+- انجمن تخصصی شکاروتیراندازی(بزرگترین مرجع اطلاعاتی تفنگ بادی،پی سی پی،تیراندازی ایرانیان)pcp.airrifle.airguns..تفنگ بادی،پنوماتیک، (http://www.iran-airrifle.com/forum)
+-- انجمن: جاذبه های طبیعی،حیات وحش و شکار (/forumdisplay.php?fid=21)
+--- انجمن: تصاویر شکار و تیراندازی (/forumdisplay.php?fid=23)
+--- موضوع: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران (/showthread.php?tid=752)
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-03-13 01:40 AM
با سلام . از راسته گنجشك سانان نوبت به پرندگان كوچك و زيبايي ميرسد كه شايد بيشترين گونه در پرندگان را داشته باشد خانواده سسك با 40 گونه زيبا.
سسک بزرگ نیزار (سسک تالابی بزرگ)
نام علمی : Acrocephalus Arundinaceus
نام انگلیسی: Great Reed Warbler
نام فارسی: سسک بزرگ نیزار (سسک تالابی بزرگ)
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA...%D8%B1.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7326862254/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF_%D9%86%DB%8C%D8%B2%D8%A7%D8%B1.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده ، 19 سانتیمتر طول دارد و به واسطه ی شباهت بسیار باسسک پر سر و صدا اشتباه می شود. رنگ پرو بالش شبیه سسک نیزار؛ اما بسیا ربزرگتر است و با نوار ابرویی و منقار درشت تر دیده می شود. د رمقایسه با سسک پر سرو صدا، بال هایش با شاهپرهای 7 و 8 بزرگتر، دم کوتاهتر و منقار نسبتا کلفت، است در ارتفاع پایین پرواز کرده و دمش را به شکل خاصی گسترده می سازد و با حرکتی سنگین به درون نیزار فرود می آید.
صدا:صدای این نپرنده بلند وقدرتمند و به صورت تکرار کلماتی شبیه«تر – تر » یا «کارا- کارا» و یا « که ری ی ی – که ری ی ی » شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در نیزارهای بلند و حاشیه ی آب های باز به سر برده و آشیانه را گروهی و به صورت آویزان درون نیزار می سازد. در ایران، تابستان ها فروان و به صورت خاجر عبوری در جنوب غربی دیده می شود.
حفاظت: چنین به نظر می رسد که این پرنده نیازی به حفاظت ویژه ندارد.
سسک بیابانی
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D8...%DB%8C.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7326862896/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D8%A8%D8%A7%D9%86%DB%8C.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 5/11 سانتیمتر طول دارد. اندازه اش کوچک است و با دم نسبتا بلند و پاهای بلند به رنگ شنی قهوه ای ودمگاه و شاهپرهای اولیه ی قرمز بلوطی دیده می شود. دم ، درهنگام باز شدن، به سه رنگ قهوه ای تیره و حاشیه های سفید و مرکز نارنجی دیده می شود. منقار ظریف و زرد رنگ، پاها و عنبیه زرد و گاهی حاشیه ی دور چشم ها بی رنگ است. اغلب روی زمین با جهش های کوتاه در حال تکان دادن دمش دیده می شود. و در ارتفاع پایین در لابلای بوته ها پرواز کرده و خود را پنهان می سازد.
صدا: صدای این پرنده خشک و ضعیف ؛ شبیه «دکسررررررر»با تأکید بر «د» یا «چورر-ررر» و یا با صدای بلند«چه-چه- چه- چه- » شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در نواحی باز نیمه بیابانی و تپه ماهورهای با بوته های کوتاه و پراکنده به سر برده و زمستان ها ، به صورت عبوری در اراضی نیمه بیابانی با بوته های اندکی شوردوست دیده شده ولابلای بوته ها آشیانه یم سازد. درایران، بومی و فراوان است.
حفاظت : ابتدا باید بررسی دقیقی از پراکندگی این پرنده صورت گیرد، اما، چنین به نظر می رسد که، درحال حاضر، نیازی به حفاظت ویژه ندارد.
سسک بیدی
نام علمی : Phylloscopus Trochilus
نام انگلیسی: Willow Warbler
نام فارسی: سسک بیدی
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%A8%DB%8C%D8%AF%DB%8C.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7326863010/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%A8%DB%8C%D8%AF%DB%8C.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 11 سانتیمتر طول دارد. و اندازه اش متوسط، بدن لاغر و شاهپرها اندکی بلندتر از سسک چیف چاف و پرو بالش زرد رنگ به نظر می آید. روتنه سبز زیتونی مایل به خاکستری با لبه ی پرهای پرواز تیره ی کمرنگ، زیر تنه و نوار ابرویی زرد مایل به سفید و پاها منقار اغلب قهوه ای کمرنگ یا نارنجی کمرنگ است. زیر تنه ی پرنده ی جوان در اولین زمستان به شکل واضحی زرد است (شکم در پرنده ی بالغ سفید است).
صدا: صدای این پرنده، آرام و واضح شبیه «هو – ای یت» شنیده می شود. درسسک چیف چاف، طول صدا کوتاهتر است.
زیستگاه: این پرنده در مناطق بوته ای ، حاشیه ی جنگل ها، باغ ها و پارک ها به سر می برد. در ایران؛ تقریبا در اغلب مناطق دیده می شود.
حفاظت: چنین به نظر می رسد که این پرنده در حال حاضر، نیازی به حفاظت ویژه ندارد.
سسک بیدی سبز
نام علمی : Phylloscopus Trochiloides
نام انگلیسی: Greenish Warbler
نام فارسی: سسک بیدی سبز
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%A8%DB%8C%D8%AF%DB...%D8%B2.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7326863545/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%A8%DB%8C%D8%AF%DB%8C_%D8%B3%D8%A8%D8%B2.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 11 سانتیمتر طول دارد و شبیه سسک سبز است. اما روتنه به رنگ خاکستری سبز یا زردی کمرنگ و طولانی محدود شده به خط ابرویی، زیرتنه و گوشپرها به رنگ خاکستری کمرنگ؛خط چشمی تیره و خطوط کوتاه روی بال(اغلب دو رگه)، که گاهی در تابستان وجود ندارد، دیده می شود. منقار خاکستری کمرنگ، نیم نوک، زیرین زرد چرکی، پاها قهوه ای تیره و زیر دم سفید چرکی است.
صدا: صدای این پرنده متنوع و مانند سسک سبز، شبیه «چی ت - چی دی ت – دی- چی – چی – دی» و گاهی نیز «چی – وی » یا «چی – ای ت» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در مناطق بوته ای ، درختان، پارک ها، و باغ ها به سر برده و به صورت مهاجر عبوری دراغلب نقاط ایران دیده می شود.
حفاظت: چنین به نظر می رسد که این پرنده؛ در حال حاضر؛ نیازی به حفاظت ویژه ندارد، اما تعییین ویژگی های زیستی و پراکندگی دقیق آن در ایران، از اهمیت بسزایی برخوردار است.
سسک پر سر و صدا ( سسک تالاب پر سر و صدا)
نام علمی : Acrocephalus Stentoreus
نام انگلیسی: Clamorous Reed Warbler
نام فارسی: سسک پر سر و صدا ( سسک تالاب پر سر و صدا)
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D9%BE%D8%B1_%D8%B3%D...%D8%A7.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7326863652/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D9%BE%D8%B1_%D8%B3%D8%B1_%D9%88_%D8%B5%D8%AF%D8%A7.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 18 سانتیمتر طول دارد و بسیار شبیه سسک بزرگ نیزار، اما اندکی کوچکتر، لاغرتر، منقار بلندتر و دمش به نسبت گردتر است. بال ها کوتاه و تنها شاهپرهای 4 و 5 در زیر لبه ی بال و روی طول دم مشخص است. روتنه قهوه ای مایل به قهوه ای زیر گلو خط ابرویی نخودی و پاها سبز مایل به قهوه ای است . در منطقه ، دو زیرگونه یافت می شود: زیر گونه ی د رخاورمیانه با رنگ تیره تر واغلب زردتر، یعنی منقار و پاها، به طور کلی؛ قهوه ای تیره و زیر گونه ی در ایران و کشورهای عربی با پرو بال کمرنگ تر؛ منقار متمایل به زرد(دوسوم نیم نوک پایین زرد) و پاها خاکستری براق است. صدا: صدای این پرنده مانند سسک بزرگ نیزار، اما اهنگین با کلماتی شبیه« وی چ- وی چ- ا، » و « چو- چو- چو- چو» و « اس کچی – اس کچی- اس کچی » و «وچو- وچو- وچو- » و نیز« رود- و- په – ای س ،» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در نیزارها، کنار آب با پوشش درختان ماندابی و مزارع نزدیک آب به سر می برد. در ایران، تابستان ها فراوان است و به تعداد اندک در منطقه ی جنوب، زمستان گذزانی می کند.
حفاظت: این پرنده نیازی به حفاظت ویژه ندارد.
سسک تاج طلایی
نام علمی : Regulus Regulus
نام انگلیسی: Goldcrest
نام فارسی: سسک تاج طلایی
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AA%D8%A7%D8%AC_%D...%DB%8C.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7326864301/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AA%D8%A7%D8%AC_%D8%B7%D9%84%D8%A7%DB%8C%DB%8C.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 9 سانتیمتر طول دارد و از سایر سسک ها کوچکتر و جمع و جورتر است. دم کوتاه ، منقار ظریف، بال ها سیاه قهوه ای با رگه های سفید نخودی و سر با نوار زردی در مزکز تارک دیده می شود که در پرنده ی نر، زرد نارنجی است واغلب پرهای زرد رنگ آن را پوشانده است. چشم ها سیاه با صورت کمرنگ و نوار ابرویی بی رنگ دیده می شود در حاشیه ی رنگ زرد وسط تارک، دو نوار سیاه وجود دارد. پرنده ی جوان، فاقد رنگ زرد تارک است. از انسان ها وحشتی ندارد و بسیار پر جنب و جوش است واغلب با چرخ ریسک ها د رلابلای تاج پوشش درختان در پی غذاست و ضمن سر و صدا، درجا بال م یزند .
صدا: صدای این پرنده بلند همراه با پایین و بالا رفتن، شبیه «سی ه – سی سی سی یوسی- سی سی سی یوسی- سی ات وویت» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در جنگل های سوزنی برگ و همراه با پهن برگ های به سر برده و زمستان ها، در پر چینها و پوشش زیر درختان دیده می شود و در درختان سوزنی برگ آشیانه می سازد. در ایران نیمه مهاجر است و به تعداد اندک دیده می شود.
حفاظت: حفاظت کامل از محل های تولید مثل این پرنده ضروری است.
سسک تالابی ( سسک تالابی زیتونی)
نام علمی : Acrocephalus Palustris
نام انگلیسی: Marsh Warbler
نام فارسی: سسک تالابی ( سسک تالابی زیتونی)
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AA%D8%A7%D9%84%D8...%DB%8C.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7326865050/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AA%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%A8%DB%8C.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 13 سانتیمتر طول دارد واندازه اش کوچک و فاقد روتنه راه راه بوده و شناسایی آن از سایر سسک های اینچنین بسیار دشوار است. سسک تالابی و سسک نیزار معمولترین سسک های عبوری این منطقه اند. روتنه و پشت قهوه ای کمرنگ با دمگاه خاکستری مایل به حنایی، زیر تنه کرم نخودی با پهلوهای تقریبا نخودی روشن، تحلقه ی چشمی کمرنگ و خط ابرویی کوتاه سفید مایل به نخودی است و مانند سایر سسک هایث این جنس با دم گرد ، پوشپرهای زیر دم بلند و پیشانی اندک شیبدار، دیده می شود. پرنده نابالغ شبیه پرنده ی نابالغ سسک نیزار است.
صدا: صدای این پرنده کاملا با سسک نیزار تفاوت دارد به صورتی آهنگین؛ تقلیدی و تودماغی،شبیه « بی – زک، بی – زک» و گاهی نیز کوتاه و به صورت « چه ک« یا « ته ررر» شنیده می شود.
زیستگاه : این پرنده در پوشش های گیاهی متراکم درون نهرها؛ بریدگی ها و کنار رودها به سر برد ه و به صورت عبوری در اغلب پوشش های گیاهی متراکم دیده می شود. در ایران؛ به صورت مهاجر عبوری در همه جا نسبتا فراوان است و به احتمال قوی، در شمال و غرب، تولید مثل می کند.
حفاظت: چنین به نظر می رسد که این پرنده، در حال حاضر، نیازی به حفاظت ویژه ندارد، اما برای روشن شدن دقیق وضعیت پراکندگیش، بررسی آن ضروری است.
سسک جگنزار (سسک تالابی راه راه)
نام علمی : Acrocephalus Schoenobaenus
نام انگلیسی: Sedge Warbler
نام فارسی: سسک جگنزار (سسک تالابی راه راه)
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AC%DA%AF%D9%86%D8...%D8%B1.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7326867632/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AC%DA%AF%D9%86%D8%B2%D8%A7%D8%B1.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده؛ 13 سانتیمتر طول دارد و پرنده ای تالاب زی، با اندازه ی متوسط، راه راه کمرنگ و نوار ابرویی نخودی است. با سسک ابروسفید اشتباه می شود. اما به واسطه ی نوار ابرویی نخودی که د رنزدیک پس سر باریک می شود و نیز تارک تقریبا کمرنگ تر، گوشپرهای کمرنگ تر و نخودی تر، روتنه ی نخودی، پهلوها نخودی زرد رنگ و پرهای پوششی زیر دم سفید نخودی است.
صدا: صدای این پرنده شبیه سسک نیزار است. اما اغلب از سایر پرندگان تقلی می کند و عمدتا شبیه« چه ک» یا «تررر» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در مناطق نیزاری و باتلاق ها به سر برد ه و درهنگام مهاجرت؛ در اراضی خشک تر دیده می شود و درون پوشش گیاهی متراکم آشیانه می سازد. در ایران، تابستان ها به صورت مهاجر عبوری فراوان است، و در همه ی زیستگاه های مناسب احتمال دیده شده این پرنده وجود دارد.
حفاظت: چنین به نظر می رسد که این پرنده، در حال حاضر، نیازی به حفاظت ویژه ندارد، اما بررسی وضعیت پراکندگیش در ایران ضرورت تام دارد.
سسک جنبان
نام علمی : Scotocerca Inquieta
نام انگلیسی: Scrub Warbler
نام فارسی: سسک جنبان
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AC%D9%86%D8%A8%D8%A7%D9%86.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7326866020/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AC%D9%86%D8%A8%D8%A7%D9%86.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده 10 سانتیمتر طول دارد و شکل عمومی و ظاهرش شبیه سسک دم دراز است. دم بلند، که شاهپرهای وسطی دمش اندکی بلندتر از پرهای کناری بوده شبیه موش کوچکی است که روی سنگ ها، درحالی که دمش را با اندکی بالا گرفته، با جست زدن؛ به سرعت خود را پنهان می سازد، دیده می شود. خط ابرویی مشخص و به رنگ سفید نخودی؛ خط چشمی باریک و سیاه ، روتنه نخودی مایل به قهوه ای، زیر تنه سفید؛ پهلوها نخودی؛ پاها نسبتا بلند و گوشتی تیره و تارک صاف با خطوط طولی تیره بر زمینه ی نخودی مایل به زیتونی؛ دیده می شود.
صدا: صدای این پرنده ظریف متنوع؛شبیه« دی- دی- دی- دی» یا «دی- دی- دی- دی- ده- ده» و یا «دزیت- دزیت» و در پی آن «تودل – تودل» یا «ته لیپ – ته لیپ- ته لیپ» و نوت های دیگر دیگر شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده عمدتا در نواحی تپه ماهوری و سنگی، نیمه بیابان و دشت های شنی با بوته های کوتاه، به سر برده و تا ارتفاع 2600 متری دیده می شود. و در بوته های کوتاه با درختچه ها آشیانه می سازد. در ایران، بومی و فراوان است.
حفاظت: به نظر می رسد که در حال حاضر نیازی به حفاظت ندارد.
سسک جنگلی
نام علمی : Phylloscopus Sibilatrix
نام انگلیسی: Wood Warbler
نام فارسی: سسک جنگلی
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%84%DB%8C.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7326867204/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%84%DB%8C.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 13 سانتیمتر طول دارد. بال ها بلند دم کوتاه است و به رنگ سبز روشن؛ زیرتنهی زرد و سفید خالص؛ تارک و روتنه ی سبز مغز پسته ای؛نوار ابرویی بلندبه رنگ زرد روشن است. گلو و سینه زرد خط چشمی سیاه، شکم و زیرتنه سفید؛ منقار زرد تیره و پاها زردمایل به قهوه ای کمرنگ دیده می شود. از سسک سبز به واسطه ی شکل بال ها تمیز داده می شود و دردرختان نسبتا پرجنب و جوش است.
صدا: صدای این پرنده به صورت یکسری کلمات سریع، شبیه «زیپ» که در انتها، به صورت مداوم، تکرار یک حرف به صورت « زیپ- زیپ- زیپ – زیپ – زوی رررررر» یا تکرار ملودی های شبیه « دی ی یو- دی ی یو- دی ی یو» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده به صورت عبوری، در جنگل ها و بیشه زارها به سر می برد، در ایران، به تعداد اندک، به صورت مهاجر عبوری در شمال و غرب دیده می شود.
حفاظت: ابتدا باید بررسی دقیقی از وضعیت پراکندگی این پرنده صورت گیرد تا بر اساس آن برای حفاظتش برنامه ریزی شود.
سسک چشم سفید
نام علمی : Sylvia Hortensis
نام انگلیسی: Orphean Warbler
نام فارسی: سسک چشم سفید
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%DA%86%D8%B4%D9%85_%D...%D8%AF.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7326868709/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%DA%86%D8%B4%D9%85_%D8%B3%D9%81%DB%8C%D8%AF.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 15 سانتیمتر طول دارد و شبیه سسک ابرو سفید، اما بزگتر است و با منقار بلندتر و تاج خاکستری تر، که تضاد با گوشپرهای سیاه قرار دارد، دیده می شود. در پرنده ی بالغ عنبیه زرد رنگ است ( در سسک ابرو سفید نارنجی و حلقه ی چشمی اش نیز قرمز رنگ است). عنبیه در پرنده ی جوان ودر اولین زمستان و همچنین درماده ی نابالغ، کمرنگ تر نیست. به سرعت خود را از دید پنهان ساخته و معمولا درفضای باز به ندرت دیده می شود.
صدا: صدای این پرنده، بلند و آهنگین ، مانند بلبل، متنوع و شبیه سسک گونه سیاه، به صورت «تک» و «ترررر» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در نواحی بوته زار در تپه ماهورها، باغ ها ، پارک ها و درختان زیتون به سر می برد.در ایران؛ تابستان ها نسبتا فراوان است و درنواحی جنوب شرقی در هر زمانی دیده می شود.
حفاظت : ابتدا باید بررسی دقیقی از وضعیت پراکندگی این پرنده صورت گیرد تا بر اساس آن برای حفاظتش برنامه ریز شود.
سسک چشم سفید هندی
نام علمی : Zosterops Palpebrozus
نام انگلیسی: Oriental White Eyed Warbler
نام فارسی: سسک چشم سفید هندی
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%DA%86%D8%B4%D9%85_%D...%DB%8C.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7326869244/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%DA%86%D8%B4%D9%85_%D8%B3%D9%81%DB%8C%D8%AF_%D9%87%D9%86%D8%AF%DB%8C.jpg)
مشخصات ظاهری: از سسک های است که به صورت اتفاقی در نواحی شرقی کشور دیده شده است،ولی اطلاعات موجود درباره ی این پرنده کفایت نمی کند و ضروری است مطالعات بیشتری به منظور تعیین پراکندگی و وضعیت حضور آن در ایران صورت گیرد.
سسک چیف چاف
نام علمی : Phylloscopus Collybita
نام انگلیسی: Common Chiffchaff
نام فارسی: سسک چیف چاف
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%DA%86%DB%8C%D9%81_%D...%D9%81.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7326869351/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%DA%86%DB%8C%D9%81_%DA%86%D8%A7%D9%81.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده 11 سانتی متر طول دارد. اندازه اش متوسط است و به رنگ زیتونی خاکستری تیره، سر نسبتا گرد و نوار ابرویی سفید نخودی و پر وبال ، سینه و گاهی در پرهای پوششی زیر دم؛ به رنگ زرد کمرنگ است . حلقه ها چشمی ناقصی در اطراف چشم ها دارد. گوشپرهای تیره، زیر تنه سفید چرکی و پهلوها اندکی تیره تر از آن و منقار و پاها قهوه ای تیره است. جثه تا حدودی گرد و تپل مانند است.
صدا: صدای این پرنده مشخص و مانند نامش شبیه «چیف- چاف – چیف – چاف » شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در جنگل های برگ ریز همراه با درخت های برگ سوزنی به سر برده و در زمستان به صورت عبوری ؛ در هرج که بوته یا درختی باشد دیده می شودو غالبا لابلای بوته ها آشیانه می سازد. در ایران، به صورت نیمه مهاجر در جمعیت های نسبتا فراوان دیده میشود.
حفاظت: چنین به نظر می رسد که این پرنده درحال حاضر، نیازی به حفاظت ویژه ندارد و تنها بررسی دقیق پراکندگی آ ن در سطح ایران ، کافی ندارد.
سسک خوش صدا (سسک ساوی)
نام علمی : Locustella Luscinioides
نام انگلیسی: Savi's Warbler
نام فارسی: سسک خوش صدا (سسک ساوی)
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AE%D9%88%D8%B4_%D...%D8%A7.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7326869886/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AE%D9%88%D8%B4_%D8%B5%D8%AF%D8%A7.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 14 سانتیمتر طول دارد و به نظر می رسد، که از تداخل میان گونه سسک نیزار و سسک رودخانه ای پدید آمده باشد، اما از هر دو گونه بزرگتر است. رنگ پر و بال قهوه ای تر از سسک رودخانه ای است و در سینه اش تعدادی رگه ی نقطه نقطه ای به رنگ قهوه ای ، که به درستی مشخص نیست، دیده می شود. پوشپرهای زیر دم بلند است، که در بعضی اتهایش بی رنگ بوده و در مقایسه با سسک رودخانه ای کمتر مشخص است. دم در انتها گرد است و اغلب در حالی که آن را اندکی بالا نگه داشته است، روی زمین راه یم رود، که راه رفتنش بیشتر با تکان های مخصوصی همراه است ودمش را به این سو آن سو می چرخاند. این عمل را اغلب سسک های این جنس انجام می دهند.
صدا: صدای این پرنده از درون نیزار و مانند سسک خالدار ، یک سیلاب ، شبیه «پیچ » شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در مناطق نیزار و باتلاقی، مزارع با علوفه ی بلند و بسیار از مناطق دارای پوشش گیاهی به سر می برد. در ایران ، به صورت مهاجر عبوری، در شمال و غرب نسبتا فراوان است احتمالا د رنواحی جنوب غربی دریای خزر تولید مثل می کند .
حفاظت: ضروری است بررسی دقیق ار وضعیت جمعیت و پراکندگی این پرنده انجام گیرد؛ اما چنین به نظر می رسد که ؛ در حال حاضر، نیازی به حفاظت ویژه ندارد.
سسک درختی بزرگ
نام علمی : Hippolais Languida
نام انگلیسی: Upcher's Warbler
نام فارسی: سسک درختی بزرگ
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D8...%DA%AF.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7326870214/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D8%AA%DB%8C_%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرده، 14 سانتیمتر طول دارد و شبیه سسک درختی زیتونی؛ اما بزرگتر و دم به نسبت بلندتر و به رنگ دودی قهوه ای تیره تر است. روتنه خاکستری تر (بسیار شبیه پر و بال پرنده ی جوان سسک درختی زیتونی) با بال های تیره تر ولبه کمرنگ تر است. همچنین سر گردتر؛ خط ابرویی کمرنگ و باریکتر است؛ که این خط اغلب تا پشت چشم ها امتداد دارد. دم پهن تر است با انتهای سفید؛ که از زیر بهتر مشخص می شود. منقار و پاها قویتر و خاکستری تر است . در مناطق تولید مثل؛اغلب روی صخره ها ولابلای بوته ها؛ در مناطق تپه ماهوری، می نشیند و درحلی که به آرامی دمش را بالا و پایین و به اطراف تکان می دهد، راه می رود.
صدا: صدای این پرنده، ترکرار کلماتی شبیه سسک درختی زیتونی؛ اما آهنگین تر و بسیار شبیه سسک گلو سفید است.
زیستگاه: انی پرنده در بوته های واقع در دشت تا کوهستان ها، دره های تا ارتفاع2000 متر، باغها و مناطق درختی به سر برده و به صورت عبوری درنواحی خشک یا درختان آکاسیا و گز دیده می شود و لابلای بوته ها آشیانه می سازد. در ایران، در اغلب مناطق دیده شده و جمعیت آن نسبتا فراوان است.
حفاظت: ابتدا باید بررسی دقیقی از وضعیت پراکنش و ویژگی های رفتاری این پرنده؛ صورت گیرد. تا بر اساس آن برای حفاظتش برنامه ریزی شود.
سسک درختی زرد
نام علمی : Hippolais Icterina
نام انگلیسی: Icterine Warbler
نام فارسی: سسک درختی زرد
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D8...%D8%AF.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7326870428/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D8%AA%DB%8C_%D8%B2%D8%B1%D8%AF.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 5/12 سانتیمتر طول دارد تنها سسک زرد و سبز زرین موجود در منطقه است. منقار زرد نارنجی( هنگام آوار خواندن؛ رنگ نارنجی منقار دیده می شود). بال ها بلند و کمرنگ یتونی تیزه، دور چشم با حلقه ی زرد کمرنگ؛ زیرتنه ی زرد مایل به نخودی و پاها آبی خاکستری است. خط ابرویی گاهی مشخص و تا پشت گوشپرها دیده می شود. از سسک های جنس به واسطه ی سر بزرگتر وتارک اندکی برجسته و منقار کلفت تر متمایز می شود. روتنه در پرنده ی جوان قهو ه ای تر، زیر تنه ی زرد و بال ها به رنگ مشخص تری از والدین، د رفصل پاییز دیده می شود. به ندرت این پرنده را با زیر تنه ی سفید وروتنه ی خاکستری زیتونی؛ شبیه سسک درختی زیتونی ولی با بال های بلندتر؛ می توان یافت.
صدا: صدای این پرنده اندکی بلند و به صورت 2 یا 5 بار تکرار و گاهی نیز تقلید صداث پرندگان دیگر است و شبیه« د- د ده ویت» یا « دجک – هی ی ی» و نیز « دی – تی – روی» و هنگام هشدار، شبیه گنجشک به صورت« ته – تت- ته» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در باغ ها، پارک ها، بیشه زارها و به صورت عبوری در محل هایی که درخت و بوته وجود دارد، به سر برده و لابلای بوته ها و در زیر پرچین ها آشیانه می سازد. در ایران؛ تابستان ها فراوان و به صورت مهاجر عبوری، در اغلب زیستگاه های مناسب دیده می شود.
حفاظت: ضروری است بررسی دقیقی از وضعیت این پرنده صورت گیرد، اما چنین به نظر می رسد که؛ درحال حاضر، نیازی به حفاظت ویژه ندارد.
سسک درختی زیتونی
نام علمی : Hippolais Pallida
نام انگلیسی: Eastern Olivaceous Warbler
نام فارسی: سسک درختی زیتونی
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D8...%DB%8C.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7326871070/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D8%AA%DB%8C_%D8%B2%DB%8C%D8%AA%D9%88%D9%86%DB%8C.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده ، 5/12 سانتیمتر طول دارد و شکل و اندازه اش، همانند سسک تالابی نیزار، با تارک صاف، منقار بلند رنگ خاکستری تر دیده می شود. دم ، در مقایسه با سسک نیزار، گردی کمتری دارد و پوشش زیر دمش کوتاهتر است. روتنه زیتونی قهوه ای ، سر و جثه خاکستری نارنجی، زیر تنه نخودی مایل به سفید و گلو سفیداست. همچنین ، بال ها د م قهوه ای، حلقه ی دور چشم کمرنگ؛ خط ابرویی کمرتگ، که از منقار تا پشت چشم ها امتداد داشته و به صورت نامشخصی دیده می شود، اما خط چشمی سیاه و به صورت مشخص دیده می شود. منقار بلند و تا اندازه ای کلفت با نیم نوک پایین زرد رنگ و پاها خاکستری است. اغلب دمش را بدون حرکت چرخشی تکان می دهد.
صدا: صدای این پرنده مانند سسک نیزار و به صورت کوتاه، شبیه« ته چ » یا «چه ک» و «ته رررر» یا « چه- چ – چ» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در مناطق یا پوشش گیاهی بوته ای، باغها و اراضی کشاورزی با د رخت و بوته و زمستان ها، دراغلب مناطق بیابان ها و مناطق دارای درختان آکاسیا و گز به سر برده و در بوته ها یا درختان کوچک آشیانه می سازد. در ایران، تابستان ها فراوان و به صورت مهاجر عبوری نیز دیده می شود.
حفاظت: این پرنده، در حال حاضر نیازی به حفاظت ویژه ندارد.
سسک درختی کوچک
نام علمی : Hippolais Caligata
نام انگلیسی: Booted Warbler
نام فارسی: سسک درختی کوچک
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D8...%DA%A9.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7326871612/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D8%AA%DB%8C_%DA%A9%D9%88%DA%86%DA%A9.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 5/11 سانتیمتر طول دارد و جزء کوچکترین سسک های درختی است. منقار ظریف و نسبتا کوتاه؛ پیشانی گرد و پر و بالش فاقد زمینه ی رنگی سبز است. شبیه سسک درختی زیتونیف اما بال ها کوتاهتر؛ دم به نظر بلندتر، منقار کوچکتر و انتهای نیم نوک پایین تیره است. روتنه خاکستری قهوه ای است و خط ابرویی اش تا پشت چشم امتداد دارد و از سسک زیتونی بلندتر و کمرنگ تر به نظر می آید. همچنین پاها گوشتی قهوه ای است، اغلب با جنب و جوش فراوان، زیر پوشش گیاهی دیده می شود.
صدا: صدای این پرنده شبیه سسک درختی زیتونی، اما سریع تر و آهنگین تر و کیفیتش مانند سسک باغی و به صورت «تیک- تیک» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در لابلای بوته ها، اراضی کشاورزی درخت دار و سایر پوشش گیاهی، باغ ها، پارک ها و پرچین ها به سر برده و درختان گزی یا جنگل های باتلاقی و سایر پوشش ها آشیانه می سازد. در ایران، تابستان ها فروان است.
حفاظت: این پرنده، در حال حاضر، نیازی به حفاظت ویژه ندارد.
سسک دم پهن
نام علمی : Cettia Cetti
نام انگلیسی: Cetti's Warbler
نام فارسی: سسک دم پهن
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AF%D9%85_%D9%BE%D9%87%D9%86.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7326872468/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AF%D9%85_%D9%BE%D9%87%D9%86.jpg)
مشخصات ظاهری : این پرنده، 5/13 سانتیمتر طول دارد. به خوبی در زیر بوته ها مخفی شده و بیشتر زا آنکه دیده شود. صدایش شنیده می شود. بال ها کوتاه و دم کاملا گرد استو به رنگ قهوهای تیره با زیر تنه ی خاکستری نخودی، نوار ابرویی سفید نخودی ، پهلو های قهوه ای کمرنگ با رگه هایی به رنگ سفید کمرنگ، دم قهوه ای بلوطی و منقار باریک و سبز خاکستری دیده می شود.
صدا: صدای این پرنده ناگهانی و سوت مانند، شبیه « پی ی یو- په تی ای – په تی» یا «ته چاه» و یا « ته ساه – ته ی ر – هو ی ت» و نیز « ته س ی – ته ش ی » شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در مناطق با پوشش گیاهی کوتاه و فشرده، بوته زار وعموما بالاتر از ارتفاعات 2000 متری و نزدیک به آب به سر می برد. در ایران؛ بومی و فراوان است.
حفاظت: چنین به نظر می رسد که این پرنده، در حال حاضر ؛ نیاز یبه برنامه ی ویژه حفاظتی ندارد.
سسک دم چتری
نام علمی : Cisticola Juncidis
نام انگلیسی: Fan Tailed Cisticola
نام فارسی: سسک دم چتری
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AF%D9%85_%DA%86%D...%DB%8C.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7326872896/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AF%D9%85_%DA%86%D8%AA%D8%B1%DB%8C.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده 10 سانتیمتر طول دارد. جثه کوچک، با خط خطی های مشخص و دم کوتاه است. اغلب در نواحی چمنزار در حال پرواز و خواندن دیده می شود و به خوبی خود را درون بوته ها مخفی می سازد. تارک و روتنه با خط خط زرد و سیاه، چشم ها سیاه و خط ابرویی تقریبا نامشخص، زیر تنه زرد مایل به نخودی کمرنگ و دم با انتها ی گرد، که در پرواز، بادبزن مانند و سیاه و سفید است، دیده می شود. غالبا زیر دم، هنگام پرواز به خوبی دیده می شود.
صدا: صدای این پرنده یکی از راه های تشخیص آن است، که به صورت نت هایی شبیه «ته زیپ» و صدای آرام «که ویت» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده درمناطق خشک، مرطوب، دشت های چمنزاری و اغلب در حاشیه ی رودخانه ها و باتلاق ها به سر برده و آشیانه را کیف مانند و آویزان؛ لابلای بوته ها و علف های بلند یا غلات می سازد. در ایران بومی و نسبتا فراوان است.
حفاظت: چنین به نظر می رسد که این پرنده در حال حاضر، نیازی به حفاظت ویژه ندارد.
ادامه گونه هاي سسك
سسک دمگاه زیتونی (سسک بونلی)
نام علمی : Phylloscopus Bonelli
نام انگلیسی: Bonelli's Warbler
نام فارسی: سسک دمگاه زیتونی (سسک بونلی)
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AF%D9%85%DA%AF%D8...%DB%8C.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7326883973/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AF%D9%85%DA%AF%D8%A7%D9%87_%D8%B2%DB%8C%D8%AA%D9%88%D9%86%DB%8C.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 12 سانتیمتر طول دارد و اندازه ی ساخت بدنش شبیه سسک بیدی و گردی سرش بیشتر است. سر وسیما خاکستری است و در تضاد با لبه ی بال، که دارای رگه رگه ی زرد است، قرار دارد. حاشیه ی بال ها و پرهای دم سبز رنگ، زیر تنه سفید ابریشمی و چشم ها بزرگ و تیره رنگ همراه با حلقه ی باریک و سفید چشمی دیده می شود. و معمولا گوشپرها و نوار ابرویی کمرنگ و نامشخص است. از نزدیک دمگاه سبزش را می توان دید احتمال اشتباه این پرنده با چیف چاف کمرنگ وجود دارد.
صدا: صدای این پرنده کوتاه و شبیه سسک سبز، به صورت «تی لی لی لی لی لی لیه» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده به صورت عبوری و مهاجر؛ در بوته ای درختان کاج، بلوط و نیز درختان پراکنده در نواحی مرتفع تا حد درختان دیده می شود و روی زمین و زیر پوشش گیاهی با درختان آشیانه می سازد. در ایران، به طور اتفاقی و به تعداد اندک، در ایلام مشاهده می شود.
حفاظت: بررسی دقیقی از وضعیت حضور این پرنده در ایران، ضروری است.
سسک دمگاه زیتونی شرقی
نام علمی : Phylloscopus Orientalis
نام انگلیسی: Eastern Bonelli's Warbler
نام فارسی: سسک دمگاه زیتونی شرقی
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AF%D9%85%DA%AF%D8...%DB%8C.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7326884301/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%AF%D9%85%DA%AF%D8%A7%D9%87_%D8%B2%DB%8C%D8%AA%D9%88%D9%86%DB%8C_%D8%B4%D8%B1%D9%82%DB%8C.jpg)
این گونه اخیرا از کونه ی سسک دمگاه زیتونی جدا شده و به صورت گونه مجرایی محسوب می شود.
مشخصات ظاهری: تقریبا شبیه سسک دمگاه زیتونی است با طول بدن 12 سانتیمتر، ضروری است برای شناخت دقیق این سسک مطالعات د رخور صورت گیرد. زیرا اگرچه تفاوت ها ی آن با گونه ی دمگاه زیتونی معلوم شده ولی در منابع موجود اطلاعات دقیقی وجود ندارد.
سسک راه راه
نام علمی : Locustella Naevia
نام انگلیسی: Grasshopper Warbler
نام فارسی: سسک راه راه
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%B1%D8%A7%D9%87_%D...%D9%87.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7326884622/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%B1%D8%A7%D9%87_%D8%B1%D8%A7%D9%87.jpg)
مشخصات ظاهری» این پرنده؛ 5/12 سانتیمتر طول دارد. اندازه اش کوچک و تا حدودی تیره رنگ ؛ با دم گرد است؛ که عمدتا هنگام رفتن از بوته ای به بوته ی دیگر دیده می شود. روتنه زیتونی قهوه ای با رگه های فراوان؛ نوار ابرویی کمرنگ ، زیر تنه سفید چرکی با زرد با رگه هایی در قسمت پایین پهلوها و پوشش پرهای زیر دم، است. برخلاف سسک رودخانه ای است که با روتنه ی ساده و بدون لکه دیده می شود. گاهی رگه های روی سینه؛ مخلوط شده و نامشخص می شوند.
صدا: صدای این نپرنده، شبیه سسک ، خوش صداست و اغلب د راوایل صبح یا غروب، به صورت «چیک» بلند و کشیده شندیه می شود.
زیستگاه: این پرنده در مناطق تالابی با پوشش گیاهی نیزار، بوته ای و خاردار؛ یا نزدیک رودها به سر می برد درایراف به صورت مهاجر عبوری، دراغلب مناطق زیستگاهی مناسب دیده می شود.
حفاظت: چنین به نظر می رسد که این پرنده؛ د رحالحاصر، نیاز ب حفاظت ویژه ندارد.
سسک رودخانه ای
نام علمی : Locustella Fluviatilis
نام انگلیسی: River Warbler
نام فارسی: سسک رودخانه ای
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%B1%D9%88%D8%AF%D8...%DB%8C.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7326885050/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%B1%D9%88%D8%AF%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87_%D8%A7%DB%8C.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 13 سانتیمتر طول دارد و به رنگ خاکستری- قهوه ای دیده می شود. به واسطه ی سینه خالدار و خط خط، که به درستی پیدا نیست، و زیر دم خال خال با لکه ی سفیدی در انتهای پرهای مایل به قهوه ای آن ، شناخته می شود. احتمال اشتباه این پرنده با سسک خوش صدا؛ با وجود رنگ خاکستری تیره تر و خال خال های مشخص تر؛ بسیار است. در قسمت بالای سینه رگه های قهوه ای کمرنگی دیده می شود و دمش کوتاهتر و پهن تر از سسک خوش صدا ودر انتها گرد است. معمولا درقسمت پایین بوته ها به سر برده و روی زمین جست زده و اندکی دمش را بالا نگه می دارد. بهترین راه شناخت این پرنده آواز خوانی اش در هنگام مهاجرت است.
صدا: صدای این پرنده، ریتم درا و شبیه « ته زه – ته زه – ته زه – ته زه – ته زه» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در پوشش های علفی و متراکم و بوته زارهای فشرده نزدیک آب به سر برده و در نزدیکی آب آشیانه می سازد هب صورت عبوری د رهنگام مهاجرت و به جهت اینکه پرنده ای بسیار مخفی کار است، در ایران به ندرت دیده می شود.
حفاظت: چنین به نظر می رسد که این پرنده، در حال حاضر، نیازی به حفاظت ویژه ندارد؛ اما بررسی وضعیت و پراکندگی اش بسیار ضروری است.
سسک سبز
نام علمی : Phylloscopus Nitidus
نام انگلیسی: Green Warbler
نام فارسی: سسک سبز
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%B3%D8%A8%D8%B2.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7326885371/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%B3%D8%A8%D8%B2.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 11 سانتیمتر طول دارد و ساختمان بدن وصدایش شبیه سسک برگی سبز، اما با سر گرد(شبیه سسک چیف چاف) است. نوار ابرویی پهن است و از قاعده ی منقار بی رنگش تا پشت گوشپرها بزرگتر دیده می شود. از سایر سسک ها و نیز سسک برگی سبز، به واسطه ی روتنه ی سبز تر و گلو و بالای سینه به رنگ زرد گوگردی، متمایز می شود. خط چشمی و گو شپرها در تضاد مشخصی با سایر قسمت های بدن قرار دارد. هنگامی که پر و بالش قدیمی است. بیشترخاکستری به نظر آمده و خط بالی نیز از بین می رود. در این حالت، تشخیص آن از سسک برگی سبز دشوار است. این سسک را گونه ی مجزایی نمی دانند و اخیرا به صورت زیر گونه ای از سسک بیدی سبز محسوب می شود.
صدا: صدای این پرنده شبیه سسک برگی سبز و متنوع است و به صورت «چه – دی چه- وی چی- دی چی – دیت» خاتمه می یابد.
زیستگاه: این پرنده در مناطق جنگلی برگ ریز همراه با سوزینی برگ ها و نواحی بوته زار در ارتفاع 1500 تا 2000 متری به سر برده و روی زمین آشیانه می سازد. در ایران، تابستان ها نسبتا فراوان است و به صورت مهاجر عبوری دیده می شود.
حفاظت: چنین به نظر می رسد که این پرنده در حال حاضر نیازی به حفاظت ویژه ندارد. اما بررسی دقیق پراکندگی آن ضروری است.
سسک سر دودی
نام علمی : Sylvia Mystacea
نام انگلیسی: Menetrise's Warbler
نام فارسی: سسک سر دودی
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%B3%D8%B1_%D8%AF%D...%DB%8C.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7326885799/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%B3%D8%B1_%D8%AF%D9%88%D8%AF%DB%8C.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده،5/12 سانتیمتر طول دارد. و شبیه سسک چشم سفید؛ اما اندکی کوچکتر با دم کوتاهتر است. پرنده ی ماده و پرنده ی جوان، به رنگ شنی و روشن تر از سایر سسک های بوته زی و رنگ آمیزی ساده تر دیده می شود. در پرنده ی نر، تارک و گوشپرها سیاه است. این سیاهی تا حدود پس سر و جبه که به رنگ خاکستری مایل به قهوه ای است، امتداد دارد. در بال های خاکستری تیره رگه های شنی رنگ دیده می شود. و سرشانه ها سیاه است. زیر تنه و گلو صورتی روشن و به طرف زیر دم سفید است. حلقه ی دور چشم، در پرنده ی نر، قرمز و در پرنده ی ماده،صورتی و پاها قرمز گوشتی است. پرنده ی نر در پرو بال تازه سبیل سفیدی دارد و پرنده ی ماده، زیر گلویش کاملا سفید است. بسیار پر جنب و جوش بوده و غالبا دمش را به اطراف یا بالا و پایین تکان می دهد.
صدا: صدای این پرنده آرام و با ملودی های متنوعی شبیه گنجشک درختی, به صورت «چاک» یا «ته رت» و یا« چه – چه چه- چه- چه- م و گاهی نیز به صورت «ته رررررت» یا « ترل- رل -رل- رل- رل - رل» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در مناطق بوته زار بابوته های خاردار در حاشیه ی رودخانه ها و مناطق مخروبه به سر بردهو د ربوته های متراکم آشیانه می سازد.در ایران، به طور کلی، تابستان ها فراوان و زمستان ها، به تعداد اندک در سواحل جنوبی دیده می شود.
حفاظت: ابتدا باید بررسی دقیقی از پراکندگی این پرنده صورت گیرد تا بر اساس آن برای حفاظتش برنامه ریزی شود.
سسک سر سیاه
نام علمی : Sylvia Atricapilla
نام انگلیسی: Blackcap
نام فارسی: سسک سر سیاه
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%B3%D8%B1_%D8%B3%D...%D9%87.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7326886127/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%B3%D8%B1_%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%87.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 14 سانتیمتر طول دارد و غالبا به رنگ حاکستری قهوه ای دیده می شود، در پرنده ی نر، تارک سیاه و براق است که از پس سر تا حد چشم ها امتداد دارد. سر و تارک پرنده ی ماده، قهوه ای گلی است و گوشپرها به واسطه ی حاشیه ی باریک و کمرنگی از گردن متمایز می شود. در زمستان ها، رنگ پرو بال به شکلی است که با سایر سسک ها اشتباه می شود. سطح پشتی خاکستری مایل به قهوه ای و در پرنده ی نابالغ روتنه اخرایی کمرنگ و زیر تنه زرد کمرنگ و فاقد سفیدی در دم است.
صدا: صدای این نپرنده شبیه سسک چشم سفید و به صورت ملودی های کوتاه شبیه «چوچود» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در مناطق جنگلی با پوشش زیز آشکوب و بوته زار به سر برده و زمستان ها، در مسیر مهاجرت، در بوته زارها دیده شده و درون بوته ها آشیانه می سازد. در ایران؛ در جنگل های پست ناحیه ی خزر و جنوب دیده می شود.
حفاظت: چنین به نظر می رسد که این پرنده در حال حاضر؛ نیازی به حفاظت ویژه ندارد.
سسک سندی ( سسک هیمالیایی)
نام علمی : Phylloscopus Sindicus
نام انگلیسی: Mountain Chaffinch
نام فارسی: سسک سندی ( سسک هیمالیایی)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 10 تا 11 سانتیمتر طول دارد. سسک کوچکی که شکل، پر و بال و رفتارش بسیار شبیه سسک سیبری است. روتنه به رنگ قهوه ای روشن با سر بدون رنگ خاص و زیرتنه نخودی چرکی بدون رنگ سبز در پرو بال است هر دو جنس شبیه هم اند و در آنها تغییرات فصلی مشاهده نمی شود. ازسسک به علت تفاوت های مورفولوژیک جدا شده است.
صدا: صدایش از سسک متفاوت است.
زیستگاه: این پرنده در درختان کز حاشیه ی رودخانهه ها، باغات و بوته زارها دیده می شود. ولی در مناطق کوهستانی بین 2500 تا 4500 متر ارتفاع تولید مثل می کند. در شمال غری ایران گزارش شده است.
حفاظت: به نظر می رسد د رحال حاضر هیچ تهدیدی برایش وجود ندارد.
سسک سینه راه راه (سسک سینه خالدار)
نام علمی : Sylvia Nisoria
نام انگلیسی: Barred Warbler
نام فارسی: سسک سینه راه راه (سسک سینه خالدار)
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%B3%DB%8C%D9%86%D9...%D8%B1.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7326886234/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%B3%DB%8C%D9%86%D9%87_%D8%B1%D8%A7%D9%87_%D8%B1%D8%A7%D9%87_%D8%8C_%D8%B3%DB%8C%D9%86%D9%87_%D8%AE%D8%A7%D9%84%D8%AF%D8%A7%D8%B1.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 5/15 سانتیمتر طول دارد پرنده ی بالغ به رنگ خاکستری با زیر تنه ی راه راه هلالی (در پرنده ی ماده کمتر است) و عنبیه زرد رنگ است. دم نسبتا بلند؛ که هنگام نشستن آن را باز کرده و لبه ی آن را باز کرده و لبه آن به صورت آشکاری سفید است، دیده می شود. پرهای بلند دم و پرهای ثانویه ی بال به سفیدی متمایل است. پرنده ی جوان، در اولین پاییز، با چشمانی تیره، شبیه سسک باغی ، اما بزرگتر با سفیدی دم و لبه ی بال بی رنگ و اندکی رگه های تیره در زیر دم؛ دیده می شود. این رنگ آمیزی غالبا در بهار به چشم می خورد اغلب خود را لابلای بوته ها مخفی کرده و به سنگینی حرکت می کند.
صدا: صدای این پرنده، شبیه سسک باغی و متنوع شبیه «ترررر» یا «چه - ار -ار-ار-ار –ار-ار» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در بوته زارهای خار دار متراکم، پر چین های و درختان پراکنده با پوشش زیرین بوته ای به سر برده و لابلای بوته ها آشیانه می سازد. د رایران؛ تابستان ها اندک و به صورت مهاجر عبوری دیده می شود.
حفاظت: ابتدا باید بررسی دقیقی از وضعیت پراکندگی این پرنده صوتر گیرد تا بر اساس آن، در صورت نیاز، برای حفاظتش برنامه ریزی شود.
سسک شالیزار
نام علمی : Acrocephalus Agricola
نام انگلیسی: Paddyfield Warbler
نام فارسی: سسک شالیزار
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%B4%D8%A7%D9%84%DB...%D8%B1.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7326886876/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%B4%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%B2%D8%A7%D8%B1.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 12 سانتیمتر طول دارد و تقریبا شبیه سسک تالابی، اما فاقد خط خطی است. شبیه سسک نیزار و سسک نیزار خاوری، اما اندکی کوچکتر از انهاست .مهمترین تفاوت هایش با سه گونه ی دکر شده؛ منقار کوتاهتر؛ نوار ابرویی مشخث تر به رنگ نخودی سفید،که از منقار تا پشت چشم امتداد دارد، سطح پشتی بال ها و روتنه ی قهوه ای مایل به بلوطی ، زیر تنه، چانه، گلو، و زیر دم سفید نخودی و دمگاه قهوه ای حنایی است.
صدا: صدای این پرنده ساده و شبیه « چیک- چیک» و شبیه چرخ ریسک به صورت «دووز« یا «چورر» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده، د رمناطق تالابی یا نیزار و بیشه مانند؛ بخصوص د رمحل های خشک تر؛ به سر می برد؛ اما در هنگام مهاجرت و به صورت عبوری، در همه جا دیده شده و لابلای بوته های کوتاه درون تالاب ها آشیانه می سازد . در ایران، تابستان ها نسبتا فراوان دیده شده و گاهی اوقات، در جنوب شرقی ، زمستان گذرانی می کند.
حفاظت: چنین به نظر می رسد که این پرنده؛ در حال حاضر؛ نیازی به حفاظت ویژه ندارد. اگرچه همانند گونه ها قبلی بررسی پراکندگیش اهمیت بسیار دارد.
سسک شکیل (سسک دم دراز)
نام علمی : Prinia Gracilis
نام انگلیسی: Graceful Prinia
نام فارسی: سسک شکیل (سسک دم دراز)
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%B4%DA%A9%DB%8C%D9...%D8%B2.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7326886983/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%B4%DA%A9%DB%8C%D9%84%D8%8C%D8%AF%D9%85_%D8%AF%D8%B1%D8%A7%D8%B2.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده 10 سانتیمتر طول دارد. اندازه اش کوچک، دم بلند به رنگ نخودی زیتونی و پشت و تارک راه راه تیره وقهوه ای است و پرهای وسطی دم بلند و به طرف کناره های دم کوتاهتر می شوند. مدام دمش را تکان داده و به شکل باد بزن در می آورد و در زیر دم لکه لکه های سیاه و قهوه ای کمرنگ درشتی دیده می شود. پرهای پوششی زیرین دم نخودی، منقار زرد تیره ، پاها زرد مایل به سبز تیره وفاقد خط ابرویی مشخصی است. روی دم، در مقایسه با سسک جنبان، تیره تر و زیر دم روشن تر است. اغلب خود را در میان پوشش گیاهی مخفی می سازد. اما به زودی با انسان انس می گیرد. به ندرت روی زمین دیده می شود. و پرواز ضعیفی دارد.
صدا: صدای این پرنده شبیه«تری رل- تری رل »یا «ته زی ی –بیت» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در مناطق خار بوته ای و پوشش گیاهی کوتاه؛ مناطق خشک، اراضی زیر کشت و اراضی مخروبه ی حاشیه ی روستاها و شهرها به سر برده و در پوشش گیاهی بوته ای یا علفزارها آشیانه می سازد. در ایران، بومی و فراوان است.
حفاظت: چنین به نظر می رسد که این پرنده، در حال حاضر، نیازی به حفاظت ویژه ندارد.
سسک گلو سفید
نام علمی : Sylvia Communis
نام انگلیسی: Whitethroat
نام فارسی: سسک گلو سفید
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%DA%AF%D9%84%D9%84%D9...%D8%AF.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7326887311/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%DA%AF%D9%84%D9%84%D9%88_%D8%B3%D9%81%DB%8C%D8%AF.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 14 سانتیمتر طول دارد. اندازه اش متوسط است. و شبیه سسک نقابدار، اما با پروبال و شاهپرهای ثانویه ی بال به رنگ بلوطی و دم بزرگتر، پاهای نارنجی و حلقه ی سفیدی در دور چشم دیده می شود. پرنده ی ماده و پرنده ی جوان، در اولین زمستان؛ فاقد رنگ خاکستری سر و دارای عنبیه ی تیره (نه نارنجی رنگ) اند.
صدا: صدای این پرنده نسبتا کوتاه واغلب هنگام نمایش های جنسی، در پرواف به صورت «وت – وت – وت-» و درهنگام هشدار به صورت «چاو»شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در مناطق باز و بوته زار و گاهی بوته های در هم و خاردار و نقاطی که گزنه می روید، به سر برده و لابلای پوشش گیاهی آشیانه می سازد. در ایران، تابستان ها نسبتا فراوان و به صورت مهاجر در اغلب مناطق زیستگاهی مناسب دیده می شود.
سسک گونه ی سیاه ( سسک نقابدار ، سسک گلو سفید کوچک)
نام علمی : Sylvia Curruca
نام انگلیسی: Lesser Whitethroat
نام فارسی: سسک گونه ی سیاه ( سسک نقابدار ، سسک گلو سفید کوچک)
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9...%DA%A9.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7326887418/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%87%D8%8C%D9%86%D9%82%D8%A7%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%8C%DA%AF%D9%84%D9%88%D8%B3%D9%81%DB%8C%D8%AF%DA%A9%D9%88%DA%86%DA%A9.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 5/13 سانتی متر طول دارد اندازه اش نسبتا کوچک است و به رنگ قهوه ای خاکستری با بال های قهوه ای نر، تاج خاکستری و گوشپرهای تیره دیده می شود زیتنه با گلوی سفید و رنگ دودی سینه در تضاد مشخصی قرار دارد. از سسک گلو سفید، به واسطه ی فقدان رگه های مسی رنگ پرهای بال؛ متمایز می شود. گوشپرها و پاها تیره رنگ است. پرنده ی جوان، در اولین زمستان، با روتنه ی کمرنگ تر و نوار ابرویی سفید و مشخص دیده می شود. دو گونه ی قبلی یعنی سسک نقابدار کوچک و سسک نقابدار هیوم در حا ل حاضر از زیر گونه های این سسک به شمار می روند.
صدا: صدای این پرنده دو قسمت دارد.ابتدا با نجوایی کوتاه و پس از آن بلند وسریع، شبیه «تل- تل – تل –تل –تل – تل» و تکرار« ته ک» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنه در لابلای پوشش گیاهی فشرده و انبوه و زیر درختان به سر برده و لابلای بوته ها آشیانه می سازد. در ایران، تابستان ها نسبتا فراوان و به صورت مهاجر عبوری در همه جا دیده می شود.
حفاظت: این پرنده، در حال حاضر، نیازی به برنامه ی ویژه حفاظتی ندارد.
سسک نیزار (سسک تالاب معمولی)
نام علمی : Acrocephalus Scirpaceus
نام انگلیسی: European Reed Warbler
نام فارسی: سسک نیزار (سسک تالاب معمولی)
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D9%86%DB%8C%D8%B2%D8...%DB%8C.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7326887739/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D9%86%DB%8C%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%8C%D8%AA%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%A8%DB%8C_%D9%85%D8%B9%D9%85%D9%88%D9%84%DB%8C.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 13 سانتیمتر طول دذارد و بسیار شبیه سسک تالابی، اما با پر و بال اندکی قهوه ای تر؛ است. دمگاه قرمز مایل به قهوه ای، پاها تیره، بال ها نسبتا بلند با لبه ی کمرنگ تر است.
صدا: صدای این پرنده یکنواخت و بلند شبیه «چورر- چورر- چورر» یا «چی روک- چی روک – چی روک» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در مناطق نیزاری،که د رحاشیه ی آنها آب صاف باشد؛ به سر می برد و احتمال دیده شدن آن، به صورت مهاجر عبوری، در هر جایی ممکن است. در ایران،؛ تابستان ها فراوان و به صورت مهاجر عبوری در همه جا دیده می شود.
حفاظت : این پرنده، در حال حاضر، نیازی به حفاظت ویژه ندارد. به لحاظ مشکلات ناشی از تشخیص این پرنده در صحرا، بررسی وضعیت پراکندگیش در ایران ضرورت بسیار دارد.
سسک نیزار خاوری ( سسک تالابی خاوری)
نام علمی : Acrocephalus Dumetorum
نام انگلیسی: Blyth's Reed Warbler
نام فارسی: سسک نیزار خاوری ( سسک تالابی خاوری)
![[تصویر: %D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D9%86%DB%8C%D8%B2%D8...%DB%8C.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7326888060/%D8%B3%D8%B3%DA%A9_%D9%86%DB%8C%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%8C%D8%AA%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%A8%DB%8C_%D8%AE%D8%A7%D9%88%D8%B1%DB%8C.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 5/12 سانتیمتر طول دارد و بسیار شبیه سسک نیزار و سسک تالابی بوده و تمایز آنها از یکدیگر بسیار دشوار و تنها ار راه تجربه و از نزدیک می توان آن را، به واسطه ی اندازه ی کوچکتر، بال های گردتر، شاهپرهای کوتاهتر و روتنه ی قهوه ای یکدست، که با رنگ دمگاهش در تضاد قرار دارد، باز شناخت. خط ابرویی کمرنگ، که بخشی از جلوچشم را پوشانده زیر تنه سفید چرکی، پوشبرهای زیر دم سفیدا؛ پهلوها نخودی و منقار خاکستری تیره با قاعده و نم نوک پایین به رنگ سبز مایل به زیتونی روشن دیده می شود.
صدا: صدای این پرنده بسیار متنوع و شبیه « لو-لی –لیا» یا «ته جک – ته جک» و یا آرام؛ به صورت «تی ک – چی ک» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در پوشش های گیاهی و پرچین های متراکم و عمدتا نزدیک آب یا باتلاق ها به سر می برد. در ایران؛ به صورت مهاجر عبوری، فراوان است و در جنوب شرقی نیز دیده می شود.
حفاظت: ضرورت دارد بررسی دقیقی از وضعیت حضور این پرنده در ایران صورت گیرد، اما چنین به نظر می رسد که؛ در حال حاضر؛ نیازی به حفاظت ویژه ندارد.
سسک کوچک (سسک بیدی کوچک)
نام علمی : Phylloscopus Neglectus
نام انگلیسی: Plain Leaf Warbler
نام فارسی: سسک کوچک (سسک بیدی کوچک)
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-03-13 07:46 PM
تصويري از يوز ايران. حجم768 كيلو بايت
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - Marksman - 2012-03-14 12:36 PM
اینم یه عکس نادر از سیاهگوش اوراسیایی در ارتفاعات منطقه آوج:
![[تصویر: lynex_avaj.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328084729/lynex_avaj.jpg)
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-03-14 04:32 PM
با سلام . از پرندگان راسته گنجشك سانان نوبت به تيره توكاييان ميرسه كه شامل گونه هاي مختلفي است .
تیره توکا
پرندگانی هستند ، غالبا رنگارنگ و با قامتی نسبتا راست که در بین آنها بهترین پرندگان آواز خوان وجود دارد
منقاری باریک و یا نسبتا باریک دارند. پاهای آنها قوی‌ست ، این خانواده دارای گونه‌های زیاد و نسبتا نا متجانسی‌ست و شامل چک‌ها ، دم سرخ‌ها ، بلبل‌ها و توکاها می باشد .
توکای بزرگ
راسته گنجشگ - تیره توکا
نام انگلیسی : Mistie Thrush
نام فرانسوی : Grive draine
نام علمی (لاتین) : turtus viscivorus
![[تصویر: Mistle_Thrush.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328315585/Mistle_Thrush.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
26 سانتیمتر ؛ نر و ماده همشکل . از توکای بال سرخ و توکای باغی به وسیله اندازه خیلی بزرگتر ، سطح شکنی قهوهای مایل به خاکستری ، سطح شکمی پرخال ، قامت راست‌تر و سر برافراشته‌تر مشخص می شود . در پرواز مانند توکای پشت بلوطی ، سفیدی زیر بالهایش نمایان می شود ، ولی به خاطر پشت خاکستری ( به جای بلوطی ) دمگاه خاکستری مایل به قهوهای ( به جای خاکستری مایل به آبی ) سینه سفید مایل به نخودی ( به جای سینه اخرائی ) و دم کرنگ‌تر که نوک شاهپرهای کناری آن سفید است به اسانی تشخیص داده می شود . اغلب خود را پنهان می سازد . در پرواز مانند توکای پشت بلوطی پرتوان است ، ولی با بال بستن‌های منظم‌تر و طولانی‌تر . پرنده نابالغ در سطح پشتی خال‌خال است .
![[تصویر: Turdus_viscivorus.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328315806/Turdus_viscivorus.jpg)
زیستگاه :
باغ‌های بزرگ ، میوه‌زارها ، جنگلها .
در محل انشعاب شاخه‌های درخت لانه می سازد .
در پاییز گله‌های کوچک آن در فضای باز و کشتزارها دیده می شود .
پراکندگی :
توکای بزرگ پرنده ای ست که زمستانها نسبتا فراوان است و نیز به تعداد کم در ایران زادوولد می کند ، گاهی به سمت جنوب تا مرکز فارس و بلوچستان دیده می شود .
توکای باغی
راسته گنجشگ - تیره توکا
نام انگلیسی : Song Thrush
نام فرانسوی : Grive musicienne
نام علمی (لاتین) : Trudus philomelos
![[تصویر: Song_Thrush.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328317197/Song_Thrush.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
22 سانتیمتر ؛ نر و ماده همشکل . پشت این پرنده قهوهای و سینه‌اش خال‌خال است . از توکای بزرگ و توکای پشت بلوطی به وسیله اندازه خیلی کوچکتر ، سطح پشتی قهوهای یکدست ، سینه و پهلوی نخودی مایل به زرد با خالهای ریز مشخص می شود . تفاوت آن با توکای بال سرخ این است که رنگ بلوطی پهلوها و زیر بالها را ندارد و ابرویش مشخص نیست . در پرواز رنگ نخودی زیر بالهایش نمایان می شود .
اغلب روی زمین و در فضاهای باز تغذیه می کند و حرکتش شامل دویدن‌ها و توقف‌های متناوب است .
![[تصویر: Song_Thrush_flight.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328317311/Song_Thrush_flight.jpg)
زیستگاه :
در حوالی مناطق مسکونی ، پارکها ، جنگلها و پرچین‌ها .
در میان بوته‌ها پرچین‌ها ، پیچک‌ها و گاهی در ساختمانها لانه می سازد .
![[تصویر: Stonechat_map.gif]](http://s1.picofile.com/file/7328317525/Stonechat_map.gif)
پراکندگی :
توکای باغی از جمله پرندگانی است که زمستانها زیاد است و نیز به تعداد کم در ایران زادوولد می کند .
توکای بال سرخ
راسته گنجشگ - تیره توکا
نوشته شده توسط پرندگان ایران
نام انگلیسی : Redwing
نام فرانسوی : Grive mauves
نام علمی (لاتین) : Turdus iliacus
![[تصویر: Redwing.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328319137/Redwing.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
21 سانتیمتر ؛ نر و ماده همشکل . از همه توکاها کوچکتر است . شبیه توکای باغی است با این تفاوت که ابروی کرم رنگ مشخص ، پهلوهای بلوطی سیر و سینه و پهلوی رگه‌رگه ( نه خال‌خال ) دارد و در پرواز رنگ بلوطی ( نه نخودی ) زیر بال ، آن را مشخص می سازد . پرنده‌ای است اجتماعی و زمستانها در مناطق روستایی همراه توکای پشت بلوطی دیده می شود .
![[تصویر: Turdus_iliacus.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328319672/Turdus_iliacus.jpg)
زیستگاه :
فضای باز و جنگل‌های تنک .
پراکندگی :
توکای بال سرخ پرنده ای ست که زمستانها در شمال ایران فراوان است و نیز گاهی به سمت جنوب در منطقه زاگرس دیده می شود .
توکای سیاه
راسته گنجشگ - تیره توکا
نام انگلیسی : Blackbird
نام فرانسوی : Merle noir
نام علمی (لاتین) : Turdus merula
![[تصویر: Turdus_merula.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328321070/Turdus_merula.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
25 سانتیمتر ؛ پرنده نر پرجثه و پروبالش سیاه یکدست است با منقار و حلقه چشمی به رنگ زرد نارنجی روشن . پرنده ماده در سطح پشتی قهوهای پررنگ و در سطح شکمی قهوهای کمرنگ‌‌تری است با چانه پر از خالهای سفید و منقاری قهوهای . پرنده نابالغ خرمائی رنگتر و پرلکه‌تر است . نر بالغ سیاه مایل به قهوهای است و منقاری نسبتا سیاه دارد . روی زمین تغذیه می کند و هنگام فرود آمدن با دم بالا گرفته و چتری و بالهای فرو افتاده روی زمین می نشیند .
![[تصویر: Female_Blackbird.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328321498/Female_Blackbird.jpg)
زیستگاه :
جنگلها ، باغها ، پرچین‌ها و بوته‌زارهای غیر محصور . در پرچین‌ها ، توده‌های چوب و سقف سایه‌بان‌های احشام لانه می سازد .
![[تصویر: Blackbird_map.gif]](http://s1.picofile.com/file/7328321612/Blackbird_map.gif)
پراکندگی :
توکای سیاه پرنده ای ست که زمستانها از پراکندگی نسبتا زیادی برخوردار است و نیز به تعداد فراوان در ایران زادوولد می کند . اخیرا زادوولد آن را در باغ‌های شر فردوس در خراسان گزارش شده است .
توکای طوقی
راسته گنجشگ - تیره توکا
نام انگلیسی : Ring Ouzel
نام فرانسوی : Merle a plastron
نام علمی (لاتین) : turdus torquatus
![[تصویر: Female_Ring_Ouzel.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328323866/Female_Ring_Ouzel.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
24 سانتیمتر ؛ پرنده نر پر و بال سیاه مات و یکدست و در جلو سینه هلال پهن و سفید رنگی دارد . در زمستان پرهایش حاشیه کمرنگ دارد که به آن منظره فلسی می دهد . پرنده ماده قهوهای تر است و هلال سینه‌ای آن تیره‌تر و باریکتر می باشد . پرنده نابالغ هلال سینه را ندارد و شبیه نابالغ توکای سیاه ولی پرخال است . این پرنده پروازی سریع دارد ، وقتی بالهایش بسته است ، لکه بزرگ خاکستری رنگی در محل شاهپرهای بالی آن مشاهده می گردد .
![[تصویر: Male_Ring_Ouzel_flight.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328324301/Male_Ring_Ouzel_flight.jpg)
زیستگاه :
مناطق کوهستانی و تپه و ماهورهای پوشیده از گیاه .
در بین بوته‌ها و سنگها اغلب نزدیک به جویبارها لانه می سازد .
![[تصویر: Ring_Ouzel_map.gif]](http://s1.picofile.com/file/7328324729/Ring_Ouzel_map.gif)
پراکندگی :
توکای طوقی پرنده ای نیمه مهاجر و نسبتا فراوان است
توکای گلو سیاه
راسته گنجشگ - تیره توکا
نام انگلیسی : Black-throated Thrush
نام فرانسوی : Merle a gorge noire
نام علمی (لاتین) : Turdus ruficollis
![[تصویر: Female_Black_throated_Thrush.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328326127/Female_Black_throated_Thrush.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
23 سانتیمتر ؛ پرنده نر صورت ، گلو و سینه سیاه دارد ( که در زمستان به وسیله حاشیه کمرنگ پرها تاحدی غیر واضح می شود ) و این سیاهی نسبت به سفیدی سطح شکمی آن جلوه خاصی دارد .
پرنده ماده در سطح پشتی قهوهای رنگتر می باشد با گلو و سینه تقریبا سفید که پر از لکه‌ها و رگه‌های سیاه رنگ است . در پرواز رنگ نخودی مایل به اخرائی زیر بالها نمایان می شود .
از لحاظ رفتار و شکل شبیه توکای پشت بلوطی است .
![[تصویر: Male_Black_throated_Thrush.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328326341/Male_Black_throated_Thrush.jpg)
زیستگاه :
زمستانها در مناطق باز روستاها و نواحی پناهدار حوالی کشتزارها دیده می شود .
پراکندگی :
توکای گلو سیاه پرنده ای است که زمستان در سراسر ایران از پراکندگی نسبتا فراوانی برخوردار است .
توکای پشت بلوطی
نام علمی : Turdus Pilaris
نام انگلیسی: Fieldfare
نام فارسی: توکای پشت بلوطی
![[تصویر: Fieldfare.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328327204/Fieldfare.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده؛ 25 سانتیمتر طول داردو اندکی بزرگتر از توکای سیاه است. و تنها توکایی است که روتنه و پشت بال هایش (جبه ) قهوه ای قرمز است که با سر و دمگاه خاکستریش در تضاد قرار دارد. سینه قرمز زرد رنگ با خال های سیاه، پهلوها با علامت های «7» مانند و پوشش زیر بال ها سفید است. زیرته و پرهای پوششی زیر دم سفید خاکستری و دم سیا است. پروازش اندکی موجدار بود ه واغلب به صورت گروه های کوچک دیده می شود.
![[تصویر: Grive_litorne.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328327311/Grive_litorne.jpg)
صدا: صدای این پرنده، شبیه «داش- داش- داش» یا « وید»شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در فضاهای باز، کشتزارها و یا درختان به سر می برد. در ایران، زمستان ها د رشمال فرواوان است و گاهی نیز در هواحی جنوب مرکزی و جنوب غربی دیده می شود.
![[تصویر: Turdus_pilaris2.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328327632/Turdus_pilaris2.jpg)
حفاظت: ابتدا باید وضعیت زیستی این پرنده مشخص شود تا بر اساس آن برای حفاظتش برنامه ریزی شود.
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-03-14 06:19 PM
ادامه تيره توكاييان
يكي از گونه هاي تيره توكاييان پرنده اي بنام چك مي باشد .
چک ابلق
نام انگلیسی : Pied Stonechat
نام فرانسوی : Tarier pie
نام علمی (لاتین) : Saxicola Caprata
![[تصویر: Saxicola_Caprata.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328417953/Saxicola_Caprata.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
۱۲/۵ سانتی متر ؛ از لحاظ اندازه و رفتار شبیه " چک " است ، پروبال پرنده نر تماما سیاه است ، بجز لکه بزرگ روی بال ، دمگاه و قسمت پایین شکم که سفید می باشد . در پاییز پرهای خرمائی رنگ دارد . پرنده ماده قهوهای خاکی یکدست است ، با دگاه و پوشپرهای روی دم به رنگ قهوهای مایل به نارنجی . بالها و دم آن قهوهای تیره می باشد . در پروبال پائیزی پرهایش حاشیه پهن خاکستری دارد و در نتیجه پروبال آن کمرنگ بنظر می آید .
زیستگاه :
مناطق بوته‌دار در زمینهای زارعتی ، دشتها و کوهپایه‌ها .
در میان بوته‌ها لانه می سازد .
![[تصویر: Pied_Stonechat_map.gif]](http://s2.picofile.com/file/7328418060/Pied_Stonechat_map.gif)
پراکندگی :
بطور کلی چک ابلق از جمله پرندگان بومی و نسبتا فراوان است . در زمستان گاهی به سمت غرب تا خوزستان دیده می شود .
چک
نام انگلیسی : Stonechat
نام فرانسوی : Traquet patre
نام علمی (لاتین) : Saxicola torquata
![[تصویر: Female_Stonechat.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328419672/Female_Stonechat.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
۱۲/۵ سانتیمتر ؛ از چک بوته ای خپله‌تر و راست قامت‌تر است ، پرنده نر سر و گلوی سیاه مشخصی با نیم طوق پهن و سفید و نوار بالی سفید و باریک دارد . سطح پشتی آن تیره‌رنگ با لکه‌های سفید روی دمگاه و سطح شکمی آن بلوطی پررنگ است که در ناحیه شکم به نخودی می گراید ، پروبال پاییزی آن قهوه‌ای‌تر و تیره‌تر است . ماده و نابالغ این پرنده سطح پشتی قهوهای با رگه‌های سیاه دارند و روی دمگاهشان اثری از رنگ سفید دیده نمی شود ولی علائم سیاهرنگی روی گلو دارند . از چک بوته‌ای به وسیله نداشتن نوار چشمی ، رنگ قرمز سینه بجای رنگ نخودی و فقدان رنگ سفید در طرفین دم ، تشخیص داده می شود. معمولا در بالای بوته‌ها و روی سیم‌های تلگراف می نشیند و در این حالت مرتبا بالها و دم خود را تکان می دهد ، پروازش در ارتفاع کم و توام با تکان‌های خاصی‌ست
![[تصویر: Male_Stonechat.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328419779/Male_Stonechat.jpg)
زیستگاه :
مانند زیستگاه چک بوته ای و همچنین در مناطق سنگلاخ.
![[تصویر: Stonechat_map.gif]](http://s2.picofile.com/file/7328421498/Stonechat_map.gif)
پراکندگی :
چک پرنده ای نیمه مهاجر و فراوان است
چک بوته‌ای
نام انگلیسی : Whinchat
نام فرانسوی : traquet tarier
نام علمی (لاتین) : Saxicola rubertra
![[تصویر: Female_Whinchat.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328423010/Female_Whinchat.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
۱۲/۵ سانتیمتر ؛ ظاهر پرجثه و دم کوتاه آن شباهت به ماده "چک" دارد ولی در تمام فصول به وسیله نوار چشمی مشخص ، لکه های سفید در قاعده دم و حالت بدن که چندان قائم نیست شناخته می شود . پرنده نر ؛ گونه‌ها ، تارک و سطح پشتی رگه‌رگه دارد . در بالای چشمهایش نوار پهن سفیدی دیده می شود که به سمت عقب و طرفین گلو ادامه پیدا می کند . لکه سفیدی در عرض بالهای تقریبا سیاهش دارد و سینه و گلوی آن نخودی پررنگ است . رنگ پرنده ماده روشن‌تر و نوار چشمی آن نخودی رنگ است ( نه سفید ) ، لکه‌های سفید روی بال آن نیز کوچکتر می باشد ، پرنده نابالغ لکه‌های بالی را ندارد ، رفتار چک بوته ای شبیه "چک" است
![[تصویر: Male_Whinchat.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328423331/Male_Whinchat.jpg)
![[تصویر: Male_Whinchat_flight.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328423759/Male_Whinchat_flight.jpg)
زیستگاه :
باتلاق‌ها ، زمینهای غیر محصور ، تالابها ، فضاهای باز با بوته های پراکنده ، ضمن مهاجرت در کشتزارها و بوته‌زارها دیده می شود . لانه‌اش را در بین علفها و اغلب در پای بوته‌های کوچک یا گیاهان بزرگ می سازد .
![[تصویر: Whinchat_map.gif]](http://s2.picofile.com/file/7328423866/Whinchat_map.gif)
پراکندگی :
چک بوته ای پرنده ای ست که تابستانها از پراکندگی نسبتا فراوانی برخوردار است و نیز به صورت مهاجر عبوی در همه جای ایران دیده می شود .
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-03-14 07:53 PM
ادامه تيره توكاييان
از ديگر گونه هاي تيره توكاييان چكچك ها مي باشند .
چکچک ابلق
نام انگلیسی : Pied Wheatear
نام فرانسوی : Traquet pie
نام علمی (لاتین) : Oenanthe Pleschanka
![[تصویر: Female_Pied_Wheatear.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328502361/Female_Pied_Wheatear.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
اندازه چکچک ابلق تقریبا 14 سانتی متر است. پرنده نر بوسیله پشت و سینه سیاه و سطح شکمی تقریبا سفید مشخص می شود، تارک و پس گردنش در تابستان سفیدرنگ و در زمستان قهوهای خاکی است.
گاهی سفیدی شاهپرهای کناری دم آن تقریبا تا نوک دم امتداد می یابد ، ولی همیشه جفت وسطی شاهپرهای دمش از نزدیک قاعده تا نوک سیاه است.
شاهپرها و پوشپرهای بال در تابستان سیاه است و در زمستان حاشیه نخودی کمرنگ دارد.
پرنده ماده، در پاییز، با کناره های سینه به رنگ قهوه ای تیره دیده می شود که به طرف پایین گلو به رنگ خاکستری متمایل است.
![[تصویر: Male_Pied_Wheatear.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328502682/Male_Pied_Wheatear.jpg)
در مناطق شمالی ایران از جفت گیری با چکچک گوش سیاه، نژادهای حد واسطی به وجود آمده است که بعضی از آنها گاهی سیاهی گلو کناره های گردن را ندارد.
معمولا روی بوته یا درخت می نشیند و به سبک سنگ چشم‌ها به شکار و تغذیه می پردازد.
زیستگاه :
زمینهای سنگلاخ و دامنه‌های سنگی کوهستان با بوته‌های پراکنده .
در سوراخ‌ها به خصوص در دیواره ساحل رودخانه ها آشیانه می سازد .
![[تصویر: Pied_Wheatear_map.gif]](http://s2.picofile.com/file/7328502896/Pied_Wheatear_map.gif)
پراکندگی :
چکچک ابلق از جمله پرندگانی است که تابستانها نسبتا فراوان بوده و نیز به صورت مهاجر عبوری در همه جای ایران دیده می شود .
حفاظت:
هنوز برنامه حفاظتی ویژه ای برای این پرنده در نظر گرفته نشده است.
چکچک سر سیاه
نام انگلیسی : Hume’s Wheatear
نام فرانسوی : Traquet de Hume
نام علمی (لاتین) : Oenanthe alboniger
![[تصویر: Hume_s_Wheatear.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328504836/Hume_s_Wheatear.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
۱۶/۵ سانتی متر . نر و ماده همشکل . چکچک بزرگی ست با سر ، قسمت بالای پشت و بالهای سیاه مایل به آبی براق . سینه ، شکم ، قسمت پایین پشت و دمگاه آن سفید خالص است . پرنده نابالغ براق نیست و قسمتهای سیاه پروبالش اندکی مایل به قهوهای ست ( رجوع شود به چکچک ابلق خاوری )
زیستگاه :
تپه‌های سنگی بایر و دره‌های سنگی در نواحی کوهستانی .
به ندرت به دشت می آید . بین سنگها لانه می سازد .
![[تصویر: Humes_Wheatear_map.gif]](http://s1.picofile.com/file/7328504943/Humes_Wheatear_map.gif)
پراکندگی :
چکچک سر سیاه از جمله پرندگان بومی ایران و از پراکندگی نسبتا فراوانی برخوردار است .
چکچک دم‌سفید
نام انگلیسی : Hooded Wheatear
نام فرانسوی : traqute a Capuchon
نام علمی (لاتین) : Oenanthe Monacha
![[تصویر: Female_hooded_wheatear.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328507525/Female_hooded_wheatear.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
17 سانتی متر . چکچک سیاه و سفید و بزرگی که درازی منقارش جلب توجه می کند . نر آن شبیه " چکچک ابلق جنوبی " است ولی به آسانی از آن تشخیص داده می شود چون به‌جز یک جفت شاهپر وسطی دم که سیاه است ، بقیه شاهپرها تقریبا به کلی فاقد سیاهی هستند . پرنده ماده خاکستری مایل به زرد می باشد با دمی به رنگ قهوه ای تیره که شاهپرهای کناری آن نخودی کمرنگ یا سفید چرک است و در انتها سیاهی ندارد . پرنده‌ای ست نادر که به خوبی شناخته نشده .
![[تصویر: male_hooded_wheatear.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328508167/male_hooded_wheatear.jpg)
![[تصویر: male_hooded_wheatear_o.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328508488/male_hooded_wheatear_o.jpg)
زیستگاه :
دورافتاده‌ترین دره‌ها و شیبهای سنگی کاملا بایر در نقاط خیلی خشک .
از عادات لانه‌سازی این پرنده اطلاعی در دست نیست .
![[تصویر: Hooded_Wheatear_map.gif]](http://s1.picofile.com/file/7328508602/Hooded_Wheatear_map.gif)
پراکندگی :
چکچک دم سفید پرنده ای است بومی ایران و به تعداد خیلی کم دیده می شوند .
چکچک دم سرخ
نام انگلیسی : Red-tailed Wheatear
نام فرانسوی : Traquet a queue rousse
نام علمی (لاتین) : Oenanthe Xanthoprymna
![[تصویر: Red_tailed_Wheatear.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328510321/Red_tailed_Wheatear.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
14 سانتی متر . پرنده نر به سه شکل دیده می شود . در هر سه شکل ، سطح پشتی قهوهای خاکی ، سطح شکمی سفید چرک ، قسمت پایین پشت و دمگاه به رنگ نارنجی روشن است . در فراوان‌ترین نژاد آن ( Chrysopygia) پرنده نر فاقد سیاهی سر می باشد و کنار دمش سفیدی ندارد . نر دو نژاد دیگر ( Cummingi ، Xanthoprymna ) که در دامنه جنوب غربی کوههای زاگرس دیده می شوند ، صورت و گلویشان سیاه رنگ است و اندکی سفیدی در قاعده شاهپرهای کناری دم دارند . ماده‌های هر سه نژد شبیه نر نژاد اولی هستند .
زیستگاه :
دره‌ها و شیبهای کوهستانی سنگلاخ یا صخره‌ای با گیاهان کم و پراکنده تا ارتفاع 3500 متر .
بین سنگها لانه می سازد .
![[تصویر: Red_tailed_Wheatear_map.gif]](http://s2.picofile.com/file/7328510749/Red_tailed_Wheatear_map.gif)
پراکندگی :
چکچک دم سرخ پرنده ای است نیمه مهاجر و از ژراکندگی نسبتا فراوانی برخوردار است
چکچک پشت سفید
نام انگلیسی : Finsch’s wheatear
نام فرانسوی : Traquet de Finsch
نام علمی (لاتین) : Oenanthe Finschii
![[تصویر: Oenanthe_Finschii_1.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328512040/Oenanthe_Finschii_1.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
۱۴/۵ سانتی متر . پرنده نر خیلی شبیه نر ِ شکل ِ گلوسیاه " چکچک گوش سیاه " است و نظیر آن در سطح پشتی از تارک به وسط پشت تا دمگاه یکسره سفید می باشد . تفاوت آن با " چکچک گوش سیاه " عبارت است از فقدان کامل رنگ نخودی روی سر و سینه و پیوستگی سیاهی پهلوی سرو گلو با سیاهی پرهای شانه و بال . پرنده ماده شبیه ماده " چکچک گوش سیاه " است ولی پروبالش خاکستری مایل به زرد می باشد .
![[تصویر: Oenanthe_Finschii_male.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328512468/Oenanthe_Finschii_male.jpg)
زیستگاه :
دامنه‌های صخره‌ای یا سنگلاخ ، تپه‌ها و ماهورهای کشت شده و نیمه بیابانی .
معمولا در دشتهای وسیع یا مناطق کوهستانی دیده نمی شود .
بین سنگها و یا در سوراخ جوندگان لانه می سازد .
![[تصویر: Finschs_wheatear_map.gif]](http://s2.picofile.com/file/7328512682/Finschs_wheatear_map.gif)
پراکندگی :
چکچک پشت سفید پرنده ای است نیمه مهاجر و از پراکندگی فراوانی برخوردار است .
چکچک بیابانی
نام انگلیسی : Desert Wheatear
نام فرانسوی : Traquet du desert
نام علمی (لاتین) : Oenanthe deserti
![[تصویر: Female_Desert_Wheatear.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328514622/Female_Desert_Wheatear.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
۱۴/۵ سانتی متر . هردو جنس این پرنده از دیگر چکچک‌ها به وسیله دم کاملا سیاه و حاشیه سفید و مشخص پوشپرهای بال تمیز داده می شوند . دمگاه و پوشپرهای روی دم سفید است با اثری از رنگ نخودی به خصوص در پرنده ماده که گلویش تقریبا سفید و بالهای قهوهای تر از پرنده نر دارد . پرنده نر به علت داشتن گلوی سیاه با نمونه‌های گلو سیاه " چکچک گوش سیاه " اشتباه می شود ولی به کمک پرهای شانه ای سیاه ( بجای نخودی ) و نداشتن سفیدی مشخص روی دم از پرنده مزبور تشخیص داده می شود . پرهای گلوی پرنده نر در پاییز حاشیه سفید دارد .
![[تصویر: Male_Desert_Wheatear.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328514943/Male_Desert_Wheatear.jpg)
زیستگاه :
زمینهای لم‌یزرع سنگلاخ یا ماسه‌ای
زمستانها نیز در مناطق مزروعی مجاور زمینهای بایر دیده می شود .
![[تصویر: Desert_Wheatear_map.gif]](http://s1.picofile.com/file/7328515371/Desert_Wheatear_map.gif)
پراکندگی :
چکچک بیابانی پرنده ای است نیمه مهاجر و از پراکندگی نسبتا فراوانی برخوردار است و نیز به تعداد فراوان ضمن مهاجرت از زمینهای پست ناحیه خزر عبور می کنند .
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-03-14 10:43 PM
ادامه تيره توكاييان
ادامه خانواده چكچك ها
چکچک ابلق جنوبی
نام انگلیسی : Mourning Wheatear
نام فرانسوی : Traquet deuil
نام علمی (لاتین) : Oenanthe Lugens
![[تصویر: Mourning_Wheatear.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328660107/Mourning_Wheatear.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
۱۳/۵ سانتی متر . نر و ماده آن همشکل و شبیه نر " چکچک ابلق " است ، ولی سفیدی سینه آنها همیشه خالص و هیچگاه آمیخته با رنگ نخودی نیست . پوشپرهای زیر دم اثری از رنگ خرمایی دارد ،
در صورتی که در " چکچک ابلق " سفید خالص است . پرهای داخلی شاهپرهای نخستین در پرواز به صورت یک لکه بزرگ تقریبا سفید روی بال جلوه می کند .
رفتار این پرنده شبیه "چکچک ابلق " است .
![[تصویر: Oenanthe_Lugens.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328660321/Oenanthe_Lugens.jpg)
زیستگاه :
دره‌های تنگ سنگی و دامنه‌های صخره‌ای کوهستان در مناطق بیابانی و خیلی خشک .
بین سنگها یا در سوراخ دیوار ساحلی رودخانه‌های خشک لانه می سازد .
![[تصویر: Mourning_Wheatear_map.gif]](http://s2.picofile.com/file/7328660749/Mourning_Wheatear_map.gif)
پراکندگی :
به طور کلی چکچک ابلق جنوبی ؛ پرنده ای است که تابستانها فراوان است ، ولی زمستانها به تعداد کم در طول سواحل جنوب ایران دیده می شود .
چکچک ابلق خاوری
نام انگلیسی : Eastern pied Wheatear
نام فرانسوی : traquet pie d’Orient
نام علمی (لاتین) : Oenanthe picata
![[تصویر: Female_Variable_Wheatear.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328662254/Female_Variable_Wheatear.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
۱۵/۵ سانتیمتر . پرنده نر به سه شکل دیده می شود . معمولترین شکل آن در ایران ( picata) تمام سر ، جبه و قسمت بالای سینه اش سیاه است ، ولی دمگاه ، قسمت پایین سینه و شکم آن سفید می باشد .
دو شکل دیگرش که یکی ( Capistrata) مشابه قبلی ولی تارک سفید با اثری از رنگ خاکستری دارد و دیگری ( Opistholeuca) که در سراسر سطح شکمی سیاه است ، فقط به صورت مهاجر و به ندرت در منتهی الیه مشرق ایران دیده می شود . نر نوع اول ( Picata ) به چکچک سرسیاه شباهت زیادی دارد ، اما بوسیله اندازه کمی کوچکتر ، منقار کوچکتر و ظریفتر و سفیدی کمتر پشت و جلای کمتر پروبال از آن تشخیص داده می شود . ماده هر سه شکل این پرنده به طور کلی قهوهای حاکی پررنگ است و دمگاهش سفید می باشد . بیش از چکچک سرسیاه روی بوته‌ها می نشیند .
![[تصویر: Oenanthe_picata.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328662361/Oenanthe_picata.jpg)
زیستگاه :
زمینهای سنگلاخ و صخره‌ای با بوته‌های پراکنده در مناطق خشک .
اغلب در بستر خشک رودخانه‌ها دیده می شود . در شکاف بین سنگها لانه می سازد .
![[تصویر: Eastern_pied_Wheatear_map.gif]](http://s2.picofile.com/file/7328662682/Eastern_pied_Wheatear_map.gif)
پراکندگی :
چکچک ابلق خاوری پرنده ای است نیمه مهاجر و از پراکندگی نسبتا فراوانی برخوردار است .
چکچک گوش سیاه
نام انگلیسی : Back-eared Wheatear
نام فرانسوی : Traquet Oreillard
نام علمی (لاتین) : Oenanthe Hispanica
![[تصویر: Female_Back_eared_Wheatear.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328664080/Female_Back_eared_Wheatear.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
۱۴/۵ سانتی متر . پرنده نر دو شکل متفاوت دارد . گاه با نوار چشمی سیاه و پهن که تا ناحیه گونه ادامه دارد و گلویش تقریبا سفید است و گاه سیاهی صورت امتداد یافته تمام گلو را در بر می گیرد . بدنش نخودی خاکی خیلی کمرنگ است که در ناحیه تارک و دمگاه مایل به سفیدی است ، رنگ سینه نخودی و سطح شکمی آن تقریبا سغید است . بعضی نمیونه ها بنظر سیاه و سفید می آید . بالها و پرهای شانه کاملا سیاه است . دمش سفید و شاهپرهای وسطی و نوک آن سیاه می باشد . این پرنده در پروبال پاییزی نخودی رنگتر است . پرنده ماده شبیه " چکچک کوهی‌ست " ولی بوسیله تیره‌تر بودن لکه گونه ، بالهای سیاه‌تر و سفیدی بیشتر روی دم مشخص می شود و از ماده ماده " چک ابلق " غیرقابل تشخیص است ؛ اگرچه در سطح پشتی معمولا کمرنگتر می باشد .
![[تصویر: Male_Back_eared_Wheatear.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328664187/Male_Back_eared_Wheatear.jpg)
زیستگاه :
مناطق باز و خشک با درختهای پراکنده و دامنه های سنگی کوهستانها .
معمولا در سوراخ بین سنگها و دیوارها لانه می سازد .
![[تصویر: Back_eared_Wheatear_map.gif]](http://s2.picofile.com/file/7328664294/Back_eared_Wheatear_map.gif)
پراکندگی :
چکچک گوش سیاه از جمله پرندگانی است که تابستانها از پراکندگی نسبتا زیادی برخوردار است . به صورت مهاجر عبوری نیز دیده می شود .
چكچك كوهي
نام انگلیسی : Wheatear (Northern Wheatear)
نام فرانسوی : Traquet motteux
نام علمی (لاتین) : Oenanthe Oenanthe
![[تصویر: Female_Wheatear.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328664836/Female_Wheatear.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
اندازه چکچک کوهی 14.5 سانتیمتر است. دمی کوتاه دارد دمگاه و طرفین دم در هر دو جنس ، سفید و مشخص است که با سیاهی وسط و نوک دم تضاد آشکاری دارد .
پرنده نر در فصل زاد و ولد پشت خاکستری مایل به آبی ، ابروی پهن سفید ، پوشپرهای گوش و بالهای سیاه ( در پائیز قهوهای رنگ ) دارد و سطح شکمی آن نخودی رنگ است . پرنده نر در فصل پاییز نخودی رنگتر و پشت آن تقریبا قهوهای می شود .
پرنده ماده شبیه نر پائیزی‌ست.
پرنده جوان در اولین زمستان، به واسطه دو کوتاه تر (انتهای بال ها به نزدیک نوک دم می رسد.) اما با نوار انتهایی پهن، از چکچک ابلق و چکچک گوش سیاه متمایز می شود. (در چکچک ابلق و چکچک گوش سیاه،دم بلند تر است و بال ها نیمی یا کمتر از دم را پوشانده و سفیدی بیشتری دارد و خط انتهای دم باریک تر است و تا بالای دم ادامه دارد.)
پرنده ای نا آرام و فعال است و در فضای باز مرتبا به این سو و آن سو می رود و دم گسترده خود را تکان می دهد ، یا بالا و پایین می کند .
![[تصویر: Male_Wheatear.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328664943/Male_Wheatear.jpg)
صدای پرنده:
صدای چکچک کوهی اغلب در حالت نشسته و به صورت هشدار؛ شبیه "تک-تک، tack-tack" یا "هی د، تک-تک، hidd,tack-tack" شنیده می شود.
زیستگاه :
علفزارها ، چراگاههای کوهستانی ، صخره‌های کوهستانی ، بیابانها .
در سوراخ‌ها و شکاف‌های توده‌های سنگ لانه می شازد .
![[تصویر: Wheatear_map.gif]](http://s1.picofile.com/file/7328665050/Wheatear_map.gif)
پراکندگی :
چکچک کوهی پرنده ای است که تابستانها از پراکندگی نسبتا فراوانی برخوردار است و به صورت نیمه مهاجر در همه جای ایران دیده می شود .
حفاظت:
برنامه خاص حفاظتی برای این پرنده در نظر گرفته نشده است
چکچک دشتی
نام انگلیسی : Isabelline Wheatear
نام فرانسوی : Traquet Isabelle
نام علمی (لاتین) : Oenanthe isabellina
![[تصویر: Adult_isabelline_wheatear.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328666876/Adult_isabelline_wheatear.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
اندازه چکچک دشتی 16 سانتی متر است . این پرنده با اندازه بزرگ و ظاهر خاکی کمرنگ و یکدست مشخص می شود . پوشپرهای گوش آن تیره رنگ نیست ، بزرگی سر و منقارش جلب توجه می کند .
سیاهی دم آن خیلی پررنگ نیست ، به طرز خاصی می دود و دمش را با قدرت بالا و پایین می برد.
دمش اندکی کوتاه است و به صورت راست می نشیند.
نر و ماده همشکل هستند و به واسطه شاهپر سفید سرشانه، که به داخل بال های بزرگ شنی رفته و تضاد اندکی با روی تنه دارد، تشخیس داده می شوند.
![[تصویر: isabelline_wheatear3.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328667090/isabelline_wheatear3.jpg)
دمگاهش سفید باریک و اغلب نوار انتهایی دم پهن تر و سیاه است.
هنگامی که پرواز می کند زیر بال ها و محل اتصال بالها به بدن نخودی سفید است.
نوار ابرویی پهن تر و در جلو چشم سفید تر است.
![[تصویر: isabelline_wheatear_o.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328667311/isabelline_wheatear_o.jpg)
صدای پرنده:
صدای چکچک دشتی، ممتد و با قدرت و بدون خشونت و در انتها مانند سوت است. با مهارت زیاد صدای سایر پرندگان را تقلید می کند. و هنگام هشدار صدایش به صورت "ته جاک-ته جاک tjack-tjack" یا "هی یو- دی یو hiu-dio" شنیده می شود.
زیستگاه :
در استپ‌ها ، جلگه‌های لم‌یزرع و یا دامنه‌های پست و برهنه کوهستان به سر می برد.
در زمستان مناطق ماسه ای را ترجیح می دهد و به صورت عبوری در کشتزار ها دیده می شود.
در سوراخ دیواره کنار رودخانه یا دیوارها آشیانه می سازد.
![[تصویر: Isabelline_Wheatear_map.gif]](http://s1.picofile.com/file/7328667632/Isabelline_Wheatear_map.gif)
پراکندگی :
چکچک دشتی پرنده ای است نیمه مهاجر و به تعداد زیاد دیده می شود
حفاظت:
برنامه حفاظتی برای این پرنده در نظر گرفته نشده است
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-03-15 12:21 AM
ادامه راسته گنجشك سانان ،تيره توكاييان
طرقه کبود (طرقه بنفش، طرقه آبی)
نام انگلیسی : Blue Rock Thrush
نام فرانسوی : Merie bleu
نام علمی (لاتین) : Monticola Solitarius
![[تصویر: blue_rock_trush.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328749030/blue_rock_trush.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
اندازه طرقه کبود (طرقه بنفش، طرقه آبی) 21 سانتی متر است و اندازه و طول دمش کمی از طرقه کوهی بزرگتر است .
پرنده نر به آسانی با پرو بال خاکستری مایل به آبی سیر شناخته می شود و از دور تقریبا سیاه به نظر می آید در زمستان در پرو بال هایش رگه های نخودی رنگی دیده می شود. پرنده ماده در سطح پشتی قهوهای مایل به آبی است و در سطح شکمی کمرنگتر و دارای راه‌راه عرضی قهوهای مایل به خاکستری می باشد.
جنس ماده طرقه کبود شبیه جنس ماده توکای سیاه است با منقار بزرگتر و دم کوتاه تر و زیر تنه اش خالهای نخودی کدر رنگ دارد.
![[تصویر: blue_rock_trush2.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328749351/blue_rock_trush2.jpg)
با بالهای فروافتاده و دم نسبتا کوتاه و لرزان روی سنگ می نشیند و به محض نزدیک شدن انسان با حرکتی شیرجه مانند می پرد و دور می شود .
این پرنده تک‌زی است و بسیار خجالتی و ساکت که روی صخره ای می نشیند و اغلب شبیه مگس گیر برای گرفتن حشرات می پرد و دوباره بر می گردد.
![[تصویر: blue_rock_trush3.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328749779/blue_rock_trush3.jpg)
زیستگاه :
طرقه کبود (طرقه بنفش، طرقه آبی) در نواحی بیابانی و سنگلاخ ، دامنه‌های برهنه کوهستان و نقاط کم ارتفاع تا سطح دریا به سر می برد.
در شکاف سنگها ، صخره ها و ساختمانها آشیانه می سازد .
پراکندگی :
طرقه کبود (طرقه بنفش، طرقه آبی) پرنده ای است نیمه مهاجر و از پراکندگی نسبتا فراوانی برخوردار است
حفاظت:
هنوز برنامه حفاظتی خاصی برای این پرنده در نظر گرفته نشده است
.
دم چتری
نام انگلیسی : Rufous Bush Chat
نام فرانسوی : Agrobate Roux
نام علمی (لاتین) : Cercotrichas Galactotes
![[تصویر: Cercotrichas_Galactotes.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328750963/Cercotrichas_Galactotes.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
15 سانتی متر . نر و ماده همشکل ، بدن باریک و پاهای دراز دارد .
بعضی از حرکاتش به توکاها شبیه است . با دم چتری دراز و بلوطی رنگ که در انتها بطور مشخص سیاه و سفید است به آسانی شناخته می شود .
سطح پشتی قهوهای مایل به خاکستری ، ابروی کمرنگ و واضح و سطح شکمی خاکی رنگ دارد .
از نظر رفتار خیلی گستاخ‌تر از سسک‌ها است و بدون ترس روی بوته‌ها و زمین می نشیند و در این حالت بالها را قدری پایین می گیرد و مرتبا دم چتری خود را در جهت عمودی تکان می دهد .
![[تصویر: Rufous_Bush_Chat.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328751070/Rufous_Bush_Chat.jpg)
زیستگاه :
باغها ، تاکستانها ، نخلستانها و زیتوئن‌زارها ، پرچین‌ها .
روی نخل‌های کوتاه و درخت گز لانه می سازد .
![[تصویر: Rufous_Bush_Chat_map.gif]](http://s1.picofile.com/file/7328751177/Rufous_Bush_Chat_map.gif)
پراکندگی :
دم چتری از جمله پرندگانی است که در تابستانها از پراکندگی نسبتا زیادی برخوردار است
طرقه کوهی
نام انگلیسی : Rock Thrush
نام فرانسوی : Merle de roche
نام علمی (لاتین) : Monticola Saxatilis
![[تصویر: Male_Female_White_winged_Redstart.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328752468/Male_Female_White_winged_Redstart.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
19 سانتی متر . در تمام فصول دم کوتاه آن بلوطی رنگ و وسطش قهوهای است .
پرنده نر در تابستان سر و گردن و جبه‌اش آبی مایل به سربی کمرنگ ، بالهایش تقریبا سیاه و سطح شکمی آن نارنجی بلوطی است . در زمستان به خاطر حاشیه های نخودی رنگ پرها ، این رنگ‌ها تا حدی نهفته می ماند و پروبال پرنده منظره تیره و لکه‌لکه پیدا می کند . پرنده ماده سطح پشتی پر از لکه دارد که گاهی اثری از رنگ سفید روی پشتش دیده می شود و سطح شکمی آن لکه‌لکه نخودی رنگ است . این پرنده اغلب در اختفا بسر می برد و تک‌زی است . مانند چکچک کوهی راست می نشیند و دمش را به آرامی تکان می دهد و معمولا با حرکت شیرجه مانند از محلی که نشسته است دور می شود و خود را بین سنگها پنهان می کند .
به کمک دم بلوطی رنگش به آسانی از طرقه بنفش تشخیص داده می شود .
![[تصویر: Male_Guldenstadt_s_Redstart.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328752575/Male_Guldenstadt_s_Redstart.jpg)
زیستگاه :
در مناطق باز و سنگلاخ و یا بین درختان ، در نواحی کوهستانی زادوولد می کند .
پراکندگی :
بطور کلی طرقه کوهی پرنده ای است که تابستانها از پراکندگی نسبتا فراوانی برخوردار است
دم سرخ پشت بلوطی
نام انگلیسی : Eversmann’s Redstart
نام فرانسوی : Rouge-Queue d’eversmann
نام علمی (لاتین) : Phoenicurus Erythronotus
![[تصویر: Phoenicurus_Erythronotus_female.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328753117/Phoenicurus_Erythronotus_female.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
۱۴/۵ سانتی متر . پرنده‌ای ست با رنگهای بسیار درخشان .
پرنده نر در پروبال تابستانی سر و پس گردنش خاکستری کمرنگ است و یک نوار پهن سیاه در ناحیه چشم دارد که تا کنار گردن امتداد پیدا می کند . سینه ، شکم ، پشت و دم آن به رنگ قرمز نارنجی روشن است .
در زمستان رنگ قرمز و سیاه قسمتهای جلوی بدن آمیخته با نخودی است .
بالهایش تقریبا سیاه و دارای دو لکه بزرگ سفید و مشخص می باشد . پرنده ماده در سطح پشتی ، قهوهای مایل به خاکستری است ، بجز دمگاه و دمش که شبیه پرنده نر می باشد .
بالهایش خاکستری چرک است و لکه بزرگ سفیدی روی آن دیده می شود .
سطح شکمی آن سفید چرک می باشد . رفتارش شبیه دم سرخ معمولی است ( رجوع شود به دم سرخ کوهی
![[تصویر: Phoenicurus_Erythronotus_male.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328753652/Phoenicurus_Erythronotus_male.jpg)
زیستگاه :
زمستانها در فضاهای باز با درختان و بوته های پراکنده و یا زمینهای زراعتی کوهستانی دیده می شود .
![[تصویر: Eversmanns_Redstart_map.gif]](http://s1.picofile.com/file/7328753759/Eversmanns_Redstart_map.gif)
پراکندگی :
دم سرخ پشت بلوطی پرنده ای است که زمستانها از پراکندگی نسبتا فراوانی برخوردار است
به صورت اتفاقی ضمن مهاجرت در زمینهای پست حوالی دریای خزر دیده می شود . .
دم سرخ سیاه
نام انگلیسی : Black Redstart
نام فرانسوی : Rouge-Queue noir
نام علمی (لاتین) : Phoenicurus Ochruros
![[تصویر: Female_Black_Redstart.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328754729/Female_Black_Redstart.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
14 سانتی متر . هردو جنس در تمام سنین ، مانند دم سرخ معمولی دمی خرمائی و همیشه لرزان و دمگاه خرمائی رنگ دارند ولی پروبال آنها از پرنده مزبور تیره‌تر و سطح زیرین بالهایشان تقریبا سیاه است .
پرنده نر سیاه دوده ای است با لکه بالی سفیدرنگ ( بعضی نرهای جوان در فصل زادوولد این لکه را ندارند ) که پروبالش در پائیز کمرنگتر است و لکه بالی آن تا حدی ناپیدا است .
پرنده ماده و پرنده نابالغ شبیه دم سرخ معمولی ولی تیره‌ترند و سطح شکمی آنها خاکستری تیره است ( نه نخودی ) . حرکاتش شبیه دم سرخ معمولی است ولی بیشتر روی ساختمانها و یا صخره‌ها می نشیند .
![[تصویر: Male_Black_Redstart.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328754836/Male_Black_Redstart.jpg)
زیستگاه :
صخره‌ها ، ساختمانها ، دامنه‌های سنگلاخ و گاهی تاکستانها .
در سوراخ دیوارها ، صخره‌ها و ساختمانها لانه سازی می کند .
![[تصویر: Black_Redstart_map.gif]](http://s2.picofile.com/file/7328754943/Black_Redstart_map.gif)
پراکندگی :
دم سرخ سیاه پرنده ای است بومی ایران و فراوان است . زمستانها نیز به تعداد نسبتا فراوان دیده می شود .
دم سرخ معمولی
نام انگلیسی : Redstart
نام فرانسوی : Rouge-queue a front blanc
نام علمی (لاتین) : Phoenicurus Phoenicurus
![[تصویر: Female_common_redstart.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328755799/Female_common_redstart.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
14 سانتی متر . هر دو جنس این پرنده در تمام سنین از تمام گونه‌ها به جز دم سرخ سیاه و به وسیله دم خرمائی همیشه لرزان و دمگاه خرمائی رنگ مشخص می شود . پرنده نر صورت و گلوی سیاه ، پیشانی سفید و سطح پشتی خاکستری سربی دارد و پهلوهایش بلوطی رنگ است . در پاییز ، گلوی سیاه آن به وسیله حاشیه سفید پرها تا حدی کمرنگ می نماید . پرنده ماده دارای سطح پشتی قهوهای مایل به خاکستری و سطم شکمی نخودی رنگ است . پرنده نابالغ مانند نابالغ سینه سرخ لکه‌لکه است ولی دم و دمگاهش خرمائی رنگ می باشد . هردو خیلی کمرنگتر و قهوهای رنگتر از ماده و نابالغ دم سرخ سیاه هستند . رفتارش خیلی شبیه سینه یرخ است .
![[تصویر: Male_redstart.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328755806/Male_redstart.jpg)
زیستگاه :
جنگلها ، پارکها و علفزارهای با بوته و درخت های کهن و گاهی خرابه‌ها .
در سوراخ درختان و دیوارهای سنگی و امثال آن لانه می سازد .
![[تصویر: Redstart_map.gif]](http://s2.picofile.com/file/7328756234/Redstart_map.gif)
پراکندگی :
به طور کلی دم سرخ معمولی از جمله پرندگانی است که تابستانها فراوان است ، گرچه چنتایی از این پرنده زمستانها در خوزستان و در طول سواحل جنوبی ایران باقی می مانند .
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-03-15 07:55 AM
ادامه راسته گنجشك سانان ،تيره توكاييان
دم سرخ کوهی
نام انگلیسی : Guldnstadt’s Redstart
نام فرانسوی : Rouge-queue de Guldenstadt
نام علمی (لاتین) : Phoenicurus erythrogaster
چطور پیدایش کنیم :
17 سانتیمتر . شبیه دم سرخ معمولی است ولی خیلی بزرگتر و دمش نسبتا درازتر می باشد .
پرنده نار جبه سیاه‌رنگ ، تارک و پس گردن کرم رنگ و لکه سفید و مشخصی روی بال دارد .
پرنده ماده شبیه ماده دم سرخ معمولی ، ولی بزرگتر از آن است و لکه بزرگ تقریبا سفیدی روی بال آن دیده می شود . در پائیز پرهای سیاه و بلوطی پرنده نر حاشیه نخودی پیدا می کند و در نتیجه سیاهی صورت و رنگ بلوطی سطح شکم آمیخته با رنگ نخودی بنظر می آید .
![[تصویر: Male_White_winged_Redstart.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328890000/Male_White_winged_Redstart.jpg)
زیستگاه :
تپه‌های بایر ، شیبهای برهنه در کوهستان‌های مرتفع ، بین سنگها و صخره‌ها .
در زمستان روی سروهای کوهی یا دیگر بوته‌ها در دره‌ها دیده می شود ، بین قلوه سنگها لانه می سازد.
![[تصویر: Male_White_winged_Redstart_Flight.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328884301/Male_White_winged_Redstart_Flight.jpg)
پراکندگی :
بنا بر گزارش Zerudny دم سرخ کوهی از جمله پرندگان بومی ایران بشمار می آید و در ارتفاعات البرز زادوولد می کند ، ولی این امر نیاز به برسی دارد .
( دوستان با عرض پوزش عكسهاي طرقه كوهي در پست بالا و دم سرخ كوهي جابجا شده كه بعد ويرايش خواهند شد )
سینه سرخ ایرانی
نام انگلیسی : With-throated Robin
نام فرانسوی : iranie a gorge blanche
نام علمی (لاتین) : Irania gutturalis
![[تصویر: Female_White_throated_Robin.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328885799/Female_White_throated_Robin.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
17 سانتیمتر ؛ پرنده نر به وسیله سطح پشتی خاکستری مایل به آبی ، پس منقار ، گونه و پوشپرهای گوش سیاه ، ابرو و گلوب سفید ، سینه و پهلوی قرمز نارنجی و دم سیاه به آسانی تشخیص داده می شود .
پرنده ماده قسمت سیاه سر را ندارد ، در سطح پشتی قهوه‌ای‌تر و در سطح شکمی کمرنگتر می باشد و ناحیه سینه آن قدری تیره‌تر است . این پرنده اغلب خود را از انظار مخفی می کند . پروازش کم ارتفاع و مستقیم است و معمولا فقط از یم نهانگاه تا نهانگاه بعدی پرواز می کند .
![[تصویر: Male_White_throated_Robin.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328885806/Male_White_throated_Robin.jpg)
زیستگاه :
جنگل‌های بلوط ، بوته‌های سرو کوهی ، دره‌ها و شیبهای سنگی کوهستان با گیاهان کوتاه و بوته‌های پراکنده در قسمتهای پایین بوته‌ها لانه می سازد .
![[تصویر: With_throated_Robin_map.gif]](http://s2.picofile.com/file/7328885913/With_throated_Robin_map.gif)
پراکندگی :
سینه سرخ ایرانی پرنده ای ست که تابستانها از پراکندگی نسبتا فراوانی برخوردار است
گلو آبی
نام انگلیسی : Bluethroat
نام فرانسوی : Gorgebleue
نام علمی (لاتین) : Luscinia Svecica
![[تصویر: Female_Bluethroat.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328886127/Female_Bluethroat.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
14 سانتیمتر ؛ از لحاظ شکل شبیه دم سرخ معمولی است . اغلب دمش را می گسترد و تکان می دهد به طوری که بخش بلوطی رنگ و مشخص قاعده دم نمایان می گردد .پرنده نر در بهار گلویش آبی روشن است که از بخش پایین سینه به وسیله نوارهای سیاه و بلوطی جدا می شود . در پاییز گلوی آن معمولا سفید و آبی است با حدی سیاه‌رنگ و یک نوار سینه‌ای تیره . پرنده ماده گلوی تقریبا سفید دارد با رگه‌های سیاه در طرفین که امتداد آنها با گردن بند یا نوار سینه‌ای نامشخص در هم می آمیزد و اغلب اثری از رنگهای آبی و بلوطی روی آن دیده نمی شود . پرنده نابالغ شبیه نابالغ سینه سرخ ، ولی تیره‌تر و بیشتر رگه‌رگه است و به وسیله رنگ بلوطی قاعده دمش مشخص می شود .
![[تصویر: Luscinia_Svecica.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328886234/Luscinia_Svecica.jpg)
![[تصویر: Male_Bluethroat.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328886341/Male_Bluethroat.jpg)
زیستگاه :
بیشه‌ها و بوته‌زارهای باتلاقی و پرچین‌های انبوه .
در بین بوته‌های غان ، بید و سروتوی گیاهان مرطوب زادوولد می کند
![[تصویر: Bluethroat_map.gif]](http://s1.picofile.com/file/7328886448/Bluethroat_map.gif)
پراکندگی :
گزارشهای مربوط به زادوولد گلو آبی در شمال و غرب ایران نیاز به تایید دارد .
سینه سرخ
نام انگلیسی : Robin
نام فرانسوی : Rouge-gorge familier
نام علمی (لاتین) : Erithacus Rubecula
![[تصویر: Robin.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7328886876/Robin.jpg)
چطور پیدایش کنیم :
سینه سرخ، 14 سانتی متر طول دارد و به دلیل صورت و سینه قرمز نارنجی اش به راحتی تشخیص داده می شود.
نر و ماده همشکل ، پرنده ای کوچک و تپل که بی گردن به نظر می رسد، چشم های سیاه و بزرگ و بالهای کوتاه دارد. سطح پشتی قهوهای زیتونی یکدست است.
زیر تنه اش سفید مایل به خاکستری است. منقار و پاهایش تیره است.
سینه سرخ نابالغ فاقد قرمزی سینه است اما قهوه ای تر دیده می شود و پر از لکه های قهوه ای و نخودی است. (معمولا در پایان تابستان پس از پر ریزی، رنگ پرو بال پرنده بالغ را می گیرد.)
اغلب در حال جست و خیز در نزدیکی زمین و جاهای سایه دار دیده می شود. معمولا راست می نشیند.
آواز بسیار زیبایی دارد و معمولا در جایی مرتفع نشسته و آواز می خواند.
از نابالغ دم سرخ معمولی با دم قهوهای پررنگ ( نه بلوطی ) و از نابالغ بلبل ، بوسیله اندازه کوچکتر ، سطح شکمی نخودی‌رنگ‌تر و دم قهوهای پررنگ تشخیص داده می شود
![[تصویر: Rouge_gorge_familier.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7328886983/Rouge_gorge_familier.jpg)
زیستگاه :
سینه سرخ در باغ های سایه دار، پرچین ها و جنگل های با پوشش زیر آشکوب به سر می برد و در سوراخ ها، شکاف درختان و انتهای پرچین ها آشیانه می سازد.
![[تصویر: Robin_map.gif]](http://s2.picofile.com/file/7328887090/Robin_map.gif)
پراکندگی :
سینه سرخ از دسته پرندگانی است که زمستانها از پراکندگی نسبتا زیادی برخوردار است و نیز به تعداد نسبتا فراوان در ایران زادوولد می کند .
بلبل
در مورد خانواده بلبل ، قبلا در پست 260 همين تاپيك گفته شده.
RE: عكس و فيلم گونه هاي مختلف جانوري ايران - said - 2012-03-15 12:42 PM
با سلام . دوستان آخرين گروه از پرندگان راسته گنجشكسانان ، تيره كلاغ ها مي باشند .
کلاغ ابلق
نام علمی : Corvus Corone
نام انگلیسی: Carrion Crow
نام فارسی: کلاغ ابلق
![[تصویر: %DA%A9%D9%84%D8%A7%D8%BA_%D8%A7%D8%A8%D9%84%D9%82.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7329047090/%DA%A9%D9%84%D8%A7%D8%BA_%D8%A7%D8%A8%D9%84%D9%82.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده 47 سانتیمتر طول دارد و نژآدی ازکلاغ کاریون است، با این تفاوت ، که بدن خاکستری و سر، سینه، بال ها و دمش سیاه دیده می شود.این پرنده به رنگ سیاه وسفید چرکی مایل به خاکستری آشنا و فراوان است و نژاد بومی آن د رخوزستان است که قسمت های خاکستری بدنش بسیار کمرنگ بوده به طوری که تقریبا سیاه و سفید به نظر می آید. نژآد دیگر که زمستان ها در خراسان به تعداد اندک دیده می شود. پرو بال این نژاد کاملا سیاه بوده اما از غراب کوچکتر منقارش باریک تر و دمش گردتر است. پروازش مستقیم و همراه با بال زدن های آهسته ومنظم است معمولا تک زی است و گاهی نیز جفت جفت دیده می شود. در محل هایی که غذا فراوان است به خصوص دراطراف زباله دانی به صورت گله های بزرگ دیده می شود.
صدا: صدای این پرنده بلند و به صورت «کرارک- کرارک» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در مناطق شهری و روستایی زمین های زراعتی، مناطق کوهستانی با درخت های پراکنده به سر برده و گاهی نیز در اطراف زباله دانی ها دیده می شود و معمولا روی درخت آشیانه می سازد. و گاهی نیز روی صخره ها تولید مثل می کند در ایران بومی و فراوان است.
حفاظت: با توجه به اینکه جمعیت این پرنده در اغلب شهرهای افزایش یافته است در حال حاضر نیازی به برنامه ی ویژه ی حفاظتی ندارد.
کلاغ جنگلی
نام علمی : Corvus Macrohynchos
نام انگلیسی: Jungle Crow
نام فارسی: کلاغ جنگلی
![[تصویر: %DA%A9%D9%84%D8%A7%D8%BA_%D8%AC%D9%86%DA...%DB%8C.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7329047311/%DA%A9%D9%84%D8%A7%D8%BA_%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%84%DB%8C.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 46 سانتیمتر طول دارد و شبیه کلاغ ابلق، اما اندکی لاغرتر بوده وانتهای دمش سه گوش و اندکی بلندتر از دم کلاغ ابلق است. همچنین سر گردتر و منقارش ضخیم تر بوده و نیم نوک بالا خمیدگی بیشتری دارد از غراب کوچکتر و شفاف تر بوده اما تارک گنبدی شکل و پرهای گلو صاف و اندکی زبر و خشن است. رفتارش شبیه کلاغ ابلق بوده، اما اجتماعی تر است .
صدا: صدای این پرنده قوی بوده و از گلو ، شبیه «هروآر- هروآر» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در حاشیه ی جنگل های نزدیک شهر و روستاها فضاهای باز با درخت های پراکنده و مناطق کوهستاین تا حد رویش درخت به سر برده و درون و روی درخت ها آشیانه می سازد. در ایران، احتمالا، به تعداد اندک، در شمال شرق خراسان یافت می شود.
حفاظت: بررسی دقیقی از وضعیت پراکندگی این پرنده ضروری است اما چنین به نظر می رسد که در حال حاضر خطر به خصوصی آن را تهدید نمی کند.
کلاغ سیاه
نام علمی : Corvus Frugilegus
نام انگلیسی: Rook
نام فارسی: کلاغ سیاه
![[تصویر: %DA%A9%D9%84%D8%A7%D8%BA_%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%87.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7329047739/%DA%A9%D9%84%D8%A7%D8%BA_%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%87.jpg)
مشخصات ظاهری : این پرنده 46 سانتیمتر طول دارد و یکدست وسیاه و اندازه اش متوسط است و به واسطه ی منقار بلند و خاکستری نوک تیز ، با پوست لخت خاکستری سفید در قاعده ی آن به آسانی شناخته می شود. برخلاف سایر کلاغ ها تارکش اندکی برجسته بوده و ران هایش از پر پوشیده شده و به شکل مشخصی رشته رشته است . پرنده ی جوان فاقد منقار خاکستری و پوست سفید مایل به خاکستری در قاعده ی منقار بوده و تا حدودی به کلاغ ابلق سیاه شباهت دارد، اما تارک بلندتر و منقارش نوک تیزتر و راست تر است. پرنده ای بسیار اجتماعی بوده و به صورت گروه های بزرگ دیده می شود.
صدا:صدای این پرنده تو دماغی و به صورت «کاه» یا «راآک» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در زمین های زراعتی با درختان پراکنده و کشتزارها به سر برده و به صورت گروهی روی درختان بلند آشیانه ی بزرگی ساخته و تولید مثل می کند. در ایران زمستان ها بسیار فراوان است و به وفور نیز تولید مثل می کند.
حفاظت: چنین به نظر می رسد که این پرنده در حال حاضر نیازی به برنامه های ویژه حفاظتی ندارد.
کلاغ گردن بور
نام علمی : Corvus Monedula
نام انگلیسی: Western Jackdaw
نام فارسی: کلاغ گردن بور
![[تصویر: %DA%A9%D9%84%D8%A7%D8%BA_%DA%AF%D8%B1%D8...%D8%B1.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7329047953/%DA%A9%D9%84%D8%A7%D8%BA_%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D9%86_%D8%A8%D9%88%D8%B1.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده 33 سانتیمتر طول دارد و از کلاغ های کوچک و سیاهرنگی است که پس سر و گردن و دو طرف صورتش خاکستری است و چشمان بی رنگ و حرکات سریع دارد. منقار و پاها سیاه است. در پرواز در مقایسه با سایر کلاغ ها،کوچکتر بال زدنش سریع تر ومنقارش کوتاهتر است. اغلب به صورت گروهی و همراه با کلاغ ابلق دیده می شود.
صدا: صدای این پرنده بلند و خشک به صورت «کی- اک» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در پارک ها واغلب درجوار مناطق مسکونی کشتزارها صخره های کوهستانی و ساختمان های قدیمی به سر برده و به صورت گروهی در کوههای فرسایش یافته شکاف سنگ ها، سوراخ درختان و گاهی نیز در سوراخ های داخل زمین تولید مثل می کند در ایران به طور کلی بومی و فراوان است و اخباری مبنی بر تولید مثل آن درکوه های شمال خراسان گزارش شده است.
حفاظت: چنین به نظر می رسد که این پرنده در حال حاضر نیازی به برنامه ی ویژه ی حفاظتی ندارد.
کلاغ نوک زرد (زاغ نوک زرد)
نام علمی : Pyrrhocorax Graculus
نام انگلیسی: Alpine Chough
نام فارسی: کلاغ نوک زرد (زاغ نوک زرد)
![[تصویر: %D9%86%D9%88%DA%A9_%D8%B2%D8%B1%D8%AF.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7329052903/%D9%86%D9%88%DA%A9_%D8%B2%D8%B1%D8%AF.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده 38 سانتیمتر طول دارد و اندکی کوچکتر ا زکلاغ نوک سرخ اما با منقار زرد رنگ و کوچکتر با خمیدگی کمتر و سر کوچکتر است مانند کلاغ نوک سرخ، اغلب در حال بالبازروی بوده و به صورت گروهی در اطراف قله ی کوه ها دیده می شود. پاها قرمز و رنگ پر وبال سیاه است. اما جلای کلاغ نوک سرخ را ندارد. پرنده ی جوان بالغ، کدتر بوده و پاهایش سیاه رنگ است.
صدا: صدای این پرنده شبیه کلاغ نوک سرخ اما اندکی شدیدتر لرزان تر است.
زیستگاه: این پرنده درکوههای مرتفع و اغلب در اطراف مناطق مسکونی انسانی به سر برده و زمستان ها به ندرت به مناطق پایین دست و کوهپایه ها می آید و به صورت گروهی در شکاف سنگ ها و خرابه ها آشیانه می سازد. در ایران بومی و نسبتا فراوان است و زمستان ها به مناطق کم ارتفاع تر کوچ می کند.
حفاظت: جمعیت این نپرنده بسیار اندک است و وضعیت پراکندگی آن به درستی مشخص نیست. بنابراین علاوه بر تلاش جهت شناسایی بهتر وضعیتش اقدامات ویژه ی حفاظتی ضروری است.
کلاغ نوک سرخ ( زاغ نوک سرخ، کلاغ کوهی نوک سرخ)
نام علمی : Pyrrhocorax Pyrrhocorax
نام انگلیسی: Chough
نام فارسی: کلاغ نوک سرخ ( زاغ نوک سرخ، کلاغ کوهی نوک سرخ)
![[تصویر: %DA%A9%D9%84%D8%A7%D8%BA_%D9%86%D9%88%DA...%D8%AE.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7329048488/%DA%A9%D9%84%D8%A7%D8%BA_%D9%86%D9%88%DA%A9_%D8%B3%D8%B1%D8%AE.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده، 29 سانتیمتر طول دارد و شبیه کلاغ نوک زرد، اما اندکی بزرگتر است. منقار و پاها قرمز و منقارش بزرگتر از کلاغ نوک زرد است. پرو بال سیاه مایل به آبی براق است. دم نسبتا کوتاه و انتهایش مربع شکل است که هنگام پرواز اندکی مثلث مانند دیده می شود. شبیه کلاغ گردن بور بوده اما صدایش بلند تر و پر و بالش سیاه است.
صدا: صدای این پرنده مانند کلاغ گردن بور، اما بلندتر است و شبیه «چو» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در مناطق کوهستانیف صخره ای و صخره های مشرف به دریا، شکاف سنگ ها ولبه ی پرتگاه ها به سر برده و گاهی نزدیک مناطق مسکونی انسانی دیده میشود. در ایران بومی و فراوان است.
حفاظت: جمعیت این پرنده در سال های اخیر کاهش چشمگیر داشته و به واسطه ی شکار و مصرف گوشتش در معرض تهدید شکارچیان قرار دارد. بنابراین ضمن شناسایی وضعیت جمعیت و پراکندگی آن ضروری است برنامه های حفاظتی ویژه نیز اجرا شود.
کلاغ هندی
نام علمی : Corvus Splendens
نام انگلیسی: House Crow
نام فارسی: کلاغ هندی
![[تصویر: %DA%A9%D9%84%D8%A7%D8%BA_%D9%87%D9%86%D8%AF%DB%8C.jpg]](http://s1.picofile.com/file/7329048167/%DA%A9%D9%84%D8%A7%D8%BA_%D9%87%D9%86%D8%AF%DB%8C.jpg)
مشخصات ظاهری: این پرنده 43 سانتیمتر طول دارد و اندکی کوچکتر و لاغرتر از کلاغ ابلق اما با ظاهری چرکین، منقاری به نسبت بلندتر و محکم تر دم بلندتر و تارک گنبد مانند است پس سر ، گردن و سینه، با طوقی خاکستری از سر و بدن سیاهش جدا می شود. پرنده ای اجتماعی بوده و اغلب در گروه های بزرگ دیده می شود.
صدا: صدای این پرنده از کلاغ ابلق آرامتر، اما کشیده تر ، شبیه «وآ آ- وآآ-وآآشنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در اطراف شهرهای ساحلی ، جنوب روستاها و اطاف کشتزارها به سر برده و روی درختان یا ساختمان های متروکه آشیانه می سازد در ایران در اطراف روستاهای بوشهر هم دیده شده است. بومی جزیره ی خارک شده اما احتمال داده می شود که ازقفس فرار کرده و جمعیتیش در این جزیره افزایش یافته است.
حفاظت: چنین به نظر می رسد که این پرنده در حال حاضر، نیازی به برنامه های ویژه ی حفاظتی ندارد.