+- انجمن تخصصی شکاروتیراندازی(بزرگترین مرجع اطلاعاتی تفنگ بادی،پی سی پی،تیراندازی ایرانیان)pcp.airrifle.airguns..تفنگ بادی،پنوماتیک، (http://www.iran-airrifle.com/forum)
+-- انجمن: بحث ازاد (/forumdisplay.php?fid=26)
+--- انجمن: قرارها و ملاقات ها (/forumdisplay.php?fid=38)
+--- موضوع: تاپیک بچه ها ی کرد و لر (/showthread.php?tid=701)
RE: تاپیک بچه ها ی کرد و لر - zolamat - 2015-11-13 10:45 AM
اصول ردیابی - قسمت سوم
راه ها و خانه حیوانات
ردپا تنها یکی از علائمی است که یک ردیاب حرفه ای در ردیابی حیوانات با آن آشنا است. در حقیقت یک طبیعت گرد دقیق می داند که تقریبا هرچیز کوچکی در محیط اطراف می تواند در ردیابی حیوانات موثر واقع شود و سعی در تفسیر آنها دارد. به عنوان مثال ، حیوانات در اطراف خود راه های عبور و مروری ایجاد می کنند که بسیاری از آنها شبیه به بزرگراه ها و خیابان های فرعی است.مشهورترین مسیرها ، مسیرهای دنباله دار هستند ، این مسیرها به خوبی نمایان می باشند و عموما مورد استفاده و تردد بسیاری از گونه ها قرار می گیرد.
رد پای دویدن ها کمتر به محل تغذیه ، استراحت و آبخوری جانوران ختم می شود. این گونه ردها معمولا از یک یا دو نوع حیوان که دائما در حال تغییر در زندگی هستند بر جای می مانند. فرو رفتگی های نسبتا عمیق ، حاصل از فرار ناگهانی جانوران علفخوار هستند که در یک جهت با زمین برخورد کرده و به جا مانده اند. بسترها ، مکان های دائمی خواب هستند که گاها از جانوران خزدار و یا سایر گونه ها بر جای می ماند. اغلب این مکان ها ، در فرورفتگی روی علف ها ، شاخه ها ، کنده های سوراخ دار و یا زیر صخره ها دیده می شود . خوابیدگی ها به ندرت بیانگر محل دائمی استراحت حیوانات بوده و معمولا در نزدیکی های محل تغذیه یا آبخوری می باشند. این نوع ردها معمولا به شکل اجمالی ، حیوان را نشان می دهند.این نوع راه ها و شاهراه ها را اغلب در کنار جنگل ها و مزارع می توانید پیدا کنید. مناطقی که غذا ، آب و یا پوشش زیاد در آنجا یافت می شود.
سایر نشانه های حیوانات:
زمانیکه قصد ردیابی حیوانات را دارید به خاطر داشته باشید که آنها سر نخ های زیادی در هنگام عبور از یک منطقه از خود بر جای می گذارند. به دنبال شکاف ها ، سایش ها ... و هر نشان ساده و آشکار بر روی شاخه ها و تنه درختان باشید. مکان هایی که جانور در هنگام عبور ، به طور عمدی یا تصادفی بر روی آنها پنجول کشیده است.
به مطالعه هر آنچه که از خود به جای گذاشته اند بپردازید زیرا آن ها چیزهای زیادی از آنچه که می خورند به شما خواهند گفت و همواره به دنبال خراش ها و موهای احتمالی که می توان مشاهده نمود باشید. همچنین ممکن است به نشانه های مشهودی از جوندگان برخورد کنید، نشانه های قابل توجهی که از یک سگ آبی بر روی تنه درخت بر جای مانده است. به یاد داشته باشید که هر نوع گیاه جویده شده ای حتی علف ها و برگ های نازک می توانند شما را در شناخت حیوانی که آن اثر را از خود بر جای گذارده یاری کند. جوندگان و خرگوش ها برش تمیزی از خود در سبزه ها بر جای می گذارند. در حالی که جانوران سم دار ضربات ناگهانی و شدیدی می زنند، حرکاتی که برشی گسترده ، دندانه دار و نا منظم از خود بر جای می گذارند. همچنین سگ سانان و گربه سانان ، علف ها و گیاهان سرشار از ویتامین را جویده و آنها را با ظاهری لهیده و خرد شده رها می کنند. البته ارتفاع هر نوع جویدگی بیانگر اندازه حیوان می باشد، بیانگر اینکه آیا بر روی دو پا یا چهار پا ایستاده و آن جویدگی را خلق کرده است.
طبعا بهترین مکانها برای تمرین ردیابی مناطقی هستند که پوشیده از شن مرطوب ، گل نرم و یا برف تازه هستند. سواحل ، بستر جویبارها ، جلگه ها و بیابانها مناطق آموزشی ایده آلی برای این امر هستند چراکه ردهای به جا مانده بر روی سطوح نرم معمولا کاملا واضح بوده و تشخیص آنها را ساده تر است. اگر چنین مناطقی به راحتی در دسترستان نمی باشد می توانید اصول اولیه را با ساخت یک جعبه رد پای پوشیده از شن مرطوب و یا نرم کردن بخشی از خاک باغچه تمرین نمایید. مقداری طعمه های مختلف روی محل مورد نظر بپاشید و پس از مدتی به مطالعه ردپای موجوداتی که از آن محل عبور کرده اند بپردازید.
چوب ردیابی ابزار خودآموز مفیدی است. این ابزار یک تکه چوب صاف 90 تا 120 سانتی و یا یک چوب اسکی که تعدادی واشر و یا نوار لاستیکی دور آن است به طوری که این واشرها به راحتی قابل جابجایی باشند و بتوان بوسیله آنها ابزار را به قسمتهای مختلف تقسیم کرد ، می باشد.
![[تصویر: CHOOB.jpg]](http://www.baghadartabiat.com/images/survival/CHOOB.jpg)
از اولین نشانگر برای مشخص کردن طول ردپا و فاصله اولین تا دومین نشانگر مخصوص مشخص کردن طول گام (قدم) جانور و فاصله بین دومین و سومین نشانگر برای مشخص کردن پهنای پای جانور استفاده کنید. وقتی ردپای خوبی پیدا کردید با استفاده از تنظیمات چوب ردیابیتان به راحتی می توانید حیوان مورد نظر را شناسایی کنید. اگر در زمینی سخت بودید می توانید جای ردپای بعدی را تخمین بزنید.
چه از یک چوب ردیابی استفاده کنید یا نکنید با یک سری اصول اولیه می توانید مهارت خود را افزایش دهید. ابتدا ردپا را بین خودتان و منبع نور قرار دهید بدین ترتیب مشاهده سایه های موجود در ردپا آسانتر می شود. درست به همین دلیل بهترین زمان برای ردیابی صبح زود و یا نزدیک غروب می باشد. در این زمان شعاع نور خورشید از زاویه ای به زمین می تابد که سبب برجسته تر شدن ردپاهای سایه دار می گردد. رد را از هر چهار جهت و زوایای مختلف مورد بررسی قرار دهید. میدان دیدتان را وسیع تر کنید تا دریابید که ردپا چگونه در محیط کلی قرار گرفته است. سر را از بغل تا جائیکه ممکن است به زمین نزدیک کنید، یک چشم بسته و چشم دیگر باز به مشاهده علائم موجود روی زمین بپردازید. این روش به ویژه زمانیکه می خواهید بر سطحی با پوشش علفی به مشاهده فرورفتگی ها و برجستگی های ردپا بپردازید بسیار مفید و کارآمد است.
زمانیکه به جستجوی ردپایی می پردازید به ویژه زمانیکه در حال آموزش این مهارت هستید سعی کنید هر آنچه را که می توانید ، از یک ردپا یاد بگیرید و مشاهده کنید و بعد به سراغ ردپای بعدی بروید. تنها به تشخیص و دنبال کردن یک حیوان اکتفا نکنید و مدام به دنبال چراها باشید !
چرا این ردپا اینجاست؟
چرا حیوان به این شکل حرکت کرده است؟
چرا به این سمت حرکت کرده است؟
از هیچ ردپایی صرفنظر نکنید.
ادامه دارد ....
اصول ردیابی - قسمت چهارم
از هیچ ردی صرف نظر نکنید
اغلب ردپایی که می تواند بیشترین چیزها را به شما آموزش دهد ردی است که از آن گذرا عبور می کنید و یا آنرا تشخیص نمی دهید. زمانی آن را درخواهید یافت که به خاطر داشته باشید کلید شناسایی نشان بعدی در نشانی است که هم اکنون به آن می نگرید. ( سر نخی را که برای تشخیص اینکه حیوان به کجا و چگونه حرکت کرده است نیاز دارید ، پس از بررسی دقیق اعوجاج خاک و یا فشار وارده بر روی ردپا ، پیدا خواهید کرد.)
![[تصویر: animtracks1.gif]](http://www.baghadartabiat.com/images/survival/animtracks1.gif)
اغلب اوقات بخش هایی از رد پا را می بینید ، مثلا یک یا دو انگشت و یا شاید یک سم ، در این صورت باید تلاش کنید تا مابقی آن را نیز ببینید. به همین خاطر است که باید قبل از هرگونه اقدامی در جهت پیدا کردن ردپا ، با طبقه بندی و الگوهای آن به خوبی آشنا شوید. به عقیده بنده یکی از بهترین روش های استاد شدن در این اصول ، مشاهده حیوانی است که رد را از خود بر جای می گذارد و پس از آن بررسی دقیق و سریع ردی که از خود برجای می گذارد می باشد. بدین ترتیب قبل از خواندن پیام درخواهید یافت آنچه را که زمین می گوید و می توانید ارزش لغات و عبارات متفاوتی را که در ترجمه هرچه آسانتر ردها ، شما را یاری می کنند به خاطر بسپارید.
البته گاهی اوقات در حالیکه به دنبال یافتن ردپایی هستید تنها موفق به چین و شکن و یا فرو رفتگی های ناپیدایی بر روی بستر برگ ها می شوید در این صورت ابتدا باید به دقت برگ ها و ساقه ها را بلند کرده و رد پای کامل را در خاک زیر آنها جستجو کنید . قبل از بررسی و مطالعه ردپا هرگونه خار و خاشاکی را با کمک انبر از روی آن بردارید این کار را با کمک ذره بین انجام دهید . برداشتن قطعات ریز با کمک یک لنز خوب بسیار آسانتر خواهد بود.
از آنجائیکه ردپاها اغلب سه بعدی هستند تا صاف و گسترده ، بسیاری از مردم بر این باورند که می توانند مهارتهای خود را با جستجوی ردپا به صورت چشمی افزایش دهند. اما شما قبل از اینکه چنین کاری بکنید دستان خود را با لمس نشانه های بصری آشنا کنید. سپس به آرامی زمینی را که فکر می کنید باید ردی روی آن باشد ولی قادر به مشاهده آن نیستید فشار داده و بررسی کنید. نقاط حساس کف دست و انگشتان، شما را در پیدا کردن ردپاهایی که چشمانتان را فریفته اند یاری خواهند کرد . در واقع دستان شما زمین را همچون کتابی که به زبان بریل نوشته شده بررسی و مطالعه خواهند کرد.
پیدا کردن سن (عمر) ردپا :
مشخص کردن عمر ردپا ، خود به تنهایی یک هنر است که با مشاهده و تمرین فراوان به دست می آید. مهمترین چیزی که باید به خاطر داشته باشید این است که تمام اختلالات و ناهمواریهای روی زمین گرایش به هموار شدن دارند با اینحال نوع خاک و آب و هوا نقش به سزایی در باقی ماندن ردپاها دارند. بطور مثال یک باد مناسب ظرف 30 ثانیه گودیی را که بر روی شن خشک ایجاد شود هموار می کند اما ردی که بر روی خاک رس سنگین خشک شود ، اگر باران نبارد هفته ها ، ماهها و یا بیشتر بر جای می ماند.
اگر چه تحت شرایط گوناگونی اوج نشانه های ردپا تحت الشعاع قرار می گیرد اما گفته می شود در خاک نیمه سخت باغچه ، ردپاها معمولا پس از گذشت 24 ساعت گرد شده و رو به زوال می روند و روز بعد با شن و خاک ، برگ و یا فرو رفتگی های ناشی از بارش باران متراکم تر می شود. در واقع زمانیکه ردپا خرد می شود و پر می شود و یا با سایر ردها پوشیده می شود به طور کامل ناپدید می گردد.
اغلب برای تعیین عمر یک رد پا می توان در همان خاک و در نزدیکی رد با شصت دست ردی بر جای گذاشت و میزان تیزی و وضوح آن دو را با هم مقایسه نمود . با وجود این اصولی ترین و موثرترین روش برای یادگیری اصول تعیین عمر ردپا ، زدن چند رد شصت دست بر روی خاک جعبه آموزشی ردپا هر 6 و یا 12 ساعت یکبار می باشد. تغییرات آب و هوا را ثبت کنید همچنین هر بار که برای زدن ردهای جدید مراجعه می کنید تغییرات ناشی از زوال ردهای قبلی را مشاهده و ثبت نمایید. با همین روش نیز می توانید ،تعیین عمر کردن طول عمر گیاهان خرد شده و شکسته شده را بیاموزید. بنده نام این روش را آموزش حکمت نشانه ها می گذارم. با این روش خیلی سریع در تعیین عمر ردپا ماهر خواهید شد. بعد از مدتی نه تنها می توانید طول عمر ردپاهایی که چند ساعتی از عمر آنها گذشته را معلوم کنید بلکه قادر خواهید بود سایر داستانهایی را که در همان منطقه توسط سایر حیوانات در زمانهای مختلف نوشته شده را بخوانید !
حفظ ردپا :
اگر علاقمند به مطالعه وسیعتر و دقیق تر یک ردپا هستید می توانید یک قالب گچی از آن بسازید. بدین منظور گچ الک شده و نرم (مانند گچ مجسمه سازی)را با آب مخلوط کرده و خوب هم بزنید سپس آن را داخل ردپا بریزید و بگذارید کمی به همان حالت بماند ، 5 تا 10 دقیقه باید کافی باشد(در نظر داشته باشید که گچ تقریبا باید رقیق باشد) برای استحکام بیشتر قالب ، به قدری مخلوط را داخل ردپا بریزید که سر ریز شود و دورتا دور آن یک لبه تشکیل شود . اگر ردپا خیلی کم عمق است به نحویکه نگران شکسته شدن قالب در حین بیرون آوردن آن هستید، می توانید با اضافه کردن یک جفت ترکه به عنوان ستون پشتی به آن زمانیکه هنوز خیس است ، به استحکام آن بیافزایید. اطراف قالب را با دقت کنده و از زیر قالب را خارج کنید. بعد از اینکه قالب کاملا خشک شد با یک برس شاخ و برگ و باقیمانده های زائد آن را خارج کنید.
در این مقاله تلاش شده تا مهارت های اصلی که برای آموزش ردیابی حیوانات لازم است عنوان شود با اینحال یادگیری اصولی از طریق تمرین و ممارست انجام می گیرد و این بسی مهمتر از اطلاعاتی است که از طریق هرگونه مقاله یا کتابی به دست می آید ، می باشد.
پایان
یه ویدیو آماده کردم حتما ببینید.
تقدیم به همه ایرانی ها مخصوصا لر و کرد.
![[تصویر: 07638056046397984914.jpg]](http://zedehall.loxblog.com/upload/z/zedehall/image/07638056046397984914.jpg)
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
RE: تاپیک بچه ها ی کرد و لر - zolamat - 2015-11-14 06:56 AM
چرا کسی چیزی نمیگه؟دغ کردم.لیوه بیم بچون لر کسه نی؟
ووه ووه ، ووه ووه.وشت خوه کردم.
تکه تنیا شله شکت ده ای سایت غریوم هرو.
.gif "Khansariha (290)")
.gif "Khansariha (256)")
.gif "Khansariha (226)")
RE: تاپیک بچه ها ی کرد و لر - heidar202 - 2015-11-14 10:51 AM
نوم خدا که آفرید خدا لر
زمین اجمه زیر پا پیا لر
نوم خدا که لر داه جونس
لر نهاد سی رک آسمونس
گوم سی چه نالی ز غریوی
RE: تاپیک بچه ها ی کرد و لر - zolamat - 2015-11-15 03:39 AM
.gif "Khansariha (219)")
دمت گرم برار شیرم.اره کسه نبی.انجمن خیله خلوته.
شعرت خیله خو بی.لره بختیاری هیسی؟
RE: تاپیک بچه ها ی کرد و لر - zolamat - 2015-11-15 04:41 AM
چگونه می توانیم در شرایط سخت یک وسیله تصفیه آب بسازیم؟
روش های بسیار متنوعی برای تصفیه آب از ذرات معلق و آلودگی هایی مانند گل آلودگی و خاشاک وجود دارد که سعی می کنیم بسیاری از آنها را در این سایت و یا دوره های آموزشی ارائه دهیم. اما در این جا به یکی از ساده ترین و کارآمد ترین این روش ها می پردازیم.
![[تصویر: phid1fsc4eq6db2zg.jpg]](http://www.mediafire.com/convkey/1b5e/phid1fsc4eq6db2zg.jpg)
برای ساختن چنین وسیله ای ، به اندازه چند سانتی متر یا چند لایه از هر مصالح پالایش کننده ای مانند ماسه ، خرده سنگ ، ذغال و یا پارچه را انتخاب کرده و داخل کیسه و یا ظرفی مانند ظرف های پلاستیکی نوشابه که ته آن را بریده اید بریزید و آن را از شاخه ای آویزان کنید و یا میان یک کنده قرار دهید. همچنین با اضافه کردن ذغال که از چوب سوخته درست کرده اید به مصالح مذکور و صبر کردن به مدت 45 دقیقه پس از ریختن آب درون وسیله ، می توانید آب مورد نیاز خود را تصفیه کرده و بنوشید.
در نظر داشته باشید که یکی از مصالحی که می توانید در این وسیله بکار برید علف خشک غیر سمی متراکم شده می باشد. البته به مرور با انواع ابتکارات و مصالح قابل استفاده جهت تصفیه آب بدین روش آشنا خواهید شد.
![[تصویر: bbo79hi9hbaidxhzg.jpg]](http://www.mediafire.com/convkey/aa17/bbo79hi9hbaidxhzg.jpg)
برای مواقع ضروری بکار میاد.
RE: تاپیک بچه ها ی کرد و لر - zolamat - 2015-11-15 10:37 AM
تهیه ذغال نیم سوز
ذغال نیم سوز یکی از انواع مناسب آتشگیرانه در شرایط بقا می باشد. این ماده اگر به طور صحیح تهیه شود ، به خوبی جرقه های تولید شده از سنگ چخماق و یا هر وسیله تولید جرقه دیگر را به خود جذب می کند و تبدیل به یک ذغال برافروخته می گردد که از این ذغال برافروخته می توانید برای برپایی آتش بهره مند شوید.
![[تصویر: t4hfr9pdssbwmhszg.jpg]](http://www.mediafire.com/convkey/4165/t4hfr9pdssbwmhszg.jpg)
مراحل برپایی اینگونه آتش بدین صورت می باشد:
ذغال افروخته کوچک ← ذغال افروخته بزرگتر ← نهایتا آتش
چندین ماده ارزشمند وجود دارد که بعد از تهیه می توانند به خوبی جرقه را به خود جذب کنند ، یکی از آنها ذغال نیم سوز می باشد.
ذغال نیم سوز در حقیقت یک ماده ارگانیکی است که در یک محیط عاری از اکسیژن حرارت داده می شود تا مواد زائد آن بسوزد و کربن باقی بماند.
مراحل تهیه ذغال نیم سوز:
بهترین و ساده ترین راه استفاده از تکه ای پارچه کتانی می باشد.
1- مقداری پارچه کتان را به چند قطعه مربع شکل کوچک در آورید.
2- قطعات پارچه را در یک قوطی کوچک فلزی مانند قوطی واکس کفش قرار دهید.
![[تصویر: bmqekjlzm2848przg.jpg]](http://www.mediafire.com/convkey/4420/bmqekjlzm2848przg.jpg)
3- یک سوراخ بسیار کوچک روی درب قوطی ایجاد نمایید.
4- در اینجا نوبت به حرارت دادن قوطی می رسد که ما از اجاق استفاده کردیم اما در طبیعت زمانی که به هر طریق آتش داریم
این ذغال را برای دفعات بعدی روشن کردن آتش، تهیه می کنیم تا راحت تر آتش روشن کنیم.
![[تصویر: kydb84tg7zxcoz0zg.jpg]](http://www.mediafire.com/convkey/28b5/kydb84tg7zxcoz0zg.jpg)
5- پس از حرارت دادن قوطی دود سفید رنگی از روزنه درب قوطی شروع به خارج شدن می کند. این دود همان موادهای غیر کربنی می باشند که خارج می شوند. این دود قابل اشتعال است و ممکن است پس از چند دقیقه مشتعل شود که این اتفاق خوبی است.
![[تصویر: 29q4cu1ua268u7bzg.jpg]](http://www.mediafire.com/convkey/4165/29q4cu1ua268u7bzg.jpg)
به دلیل این که هیچ اکسیژنی در قوطی وجود ندارد ، کربن باقی مانده نخواهد سوخت. به این حرارت دادن ادامه دهید تا شعله از بین برود.
6- سپس حرارت را قطع کنید و به همان صورت درب بسته بگزارید خنک شود. در صورتی که قبل از خنک شدن، درب قوطی را باز کنید ممکن است ذغال شعله ور شود و از بین برود. پس از خنک شدن می توانید درب قوطی را باز کنید. ذغالی که می بینید ممکن است کمی شکننده باشد. این ذغال را می توانید در یک قوطی کوچک ضد آب نگهداری کنید و برای دفعات بعدی روشن کردن آتش با جرقه به عنوان یک آتش گیرانه مناسب از آن بهره مند گردید.
![[تصویر: f9a04512a99qkitzg.jpg]](http://www.mediafire.com/convkey/0957/f9a04512a99qkitzg.jpg)
نکات:
- به جای قوطی می توانید از تکه ای ورق آلومینیوم استفاده کنید. این فویل آلومینیومی هم باید سوراخ شود.
![[تصویر: xwqtm8j16cr6m4qzg.jpg]](http://www.mediafire.com/convkey/65f6/xwqtm8j16cr6m4qzg.jpg)
- توجه داشته باشید که اگر سوراخ تعبیه شده بزرگ باشد این ذغال تولید نمی شود و آتش می گیرد.
![[تصویر: g2yxu3pxzs27c3nzg.jpg]](http://www.mediafire.com/convkey/4f24/g2yxu3pxzs27c3nzg.jpg)
- زمانی که از پارچه کتان استفاده می کنید یقین حاصل نمایید که کتان خالص باشد در غیر اینصورت غیر قابل استفاده است.
- مواد دیگری که می توانید به جای کتان از آن ها استفاده نمایید ، مقداری چوب پوک و یا هر مواد ارگانیک دیگری می باشد.
- توجه داشته باشید که میزان زبری بافت کتان بسیار حائز اهمیت است . به عنوان مثال ذغال کتانی که بافت ظریف و نازکی دارد بسیار شکننده و حساس است اما در جذب جرقه های کمتر و ریزتر بسیار بهتر عمل میکند اما ذغال کتان شلوار جین محکمتر است
اما نیاز به جرقه های بیشتر و درشت تری دارد.
ذغال نیم سوز با جرقه های سنگ چخماق و استیل های جرقه زن بسیار خوب عمل می کند.
RE: تاپیک بچه ها ی کرد و لر - heidar202 - 2015-11-15 02:22 PM
(2015-11-15 03:39 AM)zolamat نوشته شده توسط: دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.نوكرم گوم
دمت گرم برار شیرم.اره کسه نبی.انجمن خیله خلوته.
شعرت خیله خو بی.لره بختیاری هیسی؟
بله يكي از كوچكترينهاي ايل سترگ بختياريم
RE: تاپیک بچه ها ی کرد و لر - abdanan - 2015-11-15 09:45 PM
.gif "Khansariha (8)")
RE: تاپیک بچه ها ی کرد و لر - yahyarav - 2015-11-16 12:14 AM
سلاوله هه مودوستانی خوشه ویست
محبت را به دل دادن صفای سینه میخواهد به یاد دیگران بودن دلی بی کینه میخواهد
RE: تاپیک بچه ها ی کرد و لر - zolamat - 2015-11-16 02:46 AM
سنگ چخماق
سنگ چخماق به رنگ سیاه و بسیار سخت است. بر اثر فرسایش سوراخ سوراخ به نظر میرسد. درصورت یافتن سنگی با این مشخصات آن را به سنگ دیگر بکوبید، اگر چخماق باشد به سادگی شیشه می شکند و سطح داخلی آن سیاه و براق است سنگ چخماق را در بستر رودخانه‌ها و یا دامنه کوهها و یا صخره های لق و سست پیدا خواهید کرد.
![[تصویر: gnfqaedq0wuh0q4zg.jpg]](http://www.mediafire.com/convkey/512e/gnfqaedq0wuh0q4zg.jpg)
سنگ کوارتز:
![[تصویر: 17dv7c3l1ibq44ezg.jpg]](http://www.mediafire.com/convkey/ac92/17dv7c3l1ibq44ezg.jpg)
به رنگ سفید بوده و شبیه شیشه مات پنجره میباشد ولی رنگ آن بنا بر منطقه و مجاورت با مواد معدنی تغییر میکند. بستر رودخانه ها، مناطق صخره ای و خط الرأس ها معمولاً پوشیده از تکه های بزرگ کوارتز هستند. رگه هایی از کوارتز شیشه ای سفید را در مناطق کوهستانی میتوان پیدا کرد. سرخپوستان و اسکیموها قبل از ورود سفیدپوستان به آمریکا از سنگ آهن به جای آهن استفاده میکردند. سرخپوستان همواره سنگ چخماق و سنگ آهن را درون کیسه ای بر کمر خود حمل میکردند.
چاقوی فولادی یا آهنی در تماس با هر سنگ شیشه ای مانند کوارتز، چخماق، عقیق جرقه تولید میکند و باعث آتش گرفتن
آتش گیرانه میشود.