، سر خود را راست گرفته و جلوي بدن را پايين مي‌دهند.
![[تصویر: Ruddy_Shelduck_map.gif]](http://s3.picofile.com/file/7369641284/Ruddy_Shelduck_map.gif)
( اطلاعات بيشتر )
آنقوت
دکتر آروین یعقوبیان
آنقوت (Ruddy Shelduck) با نام علمي Tadorna Ferruginae، عضو خانواده مرغابيان Anatidae (خانواده‌اي كه شامل اردك‌ها، غازها و قوها نيز مي‌شود) و زير خانواده اردك‌هاي غاز‌نما (Shelduck) يا Tadorninae مي‌باشد.
اردك‌هاي غاز‌نما داراي شكل ظاهري شبيه غاز بوده و نسبت به اردك، جثه‌اي كمي بزرگتر و سر و گردني درازتر دارند.
در تبت و مغولستان، بودايي‌ها آنقوت را مقدس مي‌شمارند. در افسانه‌هاي اسلاو نيز آنقوت حيوان مقدسي است.
مشخصات
پرنده‌اي است به طول 58 الي 70 سانتيمتر كه عرض بال‌هاي آن در حالت باز، بين 110 تا 135 سانتيمتر مي‌باشد. آنقوت هم اندازه تنجه بوده و در واقع، اردكي شبيه غاز است. منقار نسبتاً كوچك و سياه رنگي دارد. بال و پر به رنگ قهوه‌اي مايل به نارنجي يك دست و سر و گردن كم رنگ‌تر مي‌باشد. روي تنه و زير تنه به رنگ نارنجي بلوطي و سر از نخودي روشن تا مايل به سفيد متغير است. پرهاي پروازي بال سياه رنگ مي‌باشد. روي بال به رنگ سبز براق و رنگين كماني و پيش بال و زير آن كاملاً سفيد است. پاها، دم‌گاه و دم سياه رنگ مي‌باشد. از دور، هر دو جنس شبيه به هم ديده مي‌شوند در حالي كه از نزديك، دو جنس متفاوت از هم هستند. در طول فصل جفت‌گيري (تابستان)، سر و گردن پرنده نر بالغ كرم رنگ با طوقي باريك و سياه در پايين گردن است ولي پرنده ماده و نابالغ فاقد اين طوق مي‌باشد. سر پرنده ماده كم رنگ‌تر و تقريباً سفيد بوده و در گونه‌ها و پيشاني، بخش‌هاي سفيد رنگ دارد.
در هنگام پر‌ريزي، ظاهر آنقوت تغييرات بسياري مي‌يابد هر چند كه روند پر‌ريزي تدريجي و نامحسوس است. در خارج از فصل جفت‌گيري، طوق گردني سياه رنگ در پرنده نر كم رنگ‌تر شده يا كاملاً محو مي‌شود به عبارت ديگر پرهاي گردن جنس نر سالي دو بار عوض مي‌شود.
جوجه‌ها بعد از تولد و در دوره‌اي كه هنوز پوشيده از كرك هستند داراي رو تنه قهوه‌اي تيره و زير تنه سفيد رنگ مي‌باشد. صورت اغلب سفيد و پاها و منقار خاكستري رنگ است. پرندگان نابالغ شبيه بالغين هستند ولي رنگ پر و بال آنها كم رنگ‌تر بوده و علائم خاكستري رنگ، روي بالها دارند. پرواز آنقوت بيشتر شبيه غاز است تا اردك. پرواز آن، مانند اردك‌هاي سر سبز، سريع و مستقيم با بال زدن‌هاي آهسته مي‌باشد. در اين حالت، آنقوت را مي‌توان از روي قوس گردن و افتادگي شانه، از اردك‌هاي سر سبز تشخيص داد. در پرواز، پوش‌پرهاي سفيد بال كاملاً مشخص است.
آنقوت‌ها صداهاي بلند و خشن شبيه غاز توليد مي‌كنند. آنها هنگامي كه به طور گروهي روي آب شنا مي‌كنند يا در هوا پرواز مي‌نمايند، صداهاي شيپور مانندي شبيه «انگ- انگ» ( ang-ang ) در مي‌آورند.
زيستگاه و پراكندگي
آنقوت در مقايسه با تنجه، وابستگي كمتري به آب نشان مي‌دهد. زمستان‌ها را در سواحل ماسه‌اي، درياچه‌ها، كنار رودخانه‌ها، كشتزارها و حتي استپ‌هاي خشك مي‌گذراند. به طور كلي، آنقوت ساكن زمين‌هاي باز است.
گرچه جمعيت‌هاي بسيار كوچكي از آنقوت در شمال غربي آفريقا و اتيوپي وجود دارد ولي بيشتر اين پرنده در مناطق مركزي و جنوبي اوراسيا، از جنوب شرقي اروپا تا آسياي مركزي و جنوب شرقي چين و در زمستان تا هندوستان و اندونزي پراكنده است. در جنوب شرقي اروپا و جنوب اسپانيا بسيار كمياب مي‌باشد در محدوده آسيا به وفور يافت مي‌شود ولي آنقوت‌ها عمدتاً مهاجر بوده و زمستان را در جنوب آسيا مي‌گذراند.
آنقوت‌ها را مي‌توان در كشورهايي چون الجزاير، مصر و اتيوپي، فرانسه، آلمان، بلغارستان، بلژيك، بلاروس، كره، ژاپن، چين و هند يافت. اين پرنده در ايران و كشورهاي حاشيه آن نظير تركيه، ارمنستان، آذربايجان، تركمنستان و قزاقستان، افغانستان، پاكستان، عمان، امارات متحده عربي، عربستان، كويت و عراق نيز وجود دارد.
در ايران، آنقوت‌ها در اغلب مناطق شمال، غرب و جنوب ايران ديده مي‌شوند. به طور كلي محدوده پراكندگي اين گونه در جهان بسيار گسترده است به طوري كه بر اساس تخمين‌هاي به عمل آمده، بين 1 تا 10 ميليون كيلومتر مربع را شامل مي‌شود. جمعيت جهاني آنقوت را 170 تا 220 هزار قطعه تخمين مي‌زنند.
تغذيه و رفتار
آنقوت‌ها همه چيز‌خوار بوده از علف‌ها، دانه‌ها، حشرات، نرم‌تنان و ماهيان تغذيه مي‌كنند. در مقايسه با اكثر اردك‌ها بيشتر خشكي‌زي بوده و بيشتر وقتشان را در خشكي و دور از آب صرف مي‌كنند. آنها در علفزارهاي خشك علف‌ها را مي‌چينند و حشرات را پيدا كرده و مي‌خورند و در داخل خاك‌هاي نرم به جستجوي لارو حشرات مي‌پردازند. همانند ديگر اردك‌ها، مي‌توانند روي آب نيز بچرخد و در هنگام تغذيه در آب‌هاي كم عمق با سر و ته شدن در داخل آب، به جستجوي حشرات و گياهان آبزي بپردازند.
آنها شناگران ماهري بوده و در هنگام شنا، سر خود را راست گرفته و جلوي بدن را پايين مي‌دهند.
اگر چه آنقوت‌ها ممكن است در سراسر سال، در برابر ديگر پرندگان، حالت ستيزه‌جو داشته باشند ولي در زمان توليدمثل، بيشتر طالب قلمرو هستند به طوري كه پرنده نر فعالانه از محدوده خودش دفاع مي‌كند و ديگر پرندگان آبزي را از آن دور مي‌كنند. ولي غير از اين زمان، اغلب سال را در همراهي با ديگران و بعضاً در قالب گله‌هاي چند هزارتايي مي‌گذرانند. گروه‌هاي خانوادگي (هم والدين و هم فرزندان يك ساله آنها) تمايل دارند در قالب يك واحد در كنار هم بمانند. آنقوت‌ها معمولاً به صورت جفت جفت يا گروه‌هاي كوچك ديده مي‌شوند و به ندرت گله‌هاي بزرگي مي‌سازند. در عين حال در درياچه‌ها يا رودهاي آرام اجتماعات زمستاني بسيار بزرگي ممكن است تشكيل دهند.
در اسارت، آنقوت‌ها خلق و خوي تهاجمي و غيراجتماعي دارند و بهتر است به صورت جفت جفت نگهداري شوند مگر آن كه محدوده خيلي بزرگي براي آنها در نظر گرفته شود. در اين صورت، مي‌توان آنها را با ديگر گونه‌ها يك جا نگه داشت هر چند در زمان توليدمثل، پرخاشگر هستند:
آنقوت‌ها پرندگان پر طاقتي بوده و قادر به تحمل آب و هواي بسيار سرد مي‌باشند.
توليدمثل
بين دو جنس، پيوندهاي جفتي قوي تشكيل مي‌شود كه معمولاً براي تمام عمر برقرار مي‌ماند. آنها عموماً در حفره‌هاي روي زمين و داخل شن‌ها و بعضاً در شكاف صخره‌ها و در سوراخ‌هاي داخل تنه درختان لانه مي‌سازند. لانه معمولاض به وسيله جنس ماده و از مواد گياهي در دسترس ساخته شده و با كرك آستر مي‌شود. بعضي مواقع، آنقوت‌ها چندين كيلومتر دور از نزديك‌ترين رودخانه يا درياچه به توليدمثل مي‌پردازند. پرنده ماده در داخل سوراخ، بين 6 تا 12 تخم سفيد صاف مي‌گذارد و روي آنها مي‌خوابد، جوجه‌ها بعد از 28 الي 30 روز از تخم در مي‌آيند. هر دوي والدين از جوجه‌ها مراقبت مي‌كنند. حدود 8 هفته طول مي‌كشد تا جوجه‌ها پر در بياورند.
پرندگان جوان تا دو سالگي قادر به توليدمثل نيستند.
وضعيت بقا
اين گونه در معرض تهديد نبوده و در ليست قرمز IUCN قرار ندارد. هر چند كه جمعيت آن در محدوده جهاني در نواحي غربي كاهش يافته است. به هر حال، حفاظت از مناطق توليدمثل اين پرنده و جلوگيري از شكار آن ضروري است.
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-05-01 08:38 PM
باسلام دوستان تنجه يكي از پرندگان خانواده مرغابي است .
پرنده کله مرغ (تنجه)
مشخصات :
کله مرغ یا تنجه پرنده‌ای است از خانواده مرغابی ، راسته اردک های غاز نما. اردكی با جثه بزرگ و غاز مانند كه از دور سیاه و سفید بنظر می آید. به وسیله سر و گردن سياه مایل به سبز ، بدن سفید ، نوار سینه‌ای پهن بلوطی رنگ ، و یک نوار طولی تیره در وسط سطح شكمی تشخیص داده می شود. این پرنده در دریاچه هامون (سیستان) به وفور یافت می شود.
![[تصویر: Male_Shelduck.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7370204943/Male_Shelduck.jpg)
زیستگاه:
این پرنده در سواحل دریاچه ها، تالاب ها، نیزارها زندگی می کند و در سوراخ ها و نقب های زمینی تولید مثل می کند.در فصل پرریزی ، پرهای این پرنده به یکباره میریزد و پرنده در این حالت قدرت پرواز ندارد .
![[تصویر: Male_Shelduck_flight.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7370205371/Male_Shelduck_flight.jpg)
تولیدمثل :
در فصل بهار و اردیبهشت ماه و سالی یک بار تنجه ها جوجه آوری میکنند و ما میتوانیم آشیانه های این پرنده را که از 8 تا 12 تخم در آن دارد در تالاب های ایران زیر شکاف های طبیعی و تخته سنگ ها مشاهده کرد . بعد از گذشت حدود یک ماه ، جوجه های خودکفایی که به دنبال مادرشان در آب شنا میکنند سر از تخم بیرون می آورند .
![[تصویر: 27e45f5c67a4efa66a5998f3.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7370205585/27e45f5c67a4efa66a5998f3.jpg)
صدا :
صدای این پرنده در فصل تولیدمثل شنیده میشود که در پرنده نر ، بوق مانند ، شبیه "سیس - سیس - سیس ، ciss - ciss - ciss" و پاسخ ماده ، که شبیه "که هه - هه - هه ، chehe - he - he" و از بینی شبیه "اَه - هانگ" شنیده می شود .
![[تصویر: Shelduck_map.gif]](http://s3.picofile.com/file/7370204729/Shelduck_map.gif)
![[تصویر: 1317052625_500_45d52872f4.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7370205799/1317052625_500_45d52872f4.jpg)
![[تصویر: Female_Shelduck.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7370205913/Female_Shelduck.jpg)
![[تصویر: Female_Shelduck_chicken.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7370206127/Female_Shelduck_chicken.jpg)
![[تصویر: Immature_Shelduck.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7370206341/Immature_Shelduck.jpg)
![[تصویر: Male_female_Shelduck.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7370206448/Male_female_Shelduck.jpg)
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-05-02 12:59 PM
با سلام . دوستان و اما عقاب طلايي .
عقاب طلایی
این جانور در ایران در امتداد دو رشته کوه البرز و زاگرس و کویرهای مرکزی سکونت دارد. ماده از نر بزرگ تر است و جز این تفاوتی ندارند. در 4 تا 5 سالگی بالغ می شود. عقاب طلایی نام خود را از پرهای طلایی و برنزی تاج، سر و پشت گردنش گرفته است. قهوه ای تیره است و از دور به سیاهی می زند. ساق یا چکمه ای و از هر دو طرف پوشیده از پر است. در هنگام پرواز بالها کمتر به بالا خم شده و تقریبا مسطح است. مناطق صخره ای، چشم اندازهای فراخ را به زمینهای هموار و مناطق جنگلی ترجیح می دهد. عقاب طلایی تنها با یک جفت دیده می شود و تک همسر است و احتمالا تا پایان عمر پیوند جفتها برقرار می ماند.
![[تصویر: 889cdfee_3017_4d0a_8c0b_ca65cc0e68aa.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7370681719/889cdfee_3017_4d0a_8c0b_ca65cc0e68aa.jpg)
![[تصویر: c46b55bc_5923_4449_8be2_b9a53c857b76.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7370682147/c46b55bc_5923_4449_8be2_b9a53c857b76.jpg)
این جانور برای شکار استراتژیهای گوناگونی دارد. هرکدام قلمرویی به وسعت 90 کیلومتر دارند و می توانند طعمه ای به وزن 6/3 کیلوگرم را طی پرواز حمل کنند. سرعت متوسط عقاب طلایی 50 کیلومتر در ساعت ثبت شده است که می تواند در زمان شیرجه آن را به 320 برساند. این حیوان به طور متوسط روزانه 300 گرم گوشت می خورد که عمدتا از پستانداران تغذیه می کند و پرندگان انتخاب دوم آن است. چند لانه دارند که به طور چرخشی از آن استفاده می کنند و در شرایط لانه می توانند 3 متر قطر و 4 متر ارتفاع داشته باشند. معمولا 2 تخم می گذارند و تا 45 روز روی آنها می خوابند.
![[تصویر: egel_iran_hasan_moghimi_az.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7370684187/egel_iran_hasan_moghimi_az.jpg)
انواع عقاب جزء گونه‌هاي جانوري حمايت شده از سوي سازمان حفاظت محيط‌زيست به شمار مي آيد و زنده‌گيري و نگهداري آن ممنوع است و متخلفان از اين قانون به پرداخت يك ميليون و 200 هزار تومان (12 ميليون ريال) جزاي نقدي، جريمه خواهند شد.
![[تصویر: article_1361000_0D5D039E000005DC_275_634x689.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7370684301/article_1361000_0D5D039E000005DC_275_634x689.jpg)
عقاب طلایی در اساطیر
ابوريحان بيرونی می‌نويسد که عقاب بال گشوده را که پرچم ايرانيان بود بر سر نيزه بلندی در پيشاپيش سپاهيان می‌گرفتند. گزنفون تاريخ نويس يونانی می گوید: «پرچم ايرانيان عقابی بود از زر ناب که بر سر نيزه می‌افراشتند.» و در پيوند با به فال نيک گرفتن آن و اينکه نمادی از بهروزی و پيروزی بوده است، داستانی درباره کوروش بزرگ نوشته است که هنگامی که وی با سپاهيان خود به جنگ آشور می‌رفت پدرش او را تا مرز کشور پارس همراهی کرد و در آنجا عقابی ديد که پيشاپيش آنان در پرواز است. پدر کوروش آن را به فال نيک گرفت و با خود گفت که پسرش در اين جنگ پيروز خواهد شد.
![[تصویر: 57576_1285608654.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7370684943/57576_1285608654.jpg)
بر روی يک قطعه کاشی که در کاوشهای باستان شناسی در تخت جمشيد يافت شده، نقش شاهينی با بالهای گشاده ديده میشود که در چنگال خود گويی را گرفته و گوی ديگری نيز بر سر دارد. به گمان پژوهشگران اين عقاب بال گشوده نمادی از خداوند است که بر روی پرچم هخامنشيان نيز نقش می‌شده است. زيرا بيشتر تاريخ نويسان گذشته يادآوری کرده‌اند که بر پرچم ايران عقابی نقش بسته بوده است که آن را پيشاپيش سپاه می گرفتند، و اين خود نمادی از پيروزی بوده است.
![[تصویر: 250px_Golden_Eagle_Szmurlo.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7370685478/250px_Golden_Eagle_Szmurlo.jpg)
![[تصویر: DamKade165.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7370685913/DamKade165.jpg)
![[تصویر: golden_eagle_450.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7370686234/golden_eagle_450.jpg)
![[تصویر: golden_eagle_2630.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7370686448/golden_eagle_2630.jpg)
![[تصویر: golden_eagle_551_600x450.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7370686555/golden_eagle_551_600x450.jpg)
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-05-03 11:20 PM
با سلام . دوستان از پرنده هاي زيبا كه بگذريم نوبت به يكي از زيبا ترين و بي مانند ترين حيوانات كشورمون يوز ميرسيم .
یوزپلنگ یا یوز (نام علمی: Acinonyx jubatus)
![[تصویر: 0_643039001284406989_image003.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7372134294/0_643039001284406989_image003.jpg)
جانوری مهره‌دار از رده پستانداران، راسته گوشتخواران، خانواده گربه‌سانان است.
بدن این گربه‌سان در درازای چندین میلیون سال به گونه‌ای پیشرفت پیدا کرده است که این جانور بتواند توانایی حرکت با تندی برابر با ۱۱۰ کیلومتر در ساعت را داشته باشد. سرعت یوزپلنگ در عرض ۳٫۵ ثانیه پس از شروع دویدن به صد کیلومتر در ساعت می‌رسد که از شتاب بسیاری از ماشین‌های مسابقه‌ای نیز بیشتر است. اندام باریک، پاهای لاغر و بلند، قفسه سینه‌ای کم پهنا ولی عمیق و جمجمه‌ای کوچک، ظریف و گرد، یوز را به سریع‌ترین جانور روی زمین تبدیل کرده است. یوزها به آسانی از دیگر گربه سانان تشخیص داده می‌شوند. این امر تنها به دلیل وجود خالهای روی بدن او نیست بلکه بدن باریک و کشیده، سر کوچک، چشم‌های بالا قرار گرفته و گوش‌های کوچک و تا حدودی پهن است که آنها را متمایز می‌کند. طعمه معمول آنها غزال‌ها (به ویژه غزال تامسون)، ایمپالا، آنتیلوپ‌ها و دیگر پستانداران سم دار حداکثر تا ۴۰ کیلوگرم وزن هستند.
![[تصویر: 0_355086001284406990_image005.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7372134622/0_355086001284406990_image005.jpg)
![[تصویر: 0_828643001284406991_image009.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7372134836/0_828643001284406991_image009.jpg)
یک نر بالغ تنها هر چند روز یک بار شکار می‌کند اما ماده‌های دارای توله تقریباً هر روز به شکار می‌پردازند. در حالی که سایر گربه سانان شکارچیان شب هستند یوزها عمدتاً روز فعال بوده و اغلب در اوایل بامداد و غروب آفتاب به سراغ طعمه‌های خود می‌روند.
![[تصویر: 800px_A_nice_little_cheetah_edit1.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7372135478/800px_A_nice_little_cheetah_edit1.jpg)
![[تصویر: 800px_Cheetah4.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7372135585/800px_Cheetah4.jpg)
تاکتیک او در شکار مخفی شدن و نزدیک شدن به طعمه است. زمانی که او به حدود ۳۰ متری طعمه خود رسید، با حرکتی سریع به طرف او یورش می‌برد. تعقیب طعمه به طور متوسط بیست تا شصت ثانیه به طول می‌انجامد و این زمان در یک فاصله ۱۶۰ متری صرف میشود (حداکثر ۵۰۰ متر) و پس از آن دیگر طعمه را دنبال نمی‌کند. ضریب موفقیت او در شکار پنجاه درصد اندازه گیری شده است. میزان تغذیه روزانه آنها به طور متوسط در روز دو کیلوگرم است که به نظر غذای زیادی نیست.
![[تصویر: 800px_Two_cheetahs_together.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7372135692/800px_Two_cheetahs_together.jpg)
![[تصویر: 549153_orig.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7372135799/549153_orig.jpg)
طول سر و بدن او بین ۱۱۲ تا ۱۳۵ سانتیمتر، طول دمش ۶۶ تا ۸۴ سانتیمتر و وزن او بین ۳۹ تا ۶۵ کیلوگرم اندازه گیری شده است. (نرها ۱۵ درصد درشت جثه تر از ماده‌ها هستند) طول دوره عمر آنها در طبیعت هفت سال گزارش شده اما به نظر می‌رسد حداکثر تا ۱۲ سال هم عمر کنند. عمر آنها در اسارت تا ۱۶ سال هم گزارش شده است. ماده‌ها هر دو سال یک بار زایمان دارند و نرها در سه سالگی به سن بلوغ می‌رسند. یوزها به دو حالت در طبیعت دیده می‌شوند: گروه خانوادگی و نرهای سرگردان. نرهای سرگردان معمولاً برادر بوده و اغلب یک ائتلاف دو یا سه نفره را تشکیل می‌دهند؛ به ندرت اتفاق می‌افتد که یک نر تنها زندگی کند. این ائتلاف در کنار هم قرار داشته، با هم به شکار رفته و معمولاً محدوده زندگی آنها با قلمرو چند ماده هم پوشانی دارد. پیش از زایمان، یوز ماده یک ناحیه یا کنام مناسب را که معمولاً علفزار بلندی در یک ناحیه مرطوب است انتخاب کرده و یک تا شش توله ۲۵۰ تا ۳۰۰ گرمی می‌زاید. این توله‌ها از ۱۴ تا ۱۶ ماه پس از تولد تحت مراقبت مادر قرار دارند و یوز ماده به جز هنگام شکار لحظه‌ای آنها را تنها نمی‌گذارد. در سه یا چهار ماهگی توله‌ها از شیر گرفته شده و توسط غذای حاصل از طعمه تغذیه می‌شوند. نرها در مراقبت والدینی نوزادان هیچ دخالتی ندارند. بچه‌ها همیشه در حال بازی با یکدیگر بوده و مهارت‌های شکار را با طعمه‌های زنده‌ای که مادر به کنام باز می‌گرداند فرا می‌گیرند، هر چند این توله‌ها همچنان در شکار طعمه آماتور باقی می‌مانند. یوزهای جوان در سنین بعد از نوجوانی و در هنگام جدا شدن از مادر به مدت شش ماه به جهت ایمن بودن از خطرات احتمالی با هم باقی می‌مانند. اما پس از این دوره خواهرها گروه را ترک کرده اما برادرها به زندگی در کنار هم ادامه می‌دهند.
![[تصویر: Animal_Rights_Watch_ARW_24921.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7372135806/Animal_Rights_Watch_ARW_24921.jpg)
![[تصویر: cheetah01_800.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7372136020/cheetah01_800.jpg)
![[تصویر: IMAGE634610992195000000.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7372136341/IMAGE634610992195000000.jpg)
![[تصویر: nf00072701_2.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7372136448/nf00072701_2.jpg)
![[تصویر: Persian_Cheetah.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7372136555/Persian_Cheetah.jpg)
( اطلاعات بيشتر )
آشنایی با یوز ایرانی (آسیایی)
محیط زیست > حیوانات - محمدعلی گنجی:
نسل یوزپلنگ آسیایی در تنها زیستگاهش ایران در حال انفراض است خبر جدیدی نیست اما این خبر در ایران به جز تعدادی علاقمند به محیط زیست واکنشی را در مردم برنیانگیخته است.
واژه یوزپلنگ یکی از واژه های اصیل ایرانی است که از ترکیب دو کله یوز و پلنگ حاصل شده است. یوز بُن مضارع مصدر یوزیدن به معنای " جَستن، جهیدن و طلب کردن" بوده و از این رو یوزپلنگ، به معنای پلنگی است که به دنبال شکار خود گشته و آن را با جستن و دنبال کردن می گیرد.
درگذشته این جانور را پلنگ شکاری می‌نامیدند که به سبب شباهت زیاد آن به پلنگ و روش شکار منحصر به فرد آن بوده است.
ایرانیان باستان این جانور را بیشتر با نام "یوز" می شناخته‌اند و کمتر کلمه "یوزپلنگ" را برای آن بکار می‌بردند. همچنین به این جانور به خصوص در زمان تولگی "هَوْبَر" هم گفته می‌شده است.
برای این جانور زییا در زبانهای مختلف نامهای گوناگونی به کار رفته است. در زبان عربی یوز را "فهد" می‌نامند درحالیکه در افغانستان به آن "تازی پرنگ" (فارسی دری) و "تازی پلنگ" (پشتو) گفته میشود.
در پاکستان نیز در زبان براهوئی به آن "یوز" گفته میشود. در گویش سواحیلی نیز که در شرق آفریقا رایج است نام "دوما" را برای این جانور بکار می‌برند. یوزپلنگ در زبان انگلیسی "چیتا Cheetah" گفته میشود که ریشه سانسکریتی داشته و از هندوستان بدست آمده است. امروزه در سرتاسر دنیا این جانور را با نام انگلیسی آن‌می شناسند.
در جهان دو گونه یوزپلنگ وجود دارد که یکی گونه آسیایی و دیگری گونه افریقایی است. گونه افریقایی یوزپلنگ در شمال این قاره پهناور منقرض شده و فقط محدود به جنوب این قاره شده است که البته با برنامه‌های مناسب حفاظتی در حال حاضر از نظر جمعیتی در وضعیت مناسبی است.
اما یوز آسیایی که زمانی گستره وسیعی از غرب این قاره از سوریه و عربستان گرفته تا هندوستان و ترکمنستان پراکنده بود از 20 سال پیش جز در ایران منقرض شده است.
مثلا این گونه در عراق از 1929 کویت 1942 هند 1947 قزاقستان 1970 پاکستان 1972 ترکمنستان 1973 عربستان 1973 و عمان 1977 منقرض شده است .
در حال حاضر یوپلنگ آسیایی فقط به کشور ایران که 40 سال پیش برنامه حفاظتی خود را برای نگهداری نسل این حیوان آغاز و از 20 سال پیش تشدید کرد محدود میشود به همین دلیل است که امروزه به یوز آسیایی یوز ایرانی نیز گفته میشود.
مشخصات یوزپلنگ آسیایی
مشخصات ظاهری
یوزپلنگ از خانواده گربه سانان به شمار می‌آ‌ید و به دلیل داشتن دست و پاهای بلند بدنی باریک و کشیده و سینه‌های فراخ تا حدودی شبیه سگ تازی است ولی برخلاف سگ سانان سر کوچک و گردن و پوزه‌های کوتاه و گوش‌هایی کوچک و گرد دارد.
به طور کلی می‌توان آن را به سگی با کله گربه تشبیه کرد. رنگ پشت زرد کم رنگ تا زرد متمایل به قرمز و زیر بدن سفید است. بسیاری از مردم یوز را با پلنگ اشتباه می‌گیرند اما تفاوت بارز این دو حیوان در شکل خال‌هایشان است در یوز خال‌ها توپر و گرد است در حالی که‌خال‌های پلنگ درشت و توخالی و گل مانند است.
وجود نوار سیاه رنگی که از گوشه داخلی چشم‌های یوز به موازات بینی تا گوشه لبها امتداد یافته و به خط اشک معروف است نیز از مشخصات بارز یوز است.
چشمان یوز در بالای کاسه سر قرار دارد. طول سر و بدن یوزپلنگ بالغ از 112 تا 137 سانتی متر طول دم 64 تا 86 سانتی متر و بلندی شانه‌هایش 71 تا 84 سانتی متر است و وزن حیوان به 34 تا 54 کیلوگرم می‌رسد. جنس نر یوز اندکی بزرگتر از جنس ماده است.
ویژگی رفتاری
برخورداری از ستون فقرات انعطاف پذیر، کبد و قلب بزرگ، سوراخ بینی گشاد، ظرفیت بالای ریه، بدنی عضلانی و باریک یوزپلنگ را تیز‌روترین شکارچی جهان ساخته است. آنها قادرند با سرعتی معادل 110 کیلومتر بر ساعت بدوند.
یوزپلنگ نظم اجتماعی منحصر به فردی دارد. در ایران مطالعاتی درباره یوزپلنگ صورت نگرفته است؛ اما مطالعات انجام شده در افریقا نشان مییدهد که یوزپلنگ ماده به استثنای زمان مراقبت از توله‌ها به تنهایی زندگی می‌کند و یوزپلنگ نر در مراقبت از بچه‌ها نقشی بر عهده ندارد.
توله‌هابه مدت 18 ماه در کنار مادرشان می‌مانند و طی این دوره که اهمیت بالایی در زندگی توله‌ها دارد چگونگی شکار و گزیر از گزند شکارچیان دیگر مانند پلنگ کفتار و گرگ را می‌آموزند در 18 ماهگی توله‌ها از مادر جدا می‌شوند از این پس ممکن است توله‌ها با هم شیران خود حتی تا 6 ماه دیگر به سر برند در دو سالگی هم شیران ماده بقیه را ترک میکنند و نرهای جوان با هم می‌مانند در واقع نرها به تنهایی یا همراه برادران خونی خود زندگی میکنند اما ماده‌ها به جز زمان بچه‌داری تنها زندگی میکنند.
برخی از این گروه‌ها برای خود حوزه‌ای تعیین میکنند تا یوزپلنگ ماده را برای جفت‌گیری جلب کنند این حوزه‌ها اغلب در جاهایی است که در آن طعمه و آب کافی وجود داشته باشد در فصل جفت‌گیری هر نر برای خود قلمروی را انتخاب می‌کند. در این فصل نزاع‌های خشنی میان نرهای گروه در دفاع از حد و مرز قلمروشان صورت می‌گیرد.
یوزپلنگ‌ها معمولا صبح زود یا غروب به شکار می‌روند پس از انتخاب طعمه که معمولا حیوانات ضعیف‌تر هستند؛ به صورت غیر محسوس به آنها نزدیک شده و پس از رسیدن به فاصله حدود 10 تا 30 متر حمله انفجاری خود را شروع میکنند پس از به زمین انداختن طعمه گلوی او را با دندانهایش فشارمی‌دهد تا خفه شود.
تعقیب طعمه معمولا 20 ثانیه و به ندرت بیش از یک دقیقه به طول می‌انجامد و در این زمان بیش از 500 متر شکارش را دنبال نمی‌کند. قریب به نیمی از تعقیبها موفقیت امیزند گاهی اوقات شکارچیان دیگر نظیر گرگ طعمه او را از چنگش بیرون می‌آ‌ورند. یوزپلنگ مانند پلنگ قادر به پنهان کردن طعمه‌اش از دسترس سایر گوشتخواران نیست به همین دلیل بعد از خوردن یک وعده غذا در بیشتر اوقات باقیمانده را از دست می‌دهد.
تولید مثل
بلوغی جنسی در حدود 20 ماهگی رخ می‌دهد. زمان بارداری 95 روز و تعداد توله‌ها 1 تا 6 و معمولا 4 تا 5 عدد است. توله‌ها در هنگام تولد حدود 300 گرم وزن و 30 سانتی متر طول دارند. رنگ آنها خاکستری تیره است و موهای بلندی بر پشتشان دارند.
این موها باعث استتار توله‌ها در میان بوته‌زارهای خشک و پنهان نگاهداشتن آنها از دید شکارچیان دیگر است . بچه‌ها به دلیل جمع شدن ناخنها تا شش ماهگی قادرند از درخت بالا بروند.
تغذیه
یوزپلنگ در ایران عمدتا از جبیر، آهو، قوچ ، میش، کل و بز و خرگوش وحشی تغذیه می‌کند.
زیستگاه‌های یوزپلنگ و آمار آن در ایران
یوزپلنگ در دشتهای باز و تپه ماهورهای واقع در مناطق استپی و بیابانی و نیمه کویری و زیستگاه‌های باز دیگری که طعمه در آن وجود داشته باشد دیده میشود. زیستگاه عمده یوزپلنگ در ایران دشت کویر است که بخش‌هایی از استان کرمان، خراسان، سمنان، یزد، تهران و اصفهان را در بر می‌گیرد. اکنون این ناحیه وسیع استپی و بیابانی به آخرین پناهگاه یوز آسیایی مبدل شده است.
سابق بر این بین سالهای 46 تا 57 گزارش‌هایی از تهران به خصوص پارک ملی کویر مرکزی سمنان توران خوش ییلاق و مناطق اطراف خراسان ،منطقه میاندشت و اطراف طبس یزد، منطقه کالمند، مناطق اطراف بافق مهریز، تفت و شهر یزد، اصفهان، منطقه موته و کلاه قاضی فارس، پناهگاه حیات وحش بهرام گور کرمان، منطقه خبر و روچون مازندان ،پارک ملی گلستان، هرمزگان اطراف حاجی آباد و گزارشهای غیر مکتوبی از سیستان اطراف هامون صابری و بلوچستان، بمپور و حتی نفت شهر در استان کرمانشاه مبنی بر مشاهده یوز وجود داشته است.
اما این روزها در 5 منطقه مرکزی کشور که احتمالا 80 درصد یوزهای آسیایی را در خود دارد مشاهده این گونه گزارش شده است.
1- پارک ملی کویر مرکزی - افریقای کوچک واقع در استان سمنان- جمعیت براورد شده یوزپلنگ 4 تا 6 قلاده
2- پارک ملی پناهگاه حیات وحش و ذخیرگاه زیست کره خارتوان واقع در استان سمنان. جمعیت براورده شده 10 تا 14 قلاده
3- پناهگاه حیات وحش نایبندان طبس واقع در شمال شرق استان یزد .برآورد جمعیت یوزپلنگ 12 تا 15 قلاده.
4- منطقه حفاظت شده بافق واقع در استان یزد. جمعیت برآورد شده 4 تا 6 قلاده
5- منظقه شکار ممنوع دره انجیر واقع در استان یزد . جمعیت برآورده شده 3 تا 5 قلاده.
با این حساب با اینکه آمار یوز آسیایی را در ایران گاهی بین 50 تا 60 قلاه و در کل کمتر از 100 قلاده عنوان کرده‌اند.
سام خسروی فرد‌مشاور پروژه بینالمللی حفاظت از یوز آسیایی ترجیح می‌دهد که این اعداد را حدس کارشناسی بنامد تا آمار چرا که معتقد است یوزپلنگ حیوانی به شدت مخفی کار و فراری از انسان است ، به راحتی خود را در طبیعت استتار می‌کند و گستره زیستگاهش بسیار وسیع است. همه این عوامل دست به دست هم می‌دهند تا آمارگیری از این گونه کاری بسیار مشکل شود.
مهندس هوشنگ ضیائی مدیر این پروژه نیز بهترین روش آمارگیری از یوز در ایران را استفاده از دوربین تله‌ای عنوان می‌کند وی می‌گوید:" ابتدا گذرگاه‌های یوز را از روی ردپای حیوان مشخص کرده سپس دوربینهای تله‌ای را در انجا کار می‌گذاریم . خالهای روی بدن یوز مانند اثر انگشت انسان منحصر به فرد است؛ بنابراین از روی عکسها تعداد یوزها را درآن فاصله مشخص کرده و با انجام کارهای آماری جمعیت یوز آن ناحیه را تخمین می‌زنیم."
مخاطراتی که یوز آسیایی را تهدید می‌کند
متخصصان محیط زیست بر این باروند که ریشه نگرانیها از انقراض این گونه نادر در جهان به عدم آگاهی مردم درباره این جانور برمی‌گردد. برخی تصور میکنند که یوزپلنگ همان پلنگ است و برای حفظ جان خود و دامهایشان به راحتی دست به نابودی این حیوان می‌زنند؛ در حالی که یوز برای انسان و دام اهلی خطری ندارد و به آنها حمله نمی‌کند به طور کلی عواملی که بقای یوزپلنگ آسیایی را در ایران تهدید می‌کند می‌توان به دو دسته تهدیدهای زیستگاهی و تهدیدهای غیر زیستگاهی تقسیم کرد.
الف: تهدید زیستگاهی
تخریب و بهم ریختگی زیستگاه و ناامن شدن پناهگاه‌های حیات وحش ریشه در عوامل گوناگونی دارد.
توسعه کشاورزی و صنایع اسکان انسانها معدن کاوی و سایر طرحهای زیربنایی در اکثر زیستگاه‌های طبیعی کشور تغییراتی را بوجود آورده است.
افزایش تعداد دام بدون توجه به ظرفیت محیط و فصل مناسب در تخریب گیاهان نقش موثری داشته و این به نوبه خود به از بین رفتن سم داران وحشی که مهترین طعمه یوزپلنگ هستند منتهی شده است.
تقریبا تمامی مردم روستایی ساکن در زیستگاه یوزپلنگ آسیایی بز، گوسفند و شتر پرورش
می‌دهند این مسئله مدت زیادی که به مانعی در حفاظت از حیات وحش تبدیل شده است.
سام خسروی فرد مشاور پروژه حفاظت از یوز آسیایی در ایران می‌گوید: " ورود دام به زیستگاه یوز از تهدیدات اصلی زندگی یوزپلنگ است علاوه بر این که سگ گله ممکن است به یوز حمله کند چوپانان هم به محض رویارویی با این حیوان با تصور احتمال حمله یوز به دامها حیوان را با تیر یا سنگ می‌زنند.
از سوی دیگر با توجه به اینکه وجود آب در زیستگاه اصلی یوز یک موهبت محسوب میشود دام و به خصوص شتر وقتی سر آبشخور یا چشمه می‌آ‌یند آن را اشغال میکنند و دیگر نه یوز و نه طعمه‌هایش به آنجا نمی‌روند در نتیجه طعمه‌های یوز یا مهاجرت میکنند یا می‌میرند و به دنبال‌آن زندگی یوز هم تحت تاثیر قرار می‌گیرد."
از طرف دیگر فرایند تبدیل زمین به بیابان بیابان زایی بسیاری از مناطقی را که یوزپلنگ درآن زندگی می‌کند از بین برده و مناطق وسیعی را به محیطی تخریب شده که دارای ارزش اقتصادی یا حیات وحشی اندکی هستند، تبدیل کرده است.
ب: تهدیدهای غیر زیستگاهی
شکار مستقیم وحوش در ایران با وفور فزاینده سلاح گرم و استفاده از خودرو برای شکار افزایش یافت اکثر شکارچیان غیر قانونی از اهمیت یوزپلنگ و طعمه‌های آن در نظام بوم شناختی آگاه نیستند و شکار غیر قانونی در نظر آنها جرمی ناچیز به حساب می‌آ‌ید.
علاوه بر شکار غیرقانونی سالانه حدود یک میلیون مجوز شکار با سهمیه 300 گلوله به طور رسمی صادر میشود. باید به تمامی این تهدیدها بهره برداری تجاری از گونههای خاص را نیز افزود که به صورت بیرویه ادامه دارد. گونه‌هایی چون آهو، پلنگ، باز، هوبره، کبک، مرغابی و تمساح از جمله گونههای در خطرانقراض‌اند.
با توجه به تعداد اندک یوزپلنگ باقیمانده در مناطق و به خاطر این که نسبت ماده به نر این گونه هنوز روشن نیست با شکار هر یک گربه‌سان لطمه سنگینی به نظام ژنتیکی این گونه در حال انقراض وارد میشود.
متاسفانه نظارت بر شکار غیر قانونی دشوار است به عنوان مثال زیستگاه یوز غنی از کانی‌های مهم صنعتی و تجاری است که توسط وزارت صنایع و معادن بهره‌برداری میشود. استخراج معدن به خودی خود تهدیدی محسوب نمی‌شود اما جاده سازی مناطق مذکور را برای همگان از جمله شکارچیان غیر قانونی قابل دسترس می‌کند.
به این تهدیدات بیافزایید تهدیدی از سوی سایر حیوانات شکارچی مانند پلنگ، کفتار و گرگ و همچنین سگهای گله را که متوجه جان یوزپلنگ است به عنوان نمونه از دو یوزپلنگ شناسایی شده توسط تیم حفاظت از یوز آسیایی در ایران که گردنبند ردیاب روی آنها نصب شده بود چندی پیش یکی از آنها به علت کمبود شکار در قلمرو خود به ارتفاعات بالاتر که قلمرو پلنگ محسوب میشود رفته بود که توسط یک پلنگ مورد حمله واقع شده و از دست رفت.
تلاش‌ها و طرح حفاظت از یوزپلنگ آسیایی در ایران
طرح حفاظت از یوزپلنگ آسیایی پروژه‌ای است که با مشارکت سازمانهای ملی و بینالمللی از شهریور 1380 به اجرا در آمده است هدف از این طرح حفاظت از یوزپلنگ آسیایی و به دنبال‌آن مجموعه حیات وحش کمیاب و در معرض انقراض و حفظ زیستگاه طبیعی آنها در ایران است.
از طرفی مهندس فرهادینیا مدیر عامل انجمن یوزپلنگ ایرانی معتقد است: تلاشهای موثری اخیرا برای حفظ این جانور ارزشمند شروع شده که نتایج قابل توجه و چشمگیری نیز به دنبال داشته است و امروز می‌توان به یقین اظهار نمود که جمعیت یوزپلنگ ایران در مقایسه با چند سال گذشته افزایش
یافته است در حال حاضر تمامی علاقمندان به یوزپلنگ ایران برآن شده‌اند روز نهم شهریور را که روز نجات ماریتاست به عنوان روز ملی حفاظت از یوزپلنگ آسیایی در نظر بگیرند و یوزپلنگ ایران را به همه مردم جهان به عنوان سمبل و میراث طبیعی ایرانیان معرفی کنند. [سرنوشت یوز آسیایی در دست ایرانیان]
در اهمیت حفظ نسل یوزپلنگ آسیایی همین بس که چند سال است که هند چشم طمع به یوزهای ایران دوخته حتی حاضر شده که 17 جفت از گونههای جانوری موجود در هندوستان را به ایران بدهد و در قبال آن یک جفت یوز بگیرد تا با استفاده از فناوریهای جدید علم ژنتیک اقدام به تکثیرشان کند.
راهکارهای رسانه‌‌ای
1- با توجه به این که حفاظت از گونههای مختلف و به ویژه در حال انقراض حیات وحش از قبیل یوزپلنگ آسیایی یک امر ملی و نیازمند مشارکت و همکاری همگانی است. لذا رسانه ملی با توجه به گستره وسیع مخاطبان می‌‌تواند نقش مهمی را در آگاهی بخشی به مردم درباره اهمیت حفظ این گونه نادر و ارزشمند ایفا کند.
2- تهیه گزارش های خبری و گزارشهای ویژه از فعالیت‌های انجام شده و در حال انجام برای حفظ یوزپلنگ آسیایی توسط دستگاهها متخصصان امر و همچنین گروه های دانشجویی فعال در امر حفاظت از محیط زیست علاوه بر ایجاد پشتگرمی برای این افراد باعث جلب حمایت‌‌های دولتی و مردمی در زمینه این مهم خواهد شد.
3- شناساندن گونههای منحصر به فرد جانوری ایران به افکار عمومی داخل و خارج باعث رونق بوم گردی اکوتوریسم ایران شده و دقت بیشتر مسولان امر در حراست از محیط زیست پرجاذبه ایران را به دنبال خواهد داشت.
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - cordoba - 2012-05-05 10:56 PM
![[تصویر: 65748.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7372520000/65748.jpg)
![[تصویر: 109285_868.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7372520321/109285_868.jpg)
![[تصویر: 913348126_c92cd99c46_z_wm.jpeg]](http://s3.picofile.com/file/7372520535/913348126_c92cd99c46_z_wm.jpeg)
![[تصویر: peafowl_.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7373901826/peafowl_.jpg)
--------------------------------------
اینم جالبه:قرقاول در مقابل طاووس !!
![[تصویر: b38ac0d7_GreatArgusthreateninghybridPavo...round.jpeg]](http://s3.picofile.com/file/7373908709/b38ac0d7_GreatArgusthreateninghybridPavowithegretinbackground.jpeg)
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-05-06 08:01 AM
با سلام . گربه وحشي ايران جزو گونه هايي است كه نياز به حفاظت بيشتر دارد .
گربه وحشی
نام علمی : felis silvestris
نام انگلیسی: Wild Cat
نام فارسی: گربه وحشی
(بلوچي: بگور، گُربك) (تركمني: گوليك) (تركي: چول پيشيكي) (كردي: پَشيك) (مازندراني: بامشي)
مشخصات:
شباهت زيادي به گربه اهلي دارد تا چندي پيش آن را از اجداد گربه اهلي مي‌دانستند ولي با توجه به مطالعات انجام شده اخير، بسياري از محققان گربه اهلي را از گونه ديگري به نام (Felis catus) مي‌دانند كه حدود هفت هزار سال پيش در فلسطين و چهار هزار سال پيش در مصر اهلي شده است. گربه‌هايي كه در زيستگاه‌هاي مختلف ايران به صورت وحشي زندگي مي‌كنند تفاوت‌هاي زيادي با هم دارند كه ممكن است گونه‌ها و يا زيرگونه‌هاي جديدي باشند. به منظور تعيين جايگاه رده‌بندي گربه هاي ايران انجام مطالعات موروفولوژيكي و ژنتيكي ضروري است. براي مثال گربه‌هايي كه در نزديك شوشتر، اهواز و دهلران مشاهده مي‌گردند شباهت زيادي به زير گونه آفريقايي (F.s.lybica) دارند، در اين گربه‌ها موها كرم رنگ، خال ها و نوارها بسيار كمرنگ و در برخي نامشخص است. گربه‌هايي كه به تازگي عكس آنها در مناطق بجستان و سبزوار در استان خراسان گرفته شده است شباهت زيادي به زير گونه استپي (F.s.ornata) دارند. در اين گربه‌ها زمينه بدن زرد با نوارهاي طلائي بر روي بدن است. اين گربه نيز شباهت زيادي به گربه اهلي دارد. اكثر گربه هاي مناطق شمالي و نمونه‌هايي كه به تازگي در منطقه دره انجير يزد، بندر لنگه، جاسك و پارك ملي سرخه حصار مشاهده گرديده‌اند شباهت زيادي به زير گونه اروپايي (F.s.sylvestris) دارند. در اين گربه‌ها حدود 12 نوار و يا خال‌هاي تيره و يا كمرنگ در دو طرف بدن وجود دارد، پنج تا شش نوار طولي نيز اغلب در جلو صورت مشاهده مي‌شود كه تا پشت گردن ادامه مي‌يابد. تفاوت آنها با گربه اهلي داشتن دم كوتاه‌تر، كلفت‌تر، پشمالوتر با حلقه‌هاي مشابه و قسمت انتهايي سياه رنگ است. علاوه بر گربه‌هاي فوق انواع گربه‌هاي ديگري نيز مشاهده مي‌شود كه به نظر مي‌رسد بعضي از آنها هيبريد با گربه اهلي و برخي ديگر گربه‌هاي اهلي بازگشته در طبيعت (Feral) هستند. در جزيره اشك واقع در پارك ملي درياچه اروميه تعدادي از اين گربه‌ها مشاهده گرديد.
![[تصویر: 212african_wildcat_8965.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7374086876/212african_wildcat_8965.jpg)
اندازه‌ها:
طول سر وتنه 45 تا 80 سانتيمتر، دم 25 تا 38 سانتيمتر، ارتفاع 30 تا 40 سانتيمتر، وزن 3 تا 8 كيلوگرم.
![[تصویر: Animal_Rights_Watch_ARW_841.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7374087090/Animal_Rights_Watch_ARW_841.jpg)
زيستگاه:
اكثر زيستگاه‌هاي ايران اعم از جنگلي، كوهستاني، استپي، بياباني، بلوچي نزديك اماكن مسكوني.
![[تصویر: e44df676_f735_4376_8955_dd2b8eecbd81.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7374087197/e44df676_f735_4376_8955_dd2b8eecbd81.jpg)
پراكندگي:
در اكثر مناطق ايران پراكندگي دارد.
پراكنش جهاني: آفريقا، اروپا و آسيا.
![[تصویر: kl_k_.bmp]](http://s3.picofile.com/file/7374087204/kl_k_.bmp)
عادات:
شبگرد است. اوايل غروب و صبح زود فعاليت بيشتري دارد. در هواي ابري و سرد و در فصل جفت‌گيري، گاهي روزها نيز مشاهده مي‌شود. به صورت انفرادي زندگي مي‌كند. اغلب در حفره‌هاي طبيعي، زير بوته‌ها و سوراخ درختان لانه مي‌سازد. به سرعت از درختان بالا مي‌رود. ممكن است در يك شب تا 10 كيلومتر مسافت را طي كند. اكثر خصوصياتش شبيه گربه اهلي است (مانند گربه ميوميو مي‌كند، در موقع دعوا پشت خود را قوز و موها را سيخ مي‌كند.)
![[تصویر: 100811111305.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7374087311/100811111305.jpg)
غذا:
از پستاندارن كوچك، پرندگان و تخم و جوجه آنها، خزندگان، ماهي، قورباغه، حشرات و حيوانات اهلي از قبيل مرغ و خروس، بزغاله و گاهي مواد گياهي تغذيه مي‌كند. براي شكار طعمه ابتدا دزدانه به آن نزديك مي‌شود، سپس با چند پرش طعمه خود را مي‌گيرد. اين حيوان مانند گربه اهلي با طعمه گرفتار بازي نمي‌كند. همچنين مانند گربه اهلي معمولاً روي مدفوع خود را نمي‌پوشاند.
![[تصویر: IMAGE634718176971342344.jpg]](http://s3.picofile.com/file/7374087418/IMAGE634718176971342344.jpg)
توليدمثل:
جفت‌گيري معمولاً‌در فصل زمستان انجام مي‌شود. در اين فصل بين نرها نزاع‌هايي در مي‌گيرد. پس از 60 روز سه تا پنج بچه كور مي‌زايد. پس از 10 روز چشم بچه‌ها باز مي‌شود، تا سه ماهگي شير مي‌خورند، چهار تا شش ماه وابسته به مادر هستند و در 10 ماهگي بالغ مي‌شوند. طول عمر در اسارت حدود 15 سال است.
![[تصویر: gorbeh_vahshi.gif]](http://s3.picofile.com/file/7374086769/gorbeh_vahshi.gif)
وضعيت فعلي:
گربه وحشي دشمنان متعددي از قبيل كاراكال، پلنگ و جغدهاي بزرگ دارد. گاهي اوقات نيز راسو و سمور بچه‌هايش را در لانه مي‌خورند. به علت كم شدن طعمه، تخريب زيستگاه، و شكار بي‌رويه، جمعيت آن در اكثر مناطق رو به كاهش گذارده است.
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - Marksman - 2012-05-06 10:52 AM
سعید جان ممنون از شما
فقط این دو تا عکس آخری گربه پالاس Otocolobus manul هستن نه گربه وحشی felis silvestris .